장음표시 사용
401쪽
tib. p. cos. sed Qero animos homInum sapientia praestanrium, quos I rami-- νας et ισαγγέλους appellat' P. 46. quemadmodum aliis ἀγαΘοι δαμονες dicti Diogenes et Cωes Philosophi, de quibus Menag. ad Laertium p. 2 2. 262Maxque de eiusmodi virci sapiente Arrianus III. 2 a. Epictetrari dis s. ἀλλ' εἰδὲ ναι tu αε αγγελος ἀπο τῶ Διο. ωπώταλτα προς τους ἀνΘρ-ους περI αγα- Θῶν κω κακων. Neque Soeraris Deus siue Daemon alius intelligendus quam routilus eius animus ac perspicax, uti Xenocrati apud Aristotelem a. Topici αιμων Ac ε 33-Vnde ille. ἐυδ μαια appellabat, eui bona mens eontigisset: et Euripides Socraris amicus apud Theonem p. 6o. progymnata. το3ἔν ων - ἔκ ου dixit esse, Angeli in oraeuiis Zoroastri tributis v. 29s. vocantur ἀγνω-'H φυρος et Θεα εινα τους δαμπας ἁ ους. Me minit Angeloram etiam Pseudo Orpheus ε' apud Clementem Alexand. V.
My Hostiram et formum veri Dei negat consipiet posse, et Angelos veros sedi eius dieit assisllare., In saeris litteris Angelorum nomen absolute ponitur nunquam pro malis Daemonibus, uti vicissim Daemonum nunquam pro bono Angelo. ut notauit Theodorus Hackspanius in sylloge disputati. Theolog. et Philolon pag. aqq. E. mrapio apud Ethnicos scriptorea Daemonum vocabulum sae pius pro bonix spiritibus ponitur, ac pro Deo ipse , vide Pollucem Onoma stiei lib. r. c. M atque negari nequit multa eorum, quae de Daemonibus bonis illi tradiderunt i eum doctrina ludaeorum et Christianorum de Angelix satis bene eonspirare. Conset Hugonem Grotium ad Matthaei I. ao. Eugues. num de perenni Philosophia libro VIII. Huetii Alneian. quaest. lib. I, cap. 4. et Ioalm Nuin Mobesium in mysterio de daemonibus, siue geniis atque in. testilentiis philosobhieo, strictim et fideliter reuelato. HeImstadii I748. 4. Veseres christiani ungulis vitiis fingulos daemonas via virtutibus angelos tribuerunt. Vide Cotelerium ad Patres Apostolicos T. I. p. 83. et Potterum ad Clementem Alexandrinum s. 174. Ordinum Angelisorem nomina in saeris litteris obuia ex ossietis Imperii Persici, sub quo Hebraei aliquando vixerunt, desumta esse notat, Hugo Grmtius ad Rom. VIII. 38. . - Iudaei decem gradus sue ordines colligunt, Christiani plerique post Pseudo Dionysium Areopagitam 7ο nouem, ineerta viri-
