장음표시 사용
251쪽
euu ristare de Constantinopse, enrictis dra ptans, leueet par P reur fur is tamae et de tout ce, cyιit 3 a de plus rema uabis de certe ville. Huius libri lectione vehemens saepe desiderium CPolis adeundae in se excitatum testatur U. Q Adrianus Relandus lib. sec. de relig. M ammedica P. Is I. De scriptoribus rerum Byzantinarum et CPolitanarum exstat eruditus etaeeuratus commentarius compositus a Martino Hanc D Lips 677. 4. quemadmodum et de Romanarum rerum scriptoribus liber duplex ib. t 669. a 673. 4to. Obiit vir praestantisimus et Uratistauiae suae decus non vulgare die
De scriptoribus qui chronologiam Technicam et
Chronologia duplex, technica et historica. I. Historicae scriptores vereres ante Eusebium. a. De Eusebii Cisonico. 3. Chronologi post Eusebium Graeci. 4. Latini. s. stitiei et Arabes. o. Recentiores praecipui. 6. Scriptores Aronologiae teιhnicae. 7. Parum utilis quorundam in minutiis et incertis περιεπία. 8. Chrouologoraιm dissidia circa annum natalem CHRISTI. s. Idea Chronesogica rerum praecipuarum digesta per sex annorum millenarior Io. Subsidia Chronologica quaedam enumerata , ex quibus in gratiam flu- dissertim duo h. l. Iubiuncta exhibentur, Indo Archontum Atheniensiirum et Pontifcum Romanorum s habeti I. II.
Chronologiae, siue Disciplinae quae temporum rationes exponit, duae omnino sunt paries praecipuae . una quem Technicam possis appellare, quoniam non sine arte et ingenio constat, atque scientiarum Mathematicarum Astronomiae et Arithmeticae lubsidio rationem mensum, annorum et EP charum apud varias gentes ita docet expedire, ut earundem diuersitas inter se conferri atque eomparari, et Universa quae ad doctrinam temporum peti,nentia ab omnis generis scriptoribus traduntur, recte intelligi, atque ex cuiusque hypothesi siue sententia, calculi ita ut par est poni possint. Altera pars Historiea est et in rebus gestis quarumcumque gentium, quarumcunque aetatum ad suum quibusque temPus reserendis tota est occupata. II. Quam- Diqitigod by COOste
252쪽
CAP. VII. CHRO NOLOGIUS TERES. a 3 i
: n. Quamuis haec posterior sine prioris cognitione red e constitui nequaquam possit, tamen placet de eiusdem tanquam magis ad quorumlibet eaptuin aecommodata scriptoribus prius dicere. Atque inicio mirari licet veteres diu et passim doctrinae temporum parum curiosos fuisse. Quam pauci etiam inter Historiae Graecae particularis expressa Scriptores Thucydidis exemplo annorum, quibus quaelibet res geliae sunt, i vestigia consignarunt. Generale vero siue uniuersale Chroni eon vix quisquam ante Apollodorum componere suit aggressus, quod versibus iambicis concinnarum Regi Pergameno Attalo inseripsit. Ceterum et hoe et Castoris Rhodii et Phlegontis, ac si quae suerunt alia aliorum Chronica invidit nobis tempus, neque est inter scriptores antiquiores qui aetatem tulerunt quem in hoc genere laudes, nisi Diodorum sorte Siculum, in cuius Bibliotheca tamen inulta et antiquiora praesertim sine apposta disti mniore temporis nona narrantur. Ε Romanis primus Varro videtur de hac
parte eruditionis illustranda serio cogitasse, cuius etiam est celebris illa diuisio δ omne tempus triplici distinguens discrimine, quorum primum ab Origine humani generis ad Cataclylinum Priorem propter ignorantiam appella-nit ἀλ1λον, secundum a Cataclysmo priore ad Olympiadem primam, quod quia in eo multa sabulosa reseruntur, μυλκον ab eo dictum est, et tertium denique a prima olympiade ad suam aetatem laκα , quia res in eo gestae veris historiis continentur. Varronis exemplo Cornelius Nepos acuum omne tribus explicare chartis siue libris conatus est, sed et illius et aliorum seripta deperdita libenter omitto. Res Aegyptias ineerta fide Manetho, Romanas ab Ennio usque et Catone multi temporum ordine ac per Annales persequuti sunt, sed qui Chronicon deinceps uniuersale condere