Xenophontos ta Sozomena. Xenophontis opera quæ extant omnia una cum chronologia Xenophontea cl. Dodwelli, et quatuor tabulis geographicis Xenophontos Apomnemoneumaton biblia 4. you i.e. tou autou Sokratous apologia

발행: 1694년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

3. At quonam ex facinore, ait Ctarinides, virtutem meam C pnoscens, ita de me sentias p Iis, Inquit, ex congressibus, in quihus adesse soles illis qui rei D- Publicam adininistrant: nam ubi uid tecum communicant, vim te rectum consilium clare, atqxie ubi peccant, recte illos reprelaerulere. . Non idem est, mi Socrates, inquit, privatim disserere, & apud multitudinem certare. Atqui, re

si infit, qui numerare pos est, ni-iulo minus apud multitudinem, quam solus numerat: & qui privatim citi rara canunt optime, siclem etiam apud multitudinem primas obtinent. '. Tu vero non vides, inquit, verecundiam ac metum a natura hominibus inesse, multoque ma gis haec in pul lico, quam in pri Vatis Con Ircssilaus praesto esse ZEgo vero te docere exortiis sum, in quit, quod neque prudenti iii-mos reveritus, neque potentissimos metuens, inter stultissimos ac maxime imbecillos veri a face re erubescaa. 6. Num

172쪽

Num enim, ex illis sullones, vel sutores, vel fabros, vel artifices aerarios, vel agricinias, vel mercatores, vel eos qui negotiantur in foro, & siquid minoris emere possint ut pluris vendant, cogitant, revereri: sp in de his omnibus constat

concio.

7. autem interesse putas inter hoc quini tu sitas, atque siquis pugilibus superior imperitos metuat 3 nimirum quum inter principes rei publicae, quorum nonnulli te contemnunt, iacillime isseras, longeque saperes illos, qui perorare ad cives st dent, inter eos loqui te piget,lii nunquam rerum civilium iosi fuerunt, neque te contempserunt, metuens scilicet, ne deridearis. 8. R id autem, iri luit, annon tibi videtur concio saepe eos deridere qui recte ierorant p min& alii, inquit: quamobrem te miror, illos qui lena, quum ruri: faciunt, iacile vincere, inini his autem putare te nullo ali clo pos se agere.

9. Noli

173쪽

ns. Noli teipsum, Vir optime, ira orare: nec in illis delinque, in quibus plurimi delinquunt. Nam multi magno studio ocitati ad considerandurn aliena nepotia, non se convertiant ad se-ipis explorandos. Itaque ne hoc per ignaviam negligas, sed magis enitere, ut teipsuna respicias: nec reipubli e curant abjice, si qua Irin soterit ea per te juvari. arn D ca taene se flabrat, non luna alii cives, sed tui ctiam antici, & ipse tu non partim utilitatis acquires.

CAP. VIII. OUum autem Arissippus in

- hoc incum rei, ut Socratina convinceret, siciat ipse convictus ab illo prius fuerat; volens Socrates prodesct familiaribus suis, sic respondebat, non ut illi, qui cavent, ne qua parte ser Mnve latur, sed ut persuasi maxime m

ccrent ea quae deberent.1. Nam interrogaruit eum Ari

stippus, an aliquid nosset bonum; ut siquid hujusmodi diceret, vesti

174쪽

demi, ut erat Optimam. 3. Tune mero as,inquit, num

febris aliquod , num sciam p Non equid , ait: at lippitudinis p Ne hoc quidem: at farnis p nec sarnix Atqui, ait, si me rogas, an aliquid

noverim bonum, quod nullius bonum sit, equidem heque novi, neque eius egeo.

ibi rursus Aristippo eum interroganteon quid pulcriina sciret: permulta quidem, ait. An vero, inquit,omnia sibi invicem similia pinnium fieri potest, nonnulla quidem sunt clissimilli naa.Quonam igitur pycto, ait, id pulcrum fuerit, quini est pulcro clissimile p Quoniam, inquit, laomini ad cursum pulcro similis alius est, alius ad

palaestram. Et scutum aci prolicienduria pulcrum, quam cli millimum est jacillo ad hoc pulcro, ut celeriter vehementerque feratur. s. Non aliter, ait, respondes, ac quum interrogarem, an

aliquid

175쪽

καλον, aliquid bonum nosses. Tu vero putas, inquit, aliud bonum, aliud pulcriam esse p an ignoras omnia pulcra & bona a id eadem m- serri ὸ Nam primi ina virtus non ad alia bonum quid lana est, ad alia vero, pulcrum: detracte homines secutulum ideiri, & ad radem pulcri bonique dicuntur; &horninum corporii ad eadeat pul-Cra bonaque videmur: denique Caetera omnia, quibus utuntur homines, ad eadem pulcra , naoue putantiar, ad ea scilicet, quium sint a Tommodata.6. Num i tur, ait, etiam qualus, quo esseruntur stercora, puli retina citi icidam est p Profecto, ait: atque etiam scutum aureum est turpe, niolo ad usius suos ille quidem pulcre sit fustus, luac vero

male.

