장음표시 사용
111쪽
mulae sent, nudi Ira nobis com silant, in eum amicii in f iamus. Quid turὶ potesne cicere, quo piato is, quid nobis adjungendus vicistiar, etiam Diis haud advese statibias, venali liis sit psi. Profecto est non insitando vestimis ejus, jicut lepiis; neque
Balliae, sciat aves; neque vi, sciit hostes. Nam invitum amiciana in pere, Der est difficile; neque minias climelleo etiam retinere tanquam servum: potius enim hostes, 4tiam amici sum, si l c illis a cidam. Io. At quo pactaea amici p tur esse ormina quaedam, quae quitenent, incantatrio quos volunt, amicos sibi possunt iacere: uidem quasdam esse amoris illecebras, Iarum periti quoscunque inminem eis utantur, ab illis dilis guntur. II. Unde igitur has percipimmus p ait. Ex Homero audisti; quibus verbis Ulyssem Sirene, incantarint; quoruni hi liniaqικκldani cli: principium, Hue ad , o relebris Graiorinis
112쪽
Hanc intur incantatio na, mi se parvum ac turpem & imbecil-Soci ates, quum ad alios etiam ho- lum csse, pratalicaret ut pulcritin, mines utetantur Sirenes, num de- ut magnum, ut robustum. tinebant eos, ne excantati ab eis I 3. Num & alias quassiani indisinterent 3 nequaquam, sed his cantationes nostiλ Non: sed Per- inrantationibus ad illos utelaruntur, iciem.accepi multariam peritiam qui ob virtut an gloriae clipissi fuisse, quibtis tunc urbem incantando, in erit ut sum dilige- 1Σ Prope dicis, Os Hi vem ret. At quo pacto Themistin tes bis unumquemque incantarulum Mi amorem sui civitatem ham: inis, otiae si audiat, a lata lante non pellexitῖ Pro cisto non incantando, irridendi causia proferri existimet. sed , no quodam cives assiciendoeminita quidem magis hostili cG I . Videris mihi licere, nai set animo, homin ue abs sere- crates; si quidem bontun amiculii pelleret ; si quem npia ignorantem, Parraturi siuniis, nos ipsos oportere
113쪽
τ ιου ἔννtam in dicerulo quam in agmulo. Minime vero, inquit. At si fieri bonos effici. An tu existiniatas non potest, ut vir improbus lio ait Socrates) fieri posse, ut pra- nestos & egregios amicos paret, vus ouispiam bonos amicos pa- hoc mihi clicas, an secile sit, eum raret 8 qui vir ipse bonus sit & honestus,as. Videtam enim subjecit nonestis & in iis arniciana fieri. to,ilus) etiam oratores viles I7. Num te, mi Critobule, pem in is concionatoribus amicos tursit, quod saepe vides homnes enis, dc non satis ad imperatorium praeclaras res gerentes, dc absti- munus idcraeos viris ejusdem mu- nentes h turpibus, non amicos cuneris peritissimis esse semiliares. se, sed inter se dissidere, de in-16. Nuna igitur sinquit) etiam iuratius sese tractare, quam homi- de quo disseminius, nosti quosdam, nes nullius pretii 3 qui quum inutiles ipsi sint, viros I 8. Non lo inquit Crito- utiles sibi essicere amicos possint 3 bulusin privati hontines hoc ia-
114쪽
ciunt ; sed etiam illae urbes, quae . honesti stititioste sunt, turpiaque minime admittunt, saepe hostiliter erga se invicem sunt assectae: quae
Inec na reputans, vehementer de
acquiretulis amicis despcro. I9. Nec enim improtras inter se amicos esse posse video. Nam quo pacto vel inter ingratos, vel inertes, vel avaros, vel infidos, vel intemperantes, amicitia conciliari possit 3 adeo ut improbos omnes potius a nanara inter se hostes esse, situm a cos, existi
aQ. At vero tuti ni quidem alia ne bonis quidem in amicitia priὶ- vi congruere possunt. Na tuo pacto illi, qui improbe agi t, aminici possi it esse iis qui talia od nant 8 Quoel si etiam illi, qui visenatem colunt, inter se per sediti nes in civitatibus de principatia contendunt, & prae sevidia
ipsos oderunt: quinam deinceps inter se amici erunt, & vos inter homines benevolentia rulesque reperiatur pa I. Enimver' Socrates
115쪽
κεῖνhnile. Nam homines a nariam partim ad amicitiam comparati sunt ; etenim alii aliis ita gent, ac invic inistrentur, dc perantra invicem prosint, idque quum intellexere, gratiam sibi invicem tabent) panim ad inimicitias Perulent. Nam quum eadem bona de jurianda pulcnt, de iis dimitant, de distatientes contin
mantur. Contentio autem dc ira,
res quaedam hostiles sent; itemque
plias halinus coepi stas, infestum, Addam de odio dignum invidia.21. Nihilominiis amicitii per
haec Omnia penetrans, honestos riniosque viros copulat. Nam propter virtutem malunt absque molestia ficultates mediocies pos si iere, quam bello in omnia d minari; de possunt esurientes ac stientes indolenter cibi ac potus participes fieri, deformosis moribus delectati ita se coercere, ut non ota mi eos mini
23. Etiam ab avaritia abstimendo, non solum pecuniis imitimis es econtenti possunt,sed etiam silus Ox invicem
116쪽
