장음표시 사용
131쪽
ηA-2. Tum Socrates, Dic inuat, mi otio, ait, annon canes alis, ut lupos aD ovibus arceant p Maxime; 6nquit) quum mihi plinea pediat alere, quam non. An- non igitur etiam hominem velis alere, qui & velit & posse illos arcere, quotquot iniuria te oena tur assicere Perlubenter sine, inquit nisi vererer, ne adverius meipsum se converteret. 3. Q autem p sau non intil-to jucundius esse videt, alioueniviro tali, qualis cia es, gratincantem potius, Urum instatum, J vari sit scito, esse tales heic si
mines, Qui magno sibi honori lucerent, ii te amico uterentur. Ex eorum numero Arctaedemum imveniunt, diceri si quidem agetul que peritissimum, sua pauperem. Non enim is crat, ciui am spis vis lucrum operet, scit aequitatis stilis in inet, ac soleret Gicere, essis secillimum, sycophamis alia quid abripere. . Huic igitur inito, quoties aut humennim, aut oleurn, aut vinum, aut lanas, aut aliquid aliud rerum in pratio suo nascentiviradi
132쪽
ηλαυω-tium, & ad vitam utilium, civi Oiκγ septilicio, quave multa punis iueret, partem detractam cona- ri de rent. M : eundem quoties rem sacrana 6. Oluinniator, multi in sibi ficeret, invitata; & in omni- maiorumque fiscinoriim consciuis diis hin 'odi eum non ne j- nihil non moliebanisi ut ab A gebat. chodem liberaretur. Archedrinus s. Itaque ouum existimaret Ar- vero finem nullum ebati,do-
Clim iis, cona a Clitonis sibi nec ille Critonem abselvisset, M refiam loco esse, pit eum plu- pectaniam sibi numeras tarimum observare: Humnae ca- 7. Id ubi jam Archedemus, Iumniatorum Critonis insulta liaque similia pers sis; tum v raque facinora reperit, & ins ro non aliter, atque ubi Dastor stos sis in non mucos; adeoque aliquis canem Wrmuni Lbet, publicum in micium eos arcessi- caeterique pastores haud procillativit, in quo coegnosci oportebat, illo greges suos sistere ciliunt,
133쪽
ut etiam sibi Archedemum cu-st Hem concederet. 8. Archedemus vero Critoni
perlut ter intificibatur, neque nin statis Crito quiete miebatur, sed etiam ipsius amici ; ac siquis eorum quilias erat in odio, exprobraret in , quod ii meisis a Critone dominais, eidem adularetur: inruin sinquit) turpe est, eum, qui a probis nominibus beneficiis assinus sit, vicissim beneficium praestando, desin cli homines amicos lacere, dc ab improbis cissidere; an honostos & mesos homines laedere minuatem, eosdem hostes es-ficere; pretivos autem juvandibamicitiam eonam conciliare. hisique potius Qvina illis ini λ Ex eo tempore unus ex Critonis amicis Archedemus erat , &a caeteris: s amicis coleba
134쪽
annon cirram diis habes, ac mediciis arcessis, ne moriariu λ Ad-PRaeterea memini Socratem nimium vero, inquit. Jam si ita etiam cum Dioeloro, qui semiliarium litoriam testin quia-- ex familiari,is suis erat, in hanc plurjs sit cita qirum qiuis inimsententiam aliquando disseruisse. Duoriam, in periculo sit pereun-Dic innat, mi Dic Hore, 'iij siquis di ex inopia, non aequum em di iamulorum tuorum a te sene au- cis, ejus te curam habere, ut eva-figiat, tune ullam exhilara citram, dat incolum 8 iit curulem iterum retraliasp Im- 3. Atqui non ignoras Hermo mo etiam profecto alios hortor, genem minime ingratum eo, inquit) ut denuncient cessura quem quidem pud; et admi aqua ana recuperanti praemia. abs te, non vicissim te adjuva 2. Qinci autem p pquis serum Habere autem ministrum ouen-rum adversi valetudine laboret, clam volentem & benevolum,
135쪽
&constantem, & ad agerula imperata idoneum, immo non statum ad imperata agellila promptiam, sed qui etiam per se usui possit esse tum in providendoriam in praecipiendis consiliis;
Equidern multorum servortim instar esse duco. . Jubent autem rei familiaris a liministratores boni tunc emere, quuin magni quippiam pretii li-Cet exiguo comparare. Boni vero amici hoc rerum statu vilissimo pretio parari possunt.. 3 . Recte mones, mi Socrates: in viii Dioelonis j it e veniat ad me Hermagenes. Minime ecauidem, sit. Etenim ntque tibi no-nestius eta duco, te potius illuniar aesiere, quam convenire: neque magis ex illius esse re, quam tua, haec ita fiet i 6. Hoc modo sectum, tit ad
Hermogenena Di a lorus accederet, neque mgna pectinia crogata, compararet anat olim talen ,
cui id esset n Cotil, ut Dici vel proferendo vel agendo Diodoro prodesse, laetitia Q he post i aD dispiceret.