fuerint aggressi a rerum humanarum exordio, clicet pauca quaedam Chronologica attigerint Clemens Alex. in Stromatum libro r. Theophilus Antiochenus libro 3. ad Autolycum, quem pr6pterea librum de temporibus Lastantius r. 23. Vocat non habeo quos laudem ante S. Hippoditum et Iulum Africanum qui ambo Chronieon suum ab orbe eondito ad Alexandri Seueri tempora produxerunt, Iulius vero Asrieanus praecipue in opere suo de temporibus sue Chronographia quinque libris distributa tam copiose et diligenter versatus est, ut Eusebio et aliis post se viam egregie muniuerit materiamque praebuerit plura commentandi. Hippolyti nihil superest hodie nisi libellus ex Latina veteri versione de diuisionibus et generationibus gentium a Canisio et Labbeo editus: Africani etiam isagmenta tantum habemus ab Eusebio, Syncello et aliis seruata. Atque Eusebii ipsius post Asricanum praecipuam iam pri
dem Adi Censorinum de die Natali cap. 2I.' Vide quae notaui lib. s. i BibJ, Graccae p. 2OS. 269.
253쪽
- C P. VII. FUREBII. . 23 adem hoc genere laudem esse, neminem fugit qui vel a limine has litteras
salutauerit. t , III. chronicon Eusebii solet etiam vocari Παντοδαπιὸ χορία de cunctis temporibus historia, ut titulus operis 3 latine ii aiassertur in Epistola Augusti ni 3 s. ex quo loco etiam constat non ubi sae obuios iam tum fuisse Chronici Eusebiani Codiees. In libros duos diuisum suit ab auctore, quorum priorem inicripsit Moiογραφὶν, posteriorem χρονικον καινινοι. Atque hanc Epitomen vocat Hieronymus. In priore ex Manethone, Apollodoro, Iosepho, Africano aliisque origines et sitecessiones, resque memorabiles variarum gentium ab Orbe condito per varia capita persequutus est, in polieriore omnia 1erie una ad annos illos relata dige Isit ab Anno vocationis Abrahami h. e. ante CHRISTUM IOI7. ad videlimum usque annum Constantini Magni, A. C. 32s. Laudat praeter alios Eustathius Antiochenus in Hexaem. sub init. eui Euse. bius vocatur αδίων τις, uti ab Ecclesia Gallicana diu illum cultum pro Madityre notat Ianningus in Apologia pro Papebrochio praefixa Actis Sanctorum
Gractum opus Eusebii intercidit praeter fragmenta et lacinias quas reeentiores Chronologi servarunt, Syncellus inprimis, et Cedrenus, C roni eique Alexandrini sue Paschalis Seriptor ne de aliis iam dicam. Nam ut vere Iinsephus Scaliger, qui post Eusebium scri reunt, omne siriptum de temporihus ari dum esse coqueriint, quod uon huius Jontibus irrigatum esset. Ex illis Graeea ut potuit collegit ediditque et illultrauit doctissimis notis idem Malle , sed non modo Syncelli et Chronici Alex. tum temporis nondum editi apographis parum emendatis s usus est, sed etiam varia ad Eusebium retulit, quae parum
3 Xeονικιοῦ συγγρααααῖα sua memorat Eusebitu in Esaiae XIII. I7.-κα ἀναι X. 9. praeparat. p. 48 . et t. t. Hist. Eccles cap. I. ' - πίαν atque I - ν vocat Anasta; ius Sinaita qu. I. et 63. temporum restarium Rumssinus lI. 39. dedo trina Christiana. Digestionem temporum Hieron. I. in Rufin. χοονον πως ν Epiphanius sub extremum libri de ponder. et mensuri Chroniorum Histimam breuiarium MS. Ecclesiae Lemovicensis, Valesio laudatum. Alia vetemin loca titulos Chronici Eusebiani varie referentia notauit scaliger ante Graeca Eusebii Claroni conque Hieronyinianum Hanckius p. 87. seq. de scriptoribus rerum Byz. et Allatius ad Euthathii Hexaem. p. I 3. ' Eusebiani Chroni et Epoeliam initium capere ab Cal. Sept. siue autumno anni ante CHRISTUM sto 17. Periodi tui. 26op. disputat Petauius l. 9. de doctrina temporum c. I. F lc. Uoilius in aue ario castigati. Georgii Hornii p. 37o. Muiu vugrapbum Syncelli quod Moligero transmissium fuit, raptim et vitiose admodum des ferat Calauiaurus nescis an alius, ideo plurimi possim tu hoc Vere tam tu anuis quam iv mminibus errores fuere eummis. Multis hoc docet Goarus notis ad Syncellum N - 28. .
