Tragicorum Graecorum fragmenta recensuit Augustus Nauck

501쪽

παράκλησιi . Ad lo olus lorii L ionis Clirysost. Orat. 59 ΗΛΟΚΤΗΤIu . ΕΣΤΙ ΔΕ ΙIAPA NἈΣΙΣ iiiscriptant, ilii alii int grana stilaicimus. OB. Φοβουμαι μη ποτε μάτην κατ' ἐμου φανῶσι ταυτην οἱ συμμαχοι την δόξαν εἰληφότες ως αρίστου δη καὶ σοφωτάτου τῶν 'Ελλήνων. καίτοι ποία τις η τοιαυτq σοφία καὶ φρονησις, δι ην τις αναγκαζεται πλείω τῶν ἄλλων πονεῖν υπερ τῆς κοινῆς σωτηρίας καὶ νίκης ἐξον ενα τοὐ πληθους δοκοὐντα μηδενος narrον ἐν τούτοις ἔχειν τῶναρίστων; αλλα γαρ ἴσως χαλεπον ευρεῖν ουτω μεγαλοφρον και φιλ ι-

μον οτιουν ως ανὴρ πέφυκεν. τους γαρ φανεροὐς και πλειονων απτεσθαι τολμῶντας σχεδον τούτους απαντας θαυμαζομεν και τῶ οντι αν-

δρας ηγουμεθα. 2. υφ' ης φιλοτιμίας καγω προάγομαι πλεῖστα πραγματα ἔχειν καὶ ζην ἐπιπόνως παρ οντι νουν, αεί τινα προσδεχόμενος καινον κίνδυνον. οκνῶν διαφθεῖραι την ἐπὶ τοῖς ἔμπροσθε γεγονόσιν ευκλειαν. νῶν Ουν κατα πρῆξιν πάνυ ἐπισφαλῆ και χαλεπην δευρο ἐληλυθα εἰς χῆμνον, οπως Φιλοκτητ ν και τα Ηρακλέους τόςα κομίζοιμι τοῖς συμμαχοις. ο γαρ δ' μαντικώτατος Φρwγῶν Ελενος ο Πρια- μου κατεμήνυσεν οτε ἔτυχεν αἰχμάλωτος ληφθείς, ἄνευ τούτων μήποτῶν ὴλῶναι την πόλιν. 3. προς μὲD δὴ τους βασιλέας Ουχ ώμολόγησα

την πρῆξιν ἐπισταμενος την τοὐ ανδρος ἔχθραν, ω γε αυτος αἴτιος ἐγενόμην καταλειφθῆναι ἴτε δηχθεὶς λυχεν ὐπο χαλεπῆς και ανιατου ἐχίδνqς. ουκ ἀν ουν ωμην οὐδε πειθω τοιαύτην ἐξευρεῖν, υφ ης αν ποτε ἐκεῖνος ἐμοὶ πράως ἔσχεν, αλλ ευθυς ἀποθανεῖσθαι ωμην υπαυτου. ἴστερον δὲ τῆς Ἀθηνῶς μοι παρακελευσαμένης καθ' ὐπνους, ῶσπερ εἴωθε, θαρροῶντα ἐπὶ τον ανδρα Πναι' αυτη γαρ αλλαξειν μουτο εἶδος καὶ την φωνήν, ωστε λαθεῖν αὐτῶ ξυγγενόμενον ' ουτω δ' ἀφῖγμαι θαρρήσας. 4. πυνθάνομαι δὲ καὶ παρα τῶν Φρυγῶν πρέσβεις ἀπεστάλθαι κρύφα, ἐάν πως δύνωνται τον Φιλοκτητην πείσαντες δώροις ἄμα και διὰ την ἔχθραν την προς ημῶς ανα βεῖν εἰς την πο-

λιν αυτον καὶ τα τόξα. τοιούτου προκειμένου αθλου πῶς ου πανταχῆανδρα γ'νεσθαι ὁεῖ πρόθυμον; ως διαμαρτοντι τῆς πραξεως ταυτης

πάντα τα πρότερον ε*γασμένα μάτην πεπονωθαι ἔοικεν. 5. παπαί

πρόσεισιν ὁ ἀνήρ. αυτος ο δε ὁ Ποίαντος παῖς, ουκ αδηλος τῆς ξυμφορῆς, μόλις καὶ χαλεπῶς προβαίνων. ω του χαλεποί καὶ δεινοὐ ορα- ματος οὐτως. τό τε γόρ εἶδος υπὸ τῆς νόσου φοβερον η τε στολὴ αη-

