장음표시 사용
421쪽
muli. De Druidarum lueis et quercetis sacris ex Caesare et aliis xes notissim Consulendi praeterea Phil. Ginerius L. I. Germaniae antiquae. R. 34..pὸ 23 4 sq. Pix heimerus de lucis vet. Germanoru . Witteb. ISTO. 4. Ilacii. Goti'. M
xentia lucis consecratis exhibita. Hamb. I 74I 4. Denique non praetereundunt quod notat Strabo IX. p. 4o2. a Poetis etiam templa arboribus omnino uesti tuta αλση vocari. De quercu Ioui sacra vide Dan. Henr. Sehmirae ii dissi det
quercu Iouis, maxime in I Iassia. Marpurgi I 44. adde Ioam Iarctimn p. I ad Eliam Sehedium de Diis Germanorum. De quercu Romouς, gentilibu olim Prussis lacra singulari dissertatione egit Martinus Ieschhe. Regio m. I 674 adde Acta Borussica. T. r. p. si 8 sqq. Erleuteries Breusten, T. 3. p. a 8s sqq. et Bibl. Lubecens T. XII. p. Sos. De quercu regia in Anglia, in qua Caro lus II. profugus delituit, vide libellum sub hoc titulo evulgatum: Boscobe , ou abreb de ce, qui Hsi 'isse Sc. ex Anglico allie e Rotho magi x676. I a. et 4nglice quartum recusum addito claustro regali ireserato. Londini i676. ad. de Iournal des Savans i676. p. 227. edit. in 4.-- Philosophices Transactions. N. 3io. Beo iamin Moire Abridgment T. II. a. p. I 36 sq.
XII. Frequenter etiam in saeris litteris mentio fr excelsorum siue momtium et collium sacrorum, tauquam ararum qininundam natalium , , in Mibus sacra, ut vero Deo ab Abrahamo, i Gideone et aliis, ita idolis et astris passim facta apud gentes, constat. De iis, praeter Lampium T. r. in Ioarx in IV.2o. p. 736. aliosque Interpretes S. Scripturae, considendus Escheniachitis Diosert laudata g. s. Franciscus mo enius de excellis Israelitarum sacris. Wirteb. Ira . Sure abiisti Mistina P. V. p. s8 sq. Fritare. Gotth. μιν tagii 4ds de Sacris gentium in montibus. Lips I I9. Gotthiis Travolt Zachariat diis. de more veterum in locis editis colendi Deum. Halae I s . et Dan. Θέti. Urdermannus de montibus Musarum domiciliis; Parte prima otior. Vtterar. p. 248 sqq. Nam Martini Schoo ii Exercitatio de Excelsis , quae inter eius varias Distertationes extat Vltrai. 3664. 4. et Gis . Voerii eodem titulo inseriptae differiationes, Tomo IV. Selenar. p. 32ς. longe aliud argumentum periequuntur ; siquidem lagunt de choreis, luxu in conuiuiis, vestibus, ornatu capillorum et saciei, quae tanquam excelsa mundi pracsente saeculo multi Christianorum colunt. De veterum Germanorum et aliarum gentium Septentrionalium excelsis coonsulantur L G. Mysterus Antiqui talpira septentrionalium . et celticar. P. 93 sq. P. 49. 6o R. et L G. Ecfila=dus Rex. Franc. Orient. T. I. i E e a ' P. - -
422쪽
ιoa CAR IX. ' MONTES SACM EXCELSA.
p. 434. De Persarum sollemni sacrifieio in excelso monte agit planus ms is. Mithridatic.
