장음표시 사용
261쪽
eduxit in Meem, cimissisium potuisse Mi persuadere. ab auctora Theophane essera
qtii variorum auetorumen tias et numeros sequutus sit varis1, opusque proprium urgente persecutionis necessitate non recensistic, proindeque exigere a lecto resispoisit, ut, qui dormitamin Homerum patitur, Theophanem quoque labum eri-gaι corrigatque: cum nimirum succedentes ex ad hinicem cohaemi μό-meros iunquiores transponit an I ,hu etiam coniunctis annos iu dissitasta ametia. δενι-- is transfert et aut eidem viro nunc pauciores,. mox plures diuersis canonus asignat annos: vel cum eiusdem viri paucio res annι, plura Occurraut canoniar avi cum jumma quaepiam aetatis aequales loculus fine Canonia quibusdam omissis non accepit: vel denique cum nu=neroemsdem anni reperito icsmin .inyertur Mu mei ris ' .Li In eadem exegesi praeli minari P. I P. seqq. menda . Maia m , ,rum socordia Theophani adspersas et ab aliis nou obteruatas, Heni ficus
Theophanem continuarunt Leo Grammatims, An ymi duo, rura. Georgius Mouachus et Simeon Logotheteri O quibus singulis uti ei. Ioanne Scytare alibi diligentius disserui, Ioannes item Getiesus dhuc laeditus, ruein e Codice Bibl. Paulinae Lipsiensis vulgare instituermi viri praestantis. imi Io. Andreas Bosius, Chri itianus Wagnerus, Georgius Schubartus, et God,
Nic EpuoRi Patriarchae Constantinopolitani A. C. g 18. desuncti Climnologiam compendiariam ab orbe condito ad tuam aetatem latine iam circa A. C. 87 2. vertit mastasius Bibliothecarius, cuius Historia eς-elesias tka ex Syncello, . Theophane et Nicephoro collecta, et Ioanni urbis Romae Diaeono inscripta, prodiit latine cum notis Cari s inibalis Fabrotti inter seriptores Hiae Bya. Paris i 6 9. fol. Ex eiusdem Anastasii versione Chrono logia Nicephori legitur in Bibliothecis Patrum, Paris Is 89. I 64 et x 6s 4 Tomo septimo: Colon. I 6 8. Tomo nono, et Lugd. I 677. Tomo Id. p. 72. eum commentario Antonii contii primum cdito Paris. rs 73. 4. que in LXX. Interpretibus xε nimium tribuere, in expurgatorio Indice notat Io. Maria Brasellulianus. Latine itidem, interprete Ioach. Cameraris, una eum eius commentariis et dissi de Concilio Nicaeno Basii. is 6 i. sol. et Lips, 3373. q. atque sine commentariis Basil. Is 69. 8. ante Historigna quam vul
go vocant Miscellam. . . . ' in . .
. , Graece in thesauro temporum Iosephi Scaligeri. Lugd. Batav. I 6ος et i 638. sol. Graece et latine, eum Iac. Goari notis ad ealcem Georgii syneelli Paris i 6set. fol. inter scriptores Hist. ByZ. Imperatorum et Ρatriarcharum quorun-
262쪽
' 'D. GRAECI. .' b a ldam postremorum nomina a seriptore iuniore adiecta esse tum in Nieephori Graeeis tum in Latinis Anastasii eodicibus doeet Seldenus II. 4. de synedrip. to6. seq. et Hanckius de scriptoribus Byz p. 24s. Valentiniani quoque genealogiam in Codicibus quibusdam desiderari notat Io. Peusonius in Vim dieiis Epistolarum S. Ignatii. Vieissim in aliis MSS. diuersae eontinuationes
reperiuntur iam ad Constantinum Dueam qui Λ. C. io67. obiit, iam ulterius etiam usque ad A. C. II 8Ο.GLORGii Monachi et Archimandritae cognomento Hamarioli circa A. C. 842. clari, quem cum Syncello multi male confundunt, Chronicon abo. C. ad Michaelem Theophili Imp. filium nondum integrum lucem vidit, etsi partes quasdam illius et fragmenta habemus a Petauio, Lambecio, Gretsero, Allatio, Radero aliisque sparsim edita. Ex hoc Chronteo etiam Chrono. logica exeerpta petita sunt quibus Malala ab initio suppletur; Conser Humfre-di Hody diis Malalae praemissam 9 4 i. et Allatium de Georgiis pag. 329.