254쪽
eredibile ε est ab illo seripha suisse. Latine vertit et Uineemio cuidam ae Gal
lieno inseripsit Hieroumus, ita ut hine inde ex Latinis praecipue scriptoribus quaedam adderet 7 alia omitteret, ae deinde Chronicon ad A. Q 378. -- le te sextum et Ualentiniano seeundum Coss) eontinuaret. Codices Latini Chroni et Eusebiani olei tantia librariorum inire interi se variant, ut saepius; nec uaten te nee cum Historia facilla possunt conestiari. Confer Do elli disi. ad Irenaeum , et .Henr. Valesus pag. ro. ad Eusebii Hist. vetustissimos dices laudat Acutianum, Lipsit et Ortelii. Laudat quoque vetustissimam editionem Mediolauensem, quam nee Pontaeus nee Staliger viderit. Consuluithuricre Armalum Pontacita Episcopus Uasarensis praeter codices MSS. duode te uital luditiones octo, Mutque ex illix praeelaram suam neinuauit ἡ in qua nitrum studium atque industriam non dubitauit etiam 1 Sealiger Epist. 3 romnibus laudibus prosequi, hique editoris doctrinam, candorem, modestiam et diligentiam celebrare. 'Εr omnium correctissima vocatur Io. Morino P. 277.Εxere. Bibl. Prodiit notis Pontaei et castigationibus illustrata, una cum Pro
laeti Chronico Burdigalae I 6o . L. sed raro hodie reperitur. Neque ubi ais obuia altera guberri mraei, posteriorem tantum partem a CHRISTO exhibens, additaque habens chronica Sigeberti et Anselmi Gemblacensis. Ant-werp. t 6o8. 4. Confer B. Ittigium de Bibliothecis Patrum p. 743. Ceterum ob praeclaras accessiones atque doctissimas noras frequentissime in manibus eruditorum yersatur editio Maligeri, a altera praecipue ae postuma Am-
ε Vide Conringium de Mediei Hermeti pag.II. .et go. Steph. le Moyne Pi egom. ad Varia S. ' aa. a. b. Hanckium de scHptoribus Byz. p. 92. seq. . -- ν' Id pag. 93. seq. Io. Andreas Bosius diri . ad periocham Iolephi de CHRISTO, cap. z.
. : δ ὲVeterea Chronici Eusebio-Hieronymiani ante Pontaemneditiones sunt: Veneta 1 83, . Pisis I Iλ. pud Henr. Stephan.um auuin et Baia. Isa9ι fol. edente Io. Sicuardo cum Chronicis Prosperi, CalIiodori, Hermanni Contracti et Matthaei Palmerii. Hine
eum aliis Eusebii scriptis, et Prosperi ac Matthahi Palmeni Chronico Basil. Is a. .Is 8. Is 39. Is7o. sol. Paris Is 8 I. sol. A Minsi Tostati commentarius in Eusebii Chroniconin Hispanies lingua. salinanticae summ Francisci, Ximenti Cardinalis A. Iso6. sol. quinque
y Recensetur a babbeo T. I, de seri pior. Εeehes p. 3m. et Tho. Ittigio lib. de Bibliothecis Patrum pag. 74 . seq. Emendationes Salmani ex codd. Palatinis IV. eutii conr. Salia. Schurafleiscnii ea μακvisa ad Eusebii Chr. obseruationibu edidit frater Elarisis Mene. I. nhardus Sehurasset se:lius. M itin. I7Ia. 4. in notitia PHneipalis Bihliothecs. vinariensis, in quam editio Lugd. Hai. I 6 a manu Salinasii nisi ta peruenit ex Bibli theea Gudiana. Inter codices Is Vnisii eum MNS. collatos Volomelius n. I. memorat Chronicon Euschianuin editionis hcali terianae quod eum MSS. eomimisit Com. I Ollius. Bochelli obseruationes Chromeas au Euthbitan MStas Iendat Μaithias Bemeggerus ad I 'stint XVIII. 6.