XI i. Primis Aegyptiis atque inde Assyriis hoc tributum, quod templa
Diis eonsecrassent, iam supra g. i. ex Herodoto notauimus. inter Graecos
Deucalion primus condidit urbes, et templa instituit, si eredimus Apollanis Rhodis LibriII. αργοναυτια , ut omittamus quae tradit Hyginus sab. CCXXV. . In Latio templorum primus conditor Ianus vel Faunus, a quo postremo etiam fana dicta volunt nonnulli, de quo videas licet Festum, et in Elymologico VED . Delubra Solis et Serapeum apud Aegyptios rotunda suere, ut doeet X rcherus Tom. II. Oedipi Aegypt. P. I l. p. 3a9. Sic et Persarum templa Ignis sillos enim interieeto tempore templis neutiquam camille, certis testim ni is constat cuiusmodi I Iυρείου rotundi imaginem exhibet Thomas Imue in praeelaro opere de veteri Religione Persarum pag. 3sq. Inde et Vestae templum apud Romanos rotundum fuit, de quo Lipsius Lib. de Uessa et Vestalibus c. 3. R. De Pamheo Aegyptiorum Thebis et Heliopoli adeundus idem X rcherus Tom. I. Oedipi, p. I a. Pocockitis itin. sui p. si a. et Daniel la R que itineris in Syriam, Paris i 689. ra. Gallice editi T. l. p. I 33. sqq. Vbi templum Heliopolitanum pulcherrimum describitur; aliud minus rotundum autem P. Is 2. sqq. adde numos Philippi ibid. p. I s. et i 7. Vbique autem sempla ab Aegyptiis magna extructa molibus, altis sublata sis igiis, atriis, columnariis am-ssissimis et spirantibus lignorum ornata figmentis ruisse, auctor est Ammianus Marciamvs Lib. XXII. c. rs. S r6. ubi etiam de Serapeo eelebri, S Museo Alexandrino s. templo Musarum,& graditi Genii templo. Nihil vero admirabilius delubro illo, quod e solido saxo, per et ocio. homines triennii spatio
elaboratum et per 7O. dierum iter translatum narrat Herodotus Lib. ILc. 7S. Vbi et alia miranda Aegyptiorum templa commemorantur. Solitos
esse Aegyptios aliasque gentes, iis potissimum in locis, ubi Reges sive Dii ipsorum sepulti erant, templa condere, doeuerunt viri docti ad AI nucium Felicem et librum IV. Arnobii, et D. Doughteius in Analectis ad V. T. p. 473. unde sp ciosum templum Genii apud eundem Ammianum Lib. XXII. c. I l. Percontem tum a Georgio quodam appellatur sepulchrum. Ichnographiam templi vetuiti sumi Deuealionei habes in Notis ad mam mora Oxoniensia P. I l. p. iaci. Alias delineationes templorum Veterum Gra eorum Romanorumque videbis, ubi lubebit, apud Olaum Rud otium T ' i. Atlanti c. p. 247 sq. Iac. Sponium in Itinerario Tom. II. p. a 3 et 36. et ex eo
Serapeum est templum Serapidis, ut Molium Idoli I Cor VIII. 9. συκαῖον vel τυπιον Fortunae, Cang. ad Zonarain p. sa. Vide plura huiusinodi collecta l. a. Bibi. Graecat P. I. S. 7. P
423쪽
spud Niterum lib. I, Antiqv. Attie. e. 8. et Perizonium p. 248. ad Aeliani Varias Hist. ubi imagines templi Minervae s. Parthenonis quadrati graditis, cum peristyliis, et templi Thesei similem sere figuram referentis. Adde
Montiaueonium Tomo seeundo Antiquitatis explicatae , et T. a. supplem. P. I 8 sqq. Templa vetusta apud Graecos et Romanos pleraque quadrata fuisse no clatum mae io, e .XII. de Capitolio, apud quem, praeteri eiusdem Capitolii delinea..tionem, etiam ichnographia templi Concordiae a Romanis cultae extat. P. 493. TemplumUeneris apud ClariisMontiauconium p. 224. Diar. Italic. Templa Ianistaque passim conspiciuntur in veteribus numis. Templum Semeles in veteri gemma apud Begerum in spici legio Antiquitatis p. 48. Templa