seq. qui Cedrenum, Theophanem, Glycam aliosque posteriores Chronologos ex eo pro secisse atque in Excerptis ineditis Constantini Porphyrogeneti πρεσβε- nonnulla ex hac historia Georgii Monaehi de legationibus ad Principes ethnicos legi p. 33 . notat. Idem Allatius libro de aetate et interstitiis ordinum apud Graeeos p. mo. nonnulla ex eodem proferens, Inonet neutiquam eontemnendum esse auctorem, ex quo recentiores Graecorum Historici suasere omnia =uque verbis ipsis immutatis hausere, quod ut videar latinum fecimus et una cum textu Graeco si per tempora licuerit tibi communicabimus. Illa Allatii versio et editio non vidit lucem, nisi quod prooemium operis cum interpretatione sua diatribae de Georgiis inseruit. Duos Codices MSS. Regiae Bibl. Parisiensis laudat Cotelerius ad lib. 9. recognitionum quae sub Clementis nomine ambulant cap. et O. Vindobonensem Lambecius II. pag. 688. Mediolanensem et Scortalentem Allatius de Georgiis p. 334. Bauaricum Gret- serus T. a. de cruce, et Matthaeus Raderus in viridario sanctorum, notis ad
vitam S. Ignatii, Baroceianum denique qui exstat in Bibl. Bodleiana, Humfre-dus Hody Ioeo laudato. HippoLum Thebani qui saeculo XI. stori te, Chronicon a Christo nato ad sua tempora, similiter nondum in lucem prodiit, exceptis fragmentis, de quibus dictum est libro s. Bibl. Graecae p. 2I 2 sqq.
GEomu CEDRENi Monachi Chronicon ab orbe condito ad A. C. gos . eum Dau. blandri versione et notis editum est Basileae apud Ioan. Oporinum et Episcopios fratres A. I s66. sex atque inter scriptores Historiae Byzantinae eum eiusdem Xylandri sed passim a Fas rotio emendata interpretatione notisque, et notis posterioribus Iacobi Goari, quibus Xylindri etiam versio et notae
263쪽
euram habest. Paris. 1647. sol. In sine editione ex codicibasMSs laeuntem. ntes tres, aliaeque ex MSS. AltemPsia rae et Va xcanae Biblioth. luppletae lant nam et Ioan. Leunclauius notis ad Annales Turcicos testatus erat, apud se aliouot sosia Cedreni esse, quae in Xylandri editione desiderarentur. Mul ra etiam emendata ac suppleta e Ioame Solitreii Curopolate, qui Cedrenum se,serio sit simulque eontinuauit. Igitur eiusdem historia, quae desinit in A C ioso subiuncta est a Fabrotto Graece e bibliotheca Regia, et rutine ex interpolata per eundem editorem Ioan, Baptistae Gabii versione. si In eodiee Vaticano Aethiopieorum Heliodori annotatum est, illum scriptorem vetabiis Iambi eis etiam ad Imperatorem Theodositum scripssse de auro conficiendos idque Georgium Cedrenum testari. Hαφει Γ Iαμβων την τουπο-ιν προς νον αυτον Θεομτι- ως cyησὶ Γε ργιος ori Σ sero hoc licet negare, inquit Conringius de medicina Hermetica p. as. etsi in edito Cebeni volumine etiam Parisiensis editionis nou reperias. Notum enim valde mutilam illud esse, et miris modis deformatum, quod iam Iosephus Maliger est conquestus. Vide tamen, qu e Scaligeri iudicio, qui breuiarium tantum maioris operis et cadauer ad Ποβ peruentile existimabat, opponit Ab latius de Georgiis p. 336. IOANNis ZONARAE CPolitani ex praesecto vigilum et primo a Seeretis Monasticam vitam amplexi et plurimis aliis seri pris clari, Annales ah orbe condito ad A. C. III 8. quo obiit Alexius. Comnenus, ex Viennensi MS et
aliis quatuor codicibus: cum Hierou. Volgi notis prodrere Basil. Is s . sol.
