Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

발행: 1847년

분량: 301페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

132쪽

μεν δὴ τοίνυν ad io tun κενίδειον acto, congerat, Socrates exordio praemisso et iudicatione indicata oratorum Diore amatorem amasi et anilii et corpori et externis bonis per

lino noster auior tradii, exponit, ut animi bonis viriu-ieni et sapientiam his verbis: rrων δε αμαθὴς σοσοὐ δειλὰς ἀνδρείου, δυραrO ειπεῖν ρητορικos, Dadb ἀγχιιου. de externis amicos atque divitias haec sine conlprehen-

μιώτερον -- ἔστιν οἴ- nori orare. v. 23. Gώματι μεν ουν ἐστι συμνέ o oώμη, κάλλος, Θέεια plura exhibet Arris i. iliet. I, o in fragmento sininostra addit parum apte cis tribus corporis bonis praemissa est.

συνη δικαιο υνη, nostro ante inde aliqhi id addas cave; tres enim solas istas virtutis artes euin gnoscere M.

133쪽

eonfirmat, ubi bis hane itivisionem lavitat, ut de industria eum obνησιν, σωφροσυνη neglexisse appareat. v. m. πόλει δὴ συμφέρονταJ lianc divisionem in privatos ei rempubliean nullus Mod mentini habet rinori pN

hoe m viae ii dedit, nostrati locum patrum attendit. p. 7 v. 3. συλλήβδην saepissime hoc Vocabulo Dii At Br, non Aristoteles utitur; similiter Aotamon τούτοις nostro frequentissimum p. ristot rarissime invenies, ut histor.

amni. VI, 18. Metaphrs III, 2 p. 1003. b. . ubi alii v. 5. καλὰ δέ ἐστιν Αrisint Bhei. I,3 καλ-

ευσεβές, α τιμαι, οἷ μαινοι, α μνῆμαι, α φιλίαι, αὶ πιστεις, τῶν προγενιο α δίβαι, καὶ τὰ παρχοντα τοῖς χροις, ου δεῖ καταισχύνειν κτλ.

134쪽

contra Sicillos suscipienda de Oὐτε ἐν καιρῶ πεύδετε

V. 13. ευπορήσομεν δε εο τούτων λέγειν' hic latent expolitionis sive chriae semina, simila, eontrariunm, Xenipla,mis posteriores multuo exeobiemini, sed Isocraten iam

ω κριτών,- - τῶν ἀνταγωνιοM OD, uua ut aitulisseauiori mus est, sed ep egium primi ei tertii loci ex apium Isocritus praelini Archidamus, si adversarioritii iudicio camsam suam prohat g. 29 β quae sic sinii: καιτοι πῶς αν πεοὶ Ου δικαιου κρισιν ἀκοι Irioa ταύτης εὐροιμεν

135쪽

112 COMMENTARI

δυσποα ιαι γεγενημένης; deinde S. 31 sequitiar o μαντειον, frequentatione s. 32 repetit: f των ἐχθρων κριοει - ταῖς του μανυιαις προσηκοντως ἔχοντες αὐτήν. hos ipsos locos autorem, ii Archidainini, diligenter evolverat, intellexisse pilis, ne iis verba - νωod nullum sequatur exempluiu, malo inculcata esse coniiciat. Similiter hilippi epistola g. 20 in Dein pag. 164 seq.

Aristoteles et posteriores simpliciter dicunt κρίσεως, I bet. I, 23 ubi vi l. quae eongesSim LS..

136쪽

μόνιοι κοὐ μή μοι --οφε Ἀνδρες ει πολλάκις μέ -

μνημαι - ανδρῶν τούτων καλιν γὰρ ἐστι πόλεως εὐνα-μουμένης περ των δικαιων-αοαδείγματα λαμβάνειπι

137쪽

μένον ἐστὶ καὶ κανεγν ω σμινὰν pri in In Areopagus qui patriam reliquerant capitis damnavit, tum iu lices Aul

bcum in eadem re condemnaverunt, denilis populus hos perduellionis reos esse iussu Quinis exposuis orator sic

εὶναι τροωριας, τουτοις υμεῖς ἔναντι ψηνιεισθε πώντων ἄρ' αὐοώπων εσεσ-αγνωμονέστατοι καὶ ἐλαχίστους εοεrετους πω μών αυτῶν κινδυνευοντας. Deni ui orati contra adversarios, uomerar quae in inere non ipsi sines sunt, sed minini preti aliis ii lingerentur oestumuit, at nihilominus Apolla loro coronam sumptibus ei iudi bene merita II 3Iipere sibique Vindicare student 3.7-s argumento ἐκ του ἐναντιου praemisso aliud ἐκ κρίσεως addit utriun- mi hic ponendum est: καιτοι πῶς υ αδικον τῶν ἐν

δεῖ τοίνυν μῶ ia . . , μονον ἐκ τούτων σκοπε ιν τι δικαιον, αλλὰ καὶ ἐξ ἄν αυτοὶ κού- τερον πεπαιήκατε ταότα τινῶν διαποαξαμένων

138쪽

φασι τους μεν Θανὰ του κριναντες τους δῶ σε - φανωσαντες α νειητε.

hoc non ineptuni videsur, iiii a Mooῶπις μελετῶ conium at misimis autoris usus in aliud scripsisse docet; paulo post legitimo G μεν ου νομ μον υτ μετιόν τε πολλαχῶς δειξομεν, do utili καὶ μετιόντας τον αντον τροπον - ουτ και τὼ συμφέρον πολλαχῶς μνανι

v. 10 τὰ μοιον τω γεγραμμέν λόγω inde posteriores ἐκ συλλογισμo constitutionern invenorunt Alit admorem.

139쪽

116 COMMENTARIUS

v. 14. κληρονόμοις -M. Selineinani ad Isaeum IV, p. 274 511. . Meter si bonis dammitorem p. 234. v. 16. τῶν πωλευθωων quod contrarium est pra

nos diphthongum substituimus, solus Augustanus primus ut videtur in postrem Demostii loco Naol praebet. v. 3. -υ- libri avt , unde loco male distincto hoc voeabulini supernuuin 1lburgius et Biuilius il emant.

πασῶν ἐστι καὶ βεβαιοτώτη. Ibysias XV, 10. v. 16. προσκοπεῖν hali scio an Gκonesis praestet, quod illustriuites composituri dederunt.

lii ex singulari in multitudinis numerini transii, ni salior, ut non recte su positum; sic supm δικαιον, --ον, συμφήρον, tum ver καλά, ηδία, ο δι κα. v. .. et M κεκριμ νον ὐπ' ἐνδοξων συμ*έοον δε χρὴ λαμβ ρ J V exemplis quae sequuntur saepe oratores

140쪽

utuntur Demosth quo persuasileat ut Megalopolius auxiliuni

lippus GIaec OIum nunc sibi concili alii et i in itinget civitates,

est o so apud eundent VII, 63 siani eniti mulio plura capita quarti litor noSter dedit, ut supra tutis, i iiuus, quae quivis aede intelligat, . . a b Deniosita, enu . Ι

SEARCH

MENU NAVIGATION