Gallorum veterum octogona apud Montiauconium T. a. supplementi p. a r 6. sqq. De templo Cappadociae Comano ad Ciceron. pro lege manilia egit Tobias Echardus singui. dissertatione. Quedlinburgi l72 r. q. Templum Iouis Ammonis in nemore semper virente, Garamantum in Africa describit Lucanus IX. s tr. sqq. Templa populorum Americanorum Lafitau T. I. p. 366. sqq. Templum in rupe Cannuens Beniamin Morie T. II. 2. p. Io I. R. Templorum quorundam veterum essigies aere deseriptas habes in Io. Baptistae de Grossis Meaehordo Catanensi T. X. thesauri Siciliae. iXlU. Consecrata sunt templa vel singulis Diis tantum , vel pluribus fiamul, ut Panthea, qualia habuerunt Aegyptii, Graeci et Romani. Romae tria Panthea suisse seruntur, unum Iouis ultoris, alterum Mineruae Medicae, tertium itidem lovis, a M. Agrippa restauratum, de quibus vide, post alios, Guil. FPettimodi notas ad veteres inseriptiones, statim ab initio, Lipsium Lib. lli. de Magnit. Rom. e. 6. Praeter sacella innumera et aediculas, Romae suere templa CCCCXXIlII. ut ex veteri Notitia Imperii obseruat Henr. Κφ- pingius, quem celebriora illorum persequentem vide p. I 9 sq. Antiquitati Romanarum. In Graecorum Urbibus passim item templa 'fuerunt quampi rima, unde Stratonicus citharoedus in diuitate quadam multis instructa templis, sed ab ineolis sere deserta, medio stans foro , non , audite ciues, sed, audite templa, exclamauit, teste Eustathio ad iliad. pag. II 4s. Ut apud Aegyptios veteres e ξοανοι erunt νηοὶ, ita apud antiquissimos Graecos quoque templa sine simulacris fuisse obseruat Potterus lib. 2. cap. a. Archaeol. Graec. f. aor. Cecrops primus simulacris deorum templa ornasse sertur; vide Bru- ningsii eo end. antiquitatum graecari p. zoa. edit. r 3 . Augustis defunctis templa statuta esse obseruat. Oliverius ad marmora Pisaurensia p. 2o sqq. Pro-eonlulibus etiam templa sunt decreta, licet Augustus nisi communi suo Romaeque nomine templa decerni prohibuerit. Vide, quae viri docti commentantur ad Suetonii August. c. sa. Quitatibus quoque coloniis municipiis, Lee a Proui Di ilirco by Cooste
424쪽
prouinciis dedicata fesse ostendit Serrori. Ursatus in motihmentis rit uinio
P. 239. sq. v si ἰ: iri 'IXV. Templa'er Fana ' proprie vocata sunt, quae eonsecrata erant et inaugurata, inde deminutivum famila, et apud Festum hantila. Aedes, nondum inauguratae: Aesiculae minora templa tecta: Sacella sine tecto. . Sunt et Sacraria et Delusin quadi nonnulli dithy volant dei Templis, in quibus i pluris Numina simul colantur. i Sed do his, praeter Rossuum et DιNipsterumne ib. q. vide sis Nic. Bergierium l. V. de Viis c. 8. Ct. Soburrobi hii Disteri. L II. quae est de Antiquitatibus remplorum. Gutherium de lare Pontis. T. U. ThesΑ. R Graeuii p. II 6. Bellum de pari. Templiaugur. ibid. p. q46. & Piristi Lexi eon Antiq. Rom. in aedes, templum. & Pantheon. Graecis vocatur ἱερA, 1εὼς simis, et τεμενος inpud Graecos pariter et Romanos, perinde ut apud ludaeos atque Christianos, 'tomplorum praecipuorum fere partes tres erant: scilicet apud Graecos ναος, templum tres istas habebat parres, σηκιν, Io eo medio, ubi Deorum simulacra erant collocata, προώμαν, domum unterio rem, vestibulum, et aedem posteriorem, quam ρατι στολμον vocat PopuM L. I. e. I. segna. 2. Romanorum templ0rum hae erant partes: cella sanctiori pars interior, et exterior, praeter porticus S propylaea. Interior et lacratiot Paratantum ad saer. stetenda parebat: exteriores partes ad varia negotia er commercia, non raro etiam ad conuiuia adhibebantur. In Herculis sanum nec cani