Postea vir praeclarissimus Carolus D Fresne Wolsanam editionem ex 4. serinritis Codd Regiae Bibl. et uno Coibertino emendauit, latinam versionem recensuit notasque eruditas addidit Paris. 1686. sol. quumque Wolfius contra amnoris mentem Annales in tres partes diremisset, Cangius diuisitonem operis genuinam in partes duas, librosque XUIII. restuirit, et libros eapuibus distin xit, subiuncto breui jummario Chro logico Monmma ab Adamo ad Alexium Comnenum, quod Dionys Petauius eum Nicephori CPol. breuiario Historieo Graece et Latine vulgauerat Pavis. 16I6.8. quoque translati Zonarae
. Am s Fallime Labbens, qui Cedrenum Ioannis Scylinae eXscriptorem faeit, eonfundem hune eum Ioanne Portouestiario, cognomento Thracesio, quem Cedrenus laudat inter eos ex hiis in Oseeiti et quorum vestigiis insistere nota diffitetur semet, Syncellum, I heoph,
rem' ioannem 3 Siculum, Pselluin, alios. De Syncello plura dabit Allatius in diatriba
de Georgiis p. 334 si h ri. . . . in. . -
36 Prologus compendii historici Seylitzae alietior iis, qui ante ediu fuerunt, insem idigitur in Montes onii catalogo biblioth. Coistinianae p. a .
264쪽
Annxies sunt a Mareo Aemilio, Florentino,. Venet. Is 4. et Gallice a Ioanne Mileto Paris i 83 ' - . In eodem Anno Christi m 8. desnuhi etiam ab orbe eondito deducti Annales MinHAELis GLYcAE Siculi, quorum partem a Iulio Caesare ad Constantinum M. ex codiee Andreae Sehotti sub falso Theodori Melochitae nomine cum versione et noris edidit D. Meursus Lugd. Batav. I 6I8. 4. Integras ex Ioli. Sambuet Codice vertit vulgauitque Latine D. Leunclavius, et ad captam usque a Tureis CPotin continuauit Baii l. rs 1. 8. Inde Philip s Labienι pluribus Codd. MSS. vias Claromontano, Fontilebrat dens, et variis lectionibus ex Codiee Bauarieo, Vallicellano atque Augustano Glycam Graece primus edidit, versionem Dunclauii recensuit, notasque suas, perinde ut Meur- si quoque, et Leunelauii eontinuationem adiunxit. Paris I 66o. sol. Laudat hic Glycas p. 8a. Pyronem siue Pyrrhonem ονογραφον, ex eoque refert Adamum quadragesimo demum quum conditus esset die paradisum esse ingressum. Post Glyeam seripsit eirea A. C. Oso. sub Manuele Comneno, quem laudat pag. S3. edit. Regiae Chronicon suum ab Orbe condito ad A. C. Io8r. siue Nicephori Bolaniolae imperium et Alexit Comneni initia tantum modo Produxit CONNANT1Nvs MANAssas. , Non prosa sed versibus prosae similibmis, quos politicos Graeei reeentiores appellant, seripsit Annales suos, siue συνο νιν ἱ ρικην ad Irenem Andronici Comneni uxorem, de qua Cangius in familiis Byzantinis p. t 8 I. Vertit hune scriptorem ex Italico Codice vulgauitque . Latine D. Lelmelauius Basil.i 3738. Graece ex Codice Palatino deseriptum D.mum sus edidit subiuncta Dunelauii versione ad ealeem voluminis et notis eiusdem suisque castigationibus Lugd. Bat. 16ic. q. Hine inter Historiae'Byz. scriptores lucem vidit Graece et Latine Pari L. 36s s. sol. additis praeter Meursi et Leunelauii notas variis Lest e MM. Codice Matii, et quas Carolus Amissat Fabrottus eoi legit e duobus Regiis Codicibus ,.eiusdemque Fabrotti glossario. Andreas Sehottus in litteris ad Meursium datis 28. August. Λ. 36is. De Manasse filo et penes me esse ΜΚ exilibris Petri Pantini, eodem etiam latim inter. prere, cum ignoraret fortasse a Dunctimo esse conuerjum.
