Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

발행: 1847년

분량: 301페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

- συμμάχους αυτῆς τὰς δὴ φυλακὰς ἀναγκαῖον χειν δι ια-- ῆ διὰ τῶν συμμάχων - διὰ ξένων, κοα, - τι-ον ἐν ἔαυτῶν, ὁ τερον δε διὰ συμμάχων, πίων ὁ διὰ ξένων περὶ δὴ πόρον χρημάτων κράτιστον ἐν

113쪽

ω ANAXIM IS ARS RHETORICA.

116쪽

Hanc epistolam ad Alexandriam neque ab Aristotelonelie ab Anaximene, quem huius artis rhetoricae autorem esse diem seripiam, sed a sessario posterioris aetasis, laria e 1 librum hominilnis elegantioribus et ditioribus i maiori venderet pretio, sciani esse, anima inihi esse videntur arguinenta cons Artium scriptores pag. 187, tali Amsi telia I p. 227 34. Haec enim elocillio uni ictis aestitans licitontinus v. c. τοις τῆς ρετῆς στοιχείοις καλλιγρα-νουμενοι, μητρόπολιν του καλως βουλε εὐαι, ἀκροπολις σωτηριας et Aristotele prora in indigna et simplici dicendiristioni, qua ara ipsa si composita, eontraria est. Tum ineptissime sophisia Alexatim iii an editur, ut, iis hoernodo eum adisset, nouisatiam eius ini fis Et Sed se Tlpilla perdidisset. Dei illi hanc artem in usum sui ara oratoris

qui republica tueretur, non ut Alexander tibiis uti non posset docenditur, consolpiani esse constat. Isocraten sophisia initiari videtur, ii et alibi similia de rhetorica tradit, et ipsi Alexandro epistola quinia si genuina ut mihi qui- dein sq, postquam tacite in Aristotelis dialecticam invectus

σε mrριβήν, προαιρεῖο ι δε την παιδειαν την περὶ

τους λογοι οῖς χρωμ- περ τὰς πράξεις τὰς προ

117쪽

drum, noster vero regem, ut verba o mi ἔρροις πρωτευοντα, τους - την σὴν βασιλειαν - γεστῶτας Oeent. Primus hanc epistulam subditicimi dixit odorius, secuti sunt Spaldinous, utilius, Lobecrius ad Phryn. p. 23 alia. p. 1 . 2. τας μεθόδους των πολιτικῶν λάγωνJ cap. L. δια τοιῶν μεθόδων. 28. τὰς των λόγων με δους. saepi sim vocabulo se Moς, semper singulari, uasiani anulu-tudinis numero utitur Aristoteles. v. 4. ἐν τουτοις τοῖς -wJ in te a hoc emptis, Misen dein, in dera vischengeli, ni fallor, dicere voluit,

118쪽

p. 2, 2 δ νόμος ωuri cap. 1. νόμος δ' ἐυαν ὁμο- γημα πόλεως κοινον διυ γραμμάτων προστάττον πῶς χοῆ

εἰπεῖν ὁμολογήματα κοινὰ πίλεως, δια γοαμμάτων δοίωκα προστάττει πῶς χρὴ πράττειν ἔκασra. Ex his suinsusophista quem hic de tu sinem, et ut sententiae aptaret, asilidi Mγος ωρισμένος. Misini Polli Vil, ε νόμος ταξις τις ἐστι. Rhei. I, 15 αὐτος ὁ νόμος σιν κη τις ἐστιν.

v. . ποδ δε τούτοιςJ arpitaui in anillima vocis λόγου significatione, quae et rationem et oratioriem indicat seculus ess videtur socratis Nicoclem s. 1 - 9. Antidosin

119쪽

videndunt tamen in lino scripsere, ne eulivetii aves. Male persectiun ευρήκαμεν concinnitatem temporiani contu bat, u init. εἴρομε scripsit, cave iiii ilaoυε inseras. V. 21. καλλιγρανου υερυι cons. iobeck ad Phrynich. p. 123. Minutis elementis pulere exoritantes imitationem, ut mediae sit larinae verbuin, non passiva sis 'iseationis: Moritati Belacemis roseo iacite ergo ex BQV, nostri inlinitudinis numeriti servant sed et haec, verba , περὶ ταύτα διατοι νrες si Sigili sident. yli Seurun est, neque in eo quod cogitaverit salsamus, Inuitui a Iuaerere licet.

dicunt. - Contrarium Atheniensibus Demosthenem vitio ve iere notiti est, . . de pace g. 2- μεν γα αλλοι πάντες

dos. S. 215. V. 16. τουτο υν - ἀνθρώπωi J haec Philelsus nituit, Bublius spuma esso censet et si sensus est itaque ego et in hane a dis minorialibus uri inius solis datam ariemani ceteros bonites exerceatuus, neque loeum suum tenent

120쪽

IN EPISTOLAM. 97

Ρ0si rar et dre loeanda, et uωμεν cum id inusitata dura erit scrutendum. Sed alim voluisse videtur autor; argillatur muni in verbo διαφέρειν distare ei διαφέρον ἔχειν eximi in ei praestans bonuin possidere; resilia an, mali et plura et meliora habent, cons Isoer Nicocl. g. 5. Antid. g. 253. λόγ carent, ut hunc'dror lio in inibus solis datuni non humilem esse, sed ceteris omnibus bonis praestare probabile sit. Ii 1 - ώπω aut delendum aut αὐρωποι μεγιστης οrrigenduin est. v. 18. ἐπιθυμω Halanieam imparissiani animae sequitur divisionem. V., νῶιιεν debebat σε με scribere, sed facile id

huic auctori onee lemus.

p. 4 v. a. - τοῖς τῆς χής - σιν ὀξυδερκεῖ, Pliad

iranslatione se imiter veteres utuntur vid. nos ad ratiot. rhetor. III, 10. ceteriin integram contentionem dare debebat Sic τοις του σωματος σθαλμοῖς.

v. 5. λόγος μετὰ παιδείας γεμών ἐστι βίου-Isocrat.

Nicocl. s. s. Anii l. 3. 257 ει δε δεῖ συλλήβδην πω της δυνάμεως ταύτης - οὐδεν τῶν φρονιμως πραττομένων εὐρήσομεν ἀλόγως γιγνόμενον, ἀλλὰ καὶ τῶν ργων καὶ

των διανοημώτων ηγεμόνα λόγον νω καὶ μάλισr χρωμένους αυτ τους πλεῖGro νουν χοντας. v. 8. λοιπῶν οna plures lil,ri, sed autor hoc vocabulo, novies enim legitur in hac epistola, mire abutitur, ut hic quoque ab ipso potitum credant. v. 12 τουτων τῶν λόγων περ-ora vino J alienuni perseeluin ex duobus codd. praesenti εοαποθνήσκουσιν locum dedit, emi rosm aptiina est, nam non habet suo reseratur, unde Oἴr scriptum esse probabile sit.

SEARCH

MENU NAVIGATION