7. Dicis tu, ita luit, pulcria &turpia esse .eadem p Dico, ait, atque etiam eadem esse , na &mala. Saepe enim quini Ami bonum, febri malum est; ciuini sebri, num, iami malum: saepe quod ad inarsum purium est, ad luctam est turpe; ducit ad luctam

8 V pulcrum,

176쪽

pulcrum, ad Garsum turpe: quip- inum habere frigidam; per hy pe omnia , na sunt ac pulcra ad mena, calidam. Quum etiam quae bene se habent; mala vero in hoc consentirent, ergo in ae- ac turpia ad quae inale. dificiis quae mori siem imitant 8. Idem quum diceret easdem per hyemeni sta in cubicula aedes pulcras & utiles esse, do- splendet, per aestatem vero si cere mihi quidem videbatur, cu- pra nos, supraque tecta inc sus Hi sint extruendae. Id au-- dens, umbram suppeditat. Q m-tem considerii bat hoc modo: An- obrem si haec ita fieri , num non habitiarus qualem deceat do- est, altius aedificanda sunt ea, Inum, hoc moliri de t, ut ha- quae meridiem speetant, ut solbitatu sit oucundissima de utilillis hybemus non excludatur: hau ma λ litis vero, quae septentriones 9. Hoc autem' conoeta, ergo Gnt, ne velati ingissi possint lucundum est 'per Gitatem do- incidis

177쪽

προς Io. Ut ver i dictam, quo quissNulis anni temporibus Iucian dissime se recipiat, ac res suas tutissime collocet, id haud dubie jucunchisinum ac pulcerrimum aedificium merit. Caet rum picturae variique colores plures delectationes assimunt, sappeditent. Templis ac aris locum aiebat estir convenientis. sinum, qui & apertissimus m-nter ac minime tritus esset: nam ducundiam, ut videntes rent; jucundum, ut puri ata dant.

CAP. IX. D Ursum interrogatus, num I fortitinio acquiri doctrina possit, an esset a naturaλ Equicem arbitror, ait, ut corpus corpore roruisti natura est ad loia res, sic & animum animo fiminiorem esse natura ad ardua. Nam video illos qui iisdem legiabus ac mori ruis sunt educati, lon- inter se audacia ditari e. x. Arbitror equidem naturam omnem dostrina de exercitatione

178쪽

ad sonitudinem proficere. Nam patet, Scyllaas ac Thraces non ausuros sumptis clypeis ac iustismiversus In laemonios dimicare: Contraquἡmani sellum est,non etiam Lacedaemonios vel adversiis Thraces peltis ac faculis, vel adversus Scythias arcustia depug

naturos.

3. Equidem in aliis etiam omnibus consiliniliter homines Nideo natura inter se disthrre, ac mulio multiam proficere. De Quibus patet, de re omnes, sive

sint praestantiori , natura indole

prae siti, seu hebetiores, cadis re ac messitari, in quibus ex Niere velint. . Sapientiam vero, ac similartem mentis non discernebat, sed qui, quum Nina honestiique cognosceret,iisdem uteretur,acquum turpia sciret, vitaret ea, hunc sapientem joesicabat ac sinum. Inter-mmatus, num eos qui scirent, quid agere oporteat, & contraria fac rent, sapientes ac temperantes esse putaret: potius insipientes ac st pidos esse respondit. Et ina omnes arbitror eligentes ex iis o a i

179쪽

μανίας fieri potant, quam marinae ipsis utilia, illa adire. .mobrem

qui non recte agunt, eos nec sapientes nec mente Mos esse miluo. s. Dicebat cum Justitiarn turn omne i aliam virtutem esse sapientiam: nam Justa, atque omnia quae cum virtute amntur, h

nesta & bona eta: neque eos, qui haec sciant, aliud quidpiamnis prieferre, neque illos qui ni praestare pota; imo vero etiamsi praestare conentiar, Pec vim taleo sapiente4 nesta ac bona ficere; non sapientes autem id non posse, atque etiam in conatu peccare: ouum igitur & justa & alia honesta ac isona cum virtute efficiantur, ma- nisestum esse, tum justitiam tum omnem aliam virtutem, eta sapientiam. 6. nouam insaniam sapientiae quidclam esse contrarium putaret, non tamen inscitiam

existimabat esse insaniam: sed ignorare seipsum, de quae quis nesciat, opinari ac putare etiam se stire, proximum quiddam

180쪽

cii esse arbitrii iratur infiniae. Aiebat vulgus n gare illos inMire, qui ab iis aberrent, quae plurimi ignorent: at qui ab illis aberrent, quae plerique sciant, furios, appel

lare.

. Nam qui sibi, magnus videatur, ut per oppidi ponas transiens sese inclinet, tamque r bustus, ut aedes sust illere conetur, vel aliquid aliud eortim MVediatur, de quibus constet omnibtis, fieri ea non posse, hunc infinire aiunt: shd qui paulum quid delinquanto non videntur vulgo i finire: scit quemadmodum vela mentem sibicinem appellant am rem, ita dementiam ingentem im

siniam vocant.

8. nsiderans autem invidiam, quid esset, dolorem esse quendam reperiebat, non in amicae nain ad- vetiis rebus, nec in seciandis hostium; sed eos statim aietat invia clere, oui amicorum felicitatem inique gement: quumtue mirarentur nonnulli, pota aliquem in ems sumessu pro ro, quem diligeret, dolere; coenamone ebat eos,e quosum sic assectos ad alios, ut

SEARCH

MENU NAVIGATION