bus nee muscis ingressum suisse sed illos arceri solitos diuinitus, seribit Soli,nus e. 2. Conser Baelii Lexieon in Hexeules nota I, et. Rev. Vrbani Gia ridi Sileri diatribarii de ea ne e templis exterminando, Lips 3I7Il. 4. Ad quae dam templa et Sacra non fas erat quoslibet accedere, sed arcebantuc et exesse iubebantur vel viri, ut e templo Bacchi ad Brysea: ti in serra Laconica, teste Pausiar ia p. 26 l. e sacrario Cereris,. et a Sacras Thesmophoriis, vidd Erech. Spanhem. pag. 6 4. ad Callimach. Vbi notat errorem Salmasti, qui P ri 29. ad Solinum scripserat, solos viros admissos esse ad Eleusinia. A lbonae Deae sacriseriam omnes mares eiectos sui ille, testantur Pusiarchus et Senera Epiit. 97.. Vi- ei s sim in Martis saeri' de huibus Pausanias in Ladonicis p. 267. nullus locus fluminis, et in Ephesi 1s lacris, Dianae honori dicatis, mulieres omnes ingenuae seruis enim et virginibus locus) arcebantur, teste Achille Tatio lib. VII. ιρωτι-
' stiam. a. veteribus cerinanis templum Tam die iam esse obseruat Ealiffrdus T. I. Rer. γῆ De. p. 4 Io. t 3 , . . ' Fatia a templis diuersa fuisse ex Liuio. lib. x c.:go. pateti licet, hoc . vocabulum ab auctoribus pro quovis aedificio, cultui numini destinato, usurpetiar. vide Nauci, tum ad Cellarii Comp. A. R. p. I 66. Dorimaehu; dux Aetolorum spoliato oraculo Dodonaeo τὸ λον κλὸν τοῖ DP praeter cellam 1 incliυrem. Excerpti Petreiia ς Diuduro bic. p. 27 . '
425쪽
u Festur quoque videndus in verbo Exesu, ubi refert lidiorem In quibusdam
Saeris clamitare solitum: hostis, vinctus, mμlier vir eo exesto. A maiore ara Herculis Romae ad portam trigeminam in regione Circi maximi, sacrisque iuea factis faeminae in totum remotae teste Plutarcho in quaest. Rom. et Aurelio Helore de origine gentis Rom. c. VI. adde α VIII. ybi de familia Potitiorum extincta quod leruos et mulieres ad sacrorum Herculis. minit irationem ad insesssent. in Vestae templo pernoctare masculo nefas, Ut obseruauit L sius c. g. de Vesta re Vestilibus. lii Tennae templum non fas erat introire sidie ini, ut refert Heraclides in Politia Tenediorum. A Thesmopla oriis remoti serui et ane illae, ut teitatur Aristophanes in Θεσμοφοροαμαις. Idem de Iunonis neris apud Coos refert Athenaeus XIV. p. 639. Ab Eumenidum quoque Sacris et pompa seritos exesse iusses, auctor Phila in libro quo constinat omnem virum probum liberum este. Sic in piaminibus saecularibus nullus servis locus, teste Zotimo, et a Matutae 1. Leucotheae sacris serui et seruae arcebantur, ut refert Hurarchus. .Hiice gentium sacris de quibus vide etiam Saul, errum de saerifieiis p. 2 o. et 242. et quae Viri docti ad Minucium c. 24. quemadmodum Iudsi eis quoque a quorum ibilemnibus itidem neminae et serui arcebautur, eonseriTalmudicos in Chagiga T. a. edit. Surentius pag. 4 3. et otionis Lexieon pag. I9O. Rev. D. loli. Diecnaanni scripta Germanice iunctim edita et singulari reserta eruditione pag. 487. sq. Videtur Opponere Apostolus, ad Galat. III. 28. assirmans quod apud Christum nulla sit eiusmodi differentia, ex
mares ae sae minae, serui atque ingenui aeque admittantur. Ut tanto magis admirandum sit, Pontificios adhuc fouere eiu see inodi superstitionem, ut v. n.