Αθηνῆ. καὶ μὴ μάτην φανῆς ημῖν υποσχομένη τὴν σωτηρίαν. 6. ΦIA. τί δὴ βουλόμενος οστις εἶ ποτε συ ῆ τίνα τόλμαν λαξων, ποτερον αρπαγῆς χάριν ηκεις ἐπὶ τ νdε τὴν ἄπορον στέγην η κατασκοπος τῆς ἡμετέρος δυστυλίας , OB. -τι γε ὁρας ανὁρα υρριστήν. ΦΙΑ. ου μηνεἰωθώς γε προτερον δεὐρο ῆκεις. OB. - γαρ εἰωθώς εἴη δὲ νῶν ἐν καιρῶ ἀφῖχθαι. ΦΙΑ. πολλεμ/ εοικας όλπων φράζειν τῆς δεὐρο οδοὐ.OB. ευ τοίνυν ἴσθι, ου χωρὶς αἰτίας με ῆκοντα καὶ σοίγε -κ αλλότριον φονησόμενον. 7. ΦIA. πόθεν.34; τούτο γαρ πρῶτον εἰκος με εἰδέναι. Od. αλλ' εἰμὶ υργεῖος τῶν ἐπὶ Τροίαν πλευσάντων. OIA. πόθεν; εἰπὲ πάλιν, ως εἰδῶ σαφέστερον. OB. -κοῶν ἔτι δευrερον

502쪽

ακουεις' των ἐπ Ἱλιον στρατευσάντων ωχαιων εἶναι φημί σ1A. καλῶς δῆτα ἴφ σθα ἐμος εἶναι φίλος, οπότε γε των ἐμοὶ πολεμιωτάτων Ἀργείων πέφυκας. τούτων δη τῆς αδικίας αυτίκα μάλα σὐ υφέύεις δίκην. OB. αλλ' ω προς θεῶν, ἐπίσχες αφεῖναι το βέλος. ΦΙΑ. ου δυνατόν, εἴπερ Ἐλλην ων τυγχανεις, το μη απολωλέναι σε ἐν τῆδε τῆημερα. 8. OB. αλλα πέπονθά γε υα αυτῶν τοιαυτα εξ ων δικαίως σοὶ μεν αν φίλος εἴην, ἐκείνων ὁὲ ἐχθρος. . O. και τί δη τουτό ἐστιν δπέπονθας οὐτω χαλεπο . OB. φυγαδα με ηλασεν ἐκ τοὐ στραros Oδυσσεύς. CIA. τί δε εδρας ἐφ δτω τῆσδε τῆς δίκης ετυχες; OB. οἶμαί σε γινώσκειν τον Ναυπλίου παῖδα Παλαμηδη ουδὲ γαρ των

ἐπιτυχόντων Ουδε ολίγου αξιος συνέπλει Ουτε τῶ στρατῶ οἴτε τοῖς ἡγεμόσιν. τον δη τοιουτον ανδρα ο κοινος των Ελλήνων λυμεων διέφθειρεν. OIA. πότερον ἐκ του φανεροὐ μάχν κρατήσας ἡ μετὰ δόλου

τινός; OB. προδοσίαν ἐπενεγκων τοὐ στρατου τοῖς Πριαμωαις. ΦIA.ην δὲ κατ αλήθειαν Ουτως ἔχον, η πέπονθε κατεψευπένος; OB. πῶς δ αν δικαίως γένοιτο τῶν υπ ἐκείνου γιγνομένων οτιουμM 9. OIA.ω μηδενος αποσχομενος τῶν χαλεπωτατων, λόγω τε καὶ ε ργω πανουργότατε ανθρώπων οδυσσευ, ouν αυ τοὐτον ἄνδρα ἀνήρηκας, δρου δὲν ηττον ωφέλιμος ην τοῖς ξυμμάχοις ηπερ οἶμαι σὐ τὰ κάλλιστα καὶ σοφώτατα ἀνευρίσκων και συντιθείς' Απερ ἀμέλει καμὲ ἐξέθηκας υπὲρ τῆς κοινῆς σωτηρίας τε καὶ νίκης περιπεσόντα τῆ δε τῆ ξυμφορα, δεικνύντα τον Xρυσης βωμόν, ου θύσαντες κρατήσειν ἔμελλον τῶν πολεμωπι εἰ δε μή, μάτην ἐγίγνετο η στρατεία. ἀλλα τί δὴ σοὶ προσῆκον της Παλαμ δους τύχης : 10. OB. ευ ἴσθι δτι ἐπὶ πάντας τους ἐκείνου φίλους ηλθε τὸ κακὸν καὶ παντες απολώλασιν οστις μὴ φυγεῖν ηδυνήθη. Οἴτω δὴ καὶ ω τῆς παροιχομένqς νυκτος διαπλεύσας μόνος δείρο ἐσώθην. σχεδὸν μεν ουν ἐν ων ἔγωγε χρεία καθεστηκας αυτός' εἰ ὁ ουν εχεις τινα μηχανην. ξυμπροθυμηθεὶς ημῖν περι τον οἴκαδε αποπλουν ημῶς τε ευ πεποιηκως ε σν καὶ ἄμα αγγελον ἀποπέμψειi προς

τους σεαυτοὐ οἴκαδε τῶν σοι παρόντων κακῶν. II. OIA. όλλ' ω δύστηνε, προς τοι οὐτον ετερον ηκεις ξυμμαχον αυτον τε απορον καὶ