3 In Orphei hymniτ Mercurius dicitur ἀγγελοι δυρ-ώνων, ut apud Platon. 4. de Leg. Nemesis Δίκης ὐχ M.
402쪽
aue eoniectura. De Iudaeis vide in imonidem de sundamentis Legis p. t 8'. et ibi notas Guil. Vorstii: Immanuelem Aboab in Nomologia edita Hispanice p. rs 7. Menasseh ben Israel problem. 22. de ereatione, Gilb. Gaulmi. num lib. a. not. ad lib. de Uita Moysis e. 4. Buxtoinum Lex Talmudie. p. 2 339. Hackspanium de Angelorum Daemonumque nominibus in Sylloge p. 234. 242. a 2. D. Martin. Geterum in consormitate Iudaeo - Papistiea, loco de Angelis e. a.' D. Sebast. Schmidium in senario Angelieo, siue diatribis de chorubim, Seraphim, principatibus, thronis Sc. Brunsui c. I 696. II. Fram eiscum Gomarum T. I. Opp. p. ssi sq. Iacobum Capellum notis ad Hebr. I. vir. Et relierum Tom. a. Oedipi Aegyptiaei pari. I. P. at . 1 S. et Petauium lib. a. de Angelis cap. a. f. vlt. De Christianorum veterum sententia pra. rex eundem Petauium, et Pseud Dionysii de Hierarchia eoelesti interpretes, consulendus Io. Morinus de saeris Eeclesiae ordinationibus p. 49r sq. qui inter alia ostendit multos Dionysio posteriores ab eius sententia circa deseriptio. nem Angelieae Hierarehiae discedere, ut illum vel non legerint vel certe neglexerint: Io. Dallaeus de scriptis Dionysio et Ignatio tributis l. r. e. 3. Sub rus in αγγελος, Cotelerius ad Constitui. Apostol. VIII. I 2. et T. , monmment. Ecclesiae Graecae p. s 8. R. Eusebius Renaudotus T. I. litum. oriemini. p. 199. et Michael le Quien ad Io. Damasceni lib. a. de Fide orthodoxae. 3. MI. P. 337. I 38. Videndi etiam e veteribus Cyrillus Hierosel. U. C techesi Mystagog. c. s. Io. Philoponus lib. I. c. I . de creatione, IsidorusHisp. VII. s. Orig. et de ordine Creaturarum e. a. Rabanus Maurus de laudi-hus S. Crueis lib. a. figura 3. Mich. Glyeas lib. I. Annalium f. 76 sq. Philip pus in Dioptra III. a. p. iI3. et Michael Syncellus laudatione in M. Dei Areh. angelos Angelosque T. I. Auctarii noui Combessiani p. rsa 6 sq. De no
uem ordinum Angelorum templo Cpoli, et de nouem ordinum Angelorum
esto quod Graeci celebrant VIII. Nouembris, adi Cangu Cpolin Christianam
lib. 4. p. i88. De nouem ordinibus malorum Angelorum ex Rob. Fluddi sententia vide Gasiendum T. 3. Opp. pag. 223. et Fluddum ipsum in Historia Maer eosmi pag. ro8 Sc. Atque gradus quidem iliter malos perinde ac bo nos spiritus etiam Ethnici agnouerunt, γ - ως ἐν άνΘ πρις λυμιηιμαρετης λαφορα καὶ κακίας, inquit Plutarchus de Ude & Οsr. atque lib. de desectu inaeulor. Praeclare Thomas Galeus notis ad Iamblichum de Mysteriis Aegyptiorem p. aQ8. obseruat a S. Paullo Apostolo Ephes VI. per α ς,
ι .: ν . . Bbb 3 rc ἐό-ως calypseos IV. 8. ad quem locum eonser Vallam. Repetitur etiam vocabulum zγω novies in hymno, qui exstar in Poemandro Hermetis p. g. edit. Francisci Patrieti. Decimum odidinem lapsorum, et propter nouem ordines Angelorum Alleluiah nouem hebdomadibus ab Ecclesia Latina intermitti scribit Humbratus contra Graecos ad calcem Laronia T. I P. 8 3. Disitigeo
403쪽
38a CAP. VIII. ANGELORUM ORDINES.
ἔξουσἰας, κω ue ατορας, nomina a Philosophis venditata potestates adueri, rias intelligi. Videant igitur, inquit, ne quid errent, qui eadem vocastida ad
potestates coelestes transferunt. Paullas haec non tam ponere, quam ex haeretis rum sermonisus aecepta oblique inducere videtur. De Iamblichi, Procli, Hemmiae, Datnascit et aliorum Platoni eorum recentiorum Hierarchia atque or.