V. Chronologi Latini veteres praeter Hieronmmum Eusebii interpretem oontinuatoremque, notandi veniunt quos una cum illo editos pag. a 34. dixi mus Tiro Proster, Victor Tunnuriensis, Iohaimes Gesariensis, 7. Matius Lemo uicensis et Marcellinus Comes. Neque praetereundum Chronicon Pro eri H h 1 int mni ea Idalii et Iohannia Bielariensis treensuit quoque Cardinalis ASui si T. a-
265쪽
integrum, quati a Victore Aquitapo praef. ad Canonem Paschalem, Germadio eap. 84. de S. E. et Cassiodoro diuinar. Instit. cap. 37. describitur, editum primum a Philippo Labbeo in Bibl. noua MSS. Paris Itis T. l. Tom. r. pag. I 6. atque reculam in Tomo XI. thetari Graeuiani, una eum fastis Magistratuum Pighianis ab U. C. ad Uespasianum ex edit. Antw. Is r s. sol. fastis consularibus integris uiatianis ex eiusdem Labbei 3 editione , fastis consula. ribus Anonymi quos e MS. Vindobonensi H. Noris δ' edidit et dissertatione illustrauit, Anonymo de praesectis urbis et fragmento fastorum ab A. C. stos. ad 333. ex editione Aegidii puellerii Antw. I 634. et Epistola Consulari eiusdem Henriet Noris ex edit. Bononiensi A. I 683. Pars prior huius Chro. niet Prosperiani ab Orbe condito procedit usque ad mortem Imp. Valentis,
altera ab A. C. 379. ad conuenit sere eum ea quam vulgauerat Andreasdu Chesne Tom. I. scriptorum Francorum pag. 2oi. Paris I 636. fol. Ad
didit Labbetis eumque sequutus Graeuius etiam editionem Pithoeanam Chroniel Prosperi ab A. C. 379. ad 4s s. sed ex MSS. emendatam. Ae praeter habe Pithoeanam An. Is 88. etiam altera e MS. Augustano legitur Tom. r. lectionum antiquarum Henrici Canisii, quas raro obuias, variis obseruationibus, notis et opusculis auctas, recudi curauit lac. Bas age. Antwerptae Amshelod. I72 s. sol. Voll. 4. Ab A. C. s s. incipit Chronicon Marii Auenticensis et ad Tiberium Constantinum progreditur, quod cum appendice veteris scriptoris vulgauit idem Andreas du Chelae. Flauio tacto Dextro suppositum Chronicon Historiae omnimodae omitro, licet commentariis operosis atque ut ipse voeat apodicti eis Franeisei Biuarii illustratum et Lugd. i627. sol. editum. Nemtiquam enim illud opus esse quod Lucius Dexter ad Hieronymum scripsit, neque continuationem compositam essu a Mario Maximo, Episcopo Caelaraugustano, sed potius utrumque tenebrionis sinistri ἄτοπον κυημα et omnimodae sabulae nugarumque canorarum pandoeheum, Hieronymique de la Higuera vel
similis nugivenduli Hispani ossicinam sapere, pridem obseruarunt viri doctis. simi. Omitto etiam Chronieon, quod Dacis, Mediolanensi Episcopo, A. c.