255쪽
stelodamensis An.-8. sol. quae Alexandri Mori praesitionem et Seali geri
commentarios ad latinam Hieronymi interpretationem et Graeca Eusebii emem
datos et tertia parte auctiores quam prior editio Lugd. Bit. I 6o6. fol. ex. hibet et libros tres Isagogicorum Chronologiae Cancinum eiusdem Sealigeri subiunctos habet. Chronico Eusebiano subiecta sunt Hieronymi de quo dixi supplamentum et Proneri Tironis ab A. C. 379. ubi desit Hieronymus ad An. 444. Victoris Tunnunensis Chronimn ab An. 443. ad An. ἔ 6s. Ioannis Abbatis mclariensis ab A. s6s. usque ad annum Mauritii octauum A. C. s93. Idalii ab A. C. 3 9. ubi Hieronymus desinit ad 428. Mareeliani comitis ab Λ. C. 379. ad A. s 34. et Veteris scriptoris siue interpretis incerti exempla I tina Chronologiea ex Africano, Eusebio et aliis vulgata e Codice Bibl. Putea. nae. Post haec sequuntur Graeee quae Soliger velut Eusebiana nollegit ae digessit. Anonymi ε πιτομη πιον- Chroniel Alex. et Fastorum Siculor. n mine vulgo venio ab Adamo ad annum Heraclii vitesimum A. C. 629. ex C dice Is Casauboni. Nicephori Patriarchae χ ονογραφH. Denique sequitur; ομιαν συναγωγη et 'Oλυμπιαδων ἀναγρα non veteris seriptoris sed ut
recte viri docti notarunt ipsius Scaligeri, qui illam 'ex seriptoribus edixis et ineditis collegit ae digessit, non Graecis modo ted etiam Latinis, quorum linca Graece transtulit et hisce collectaneis inseruit. Reprehendit Eusebius hine inde Asrieanum, ipse vicissim reprehensus est ab Aniano, Panodoro, Syncel- o et aliis, Diodoro etiam Tarsensi de quo Suidas, praeeipue a Scaligero et aliis Chronologis recentioribus.' 1v. Miuni et Panodori Monachorum Aegyptiorum' centum sere Annis Eusebio iuniorum Chronographiae Syncello laudatae interciderunr, quibus Elisebium ut iam dixi hine inde castigauerant, sed inplerisque sequuti fuerant. Castigauerant vero haud raro sinet magna ratione, et quum ipsi potius essent reprehendendi , ut sealiger ad Eusebium domi . Intereidit quoque Philin Si etae Presbyteri Historia ab orbe condito ad sualia perducta aetatem, hoc est ad quinti a christo nato saeculi initia libris 36. sed longe pluribus ae mille
propemodum tomis, singulis enim libris argumentum tomi integri magnitudine praemiserat, et librum unumquemque 24. λόγοις, sue tomis iterum
distinxerat, quod voluminosum opus aucto si Historiae triparti ae XII. 3. mul. ravi visum est habere confusionisi nec fatis. prodes legentibus, uti magis etiam eonstat. ex Socratis VII His . c. 27. Nisephoro XIV. z9. et Phorio Cod. 3ς. Fragmentum huius Philippi insigne de Scholae Alexandrinae sueeessione vobgauit illustrauitque Dod ellus ad calcem dissertationum in Irenaeum Orim.