dinibus Angelorum multa erudite idem Galeus p. sto 6 sq. Videndi quoque Eugubinus VIII. ro. ad I 8. i Theophilus Raynaudus T. F. Opp. p. 72 sq. Stillingslaetus responsione ad Cressium Anglice edita p. I 29. I 3 o. Κircherus T. 2. Oedipi parte I. p. 4o7 sq. 423. 416. et Radulpbus Cudworthus in Systemate intelligibili Universi, edko Angliee p. rs 3 sq. In Chaldaica Theologia, notante ad vitam Moysis lib. a. c. 4. Gaulmino, tres quoque in Diuinistriades, Prima πατηρ, δυναμις, νῆς, secunda L νοερ Θεοι, οι υπεραχιοι, M άρχικοί Tertia ὀι-οι ναοι. in Muhamedis Abeorano XXXVI l. I sq. Deus iurat per tres ordines Angelorum, ordinantes. agitantes, et legentes Alcoranum. Conser Suratam LXXIX. 3 sq. De septem
angelis principibus cseptem Archangeli vocantur in Theologumenis Arithmeticae p. 44. praeter interpretes Apocalypseos videndi Martinus Roa in singula. xibus S. Scripturae T. a. p. 444 sq. Hugo Grotius ad Matthaei XVIII. Io. P tauius de Angelis p. t 28 sq. Christophorus Sandius in problemate paradoxo de Spiritu S. p. Io R. et contra Saudium B. D. Schomerus noster p. 92 sq. &Mittichius pag. Is 6 sq. Praeterea Theologi Argentoratenses celebratisium Dorscheus in pentadecade p. ri 6 S Seb. Sehmidius in Mysterio Gratiae Diuinae p. o R. s 64 sq. quibus addendus D. Abraham Hine telinannus ὀ μακα-στης in Detectione fundamenti Bohmiani p. I 8 sq. disputans eontra Fluddum c. 7. macrocosmi et Iae. Boelimium von det Mnaben hi g. a . et Thom. Galeus notis eruditissimis ad lambliehum de Mysteriis Aegypt. p. 2o6. qui Et,
ni eis non minus quam Iudaeis probatum de Archangelis dogma sitisse ostendit: quanquam in saeris lueris unius tantum Arehangeli occurrit mentio, unde totum illud quod de ordine vel septenario vel ut Eusebii vocabulo ex orat. de laudibus Constantini p. 6os. utar, de 7 Θιώτοις αρχαγγελ- sertur, 'commentis adseribere non dubitauit Rev. D. Gerhardus Melerus, Hamburgensis tum Gymnasii Prosessor, deinde Bremensis Ecelesiae Superintendens celeberrimus in paradoxo de Archangelis Enthymemate, Hamburg. I 69S. Septem Angelis honis prineipibus totidem malos ac Ieductores vitiorumque ae scelerum praesides oppositos esse statuerunt veteres quidεme Iudaeis et Chris
404쪽
christianis, ut eonstat e testamento Ruben e. a. et testimoniis priscorum Ε elesiae doctorum, quae adduxit Cotelerius ad Hermae Pastorem lib. a. mandat. . et Potterus ad Clementem Alexandrinum p. 374. De cultu Angelorum aput Iudaeos adiri possunt Bartoloccius T. I. Bibliothecae. Rabbinicae pag. 292 sq. Ioi Saubertus in palaestra diss. p. 3I sq. et Ioan. Tob. Maior in dissertatione de natura et eultu angelorum iam collatione Paganorum, ludaeorum, Mahu medanorum et Christianorum. Ienae i6s 3. 4. Augustinus Calmet in dissast librum Tobiae de Asmodi, negat Iudaeos ante captiuitatem Babylonicam qui quam de Angelorum eultu vel Daemonum nominibus eogitasse. XXVIII. Singulis hominibus statim a tempore quo in lucem eduntur adesse bonum genium siue Angelum, nec minus malum, multi olimser inrunt e veteribus Christianis, ut docent Cotelerius ad Hermae pastoris lib. a. mandat. 6 c. a. et Huraius in Origenianis lib. a. quaest. s. Videndus et Petauis dogm. Theol. de Angelis lib. a. e. T. P. I 3I sq. Io. Rivius de familiari eui
que genio, seu de praesidio Angelico, et Io. Clodius de spiritu familiari: at
que Iudaeorum eandem fuisse sententiam disputant eruditi interpretes ad Matth. XVIII. Io. et Actor. XII. IS. De M amedanis quoque notat Thmmas Smithus Epist a. de moribus Turearum p. 39. eos inter orandum caput ad alterutrum humerum motitare, a clos custodes quos humeris assidere edunt, oratione ita salutantes. Eadem de geniis tutelaribus sententia iampridem Ethnieis quoque persuasa suir, ut copiose declarat idem Huetius Aunetan. quaest. lib. a. eap. 4. ρ. 3 Vbi multa de Diis praestatibus, geniisque euet