Massiliae negent neminis licere ingredi in sacellum Mariae Virginis, professi oeulis priuandas elle, quaecunque id ausae fuerint. Cui similem plane superstitionem Ethnicam notauit Eet b. Spauhemius pag. 6o6. ad Callimachum. Sia militer Romae in Sancto Sanctoruna luannis Lateranentis, et in Sacello, quod vocatur Hortus Paradis , in templo s. Pra edis nefas habetur, Leminam unis
. Aedificia siue templa sub diuo hypaethraque constituta sunt Iovi, Fulguri, Coelo, Soli, I.unae. Vide Turrιuium lib. I. de Architectura, c. a. ybi et de aliis templorum pro Deorum diuersitate, disserenti s. Termino quoque et Deo Fidio non nili sub diuo sacrificatum elle, ex Ser A et aliis patet. De incubatione in fanis Deorum, Medicinae caussi, Hermannus Cpnxi κius dissertationem edidit Helius adta Anno i 6 9 idem argumentum persequintus est Carolus Fridei icus Hunderimark in Dissertatione de artis medicae per aegrotori apud Veteres in Vias publicas et templa expolitioncm incrementis. Lipsae i7J9. q. ' . '
426쪽
XVI. Plura de templis Ethni eorum dabunt Iuc Caes. Butengemus, capite postimo libri tertii de templis recusi Tomo VII. Thesauri Antiqv. Graee. Gro nov. Dan. Mol in Diis sub praesidio Iae. Perigonii habita de templis antiquorum. Lugd. Batav. I 69s. Philippetu nuutus in Dissertatione de templis veterum, quae legitur in Dissertationibus Academiae Cortonensis, Vol. II. p. ari. sqq. Lilius G aidus syntagm. 17. de Diis. Dan. Guil. Stuckiiu libro de sacrificiis p. 6 -'. et Dan. nubertus c. I . de Sacrificiis. De templis Romae, praeter Alex. Donatum, Famianum Nardinum aliosque in descriptioneVrbis, agunt De. Gutherius Lib. III. de iure Ρontifieio, L. Bapt. Bellus Iesu ita Lib. de templi auguralis partibus Tolosae I 637. g. et Tomo U. Thesauri Antiqv. Rom. Burchari Gothes Struvius Antiqv. Rom. c. XI. Iustus Ri quius Lib. de Capitolio, Ioseph. Castalis Romanus de Templo pacis Rom. I 6I4. 4. et T. IU. Thesauri Graeuiani. Dan. Francisi. Simon in Historia Acad. Inseripti
T. I. p. 24s. sqq. edit. Amstelaedam. Ichnographias templorum Romanorum exhibent Claud. Rudbee seu Atlantic. T. I. p. 247. Dc. Sponitu Itinerar. T. ILP. 28 et 36. et Bemhardiu de Monfaucon Diar. Italic. p. 224. De templo Romuli semper clauso, aliisque templis vel semper elausis, vel raro aut semper apertis, Alex. ab flexandro Lib. l. c. I 4. T. I. pag. III. De templis in urbem non admissis Vulcani, Bellonae, Martis, Veneris, Erycinae et Verticordiae, aliisque etiam apud Graecos, idem Lib. II. cap. 4. Neque vero eum templo Martis confundendum Βασίλειον s. Sacrarium Martis, ut vocant Veteres Seriptores, de quo consulendus Iae. Perletonius de Morte Iudae aduersus Iae. Grono. Vium p. 83. De lani templo pacis tempore clauso, quum bellum gereretur. aperto, agunt praeter Alexandrum ab Alex. Lib. l. e. I A. et ibi Tiraupusirim, L flvs Lib. l. Elector. cap. 7o. pag. S9o. '. Berneuerus aliique ad Suetonii Augustum c. et r. et Philippiu Venulus Differt. Acad. Cortonens. T. IV. p. 93. q. Sub Augusto Imper. ter clausum esse, ex Suetonio certum est, cui addes Ouidium Lib. i. Fast. v. 28 2. 284. R. 7oi . R. Utrum vero nati Christi tempore, ut affirmat Orositu Lib. Ull. c. a. sq. dubium videtur viris doctiss. licet Orosium defendat B. Dorscheiu in notis ad orationem: Pax in terris, p. 22. R. Sed errasse contendunt, praeter Barouium, Keplerum, aliosque Dauid Blandesius, apud Limborellium in epist. ad Borremansum subiecta huius vesperis Gorin-ehemensibus p. l67. R. obseruans, bellum cruentissimum eo anno gestum in Germania dueibus Druso et Tiberio: D. Rualdus Animadv. in Plutarctum P. 8o. H. Noris Cenotaph. Pisan. dissi a. c. Io. et denique D. Masson, in libro . singulari, Orosii sententiae Roterd. IT . 8. opposito. De Templis, fanis. sicellis ad vias publicas extra urbem Romam extructis, videndus Nic. Bergierim de Viis Romanis Lib. II. e. 33. Templa Ethnica Romae, Sanctis hodie Diuitia. by COOste
427쪽
hodie dedicata, enumerat Geo . Fabricitis in Roma E s. et auctor Gallus de eonformitate Caerimoniarum veterum eum ritibus nostrae aetatis cap. 8.. XVIL ornamentis quoque variis templa instructa eonstat. De Tutu-
Iis in fastigio templi Isiaci agit Κωcherus Tom. III. Oedipi p. fit. Laquearia: inaurata in templis Romanorum, de quibus Lipsius Lib. III. de Magnit. Rom.