s y l. defuncto, nonnulli tribuunt, quoniam nec editum est, et quicquid contra pugnet Eustachius a S. Vbaldo in dus de Hymno: Te tim Laudamus, longe iunioris est scriptoris, et res tantum Mediolanensis Feclesiae ab octauo saeculo ad A. C..io67. narrat. Vide Mabillonii Analecta Tom. I. p. 3. seq. et Lud. Antonium Muratorium V. C. Tom. I. aneedoton BibL Ambrosianae pag. 236. Acta Sanctor. Tom. I. Ianuar. I . pag. 967. seq. Tillemontium
266쪽
memor. Hist. Εeeles Tom. I 3. ete. De M. Aurelii Cassodori senatoris chro. ni eo ad Theodoricum Regem ab Adamo usque ad A. C. s I9. siue consulis tum Euthariet Cillieae et Iustini, nee non de Chronteo Iornandis dixi in Bibliotheea Latina. De Chronicis P. Iulii Hilarionis, quod exstat Tom. 6. Bibl. Patrum edit. Lugd. p. 373. I dori Hisp. Bedae Venerab. Erecuφ Lexoviensis, Adonis Viennensis, Regimuis Prumiensis, Hermami Contracti, Mariani Seoti, Lamberti Sehasnaburgenss, Sigeberti Gemblacensis, per Anselmum Abbatem eontinuato, Hugonis Virdunensis, Flarentia Brauonii, Orderici Vitalis, Othonis, Frisingensis Episeopi, Godpridi Viterbiensis, Helinandi, conradi a Lichtoau, Alberti Stadensis, Martini, Poloni, aliorumque plurium consules Vossium de Hist. Latinis, et de scriptoribus Εeelesiasticis scriptores, Georg. Calixtum appendice diss de Creatione, Io. Andream Bosium Introductione ad Hist. uniuersalis scriptores ac Thom. Ittigii ἔ apparatum ad Histori
Iudaei Chronologi pauci exstant, ut r) Seder Olam Rabba siue Chronicon
maius ab orbe condito ad tempora Imperatoris Hadriani, quod a Iudaeis R. Iose ben Chelpetha tribuitur. 2 Seder Oiam ditha, siue Chronicon minus, seriptum ei rea A. C. II 24. ab exordio mundi ad Annum Christi s 22. progrediens, quos ambos libros post Gilbertum Genebrardum vertit, et eum intem pretatione sua Latina et notis eruditis, ae praeclaris de Historiae saerae fide dissertationibus edidit Iohannes Meyer, Amstelod. 3699. 4. Hic multis disputat contra Io. Morinum, qui in Exercitationibus Biblicis pag. 226. seq.eontenderat utrumque Chronicon hoc scriptum Leeulo XII. atque adeo diue
sum esse a Seler Oum quod in Talmude Codice Nidah, cap. s. et 3O. allegatur. ηδ 3 Schascheseth Hauabala siue Catena traditionis R. Gedaliae. 4 Sepher Iuchasin, *3 liber similiarum auctore R. Abrahamo Zaeuth, ab hinmani generis initio ad A. C. I soa. eum additamentis R. Samuelis Sehullam. 3 Zemach Dauid δ' Germen Dauidis auctore R. Dauid Ganet ab Orbe eondito ad A. C. Is 9a. cuius libri magnam partem cutinam ac rativo vertit et eum notis suis Latine edidit Guil. Henricus Vorstius Lugd. Bat. I 6q4. 4. .
Ex illis qui Malice seripserunt, celeberrimi sunt Eutychius et Abulph, ratus, ambo Christiani, ambo lectu haud indigni. Eutychium, Guit Tyrius 1 appellat Mith flium Patricii: ab aliis Aphthi m etiam nuneupari notat se, Hli 3 .denus
Cons Wolfii Bibliothee.l Hebraeam, Vol. I. pag. 492. VOL 3. p. 367. M Vριε
. Wolfius Bibl. Hebr. Vol. I. p. 28 et. l. 3. P. I69. 3 Wolfius lib. eit. Vol. I. p. I . R. et Vol. 3. P. 66. 4 Wolfius i. e. Vol. r. p. 293. et 398. et VoL 3. p. Is I. ss
a Vide Gesta DEI per Francos Tom. I. p. 626.
267쪽
denus lib. eap. a. de iure naturae et Gentium. Hie ex priscis orientis monumentis a rerum initiis ad A. C. 94o. Historian ' siue Annales, plerumque Ecelesiasti eos, summa quod eiusdem Sel deni iudicium est, diligentia contexuit. Fuit Patriarcha Alexandrinus ab A. C. 933. si ad 9so. quo diem obiit supremum. Haeres Iacobitarum siue Eutychianorum et Nestorianorum pariter infestus, utramque oppugnat, et Melchiram se profitetur T. I. pag. 16. 23. 79. I 47. seq. Chronologicae eius rationes probantur inprimis Ioanni Pearsonio in diis posteriore de annis priorum Romae Episcoporum, licet non tantum ilhis tribuat in Vindieiis Ignatianis. Locum quenda in insignem Annalium Eutychii eum Latina versione et commentario suo edidit Io. Seldenus Lond. i 6 a. 4. sub titulo originum Alexandrinarum. Quae inde Seldeno opposuit Abraham Eechellensis in Eutychio suo vindicato Rom. I 66 r. q. ad ea respondet Seldenus in praefatione ad rerum Anglicarum scriptores Veteres. Ceterum totum Eutychii opus Arabice et Latine eum utilissimis ad rem Chronologieam indieibus vulgavit Eduardus Pokokius OxOn. I 6s 8.