1689. a. Aliud stasmentum, acta disputationis de Christo, in Perside inter
256쪽
Christianos Gentiles et Iudaeos habitae, mi ipse intersuit, eomplexum habetur MS. in Bibl. Caesarea teste Lambeeio lib. s. pag. I 37. qui tamen fallitur lib. 4. pag. I 9. Vbi ad hune Philippum reseri fragmentum de tinctura aeris Persiei et serri Indiei. Nam verba: βαφῆ ἔ- πέρσας ἐξευρουώνου χαλκου τραφεῖσα ata tincturam iam ex tempore principatus Regis Philippi descriptam denotant, ut recte notauit Coteleritis T. 3. monu
Ioanni Malalae plures laudantur chronographi, Mia1rur, Munichius, Buttius, taenisns, m ius. Eustathius, Eutropius, Eut hianus, Lutinnius, Magnus Curensis, Nestorianus, Theophilus et Timotheus: Sed iacile apparet ab ipso Cbronographos aptellari Historicos quoscunque. De illis vide si placet quae dixi voluminet texto Bibliothecan Grae e. , . Atque praestat edἰtos solum persequi, e quibus primo loco is ipse quem
am dixi Damies Antiochenus, eoguomento Malala commemorandus, cuius
Historia Chronica ab Orbe condito usque ad obitum Iustiniani I. Imperatoris . prodiit oxonii e Codice Bodleianae i69l. 8. cum versione et notis Edmundi Chilineadi. et Humfredi Hods disssi atque Rich. Bentleii Epistola, inserta deinde editioni.Venetae Scriptorum Byzantinorum. Opus ab auctore distri. butum fuit in libros i8. sed primus liber eum feeundi parte desideratur, itaque ab editore desectus ille ex Georgio Hamariolo suppletus. Malalam non diu post Iustinianum floruisse, Clarissimo Caueo lubens assentior.
Farraginem historieo - ehronologitam, quam sub nomine CustoNrex ALExANDRINi vulgauit Graece et Latine eum notis Matthaeus Raderus, S. I. Monachii I 624. 4. unde Latine ex Raderi versione recusum est in Bibliothe. ea Patrum Tomo I 2. edit. Lugdunensis pag. 867. denique sub veriore titulo ronici Paschalis, noua meliore versione et eruditis notis illustratum a Carolodu Fresse habemus. Paris i 688. sol. Idem Fresneus siue Cangius nonnullas osseri obseruationes Ioannis Baptistae Hardtini siue Altini, qui ipse inronici huius editionem videtur molitus suisse rei chronologioae apprime peritus. Praeterea ex MSto eodice et Holsten ii obseruatione duos illius operis notat fuisse auctores, unum quidem rerum ab orbe condito ad A.C. 3 sq. Constantii i J ait rum vero, qui illud usque ad annum vicesimum Heraclii eontinuauit. Index Imperitorum, qui usque ad Imperatorem Constantinum Monomachum A. C. Io4a.
257쪽
Valesius p 19. ad Euseb. in ad Theodori tum pagi 2 t . se . cuni quo Reit ste-phati . le Moy ne notis ad vatia sicra p. 333. Plur a quoqde eadem leguntur atque iisdem verbis in, Chronteo Ioannis Antiocheni Malalae. r. ConjumtinopolitamDn appellat Vsserius pag. 7s. prolego m. ad Ignatium, illamque conuenientiorem esse inscriptionem disputat etiam sicinesus II. 37. Vari Lea Ceterum Raderus auctorem domo Alexandrinum suisse collegit ex iis, quae de Ieremiae eineribus Alexandriam iussu Alexandri M. deportatis siguntur, pag. 366. et quod Georgii successor Petrus Alexandrinus nota in fronte libri apposita opus illud commendauit atque iride Chronicon Alexandrinum imseripsit Raderus: quanquam in eo potuit selli, et quod de Maximo monacho, qui Heraclio imperante, vixit, velut de chronici huis Auctore eogitat:
