Sophoclis Tragoediae septem ...

392쪽

ξένοις ἐποικτείρειν σε, Ποίαντος τέκνον.

- ἐγὼ ει ιατος τοῖσδε μύροις ἐν λογοις, ω εῖ ἀληθεῖς οἶδα, συντυχων κακων 320ανδρῶν Ἀτρειδῶν, τη 'Oδυσσέως βίας. γάρ τι - οὐ τοῖς πανωλέθροις ἔχεις - θομὴν γένοιτο χειρ πληρῶοαί ποτε,

δροῖν τρειδαῖν - ἰδυσσέως ἱs. Nihil nutandum esse ostendi ad tui pictis Orestem 129 I. Verbum compositum cum eas construitur, quem Si inplex reot, e vaeante, vel aliorsum Pertinente praeposivione. BRUNCE

324. Lilari innes Iostri hunc versum te scripturi extrahent: Θυμ γενοιτο χειρα ληρωσαι 12sTέ. Ex liat in horum structura qui holauim Sensum elicet e conat itur, Ineract

nugas aget Inepta est Heathii versio Dae utinam contingat, in manum aliquando indem satiam. Expressum vellem id quo innuari iam non Mutare, sed implere cupiat Neoptole mus. Nain munitian implere absolute, nihil est. Morco Val-- evenarii coniecturam in Continentario Eurripi sis Phoen. .

393쪽

id quaeso obstabat riun ad satietatem irasceretur H dasne video quid huic versu iit cilii exemplis at mi lito Botam in excitatis ad Sui lani mi. 13o. Nulla alia est,ratio ninierpretandi iam per i ypallagen , quam viam inierunt interpretes praestantissimi. Florens Claristianus Utinam hanc mariuoiam tote in vindiciant Georgius atauertis o mihi utinam,q et mense Merso, num exsepta Liceat Cameraresus: unum concedatur mihi re in re mansiuis evitare iram meωns Est hic prostreio verus sensus nec aliter ex vi sententiae et affecti personae verti poterat. Vemini aliud Graeca verba so- . natat, et hypallage quan commenti sunt nimis esset absona. Permutationem hanc nemo sanus oh tae tribuat, verum Illa rami seu grammatici errori aut libidini Scripserat Sophocles: Θυ- μὰν γένou χειρι ληρωσα ποτε χειo dativus est instrvimenti. πληρῶσαι θυμον, anιm cviditatem, sive ultionis, sive cujusvis allus rei, explere, eleget in locutio est, quan exemplis eriti it illustrat alchenarius ac Eurip. Hippol. 327 Κύπρις

πλαμεν. Nihil verius hac emendatione, quam Plo Posueramus olim ad Aeschni Persas 44. lutienter illi latus viri

est illud in M. T. Oa is F, εἰ σαφῶς, - νεικος ἐγ- καλων, ἐρεῖς Vimii longe omnium qui nunc sunt doctis Uέο mum ossendit hae Letitio . cui vitium brariae erromines, ratus, reponendini cense ET ANN. Qua minis e--πια μαε λ eos ora De in nriis fronis taxonis nisera eisi nemo est erius auctoritas plus apud me valeat, inima aestanti inii lius viri', haud inride Animum indirecto mi

394쪽

οργη occurrunt apud eoinicui Vesp. 7a7. Av. 383. sensu PIarae contrario locutiones illae adhibentur, pro Mura mrrere gram proinde rota video ut 0χαλῆν Σόλο .ri,

lacare Possit rara Intenaeere, et irae habenas immituro.

395쪽

358. Apis Gessirius quum alia, tuin tragici cui Pisin vinum apud Plutaret, Dum Adul et Amies P. 1. C. Min Aleib. p. Q. D. οὐ παις Ἀχιλλέως, αn' ἐ--ος αύεος εἶ, et Quintum inrietineunt commemora rit, qui Uepi , v. e. VII. 176 illius similitudinis inentionem fecit. Vnde m nnis ... velamini aliquem epicorum . , o Primum e--

396쪽

imia 'δάκρυσα κεινον υ μακρω χρόνω, 360 ἐλοων Ἀτρείδας προς φίλους, εος ιηος ήν,

569 ω σχἐrλι, η ολμησατε. Ineptissima est IIeathii non iretura , ἁ σχέτλιοι, - Scilicet quia diplithongus o elidi non potest. At Vero non eliditur, quippe qui lii nulla est σχέτλἰ plene est sχεtλιε. ve ui adest pliirale oλμη

