S.P.N. Methodii episcopi et martyris Conuiuium decem virginum. Leo Allatius hactenus non editum primus Graece vulgauit, Latine vertit, notas, & Diatribam de methodiorum scriptis adiecit

발행: 1656년

분량: 466페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

nam haeresina stabiliat: imo si singula

examinentur, sunt nec pauca, quae inlana lunt, & penitus destriiunt. Duriuscula si quq sunt, ea emollimus in Notis, Titulus SΠnposij varie concipitur, in meo sic habetur, Ebnσκο- Πατασν Ἀμεινον Παρθίνων, ἡ aha ATHέας . Istipody Epimpii Patarensis Comuidim decem Virginum, sium iri Casimonia. in Vaticano , & Barberino a.

sacrae Scriptura rnterpretation*.is Cassitate Astii dy non poten sta, scribit Riuenas, Critici sacri lib. a. cap. 2O. in quo citatur Theologus , β ii t Na-Panzems, ut in margine annotat Ie ita Sol o rus, eumi seculo ferme una Methouitu anteit v.

Acutissimum argumentum & plene probans tremere pronunci tum a Caluinista , castitatis oppugnatore nequissimo . Annon videt se de non perceptis senteotia in serre Citatur ibi Theologus , ut re e adnotauit Scholius. Non nego. Sed in Excerptis ex Methodio, fioc vero salsum est. Excerpta dianque ex Methodio de Castitate finiunt ii illis verbis; ετ σν Inrων- ιγ

postea sequiantur, di in

342쪽

quibus Theoloni nomen est, ex alio Auctore desumpta sunt, ut facile patebit singula ex minanti: quodsi in Excerptis Methodianis no- .men esset Theologi , nec alitis intelligeretur

nisi Narilangenus, cum tot Patriam auctoritat'us firmum stet, nec nutet, 'Inposium hoc Meth Hij, dicerem nec inuerisimilia, e scriptoris oscitantia nomen in textum irrepsisse. In scripsis siquidem Patriam nugandiani nόn est. Sed benes habet, cum in Methodianis non legauir. Tanto ne odio Sancto

rum scripta prosequi ubi imodestia ubi

reuerentiaὸ

343쪽

re intonans dometatum vox in om1um terram

exivit, Sancte , omnra fideis ad eans ad participationem, Beati me, caelestum deliciarmur. Ex hoc opere inulta mutuati sunt, Ioannes Damascenus orat. 3. de Imaoinibus, Leontius Presbyter& Ioannes rerirni sacrarum

lib.et. Auctor Eelooae de Dogmatibus fidei.tit. Ist. & ar. Auctor Catenae, & Oecumenius in Epistolam, Pauli ad Corinthios , & fiag

meritum admodum luculentum apud

Epiphanium Haeresi 64. & Ex cerpta latis prolixa, & expositi nes locorum sacrae Scripturae apud Photium in Bibliouiecti. Et Basileae

Anno I 37. apud Robertum M inter excussa sunt collectanea quaedam in Epistolam ad Romanos, tum ex pluribus alijs,tuni ex Methodio de Resurree ione desumpta. Resperiadia est per modii in Dialogi . in quo Inte locutores exprimuntur apud Epiphanium Proclus , Aglaophon, Theoplillus , Orinenes , Eubulius, Auxentius, Methodius. Meminit huiusce Tractatus Eustratius Presbyter inagnς Ecclesiae libro de Operatione animariim sepa ratarum . Καὶ θ ὀ αγι E'H--γ E. M p γω τώ-A'sλαοφων,

344쪽

Et sanctus Mart itemque uisopus

Methodius oratione ad Aglaophontem υAuti ab Origene dictata isa pronuniciat . Oratro haec vel est syntagnata uniuersum quod Aglaophonia nuncupauerat , vel verba inter colloquerulum ad Aglaophontena conueris.& potuit utruml; esse , & totum opus ad Aglaophonteiri , qui partes Origenis tutabatur directum, & ora tionem in ipso opere ad Aglaophontem con

uersam fuisse. Danaascenus ditia oration de Imaginibus adducit locuna pro Imaginibus ex oratione secunda Methodii de Resurre

ctronei. Non dum comperi, an opus contra

Otigeneni in libros subdiuisus fuerit. non pu

to. continuata interloquentium unum

fuisse, quemadmodum & illius Symposion existimo ' pbstmodum ab Exscriptoribus in . ii terlocutorum colloquia in orationes enuineis rua fuisse opinor,ut etiam in Symposio actuin est,qiiod ciana unum continuatum opus a decem Virginibus, quae de laudibus Virginit iis orationes habent, ut apparet in meo Codi. γα, siris numeris distinctas dei.cem orationes dissectum est, ut apparet, in Vaticano & Barberino. An hoc etiam contigit Tractatui de Resurrectione contra Origeneni Praeterea cum Epiphanius sirorum Excerpto, Dial0 o Proclum praefi at, nonnulli