Rodibus ae tutelaribus et μυταγωγοῖς του βίου, ut vocantur Menandro apud Ammianum Mareellin. XXI. r4. ubi conseratur Lindebrogius: tum Menagius
ad Laertii lib. VIL ses is i. Eugubinus VI li. 23 sq. et 3 r. 4o. de perenni Philosophia Tobias Pian nerus in Theologia Gentili p. igo R. et Marsilius Fieinus in Epistola ad Philippum Callimaehum T. I. Opp. pag. 894 ubi Plν
tonicorum sententiam exponit. Maribus appositos Romani genim appellabant, seminis Iunones, de quo Lipsius ad Senecae Epistolam I t o. Haraduinus ad Plinii T. r. p. ι'43. , Peculiariter culii Genii Principum, per quos etiam iuratum, ut notarunt docti ad Curtium V L i I. I 8. Christoph. Cest rius ast Minuetum Felicem p. i la. Cangius ad Zonaram p. 28..et, ad Cinna
mum p. 483: et ChristLGortlieb SehWarg ad Plinii Panegyricum p. 228. Com sit Henriet Dodwelli praesessionem secundam Cambdenianam ad Hadrianum Spartiani, quae est de fortuna Imperii et genio tutelari Prineipis, Oxon. 1692. s. nee minus Bernardi Ludoviei Mollenbeeii de genio Brincipis disse rationem, recusam in syntaginate secundo dissertationum philologiorum in Belgio Iunium initarum A. 17oc. d. . Euam Locis et urbibus Iributi geniu
405쪽
3 4 CAP. VIII. GENII, LARES, PENATES ete.
Uide Iandenbrogium ad Ammiani XX. s. et quae Clarissi Rubeus in memorsi Brixianis Italice editis p. I 84. ubi de Genio Romae, Antiochiae, Brixiaeque et p. a I s. de Genio paganico ., Adde Gisberi. Cuperum lib. 3. obseruati. pag. 33 et Harpocrat. P. 242. ae Ezech. Spanhemium de via et praestantia numisnatum diff. 3. p. 387. Genios coloniarum summa religione cultos esse Iaras, templa, peculiaria sacrificia habuisse, innumerae testantur inseriptio. s. . Vide olivetium ad marmora Pisana p. 9. De Genio siue τοκη populi Romani adeundus Laur Begerus in thesauro Brandenburgieo T. a. p. sso et Clarissimi Philippi olearii diis de sortuna Romana, Lips I7ι3. Habemus etiam in antiquis numis Genios excereitus et Genium Senatus, Geniumque publicum EDe Genio domestico agunt Anton. Frane. Gorius et Ioan. Bapidurisseratius Parte tertia Musei Etrusci, ac Iustus Godose. Rabeneris amoeni ratum historicophilologi ear. p. I 3 a sqq. De τυχη Cpoleos vide Chronicon Paschale p. 284.χ8s et Codini origines Cpolitanas num. 68 et clo. Templum quod genio cuiusque urbis consecrabatur, dictum fuisse Τυχωον, obseruat Valesius ad Eusebium de Martyribus Palaestinae p. 34l et Sozomeni U. 4. Da Angelis i -χας et Geniis Gentium tutelaribus iam pagina superiore dicere nol imeminimus: interim praeter iam laudatos a nobis, contuli poterunt quae de . Geniis, Ethnicorumque eirca eorum naturam, ossicia et oultum opinionibus, i
superstitionibusque notarunt GFrauus Syntam. XU. de Diis, Georg. Nonna ii in dissertationibus de Geniis, quae primum in lucem editae sunt, Ienae I 663 itemsaeque postea in Syntagmate seeundo Dissertationum Philologi earum. paullo anteia nobis memorato. Hemicus Lindobrogius ad Censorinum de die Natalia Casp. Barthius ad Rutili versum 327 et Adversar. Lib. LII. c. a. iD. Tinnus de ludis saecularibus cap. I 3. Tomo VIII. Thesauri Antiquit. M. man. p. t 32sq. Iustus instar Lib. I. Physiol. Stote. e. I9. Matthias Zimmisis nonus in Analectis Miscellaneis p. s o sqq. et in flori legio p. 374 sq. quibus addatur Andreas Tiri ulta ad Alexandrum ab Alexandro Lib. VI. Geniat. di xum e. 4. Martinus Roa in libro de die natali saero et petosano T. r. singula. xium S. Scripturae. Dan. Franciscus missus in Miscellaneis variorum opinseulorum, Miscellanea di varie operetie) Veneriis I743. I a. Tomo VII. p. 363 sqq. et Horatius Maccari Dissi acad. Cortonensis T. VI. p. 94 et I s T. Animalibus etiam et plantis praesidere certos Angelos, persuaserunt sibi quidam . . interpretes Apocalyps. IX. II. et Christiani veteres, quorum testimonia eo, letit Cotelerius hd Hermae, Pastoris lib. I. visonem 4. I iDe Lemuribus, Laribus familiaribus et Laruis, Diisque Manibus ubdendus Danetus in Dictionario, liquitatum et Iulianus Floridus ad Apulmium de Deo Socratis p. 638 sq. De Diis manibus Iac. spontus in libro Gallico, i