quemadmodum et eiusdem plerasque emendationes et coniecturas sibi Moti probari testatus est Cotelerius Tomo tertio monumentorum ecclesae. Graecie p. 6o8. unde Uepius correctione indigere illud opus notauit Ioan . Gregorius cap. 36. obseruationum sacrarum: et parum accuratus interpres Raderus dieitur ab Henrieo whartono ad Vsserium de seripturis lacrisque vernaculis. p. 34'. Ex hoc ipso opere petita sunt, quae μ' orum Siculorum nomine lah- dant eruditi, quoniam codicem MStum in Sicilia Hieronymus Surita ire rit, unde ab Antonio Augustino perlatus est Romam: indidem sistost ennsn- lares excerpsit ediditque Sigonius et Panuini usi et graece at latine Fride . Sylburgius tomo tertio historiae Augustae. Longe plura ex codice suo, qui deinde ad Sylburgium peruenit, et ab hoe per Hoeschellum redemtus, bibliotheeae Augustanae illatus est, excerpsit Isaae. Canu bonus, communio4uitque eum Iosepho Scaligero, qui illa passim laudat nomine cironici Casenseboniani, et edidit Graece ad Chronici Eute bimi calcem, praefixo titulo .m. τομιῆς χρονων, Vt paullo ante in Eusebio dicere nos meminimus. Ex Mas la in illud Chronieon multa deportata esse notauit Henricus Norisus de epochis Syro-Macedonum laeto 3. Multa etiam iisdem verbis leguntur in Topo-xraphia Christiana Cosmae Indopleustae, unde sinim illum auctorem chroni ei suspicatus est Allatius libro de purgatorio p. 94et. Vsi ius vero et alii incci ta coniectura Georgio Pisidae tribuunt, Casmirus Oudinus Georgio Alexancrino a quo vitam Chrysostomi seriptam habemus. Non Alexandriae tamen sedi Poli seriptum esse illud ehronicon probat Hens chenius exegesi praeliminari ad Tom. teri. Actorum Sanctorum mens Martii; p. . i
, GEOR*ivs Monachus, atque Theophane φ teste Abbas, Patriarchae Com
258쪽
stantis olitani A C. 8osi desuncti θneellas quasi Coneellanum dieas et domesticum ipse p. v et 1. si modo ipse, auctor est se Chronico suo conv.
plecti velle restab orbe condito gestis usque ad A. C. 8 . Certe SynceiIus morte praeuentus non vltra Diocletiani tempora peruenit, teste eodem Theophane, qui continuauit, et Mich. Glrea, ae Georgio Cedreno, quod et titulus operis indicat: Γεωργίου του Mμαχου χροιν ἡ χορία αραομένη , ἡ Ἀδάμι Mei διηκουσα μέχρι του ΔιοκλUrιανου. Iosephus Scaliger, qui opere illo manularipto usus est, et ex illo pleraque in Eusebium suum, licet minus emenstare quandoque, ut notat Salmasius p. 99. epistol. descripta deriuauit, queritur illud ab antiquario, qui deseripsit, multis partibus mutilatum esse, et quae scriptor toties promittit, ea nusquam comparere Epistola CLX. et
CLX l. ad areum Velierum, a quo alium codicem Venetiis afferendum exspectabat. Titulus eodicis: 'Eκλογὴ χρονογραφλώους συνταγεῖσα Γεωρ γίου Mμαχου Συγκέλου γεγειοτος Ταρρασίου Πατριαρχου Κον ιντινουπολεως - 'Λδάμ Διοκλ. κ. τ. λ. Quanquam vero lacobus Goarus putat
integrum Georgii opus ad nos peruenisse, tamen Philippus quoque Labbeus ad Glycam ex Georgio quaedam allegantem , quae in illo haud leguntur, annotar pag. 367. EA ista pericve aliisque quibusdam Lector discet, non se integrum Geo ii Syncessi Chronicon suisque partibus remnibus afflatum quod e Codice Am. Bibliothecae Regiae a R. P. Iacobo Goaro, orae Praedicatorum, typis Regiis prodiit, Ied quaedam adhuc in eo desiderari, ex aliis , . si quae forte occurrant uberioribus membravis Dysenda. Allatius qui de Georgio Syncello multa erudite animaduertir diatriba de Georgiis, p. 323. seq. et Ρosseuini; Vositi atque filiorum hallucinationem qui cum Georgio Hamariolo, de quo mox, con-
Phiniastis Bibliqthecarius, qui laeculo nono claruit, praefati ad histor. suam eccle-lis ijςani: Operae prurium duxi ex Georgii summatim quaedam, ut Theophanis claro- uo aphia plura. sed succinae carpenda, quorum prior usque ad Diocletianum, po- sterior vero usqiue ad Leonem i qui post'Michaelem imperauit, patrem scilicet Ignutii, qui adhue superest. ' habenas CPolitanae tenens ecclesiae, praedicti operis luistilliinprotraxit. Qui autem sint isti breuiter annotabo. Horum igitur alter electa monuiti ea