a Seldeno potissimum, ut hoc laboris in se susciperet impulsus, neque enim ipse Seldenus A. I 6s4. iam septuagesimo aetatis anno defunctus integrum Eutychium vel vertit vel in lueem edidit, quo nomine Eliam du Pin Tom. 8. Bibl. Eccles p. q. hoc tradentem recte reprehendunt acta Eruditorum A. 1698.
Gregorii Gulpharaii 7 sue Barhebraei, professione medici, patre Aaron medico, secta Iacobitae, quem Primatem orientis vocat Assemannus Bibliothecae Orientalis T. a. pag. 2 4. Compendium Dynastarum, ab orbe condito ad A. C. 1276. quod Auctor Syriace primum scripsit, 'deinde paullo ante obitum Arabice vertit, v. Assemannum B. or. T. 2. pag. 26 Arabice et Latine ab eodem Pocockio in lueem editum est Oxoniae l663. 4. qui spee, men Historiae Arabum ex eodem Abulpharaio cum luculentis suis commentariis ediderat, ib. Isso. Chroni ei Syriaci ab eodem Abulphaxato compositi particulam Syriaee et Latine Bibl.Οr.Tomo secundo p. 3I4.seqq.inseruit laudatus Assemannus. De hoe scriptore, tanto minus prolixe hoe in loco agendum mihi esse video, quod pag. 33. ipse negat se accuratum studiuIn in temporum
Conser Eulyehii Annales p. 472.3α .s I. seq. et Eusebium Remudotum in histo-
Patriarcharum Alexandrinorum lambitarum p. 3 6. seq. 7 De Abulpharaio agit idem Renvidorus Tomo a. liturgiari orientalium p. 469 47a, et Assemannus Bibl. or. Tom. a. p. 24 - 63. ubi vita et scripta eius copiose enarrantur. simulque p. 3O9. is deinonstratur, diuersum ab eo esse Abulpharagium Abdallam Ebnat tibo, monachum Nestorianum, defunctum A. C. Io 3. qui Arabice in vutusque Testa menti libros commentatus est, et Aristotelem eadem lingua illustrauit.
268쪽
notatione posuisse. At quum instituti nostri non sit exacte definire amos Phil sophorum verum ex illis nonnulla recensere, quae quod laudabile fuit in moribus
eorum exprimant, atque animum oblectare nihil nostra intererit Otrum
tem ora quibus facta fuit eorum mentio, sint ea quibuI reiura soruerint nee M. Ait tamen sequutum se esse Chronologos Eusebium et Andronicum, iisque eon. sentientem Iacobum Robentem, qui tribus linguis Hebraea, Graeca et Syra
His adde Chronologi eam Historiam Haeti Missae Mustasiae, Multam edani, ab exordio Mundi ad usque A. C. 62 a. quam ex Turcico, Persico et Ar bieo Italice edidit Io. Rainald Carolus: Cronologia Istorica seritia in lingua Turea, Persiana et Araba da Hagi Kali se Mustafa, e tradotta neli' idionia It liano da Giovanni Rinaldi Culi, Nobile Iustinopolitano et Dragomano della Sereniss. Rep. di Venezia. An. 1696. q. Vide Museum Mineruae Venetae T. I. p. 369- Venit etiam hoc loco memorandum alterum, sed christiani seriptoris Chronicon Orientiae, quod ex Arabico Codice Segueriano primum versum et Latine editum est ab virahamo Mehellensi, Parisiis I 6si. DL inter seriptores historiae Bygantinae; deinde denuo versum, atque annotationibus illustrarum a Iosepho Simonio Assemaum. prodiit Romae I 729. sol. Cuius quidem Chroni ei auctorem esse Petrum Abushiaker Ebnarraheb Abilaram idem Asse mannus ostendit. De auctore ita scribit Ecchellensis: Nostrum exemplar An mum est, at eius autorem fuisse quendam nomine filium Monachi, ex prima parte cir
Hei GEORGL HOMIDI acini2 plane colligitur. Puoties enim quod pas facit hunc laudat, non solum sententia semper eadem est, sed numerata quoque . verba. Eum autem fuisse Aegyptium Cophtuam, indicant stilus, numeri, ac P