e. s. D. Meusus c. ra. de Luxu Romanorum, Racquius de Capitolio p. aoo. sqq. Variae picturae in templis, de quibus idem p. 363. Fores aeneae id. p. 2r3. Uellera nivea et sestae frondes; vide Cerdam et alios ad Aeneid. IV.
serniis Romanorum in S. Codice frustra quaesitis. Lips i 39. XUIlI. Ignotis Diis etiam aras et sortasse templa exstructa esse apud gentes quasdam, Obseruant Interpretes ad An. XVII. 23. ad Laertii inprimismiasius pag. 63. b) Epimenidem, et Octavium Minutii Felieis. Quibus
adde Dr iuvi Lib. III. Observ. Acr. e. 7s. Dau. Sel irim Libr. III. de Synedr. Ebr. e. I 4. 3. D. Andr. Bostam in erudita Differt. de Ara ignoti Dei, lenae edita. Reinsium in limine Syntagmatis Inscriptionum veterum. Per. Berthaldum de Ara e. X. Tom. VI. Antiqv. Rom. D. Mevotam de Pireaeo e. Io. D. Iae. Helliri Exercit. de Deo ignoto Atheniensium insertam T. VII. Antiqv. Graec. Gui Caueum in vita Paulli Apostoli, sen. III. n. q. in cuius editione Anglicana arae istius effigies ex Oecunienti descriptione exhibetur, omissa in edit. German. Io. Gubertum de sacrificiis c. 3. p. 49 sq. Tob. Psamierum in Theologia gentili e. XI. I 4. p. 3io. Tob. Guardum in testimoniis non Christianorum de Christo c. a. s. 2 o. p. 73. edit. recognitae. Dc. Sponium in Dissertatione de aris ignotorum S obscurorum Deorum, inserta T. 7. A quit. Gron OV. p. 239. Augustin. Cabne u in limine commentarii super Acta Apostolorum. Abbatem anselmitim in Historia Aead. in seription. T. IV. p. sco, et, ut eos, qui singularibus Dissertationes hoc argumentum per sequuti sunt I. L. Moshemium, Christoph. Wollium, Petrum Caspar. Gudme, aliosque, quos Michael Lilienthalius in Archiv. Bibl. N. T. ad Ath. XVII. 23. recensuit, omittamus. Novesias reipubl. literar. anno I 687. T. L p. s. quo in loco inter alia de fide et auctoritate epistolae Cabasilae, qua assirmat; Athenienses ad Euangelium conuersos, totum templum Deo ignoto eonsecrasse, ubi ara Oeeumenio ad Actorum locum deseripta exeitata fuerit, hodieque adhue ibi reperienda, quod in Itinerario suo negat Sponius. Caussam ponendae eiusmodi apud Athenienses arae, periculum belli Persiet vel pestilentiam memerat Isidor Diqitigod by Cooste
428쪽
Isidorus Pelusiota Lib. N. Epist. 69. Rammessem vero, qui Penaeeoristarchi, aram Clementiae putat suisie eam, quam ignoti Dei vocat Paullus, iure reprehendit Vsipus Lib. VIII. de Idololatria c. I . Fefellerat Ramirerisium, quod apud Statium lib. XII. Thebaidos de Cleamentia Dea ab Atheniensibus uulta legisset: t t i i Nulla autem e glas, nulli commissa metallo
Forma Deae, mentes habitare V pectora gavdet. De Celtiberis anonymum Deum de nocte colentibus, Strabo Lib. III. me minu p. II 3. De anonymo Deo Aethiopum idem L. XVII. p. 36s. Usit tum porro suili nomina Deorum, qui colerentur, templis arisque i inscribere, de quo more, praeter alios, Salmasius ad Solinunt, et ad Aras Dosiadae atque Herodis Attici. XVIII. In numis frequens appellatio urbium quo nomine gaudebant quae Numinis alicuius templi curam habebant, ut Ephesii Dianae et Magnetes Leucophrynae Neocori dicebantur. Deinde quum Imperatores in Deorum numerum relati sunt, urbes ut in illorum honorem templa erigerent Petierunt, sicut videre est apud Taeitum, 3 ex quibus ciues tui Neocori fierent. Ad id SCto opus fuit, quod eximii apud populos honoris erat. Successu deinde temporis concessa est ciuitatibus Neo coria, quae pro salute Impe Tatoris sacra publica sacerent, templa exstruerent, et ibi certamina vel iam Diis