345쪽

nulliti praecipue Osaubonus in

ηο eorum Proclus

πho nitur , necesse

t :--, euius supra mentio Me erat exponendum Procli cium,

346쪽

Aoram Episcopi Gros, ius; in eam Origeneno: lde R 'ectimete confripserant, ct di fabis tofum raus, ac mons sim deliranuntum. Haee iaciente consideranda sunt, videntur nanque lScriptorum oscitantia con se. Quis enim est hic Olympius Adrrianopolitanus Episcopus Lyciae Quae Adrianopolis in Lyciaὸ Pura- '

λεως. Methody sanriri Martyris Episopi Ilacia, o Olympst Adrianopolitani. Si quis ta. men est hic Olymphis, & esse plane colligitur ex verbis eiusdem Maximi , qui orationem continuans dicit, terenda esse m- άνωφλα,-M VJ sita sint , nempe aduobus iam laudatis Methodio d: Olympio. Alias si unum praeposuisset , sit iunxisset ut,

Sed abstineo me. Interim quaerendus est milii & anxie, quisnam sit hic Olyrn- pius Adrianopolatauus, citu aduersus Ori 2egem de Resurrectione scripsit. Item adure 1 eundem is Pythonissa . Pv-

347쪽

. cinnaverat Methodssius sese eoinius in syntaginmite de Engastrinaytho post Origenis Tracta tum , & Eustathi; aduersus Origeneni dissertationem eclitana Graece &-quae hic non videntur repetenda . originis siquidem Tractariis de Engastriarytho non alius est, quain haec Metho lij tractatio de Pythonissa, cuius historia legitur I. Regum cap. 28. Et reiecimus Ioannis V Vieta sententriam de Naestio ijs Daemoniam lib. a. cap.9. qui asserebat hunc Methodij libruiri de Spis itibus quibusdam Hv-

thonicis pueros vexaruibus esse. His colli gitur queni admodum Origenes Gregorio Na.Σian Zeno, & alijs ακόνη iuit , quod occasionem dederit ingenia exercendi , Ita & Methodio in penis sui, & pieῖatis ostentandae causam declijse. Scrripsit ergo Methodius , ut videmus , aduersus errores Origenis, quibus ab Ecclesia Tdelium uti noxijs exulare imperauit . quo vel ipse nomine maledicentium,eorumq; qui Origenena, & similes errores sequabantur, contumelias non effugit, sed quam solide, inspicianius . Socrates histor. Ecclesiast. lib. 6.

348쪽

sint . Iuuae primum Methodio Epis, opo Oh vi bis L ciae accirit, Erinde m actio, ad rempM Eccle ae praefuit Antioctenae, Apollinario

posea, ad extremum Theophilo. Hic maledi- orum, ut ua dicam, quaternio Orienem fanaccusare capit , non eauem causa omnes impol . Nam chira alia de re crimen Hii inIenii: vnde

349쪽

ngulis paratim omnibus perspicue decur

rurix , ita omnia omnino In eo

is non nominarιm coarguissem . Nam quoniam alius dogma illatim reprehena dilat, pessereum es, Angulos illud Iustos,seum omnino habuisse pro vero, quod minime

insectari sint: Et id i um re ipsa approbain,

quod non et evis exagitassent. Messorius et sepe multumque initis i. Orge rem inuectus erat, tamen quas ad palinoriam se reuuans, illlam in Dialia , quem Xenona in Hest, summis latralibus extulit. Illorum vero vituera- .rio, mea quidemsntentia commumda ..t inem mi ropere ampli cavit. Nam quira τut is puαabant erimina Gya reprehem onon frebant, hi quisiis cum eum mal de S. Trinitare festientem mininis areultat, euiderater Dis im-rum temmons vfendunt , eum rectam ' ceramqIdem habuisse. Et haec quidena Socrates. Ego hoc in loco, quidquid sit erroribus Orrigenis, Originis accusationem n An instituo . Esto ille per Athanasiuna adiri irat ilis , di summe incti striae vir,& veram de Filio Dei opinionem confirmarit, cum illum Patricd. aeternum asserit: & qnid auid ali mi Socrates in tanti viri defensionem addita ere poterit. Attamen improbana ac malignam in sanctu ni Methodium criminationein e Inere conandirna tsi niihi. De Euliathio alio loco

350쪽

dicendum . de Apollinario Haeretico sui r spondeant. Et plane Methossium Olympi Episcopum liuer obscuros abiectosq; homines

collocare, de qui, clam non laaberent de suo, ex virorum praestantioruin vituperatione laudem sibi quaesieriant,impudentissinum mendacium est, & Socrate ipsia diγum . Eius ingenium & doctrinam admirata est antiquitas, ctvri eloquia riuina sibi ac posteris conse

trauit . Meilaodium nostriim una cum Attia

nasio, Basilio, & reliq uis Graecis Patribus, &

inter Doctores Ecclesiae .collocatu & numerant, & in asserenclis confirmandisque E clesiae placitis illius auctoritate alloriam Patriam utuntur, ut reliquos praeteream , Leontius Byzantius libro de sectis act.3. EVNον o G τοῖς Ζόνοις υις

SEARCH

MENU NAVIGATION