장음표시 사용
451쪽
και θνήσκοντι συνοίσει. 1085' ι μοι οἱ μοιώ πληρέστατον αυλιον λοπας - Ἀμου δαν, τί ποτ α μοι τὰ κατ μαρῶσται του ποτε τευξομαι 1090οιτονόμου δε εος ποθεν Ω-ος; αἰθερος ἄνω πτωκάδες ὀξυτόνου διλπνεύματος
ter hanc lectiones scholiastae Iernorantur, πτωχάδες, Πρωτα δες, δρομάδες, quae sunt omnes sal Sae postrerna, qua in metruni respuit, res consecta est. Harpyias intelligi apud nanes Cranstat. Hae cur Poeta πτωκάδες et1 πτωχάδες ictae sue luerint, nullam ratio trina video. Num quia πτώσσυυσι, ιι- mutne et abscondi necies vel quia semper esuriunt, ut πτωχοὶ, mendiei Sunt istae derivationes longe ineptissimae. Libratri Oxuin imperitia depravata sui lectio. Ex eodem col l Ptelae sonte manavit in Homeri spigr. IX. vitiosum nrωχάσιν, Seu πτωκάσιν usi Eoi ius erit lite ostenis legem una esse rλωα-
452쪽
traiieiebant sagaciter conjicit Berotine is editor, pii πρωτι - Me in veteriin criticomam commentaria: scriptum otii suisse πλωτάδες,-noniine arpyias indigerari, ab insularuni appellatione, quibus sedes habebant, quae minuiti Πλωταὶ
453쪽
uρυπτά, ἔπη δολερῶς πω φρενος -
ωπὰ χειρος ἐμας στυγερὰν ἔχε δυσποτμον
lios. ἐμια οπλων. - haec deetio Heatlitum M lenderit, non rideo sane in conjectu- ἐμων πλων amicturae repugnant. Graecum Non est ἐπίσχων μων dipo Col. 856. ἐπίσχες αυτο ξεινε male vertat, in eum an Quo tendebat, procliviora Via pervenisset legendo, o πτανων ἐπ'Ἀμον πλων κραταιας τι χειρας πων. Sed proba estii ortui, lectio, neutiquam solicitanda: υκ ἴσχων φορβῶν - ἐμῶν πτανων ἔπλων κραταιαῖς μετα χερσὶν, scilicet ον--των. BRU' CK.
454쪽
ταν ἐμῶν μου τροφαν, τἀν υδεί πο ἐβάστασεν. τοζον φιλον, ὁ φίλων χειρων α βεβιασμένον, που λεινον ὀρας, φρένας εἰ τινας 1130 ἔχεις, τον Πράκλειον ἄθλιον δέ οι
x ἐκ μεταλλαγα πολυμηχανο ανδρὰς ἐρεσσει, 1135ορῶν ἐν αἰσχράς πάτας, στυγνον τε φῶ ἐχθοδοπὰν
455쪽
ii 4o Trium horiani versivini sententiam sic exponit v. Mephantis: Quod pris en e rata fecerit, aequum est itactiore sale esse; uti nouum quispiam id dixeris, nimius inMule Mummari Fortet, quod alioqui rite facturn assint non Possumus. Proinde verborum risinem sic instituit:
δἰκαιόν ἐστιν εἰπεῖν ἐν αὐάνδρος τινος εο ειποντος ει ἄλλου, εικαιον ἐσι μη ξασαι φθονερὰν γλωσσας δύναν.
sero, qua tu in versione secutus sum, nisi quod curn eo non accipio Pro ἐν καιρω, qtio nil Lini reprehendit, et aerito quidem, Stepilantis sed Pro Pla le , verte. Quod ali Hir vocum trajectioni n attiri et, elicis apud nostrati simili saliae occurrunt, quo Itio, si nodo viti uin est, haud itagis ilia munis si Stepliani expositio, tu in cli Olia sole. Dixta quatuveilia in ordinanda sunt: ανδρός τοι arti Ein ιν με ευ OδIκαιον εἰπόνxo δ αλλου, ανδρος ἐσει μη θοι εραν ἐρῶσα γλωσσας δύναν. Iain vide utra n XPOSitione voces In 1 - . sis tri jiciantur x δἱκαιον bene scholiastes interpretἰitur etiaλη- Oiς, cilia potestate Oine illud reclii elatisfiitne u utilia tui . lea-llitus Stepliani iudiei lini secutus vertit: Quae in is nitiae soldest in lysse bona rant aequum est eloquι, et iam elo7ια te non ustfundere ii iesiosam tinguas petulantiam. Ista in Graecis reperiet, si Mais anc sagaci u est. Sane non video,
qui indesinito ανδρος lysses designetor, quum ivxime sequens Mνος-Neopiolento omnino accipienduin tu Parisinus editor, at alaomini pluetiis aegre acquiescit, sibi non temperavit, quin Heailii explicationi aliquid de suo adderet. Hic itaque gentii turn ανδρο non a το ε vult, sed a sup- Pressa praepositione περὶ, ut ait: M-ων ἐστιν ειστεῖν ἐν πιρ α δρομεδ, αε-- -- quod bonara BR. Boni viri dicit, quae coninio se ei utiliter sant, probare: cunique probet, non carpere invi liae sermonibus. CAMER. .isi x143. κεινος εἶς. Inseri vulgo inutilis particula di, a vi ni respuit. BUR . II 44. 4oυδ ἐφημοσύνα Sie Aldus et veleres eodd.
457쪽
πέμπει βιοδωρο quid i iam discrepant dices. Leciis inanis in depravata a liborio, qui ad sens'in modo aliendit, et metra si cismi Versiis esse debem anapaesties mox di ameter, alio amen imis, quales sunt strophim. Noviigit l,1 quod alias saepissime, repetemia vox milueretur Est ei sale est, iam mini, quod tu Versiain ini re non potest: nam' i longa est. Quid inulta scripserat rugicus Uri imtiotism hujus loci periclitatus est ealbius, cui conatus es sit infelicissime Mn- μηδενος κρανίνων σα Πέμπει μώ- Mi D. ac ver sis quis reperiret alicubi absque au ,-
- os nomine, nedum Athenis in scena earitatos eos fuisse rederet, vix Media aut quopiam hujus sarinae politicoriin veritium sartore dignos eos deputaret. Parisii ias editor simplicissimam
458쪽
interpretes frustra exercuit Niniis ieenter editor nescio quis Cantabrigiensis Iti pro Ita si posuit, io sutilisfiniuin coin nientum probat ea ibitis, unde Hinc sensum extudit misera enim alitur mortii Ad 4luti Zι Mer ZIZilia habet epuΠrram qui-l uac una a Gιtat. Sed ioc leve est prae Berolinensis Ei litoras
460쪽
anapaestici isti versiis, ut esse dehoot: eis nec Maelino, nec Hestini ne sicina sanitatem restituit. asio iniit usitan in pisorimo Annae passini a librariis confusa, lur mendarimi lud genus tam late tutens attendendum, de quo vide notam ad . . o 96 euiusque modo exemptuni in rigne dedi in v. iis i. Hic istum imissae sierunt, quae serpe ii dissiebant voces: vide iam quam belle, quain vivide ili currant muraesti et sen