dicata, ut K'κτια, Πυθια et alia, vel noua de Imperatorum nominibus, riualia 'λυγου ια, Keμμοθεια et alia ederent, unde eadem urbs secundam imo et te riam obtinuit Neocoriam, scilicet Augustorum. Vide praeter Ioannem Vasilant Ioco laudato, ubi urbes Neocoras magno numero recenset, et Interpretes ad
Actor. XIX. 3s. Asertum Rutenium diatriba de urbibus Neocoris, ad calcem Iibri postumi de re vestiaria veterum, Anzwei p. i66 s. q. & in thesauro Graeviano Tom. XI. p. I 347. Octauium Faldonerium diis. de mimo Apameensium, Seueuum ad marmora Oxon. p. 68. R. 97. R. & Io . Sam. Petitum Variarum lectionum e. α9. in Criticis Anglicanis in Variis Lect. Petiti Paris i 63 3. 4. editis lib. ΙUι e. 9. Isimaelem Bulli alium ad Ducam p. 22 s. sq. Cangium iaglossario Graeco, Antonium van Dale dissei ratione IU. Antiquitatum marmorumque veterum illustratorum, Gly b. Ogeri Epistolas ad Anton. Van Dalen, P. 478, 484, 99. Epistolar. Cuperi cditarum Amitelod. i743. . Andria resium in specimine rei numariae P. 37. R. Dan. Harduinum in numis vibium illa stratis. Io. Vatiuuat in Numisnatis Graeeis Imperatorum pag. a I 6. seq. Seminus in numisin.
ν. et aa. ubi mentio in ninno Balbini. . . . . . .
429쪽
stratis p. a. Monisauconium WIL supplementi Antiquitatis explicatae p. 2'. sqq. et p. 43. 6. A rimum Bandurium T. I. Num limat. Imperator. P. 32. 132. MDνα De,ingium Ρ. Iil. obseruar. saerar. obs 39. p, 3 84. Joa l. m. h. Dilherrum T. I. Disput. Philolog. p 233. Dan. Alberi. 0 gium Dissde νεωκοροις. ROstoch. l or. Valluntliom Inudatum in Diis de titulo Neocori innum limatis graecis quae sub Imperatoribus R elisa suere, quae legitur T. lU. Memoriar. Aead. inscription. p. I98. sqq. ed. Amstelod. et Carolunν Valai in Marium m diis de Neocoris, inserta T. I. Historiae Aead. lnicriptionum p 7s.
XIX. Actorum eapite XIX. a . mentio fit Abr, argentarii, qui magnam rem iacit et opes libi eo in parauit, consectis et venditis aediculis portatilibus urgenteis, in quibus ως κιβωρίοις μιαρῶς, ut ait Chrysostomus, simulacrum extabat Dianae ad exemplum veti templi et simulaeri Ephelini, quales aedi eulas Striabo vae trκους vocat, lib. XlU. p. 637. Polybius νακα, de quibus, praeter Interpretes ad locum Actorum, videndus Salmasius ad Solinum p. II qi. edit. Pariti qui ex Aristotele obseruauit mentionem ναοποιων, quos Scholiastes Ano
lus lib. XX. pag. 7s6. de Carthaginiensibus: επεμψαν δ. Herculi Tyrio
dabunt Graevius ad Florum lib. IV. e. a. p. 6so. D. Phil Thomasinus de libellis votivis c. a. pag. 26. D. Doce s lib. III. de Leg. Hebr. pag. 4 I. R. Giis. Cuper i in Harpocrate p. i 3 t. D. Michaelis ad Gassarelli curios inauditas p. 3 D. Braimius lib. IV. Seleae Saeror. p. 497. R. Dan. Farao μακαρίτης pag: I9 sqq. Mantissae ad Io. Doughtes de Callaibus Eucharisti- eis, Tobias Miseris ui libro de Saliis pag. 93. C. G. Titisebius Diss duabus de Naidiis veterum. Lipsiae I l6 et i r 7. Dan. sudr. Schmidius in Diss de templis Demetrii argenteis. lenae I 68ς. et Dan. Hor. Lederiistis in Diss de remplis argenteis Dianae Ephesinae. Argent. I7 4. me. Tempe Helueti T. IV. sea. II. pag. 346. sqq. De templo ipso Dianae per totum orbemeeleberrimae, et a tota Asia, Lydiana potissimum. cultae, praeter Interpretes ad Ach. XIX. 27. videndus Selaenus ad Marmora Oxoniensia p. s7. 69. 73. edit. Hut redi Prideaux. Petrus Faser lib. III. Semestr. p. s r. R. Thom. με sus in Notitia VII. Ecclesiarum Asiae p. i s 6. R. Leo Matius ad Philonem - Byzantinum de UIL Otias spemculis. Andreas miniatis speeimine reinuma riae Veteris p. 39. Prael Nesselius et D. Nicolaus Sebia is in distertationibus de Diana Ephesia, hic Witteb. I 687. ille Aboae r o8. Petrus Petitus lib. de Amazonibus c. 3o. G. Spanhemius de Uelta et Prytanibus Graecorum T. V.