vita, mundoque contemto, Christi se leui iugo et suavi seretnae mancipauit. Praete ea contra haereticos liaeessanti agone desudans, multis vel beribus, mundi principibuq contra eeclesiae ritum saeuientibus. diuersisque poenis affectus est. Si e .ergo stigmata Christi in eorpore suo portans, tam pro fidei suae constantia, quam pro multarum vir- tutum inlignibus sanctae memoriae Tarasit regia urbis Praesulis Syneellus iniectus est. Sed ne multa persequar, sufficere ninitror ad praeconium eius, quod a sede approbatus sit apostolica, quando scilicet vicarii eius una cum marc patrihus in Nicaea urbe secundo conuenientes uniuersalem Synodum celebrarunt: siquidem et laus eius in eoaeui septi- mo et sancto concilio reperitur. Q
259쪽
sundunt, eastigauit, p. 327. et 334. memorat Codirem Mediolanensem hoe titulo: Xρονικον συντομον me χροπογραφων, - εμπων συμγk κκ συντεΘεν - Γεωμοναχῆ κώ Συνώ . Sed in illo perinde vi in altero euius meminit Reinesius Epistolis ad Nesteros pag. 37. et in quo res ab Adamo ad Imperium usque Michaelis cum Theodora matre cuius initium cum A. C. 84 I. eo incidit, enarrantur, lucubrationes Georgii Hamarioli et Logothetae ac Theophanis cum Syncellianis videntur confundi. iddem Lab-beus in Protreptieo de Scriptoribus Byzantinis promisit Chronologiam Syneelli vulgandam ex MS. Bibl. Regiae Parii . collato cum Vaticano quem deseripserat Holstentus et cum Maetarinianis addita latina versione D. Baptisue Bantini, siue Altini, quem Nic. Rigallii leuirum Syncelli parata editionem ad Rigallium Romae A. I 63 o. seripsit Iosephus Maria Suare sius, in Epistola quae legitur T. 4. operum Sirmondi pag. 663. At neque illa versio neque editio Altiniana vidit lucem, sed Goarur Syncellum eum versione sua et notis publieauit Paris r6sa. fol. usus Codice MS. Regiae Bibl. scripto A. C. Ioa I. quem Corinthi parauit Io. Abramus A. C. Isor. syneelli Chronicon ab A. C. 28s. Diocletiani I. ad 833. Leonis Adiment i.) eontinuauit THEOpHANEs I saurus, δ' cuius consessoris imaginem., vitam siue elogium a Theodoro ut videtur Studita seriptum Latine ediderunt ad idi. Martii Lipomannus, Surius, Henschenius, Graece et Latine Franc fus comb sius editioni Theophanis Lupareae praemisit, quae eum versone et notis posthumis Iacobi Goari atque eiusdem Combe i animaduersonthus prodiit Paris. Ios s. sol. Eam U. C. D. M eas Bostas conserens cum MSCodiee Augustanae Bibl. deptesendit huius ope multo emendatiorem, alicubi et pleniorem, expletis quibus passim seedatus est lacunis aliquot, dare se posse, idque facturum promisit Exere iratione in perloeliam Iosephi de Christo p. 24. additurus Syncellum et utriusque continuatorem Genesium usque hue ineditum. Publicandarum Bosii in Theophadem obseruationum, quae inpubibea Ienensis Academiae Bibliotheca MSS. asseruantur, spem fecit Georgius Schu bartus praefat. ad postumam eius introductionem ad Notitiam Rerump. a se tab
An stafius Bibliothecarius Theophanem laudat his verbis: Porio de altero quid V dieam Z quum et eius conscripta vita, qualiter videlicet amplis patrimoniis venditis G ςmeem suam tulerit, qualiterve sequutus Christum abbatis in monasterio Agri sun s Heio, virtutibus fulserit. miraculis eoruscauerit, et consessbr obieriti satis aperteque per Byzantium et circum quasque regiones his, qui prope, et his, qui longe sunt civ met. Sed et studia eius aci nos usque perlata quis vel quantus vir iste fuerit, sollerti- bus manifestant. se Nota porro hunc Theophanem Asibatem et Consessiorem longe diuedisiun esse a Theophane Byzantio, qui de rebus Iustini II. Imperat. A.C. 378. defuncti, scripsit.