triarcharum Gentis vitae, quorum pro Dioscoriana secta labores ae certaminaeelebrat. In aetatibus Patriarcharum rationes LXX. Interpretum probar, addit tamen eomputum Hebraeorum secundum versionem Iactorum librorum
Arabieam Abibaliri Almoniasseri. Quae de Imperatoribus Romanis tradum tur et pauca sunt et in Heraclio hoc est tempore Hegirae Misamedine des,nunt. Historia Calipharum Moslaminorum et Calipharum Aegypti et Babylonis, Patriarcharumque Alexandriae perducitur usque ad A. C Ias 8. H. irae cis . Martyrum 9ss. Annos Hegirae lunares redueit ad annos solares. Huie Chronico Orientali Historiam luain de rebus et dogmatibus Arabum
ex Vide Chronicon orIentale pag. II 8. seq. et p. 39. ubi Melct arum et Iacobitarum quoque mentio. Melahitae hoc est Regii et Imperiales dicti qui eontra Dioscorum cuin Imperatore senserunt. De Iacobula iterum p. rao. sqq. Melchitarum meminit etiam s. Ia3-
269쪽
ex monumentis Arabieis exee tam subiunxit, in qua allegat inter alia libros Chronicorum Gregorii Barhebraei, Historiam gentium Ismaelis Selahinseiah et Chronieon Hametae Asplahanensis Persae et p. 2o I. notat ex Arabum mente incidere Hegiram in A. C. 63r. Diocletiani f. Martyrum 339. Achia eum 6sa. ab Alexandri M. victoria 934. a Nabuchodonosoris regni initio i 369. a Mosis obitu 2348. a natali Abraami 2893. a diluuio 397 . et a casu Adami 62I6. Georgius Elmaei ius, itidem Christianus, medio saeculo tertiodecimo elaeus seripsit Historiam siue Chronicon ab Orbe condito usque ad A. C. II 8.euius priorem partem usque ad Muhamedem in Bibl. Seguleriana MS. euoluit Ecchellensis, ut testatur ad Chronicon Ox. et in Eutychio suo vindicato: In Cantabrigiens Bibl. eandem partem litteris descriptam Syriacis legit, qui subinde ex ea nonnihil proseri in historix orientali Hottingerus: posterior sub titulo Historiae Saracenteae prodiit ex Thomae Erpenti versione Latine Lugd. Bat. I 62 S. 4. eum Roderiei Ximenes Archi-Εpiscopi Toletani Historia
Arabum: et Arabice ae Larine cum eadem versione Erpentana, currante Iac
bo Golio, ibidem atque eodem anno in sol. Laudat subinde Chronologum et Chronica Christianorum, sed sine nomine. Extat et CFronicon Samaritanum, siue Arabiea verso Chroniel veteris Samaritani ab excessu Mosis ad tempora Antoninorum, quam Samariricis scriptam litteris ad Iosephum Sealigerum a Samaritanis missam ex eius legato HS. possidet Bibliotheca publiea Leidensis Academiae, ex quo apographum in Bibl. Mazariniana legit Eeehellensis, qui id laudat in Historia Arabum pag. l4s. Descripsit etiam Hottingerus et ex eo loca a se Latine versa hine inde allegat in Enneade dissi in Historia orientali et aliis seriptis, atque Epi- tomen eius libri Latine subiecit Exercitationibus Anti-Morianis, librum integrum etiam publicare pollicitus, quod tamen morte praeuentus facere haud potui': Deseripsit etiam Iacobus Golius euius apographum manu eius passim emendarum seruare se testatur V. C. Hadrianus Relandus, qui ex illo nonnulla affert parte et . diis. Miseell. r. Computum Samaritanum eum notis suis o gauit Scafieer VII. de emendat. temporum pag. 637. seq. Et Chronologiae Samaritanae Synopsin ex Mulphetacho Danefaeo excerptam ab viro doctisimo Eduardo Lerahardo Lipsienses inseruere Λctis tauditorum Anno 169 .