136쪽
UO D autem rerum honestarum cupissis periatilis erat, dum eorum . quae expetebant studiosos reddissit, id jam commemora- ,. Nam quum audiisset aliquandoDionysi i lorum in urbem veni Gla,qui exercitus duoen si artem docere se velle profiteretiar, ad quenclatrae semiliaribus,quem hiesiasta noris in civitate consequenai cupidum esse animadverteret,ita dixit: a. Turpe est eum, mi Adoles.cem, qui exercitiam velit ducere in republica, cum id discere liceat, idem naeligere: atque hic multo
137쪽
multo justius a civitate punirent, quam siquis statius fingendas susciperet, clam artem statuariam nunquam dissicerit. 3. Nam ouum bellicis in peri- civis universa respublica imperat ri conathittaciar,consentaneum est, magna & conrnainta eo rem seliciter gerente, &mala peccante ipso evenire. Cur igitur non is merito,
qui idem discere negligit, ac nihilominus ut eligatur sollicitus est, multari debeat λ Haec quum dicerer, persuasit horrunt, ut ad disecendum a dilaret. . Postqtiam edoctus rediret, illudens ei, Annon, inquit, videtur vobis, amici, perinde atque Homerus Agamemnonem augustum dixit, ita etiam hic, cum imperare didicit, augustior videri pEtenim quemadmiaum qui cilliaram pulsare dissicit, citanasii non pulset citharam, citharoedus est: &oui medendi artem is scit, etiam-n non medeatur, nihilominus medicus est: ita hic quoque semper ex hoc tempore imperator est, etiamsi a nemine electus su tit. i vero latacit, nec impera-
138쪽
tor nec mediciis est, etiamsi vel ab universis hominibus eligariir. . Ut autem, ait, etiam n , suluis sorte nostrum vel cohortis p sectus vel manipuli ductor tibi haerit, renina horiam peritioressimus: dic nobis, uia e caeperit in imperandi artem ci cere. At ille, ab illo ipso, inquit, in illi H etana desiit: nam ordinum rationes, at que aliud nihil me docuit. 6. Atqui, inquit Socrates, aliquanta haec artis iniperatoriae pars est Nam opori et imperatorem esse perituna paritia si ea quae acti ellum requiriantur, & suppeditati linecessuis militibus, & in consiliis solertem, & in lata re strenuum &diligentem, & tolerantem & perspicacem,& benignum & saeviana,& simplicem & insidiosum, Minuciam & furem, & prosus im&ni pacem, &largien scupidum& avarum, & muniemii se peritum &alios aggrediendi doctum:
alia denicitae multa sunt,tum naturatum doctrina, quae illum halbere oportet qui bene iiDperaturus sit. vinum vero est, etiam aciei insiniendae petatum essE. 7. Nam
139쪽
7. Nam multo climri exercitus ordinatus ab inordinato: quernU- moduna lapides,& lateres,&ligna,
ct tepilae, si confuse disjecta lint,
aes ninil utilia sunt: postquam autem ordinantur in imo ac siimmo Ca qive neque putresdunt, neque liquescunt, ut sunt lapides ac te- lae, in medio vero lateres &ligna, sicut in aedium structura Componuntur, tum efficitur resimagni pretii, domus.8. Et Adolescens, Dixisti, inquit,quid iam valde smile, mi Socrates. Nam & in bello fortissimi quique primo ultim clue locossint collocandi, pessita vero in medio, ut ab illis ductantur, ab his
9. Siquidem, ait, te docuit etiam strenuos ab ignavis discernere; sin minus, quaenam tibi utilitaseorum quae didicisti p Nam si te argentum jusserit optinaum
primo ultimoque loco ponere, in messo vero pessimulo, neque tamen docuerat bonurn ab adul
terino discernere, nullo id tibi usui fuerit. Prosecto, inquit,
140쪽
rem nos ipsi necesse est fortes ab ignavis secernamus.1 o. Cur igitur non consuleramus, ait, ouo pacto in cis non fallamur p cupio, dixit adoles ira. Ergo, inquit, si argentum diripienduna sit, annon cupictilii Dis primo loco di positas, recte aciem instrueremusὸ Ita mihi videtur. Qind si eos collocare defaeat in Donte, qui periculum sisbire debeant, nonne cupidissimos honoris praeponemus ὸ Nann hi certe sunt, ait, qui laudis gratia periclitari volunt. Ideoque obscuri esse nequeunt, sed ubique conspicui, iacile deligi poteruimII. At enim utrima te solum do ordinare docuit, an etiam ubi, & quo pacto sint iis ordinibus ute una sitρ non omnino, ait. Atqui multa sunt, ad quae neque instriaere neque dicere convenit eodem modo. Ea vero, inquit, non profecto declaravit. Ergo tu inquit, rursus accede, & interr ga. Nam siquidem soc sciet, acinapilliens non erit, pudebit cum accepta pecunia te norantem cli, misisse.