406쪽
Recherches curiosis ramiquies pag. seqq. et Ioannes Franeise. Simon tua Memor. Aead. Inseriptionum T. II. p. 3 a seqq. edit. Amstelod. De Laribus domesticis et vialibus Sponius Misceli. p. II 3 seqq. cui addenda quae de Diis vialibus Nie. Bergierius de publicis Rom. viis lib. IV. 43. T. X. thesauri Graev. p. saa. Et Laris essgies in Boxhornii quaest. 6. Romana T. U. eiusdem thesauri p. 924. Cultus etiam intra conseptum euiusque Herceus Iupiter, quem Deum penetralem appellabant, Vt testatur Festus in Herceas. Praeter penates domestioos religiole etiam habebantur publici, qui pinguntur bini pila in manibus habentes apud Begerum T. a. thesauri Branden b. p. 43. 88. et T. s. thesauri GraeV, P. 32I. Confer quae de Laribus urbanis et hostiliis sive hostes areentibus Andreas Dacerius ad Festum in hostillic et de discrimine inter penates publicos et priuatos Celeberrimu L A. Ernesti in
- elaui Ciceroniana Voee Penates.
XXIX. Religiosa veneratione a multis hodie Christianis , in Romana praeeipue Eeclesia assiciuntur atque etiam adorantur et inuocantur i) Angeli, a Sancti atque 3 imagines Ss. Trinitatis, Crucifixi, Angelorum et Sanctorum: tribuitur etiam cultus religiosus S. Eucharistiae, de sin Sanctorum reliquiis: in quibus omnibus quicquid etiam ingeniosi et eruditi stri .dealbandis erroribus illis post Bellarminum de Sanctorum beatitudine lib. I. c. i I. sqq.
argutentur, tamen si quis praecipue praxim communem ae publieam passim obtinentem respiciat, certum est uti grauissime et euidentissime peeeari eontra praeceptum de eotendo uno vero Deo, ita quam longissime reeedi a vestigiis et moribus primorum Christianorum, qui templum vel aram Angelo ut Sancto consecrare, vel preces non dicam ad imaginem sensu destitutam. sed ad Angelum vel Sanctum, a quo ne audiri quidem se persuasi esse poterant. serere profecto horruissent. Qua de re ne longior sim, prae ceteris videndi Iae. Ohoenus in Historia imaginum, edita Anglice Loud. I7o9. ra. D. Dallaeus et Frid. Spanhemini libris de Imaginibus, Adrianus a Cattenburg, libro IV. spieilegii e. 3 o. p. 697 sqq. idem Dallaeus libris V. de cultus religiosi
obiecto aduers. Latinorum traditionem, Genev. I 664. 4. Daniel Chamier T. II. Panstrat. Cathol. Lib. XIX. XL XXI. Petrus Molinaeus in Nouitate Papatus eontra Cardinalem Petronium lib. VII. Vossius in Thesibus Theologueis diff. VILR. D. Frebestus in Instructionibus Historieo-Theologi eis lib.VII. Phil. mrnaeus lib. III. de Eueharistia e. I a sqq. Nbi de inuocat. sanctor. et lib. II. e. a sqq. ubi de imaginibus. D. Vallanter in Roma Paganietanto s idololatriae Pontificiae examine histor. theologieo. Iac Moage in Hist. Ecel. Galliee edita lib. VIII. XIX. XX. XXI. XXII. et XXIII. Guardus D Ysot
407쪽
,ss CAP. 1T TEMPLA ANTE EX UM ISRAEL. 2:
Υheologis nostratibus Consessionis Augustanae subseriptoribus me,. Strictus in ostensione abominationum Papatus, circa religiosum creaturarum cultum; Ioan. Conr. Danha erus hodomoriae Papaeae T. I. Hiantasinate sexto; Sam. Beneae Carpetovius in Antimastulo p. 697 sq. D. M . suo dius in Anti.
quitatibus Leelesiasticis c. o. itemque alii. . - . i. I . t . . . .