260쪽
editam, speeimenque illarum videre lieet in Wilh. Ernesti Tengelii
elas Exereitationibus selectis p. 336. Ioannis Burchardi versionem latinam memorat Lueas Holstentus Epthola ad Lambeeium T. 6. de ἰBibl. Vindobo nensi p. 26o. Apud Puteanos fratres magnum opus cironologicum reperies, in quo tuam efferreas industriam, Theothanem scilicet Agri Monasterii in regione Simiana asiarem eisn Io. Burehardi hominis accurare docti versione 3 edendum, quem unper ex Barberina Bibliotheca ad i os misi. Aditinxit etiam Mastasiam Bibliothecarium antiquum letus interpretem qui praef. ad Hist. suam Ecelesi,sti eam plura ex Syncello et Theophane repetiisse se innuit, uti ex eodem Landulphus Sagax non pauca transtulit in postremam Historiae miseellae paditem 'ex Casinensi codico Longobarduo de omtu . Praefigendum erit Theoph ni C micon Georgii Syncelli a Iulio Cassare usque ad Maximiamin, cuius hidem axemplaria duo ad ricanor et Palatinos codices accurate collata ibi σendes. Maeriam Egia Biblistbeea suppedirabit. De hoe Theophane conserendus inprimis Martinus Hanerius Im. I. de rerum Byzantinarum scriptoribus cap. ir. Antequam vero de hoe Chronico dicere desinam, apponere iuuat Gotaridi Hensthenii iudicium ex eiusdem exegesi praeliminari praemissa Tomo tertio Actorum Sanctor. mensis Martii edito An. I 684. in qua tabesas Chronitas Theophanis, saltim quoad annos seriemque Episcoporum in quinque sedibus Patriarchalibus nulla fide dignas esse obseruat. Chro=lographia Theophanis, imquit, ratem nunc habemus ex collatione quinque Codici Mn. Regii Icilicet, Pen κε riani, Barberini, Vaticani et Palatini, duabus constat partibus, quarum luae potior est, et vere anrea, omnique accutione dignissis , historiam exhibet per au- nos digestam: altera vix plumbea dici meretur, con sitque in tabulis Chronologia eis, Canon ia vocat Goar quibus per loculos diuisis primum annus Mundi, tum Christi inearnati, dein Imperatoris Romani, proxime Regis Persarum, aut meis Arabum, rerum post Persas in Palaestina portentium, derisue ex ordina quinqua Episcoporum praecipuorum seu Patriarcharum, Romanis Constantinopolitani, Hierosolymitani, Alexandrini et Antiocheni ordo et anni continentur. Ta Alas autem istas magna cum mersitate non tantum tradixas annis non Ihis, sed etiam mendost me conscriptas esse, et prurimis hiare loculis, ac portentosis prorsus amorum, praesertim Patriarchairum I putationibus statere, cum is et Goar agnoscat fateaturque: mirum est, aux lsum, stur, qui defuncti Goaris lusorem
33 ta Versione illa locum profert Allatius p. 324. de Georgiis, sed is male Iambum
Ballar dum vocat. Rectius I. beus in protreptico ad striptores Byz. edendos, Io. Deo msueeardum. Parisinus hie suit Cardinalis Barberini Romae domesticus, cuius laudatio funebris in Nicol. Fabricium Petrescium et alia s rapta quaedam reseruntur in Catalogo Bibl. Barberinae P. I9 ..