430쪽
CAP. IX. ANATHEMATA IN TEMPLIS.
Antiqv. Rom. pag. 698. et ad Callimachum p. goo. R. Octav. Falamerius in
Dis de nuino Apameensium , et Dau. Polemu Dis . Acad. Corton. T. l. P. R.
p. I sqq.. Templum illud magnitudine praeeipue aediseii ac multitudine do
nariorum ceteris omnibus per ν niuersam Aliam praestabat, ceterum elegantia et aut1seiola structura templum Smyrnaeum Dianae Leucophrynes longe. superius fuisse testatur Strabo lib. XiU. p. 6*6. qui p. 634. narrat Xer emexcepto Ephesio cetera Graeciae templa omnia exussisse: et pag. 64o. reteri priore templo Epheso quod Chersiphon aedificauerat per Herostrati malitiam Olyme. CVI. r. die VI. Hecatombaeonis, incenso, alterum praestanti seXstrurnum fuisse a Dinocrate siue Chirocrate, vide et Aristidem T. R. pag. 3O8. et Vitruvium X. 7. qui ex marmore fuisse auctor et . Aliquoties deinde cooruptum restauratumque fuit, donec Gali eni temporibus vallatum a Seythis nunquam deinde iterum e ruderibus resurrexit. Idoli Ephesini eum Maxia Laure iana collationem instituit Matthias Berneggerus in idolo Lauretano cap. vl. . Anathematum in templis passim mentio apud Herodotum, Pausaniaim, Strabonem, Silium XIII. 86. R. Athenaeum VI. p. 23 I. 232. et alius. Po' lemonem τυρὶ των αναθηματων των ἐν τῆ ακροπeλει idem Strabo IX. p. 396. et περὶ των ἐν Λακεδαιμοι ἀναΘηματων laudat Athenaeus XIII. p. s74. Con fer quae de donariis illis Pollertis p. et .. R. Archaeol RHquius de Capit lio c. al. R. et 32. Butengerus l. 3. c. vlt. de temptis T. t. Var. Opusci P. 98. c Pausius Coelius ad Herodiatium p. t 66. Dan. Francisus Maursus de ritu donaria in templis suspendendi, in Collectione opusculor. scientificor. et philologicor. T. 3. p 273. seqq. Petrus mitius in historia αMeΘ; mae mIenae I 729. Lan. Nixon in Marmore Estoniano seu dissertatione de sella marmorea votiva Estoniae in agro Northa mptoniensi conseruata. Londini I 744. 4. Donariis illis additae et eum illis suspensae tabellae votivae, quarum passim mentio apud Horatium, Tibullum, Ouidium aliosque Uide tu-dreue Mueti opera T. 3. p. 632. Sed unum adscribemus locum peripli ponti Euxini et Maeotidis paludis p. t r. edit. Oxon: ubi de insula Achillis eiusque
Varias tabellas votivas explicatas viderat licet a Philippo Bonaani
' Etiam magnam pecuniae vim undique in illud templum depositam testatur Diochrysostomus diss XXXI. p. 327. tamque tum Seruit Tulli temporibus inclytum fuisse, quod communiter a ciuitatibua Asae tactum fama serebat, auctor Liuius lib. I. c. 4S.