De Templis, Altaribus, locisque sacris et Asylis Iudaeorum, Ethnicorum et Chri-
De Templis ante exitum Praelitarum ex Aegypto. I. De Tabernamio Moseleo. a De templa Hierosolymitano Salomonii et secundo Grobabelis quod instaremuit et munistit, ornauitque Herodes Scriptores Iudaei 3. et Christiani 4. s. 6. suo nomine dedicarum Salomonis templi , et templa duo ad Hiero- 'fibistiani exemplum condita a Samaritanis et Onia Pontifice. m. De ara, arca foederis, columnis et aliis ad templum pertinentibus. 8. De onagogis et proseuchis Iudaeorum. 9. Centra quae religiose putarunt nullis templis, aeris et fimulacris nullis Numen colere. Io. Lis Isaeri. t I. Montra e emcelsa. I a. De templis gentilium. 1 3. I 4. PS. I 6. Templorum ornamenta. II. les neocorae. ν 8. Nk ῖοι ad exmplum maiorem templorum confecta est Centim exposita. I9. De reis gentilium. 1 o. De templis veterum Christia iariis erumque altaribus, σωσnibus, vas et ornamentis. 2I. 22. 23. Templorum dedicatis et consecratis. 24. Religiosa templorum veneratio et im- mumitas ut pro assis euent. 2S. . - ' .
um in Aegypto versaretur Iacobi familia, domos saeras et templa
habuisse, atque in his unum quoddam praecipuum, cuius mentio fiat. et Sam. VII. 6. non dubitat Edmundus Diekinson in Physica v reri ae vera e. XIX. mim. 24. Quamquam Petrus Iurieus in Historia Critiea dogmatum rimumque Iudaicorum negat mentionem templi in sacris litteris ficti ante aedem Palaestinam Dagonis a Samsone eversam Iudie. XVI. 23-go. indeque eolligit nullum templum ante Israelitarum ex Aegypto exitum futile Λegyptiis, nedum Hebraeis. Lucianus quidem lib. de Dea Syria sub init.
408쪽
primos Aegyptios templa Diis eontierasse, , et ederes saeros instituisse seribG
a quibus hoe Assyrii aeeeperint. l Et Herodorus Il. 4. eosdem Aegyptios i statur βωμους τε κνη ἀγαλματα νηους Θεοισι απο-μαν πρωτας. Hi ne tabernaeuli et templi Salomonet structuram ab Aegyptiis arcellunt Io. Marshamus in Canone Chronico . .et Ioan. Speneerus lib. 3. de legibus Hebr. diis de Antiquitati templorum et dist. r. e. 3. de tabernaeuli origine merito laxatus a s. U. Io. Gorti ob Carprouio in annotationibus in Good inum p. 333. Ne-σue tabernaculum neque templum Salomonis ad Aegyptiorum formam e
stru num fuisse, ostendit in Aegyptiacis suis III. Io. Herimnnus Witsius. Natalis Alexander aetate quinta V. T. dist 1. et iidem Carptouius i. c. p. aso. Talmudiei in Auoda Saxa quinque norant fana celebriora, Vnum antiquissimum Beli Babylone, alterum Nebo' in Curii. tectium Tirathae in Maphen quartum rari pliae in Ascalano et quintum Niseae in Arabia. Vide otioni Lexieon p. a 92. De locis, quae fideles ante legem caerimonialem precibuo destinarunt, singulari dissertorione egit Franciscus Wokenius. Rostochii I ao. II. De Tabernneulo Mosaico agit Iosephus lib. 3. Antiquit. Iud. e. t 7 sq. ibique Guardus Bernardus in notis: Augustissus in extremo libri Quaestionum in Exodum, et alii Interpletes ad Mod. XXV. seq. Eeda quoque in libro de Tabernaeulo. Ac Petrus Cellensis in mystiea et morali Tabernaeuli explicatione p. 38 s. opp. et T. 23. Bibl. Patrum, editi Lugd. pag. 789 seq.E recentioribus Iudaeis quidem R. Hamanuel Chai. Venetiis I7I6. 4. Phili' ptis Aquinas, Exiudaeus, in Dissertatione de Tabernaculo et eampo Israelit rum, Gallice conscripta, et edita Parisis 162 3. 4. Iae us Iuda Ari siue Leo qui Middel burgi primum,' deinde Amihelodami tum in Anglia versitullest, libro de Tabernaculo, Hispaniee primum, deinde Belgiee emto I 64 . . Ε Christianis vero Benedictus Arias Montanus libro U. Antiquitatum sacrarum, insertarum Tomo VII. Criticorum sacrorum Anglorum: D. Aig. Psestem o μακαρι rase in Dubii& rixatis Scripturae r D. Conradus Mel libro erudito, Germanice edito Maneos. I xu. 4. de tabernaeulo: Hemnamus insus in Miseel laneis Tomo I Q Io mesit LeusAnius in Philologo Ebraeo' mixto Dissertari. 38. Nehemias Grem lib. IV. Cosmologiae sacrae Angliee vulga