VI. Ex Chronieis historieis reeentibus quum exstent infiniti, paucos tantum commemorire iuuat Annalium quidem Veteris Testamenti scriptores Iacobum Saliinium, ausustinum Tomisitan, Henricto Spondanum, atque bis
270쪽
neutiquam in seriores aeeuratissimum Iacobum Userium, ceu ius Annales V. et
N.T. nouissime Geneuae ιγχχ. reeusi sunt Hugonem Robissentim, Iacobum Capeliam et Chrontei Catholici auctorem pereruditum MNardum Simonium. Annales temporum noui Testam. usque ad A. C. It 98. edidit Caesar Baronius. quum nutationis temporum minorem quam rerum euram habui flent Cent riarum Magdeburgensum auctores: Baronium continuarunt breuius quidem Henricus Spondamu ad An. I 64o. fusius et uberius Abrahamus Brauius usque ad A. i s 72. nouem Uol. atque Odoricus Minaldus octo Vol. usque ad A. Is 3 quibus post mortem Auctoris accessit nonum Volumen usque ad An. I 6s.
Castigauit Baronium et suppleuit praeter alios Antonius Pagi in Critida Baroniam 4 Uol. Geneu. i Tos. sol. et Samuel Bassagius in Annalibus Politico. Eeelesiasticis usque ad A. C. 6oa. Roterod. 37ω. fol. 3. Volum. De quibus singulis diligenter et copiose disseruerunt Theologi celebrati ssimi Thomas It tigius in Exercitatione praemissi seleitis Historiae Ecclesiasti eae Saeeuli r . ea pitibus. Io. Fridericus Mayerus in libro de fide Baronii ipsis Pontifieiis ambigua Amstelod. I 697. 8. et S. V. Iae. Sigium. Baumgarten in relationibus de
bibliotheea quadam . Halensi cinatrichten vota emer fallisthen Sibliothet P. y.
Vol. 2. pag. 214-268. Ubi simul pag. 248. Laderchil eontinuatio annalium Rayoaldi recensetur. . De Edmundi mcisi Historia V. et N. Test. vide Acta Eruditorum A. TI3. pag 37 t. et 3 4. Iob. Μars hami, Angli Equitis aurati, Canon chronteus Aegyptiaeus, Ebraicus, Graeeus, non minus ob minime vulgarem eruditionem quam paradoxas quas propugnat opiniones notissimus prodiit Londini 16 a. sol hine Lipsae U. C. Ottone Menckenio curante i 676. 4. et in Belgio I 698. 4. 'Inter alia etiam illustrat praeclarum et antiquissimum monumentum Graecum Chronologicum Epoe has marmoreas arundelianas, quas Oxonium hodieque seruat, et eum lo. Sel deni, Thom. Lydiati et suo commentario edidit Humsredus Prideaux. Οxon. 3676. sel. Ad easdem conserendus Iae. Palmerius Exereitati. ad optimos auctores Graecos pag. 68 l. seq. Franciscus Bianehbnus in antiqua Historia ex monumentis Priscis illustrata cap. 26. pag 32 o. seq. Henrieus Maseampius in institutionibus Chronologicis parte I. Rich. sentis
latu, dus de Epistolis Phalaridis Anzlice edita p. ao . seq. Marshami Chro-
nologiam nouissime ad examen vocavit U. C. Iacobus Perletonius in Originibus Aegyptiacis Lugd. Bat. I l . 8. Paulus Perronius in Antiquitate temporum defensa ae restituta vestigiis insistit Isaaei Uossit, aduersariumque nactus est virum doctissimum Miehaelem Ie Quien. D. Harduini S. I. Chronologiam ad examen reuoeauit U. C. Misphonias des Vignoleo in Epistola subiuncta Vindiciis veterum seriptorum Ii seriptis