σαre, non idcirco vocativus eqse deli et pharalis Hinieri Allo clii potuit Neoptolemus Graecorum proceres apiti AgamemnOnem congregatos, et silmnauia ducem vocativo compellare. Ma

trem et Achillem alloquitur plaigenia apiri Euripidem, et in maiori eoinpellat: μητερ, εἰσακούσατε των μ' λόγων Infra, 466. δ', τέκνον,--εσθε; Ridiculuin e se rem no tis iniani midiis exemplis adstruere Vide iti e notaurinus mi

' 3 I. In veteribus odit ut in impressis, scriptum gravis alων αὐών κυρει, i etalu Mulicsnte Verbum sae teINPOris imperfecti, quoci ne cili litum esset, ex Triclinii pr ecepto serim Pium in T. ων κυίει, tanquan si e in consonarit et tali Osset. Sane res ipsa nanifesto an pus imperie luna postulat: vertim Attici obtae rarissana a ligna ni turn omittunt, eo rax

hie licentiae locus Depravata fuit a librariis genuina Milo, vasis restitui: πλησlo γαρ ην κυρῶν. Sie hsi, , 544. Et D

397쪽

κυρεο Iaa. Lb. R. Brunckilini sequitur Herinantius.

373. Ovidius et XIII u84. Gedihi citatus: His

398쪽

στρατός τε συμπας' ο δ κοσμουντες βροτωνδιδασκαλων χοροισι γίγνονται κακοί.λπος λελεκται πῶς ὀ δ' Ἀτρείδας στυγων

O 1 ε α πάτρια τευχε παρεδιδοσαν, νω μακαιρα ταυροκτόνων λεοντων 400

καί μοι προσαδεθ' Ἀδοτε γιγνωσκειν, ὁτι 405

αρικά. Hai in v uni differentiani statuunt graminasci, tu haud nissis tragico nostro amovisse videtur sic iiiiii

399쪽

Sisyphi conlpressu gravidani Anticleam duxerat Dieis te, Pe peram vulgo legitur Aoερτίον, pii iret 'ni nostra in nenilis. vum ess pro prinitiivo. Duplex forma est huius nominis, utra iii primitiva. Eustallitiis Homeriim, P. S. διφορέιταε

mus solum, ibi ineram metra lex non admittit. Spreta ei-mini lilirorum auctoritate, Triclinius disterentiam illain s mindeque habuit. Supra, v. 5.6. αρτιο dedit, ut, nos ex antiquitatis fide, υλλος κρατυνε νυν ο Λαέρτου γονος. Eanis. 545 dein interpolationem ab eo iactain suisse in Ai. 393. ol sese variinris. BRUNCK. λαερrio Lia. λαερτέω . Vera vulgatami, modo recte intelligatur dicti acerbitas. -υ pro Sisimitu sensiis sit, Au ρτιον, Σισυ.ου ἄντος. iii Irotuisset uno nomine dira aισυφολαερτlo ut Luciani Icaroni

400쪽

NE. οὐ ' ἐπίστω τουτό γ' αλλα και μέγα θάλλοντές εἰσι νον ἐν ' Ἀργείων στρατω. 420M τι δ' οὐ παλαιὰς κἀγαθος, φίλος, ἐμος, - Πυλιος ἐστιν; -- γα τά ροκείνων - ἐξηρυκε, βουλώων σοφως

ita. παρην μόνος. Duplex sertii huius Ioei Iectio, utraiaque mendosa dimis ineptiim est, quod tu Ii exhibent, σπερην γονος. Tolerabilior est aliquanto lectio scholiastae memorata, σπερ μόνος, nec tamen admit,enda Ignorat omniis

Uine mi Tiami gesta suere, quilaus non intersiti Philoctet sorum si quae narra Neoptolemus, quidvis e sngere lice , quo similiis inuin decipiat. Aa Nestorem non imori, millo-oeta, queri amicum suum appellat, quem Aulide viderat, unio viam solveret classis, quimini usque ino inua navisa verat sciebat profecto plures uno mar filios habere. Praeterea Noe, in notissima Homeri a Moritatem , quem de Od. r. 13. dese Wiisse censendus non est Sophoclis, unicum Nestori mimi ii Mendo Laiebat nimida quam prilis me deprehendisse eo inagismuor, in remiensor est in limris. me it, serat imgicus Oς nari