Privatum Mos tabernaeulum siue oratorium notari Exodi xxXIII. II. eenset Nici Servius in Iosuam T. l. p. II. seq. . Eadem disterisclo deinde recognita et aliquot momentis aucta excita est Galliee P vitiis I 624. 4. sub hoc indicet: Explieatioua litterales, alu rigaea es a-rais si Iaber uarie. x. Wolfii Bibl. Heia'. Via. III. P. 931. . . Diuiligo
409쪽
388 CAP. IX. DE TABERNACULO MOSAICO.
giee editi, sub titulo: met der Schaduim. Lugd. Batav. I 699. 4. Herimminnus Nisus Miscellan. sacri T. I. p. 393. Dιdm. Christian. Mege Dissi a. defatis tabernaculi Dauidici, ree. T. I. Thesauri noui Dissertationum p. to 4. Berntardus Conradi de generali tabernaeuli Mosaici structura et figura. offen-baei ad Moenum III a. 4. Salomo vari Tid commentario de tabernaculo Mo- sis. Amstet . I7t4. 4. ree. in Ugolini Theseuro Antiquitare. Sacrar. ΛΙIL N. i. Antonii 3 Drisen in Mosis tabernaculo in typo et antitypo delineato ad ealeem diatribes de principiis et legibus Theologiae emblematicae, typicae et propheticae. Vltraiecti ITIT. 4. Bemhardus Lamus libris VII. de taberanaculo foederis, de S. ciuitate Hierosolyma, et de templo eius. Parisiis Ira fol. Da es d Outrein de tabernaculo Mosis, Belgiee, I7is. 8. conracitis Mes
in annotat. ad eundem librum p. 2Φ8 seqq: Nilhelmus Goreee Historiae M saleae, P. IU. p. a seqq. Gustauiu Peringemur in Historia tabernaeuli Molaiei, Upsal. I 668. 8. Hiberi. Schiatem de mysteriis tabernaculi Mosaici. Fiane l. I 29. 4. Dannes Meselius de tabernaculi Levitici mysteriis. Lugd. Batav.. a 22. 4. Dau. Gottst. Tmpius in Tabernaculo e monumentis Molaiei s de scripto. Ienae I 73l. 4. Henris. Benzesius de templo M aleo, in syndagma. te Dissereationum. P. II. p. 97 seqq. David Missitis in Miscellaneis Saeris. Amstelodami I s4. 4. De tegminibus tabernaeuli videndus L H Hottingerus: Nepos. MarP. I Tov. et Theodor. Haserus Sylloge Diss philolog. Bremae I 73r. p. 396 seqq. De iistis tabernaculi et templi Dan. Christian. Nubmandassen. Nitreb. I 7t8. De velo taberna li interiori eiusque mysterio D. Chr. MNM, meierus. Marpurgi a 36. De lignis Sittim ad tabernaeulum eiusque apparatum adhibitis Io. Henri Ursinus in Arboreto Biblioo p. 333 et 3r7. CHL H. Somuagius pec. Diss. Aliorsi i IO. Theodorus Haserus Syllog. laudata, p. t o T Matth. Hillerus in Hierophytico. Pι f. p. 426 leo. Sebaldus Rauius
in eommentat. de iis, quae ex Arabia in viam tabernaeuli fuerunt petita. Vltrai. 733. reeusa cum D. Matthiae Sehrbrilia praesit. de veris rationibus studii linguari orientalium Lipsiae Ips s. c. I. ubi cap. x De tegumentis tabernae uti di iunn erudite disseritur: et capite 3tio adstruitur, commercia Iudaeorum eum Arabibus, supellectili sacrae nonnulla suppeditasse. omittimus alios Seripipres, a Lipenio T. I l. Biblioth. Theol. p. 834. nominatos, quoniam maior illorum pars ad institutum nostrum minus seeit. . :III. De Templo Hierosolymitano, praeter Interpretes ad LIII. Regum e. VI. t Patali p. III. et ad ELech. XL. R. et Iosephin Lib.UIII. Antiqv. Iud. c. 3.