πανtem melius est, optimis, tametsi pauciores sint, taenelaoere, quam ceteriori,is, qui plures sint. Nam improbi multo pluriesis bene h-ctoribtis, quam probi, egent. 28. I ii vero, mi Critobule, fi- dehit animo bonus esse enitere, atque ubi talis laetus fueris, honestos &-amicos venari c neris. Ac fortassis etiam ipse non- 1il tibi conserre ad hanc vir nam honestorum egr ioriunque venationem possina , propterea quod ad amorem propensus sim. ni quoscunque homines amem, totus ardenter in hoc feror, ut eos diligens, victilina diligar; & desiderans, vicissim desulerer; &mnversiitionis cupidus, vicissim
29. Qui latis&tibi opus fore video, siquando in quiruasdam amicitiam inire cupies. Itaque nurne celes, quibus esse amicus velis. Nam quum placere stillicam illi ut mini placet, miniime venani homines imperatum me esse arbitror.3o. Atqunim artiumi, ait Globultu, his D, mi Socrates, at audum
117쪽
clinium ciapidus stim; praesertim sietilem mini scientia sutacerat ad eos, qui animi bonitate praestant,& qui corporis et nita. 3I. At vero, mi Critobul , i quit Socrates) non hoc scientia
mea continetur, ut mantis i*iciens, farina praestantes aliqdisr moreriir. Sum enim perstulus, homines Si de Ciuia Myllam fugisse, pud manus cis admoveret: Siremes vero, quia nemini manus injicerent, scit longo ex inte vallo oin stos in nrarent, oin edin aiunt rem itas esse, qui quidem audiendo demulcerennar.3Σ. Et Critobulus, Doce vero
, inquit, siqui l habes qtiol ad
conciliandos amiciri conserat: non enim ciat quam manus insciam. At
ne os qui na ait Sociales) ori a movebis. Bono animo es: sinquit inito,ilim nec enim os silli admovetra, nisi fi rina praestet. Tu vero mox, ait) mi Gitobule, contraritim ei, quod utile sit, xisti. Nam qui pulcri sunt,nihil esusino di morariar: at qui delarines,lulae ter adimittunt, qinast cxistimet propter animum se itinosesappellari. 33. Et
118쪽
εως, 33. Et Critobulus, Age animo
alacri nacclinito, inquit 'nem Uenandi amicias; quam uidem Oras osculaturiis, honeltos exosculaturus sium. Et Sin retites, ubi, mi tobule, amicitiam ciam aliquo, inquit contra here vales, an milii permittes, ut ad ipsum deferam, te admiratorem ipsius es se, atque amicitiam ejus operere Z Deser: sest Critobulus quippe neminem novi, qui se sudantes oderit. 3 . At si praeterea de te diu
ro, tali) quod prae admiratione ipsius etiam benevolus erga ipsima sis, num te putabis a me invisum recidi 3 Atqui in meipse sinquit
benevolentia mite lana ea D illos innascitur, ouos animos in me benevolos estE suspicor.
d. Haec igitur 'it Socrates)de te vicere licebit ad eos . Quos Nicias inicere vales. Qitiau mihi praeterea potestatem iacias dicendi de te, citimi amici tibi cum sint, & quoes nulla re sic delecteris, atque lamnis amicis; quini ob amicorum praeclara lacinora non minus exultes, qliam ob
119쪽
tua; quod ob amicorum conam da non minus Dudeas, quam ob tua , quod conando, ut amici ea consequantur, non defattigeris; quod denique virtutem viro es-gnam esse intellexeris, beneficiis amicos, hostes maleficiis vincere: nimirum arbitrabor me tibi pem
coinnaodum fore convenatorem bonorum amicorum.
36. Quamobrem 'it Gitobulus) hoc inihi commemoras, quasi non penes te sit, ut de me, quod Velis, clicas. Non profecto,uti qui dem ego de Aspasia aliquando audivi. Aiebat enim, bonas pronubas, Une cum veritate bona commemorent, plurimum ad conciliandam inter homines affinitat valere ; quae vero mentirentilr, eas
laudando nimii proficere. Qui enim decepti sunt, se oderunt nati- tuo, atque etiam conciliatricem sana. Quae quum ita osse persuasius sim, recte arbitror nihil mihi vicere licere in laudem tuam, quod non vere dicam.. 37. Nimirum tu, mi Socrates, ait Critobulus) talisamicus es mihi, ut me sis adiuturus, si adparan-
120쪽
dos amicos aliquo ni lo aptus Rero; sin autem, nihil utilitatis meae causa ficti sis cli mirus. Utriam Ru
tem sinquit Sin ratesj ma is tibit rodesse videor, si falsis te ornem auisbus; an si persea iram, ut virdiantis esse flaceas p Quod si hoc necdum perspicis, ex his consi
38. Nam si tibi aim navic latore volens amicitiam conciliare,filso te laudem, , numque gubernatorem esse dicam; atque ille persuasus a me, navem imperito ubi gubernamiam committat:
sititine quidqium sperare possis,
quam te turn navem tum teipsiam
exitio danarum 3 vel si ima caici civitati publice persuasero mentiens, ut se tibi tanquam viro artis imperatoriae, jussiciorum, rerumque civilium perito committat:
quid putas & tiui & per te civitati
eventuriam p Vel si privatim civibus nonnullis persu eam, idque mentiendo,ut tibi res suas criniant, tan3uam aciministrandae rei semiliaris perito, atque ira lustrio: -- non periculo ficto, damnosus si