410쪽
DE TEMPLO HIEROSOLYMITANO. sto
ridendus e Iudaeis mimonides Latine versus a D d. Compie ne de Veles, Paris x6 3. 4. et in Fasciculo VI. Opustulorum, editorum a Thoma Cremio in 8. Tatandisi in Tract. Middoth, sine de mensuris templi, quem Latine verrit et 'notis illustrauit Lugd. Batav. I 63o. 4. Constantinus rΕmpereur, reeusum in opere Mimni eo T. U. edit. Surentiusianae p. 322 sqq. Iae, Iuda Leo siue Leo-intius, ut ipse se appellat in editione Amstelod. i6so. q. quia Iae. Iuda Axieh perperam distinguitur in Aest. Erud. A. I 697. p. 4s O. Arieli enim, ut notum est, Leonem significat in libris IV. de Templo Hierosolymitano ex. Hebrai eo Latine 3 versis, et vulgatis a Io. Sauferto Helmst. 366s. 4 quorum Galliea versio prodiit Amstelod. 364 3. 4. sub hoe titulo: Portrait du Templo
de Gomom Germantea vero auctore Ioan. Ιac. Raioto. Hanouerae I 66s. 8.
Iae. Iehudae Leonis uon bem tempti Salomons. Heimst. 166s. 8. adde Wol- fiuin B. H. Vol. III. p. 46o seq. Abraham Datiid Arie in eommcntario detenν, plo, quem ex illius Suille Haggibborim excerptum, latine reddidit Tomoque IX. Thesauri Antiqq. Saerar. inseruit Blastus Holinus. Limann Levi Haler Pragensis m. Expositione sancti templi EZechielis. Mosera Ben GerDn apruin libro initiationis templi Veneti i696. 4. quem recensitum vide in Actis Εruae loeo laudato. In primis de templo Salomonis legi meretur Ioan . Christoph. Harenbergeri commentatio inserta Vol. IV. Bibliothecae Bremensis
' ' IV. Inter Christianos praeter Bedam, Richartam de S. Victor CUnam Iiavisusten lib. U. Cosmographiae Christianae p. I97 sqq. et alios quosdam
vetustiores, argumentum hoc leuiore manu attingentes, de templi Hierosoqlymitant sabrica et structura, quamplurimi ex recentioribus solliciti fuerunt; etsi res non leuibus dissicultatibus obnoxia esse videtur, tam quod primum templum spectati a Salomone exstructum, quam alterum a Zorobabele aedi-fieatum, et restauratum ε ab Herode, ut testatur Iosephus XU. i q. sue ut Egesippus, lib. I. e. 3 s. loquitur, muro et porticibus ornatum . . Hinc vir non eontemnendi iudieii Hugq Grotius ad lib. II l. Reg. C. VI. scripsit, templi semensuram atque formam libenter aliis inquirendam relinquere. Triplieem descriptionem templi ex mente Iosephy, Talmu distarum et Villalpandi edidit Lud. Capessu, euius labor insertus en Apparatui Bibli eo Briani Waltoni, et ante Binlia Polyglotta Londinensia et seorsim Tiguri Ao. i 673. excuso. Sin-3 Vide Clariss Wolfi Bibliotheeam Hebraicam Vol. I. p. 393 M.
Vide Grotium ad Matth. XXIV. r. et Ioan. II. sto. Apud Syneelium p. 324. 'H A , Mnge ampliorem instaura t. Diuitigod