ἔρημον φίλων ἐπὶ τῆσδε τῆς ακτῆς ἐρριθμένον, γλίσχρως καὶ μόλις απὸ τῶνδε τῶν τόξων πορίζοντα καὶ τροφην καὶ ἐσθῆτα, ως ορας. ὴ γὰρ ην ημῖν ἐσθὴς πρότερον, υπο τοὐ χρόνου ανάλωται. εἰ δε δη τοὐd' ἐθελήσεις κοινωνεῖν του βίου μεθ ημῶν ἐνθάδε, λς αν ἐτέρα σοι παραπέσy σωτηρία ποθέν, ουκ αν φθονοῖμεν. λσχερῆ γε μὴν τανδονοράματα, ω ξένε, τελαμῶνές τε ελκους ἀνάπλεοι καὶ ἄλλα σημεῖα τῆς νόσου αυτός τε Ουχ ἡδυς ξυγγενέσθαι, οταν η οδυνη προσπέση. καίτοι λελώφηκε τῶ χρόνP τὸ πολυ τῆς νοσου κατ' αρχὰς δ' ουδαμῶς

503쪽

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ

it,i l .: Φ1A. πόθεν; λέγ' αvθις, ἴνα μάθω σαφέστερον. 1lbid. : OO. ου δυνατον, εἴπερ τυγχάνεις Ελλην γεγως, τυ μη απολωλέναι σε τῆδ' ἐν ημέρα. S 8: OIA. μόχν κρατησας η δόλου τινος μέτα:denivio extrema vortia: κατ' ἀρχας ὁ Ουὁαμῶς ανεκτος ην. Ito in aliquot versus sino poetae alit sectilino nona ino traiclitos ex hac sal illa repetit as esso Ilionis Parapi irasi docetitur svido se. 785 787 7M). Rospicit lanno tragos lia in Ar. Λcli. 423: ποίας ποθ' ἄνηρ λακίδας αἰτεῖται πέπλω - αλλ' η Φιλοκτήτου τὰ τοί πτωχοὐ λέγεις; ubi Sediol. vs. 42 : εἰσῆγαγε γαρ τον Φιλοκτροην ἐν τῆ AOνω πενόμενον. Fortasso huius dranantis fiunt a lesp. 1Y. 8 et M.

πῶς δ' ἰν φρονοίην, ω παρῆν απραγμόνως ἐν τοῖσι πολλοῖς ηριθμημένω στρατουίσον μετασχεῖν τῶ σοφωτάτω τύχqς;

τους γὰρ περισσους καί τι πράσσοντας πλέον τιμῶμεν ἄνδρας τ' ἐν πόλει νομίζομεν.

504쪽

ὀκνῶ δε μόχθων των πριν ἐκχέαι χάριν,

καὶ τοὐς παρόντας ουκ απωθυυμαι πόνους. Plut . Mor. p. 5 4 C s. p. et sal . n.: καὶ το ὀκνῶ - πόνους Vs. l Stola. Inor. 29, 16 s. lenam .: ὀκνῶ - χάριν . Huius fabulao esse versus do et L io Clir. 59, 2: ὀκνῶν διαφθεῖραι την ἐπὶ τοῖς πρόσθε γεγονοσιν ευκλειαν.

αλις, ω βιοτά ' πέραινε, πρίν τινα συντυχίαν η κτεάτεσσιν ἐμοῖς η σώματι τῶδε γενέσθαι.

Stoli. Hor. 120, lo: Ευριπίδου Φιλοκτήτου. αλις - γενέσθαι . Jliori notani apponit co tox Vind. vs. 1 αλιςJ μολις Λ. mox VS. I et 2 συντυχία μη κτεάνεσσιν Λ.

μακάριος ὁστις ευτυχῶν οἴκοι μένει' ἐν γῆ δ' ο φόρτος, καὶ πάλιν ναυτίλλεται.

ὁρῆτε δ' κἀν θ εοισι κερδαίνειν καλόν, θαυμάζεται δ' ὁ πλεῖστον εν ναοῖς ἔχων χρυσόν. τί δῆτα καὶ σὲ κωλύει λαβεῖνJκέρδος, παρόν γε κἀξομοιο υσθαι θεοῖς;

τι δῆτα θάκοις μαντικοις ἐν μενοι σαφῶς διόμνυσθ' εἰδέναι τα δαιμονωπι,ου τῶνδε χειρώνακτες ανθρωποι λόγωwDiuiti Corale

505쪽

οστις γὰρ αυχεῖ θεῶν επίστασθαι περι, ουδέν τι μῆλλον οἶδεν η πείθειν λέγων. 5

λόγους υποστὰς αυτος ηδικηκέναι' ἀλλ' ἐξ ἐμου γὰρ τἀμα μαθήσ/ὶ κλυων, ὁ δ' αὐτος αυτόν ἐμφανιεῖ σοι λέγων.

795 πατρὶς καλῶς πράσσουσα τον τυχόντ' ἀεὶ μείζω τίθησι, δυστυχουσα δ' ἀσθενῆ.

ουτω προσήκει μηδε την οργην εχειν ἀθάνατον οστις σωφρονεῖν ἐπίσταται. Stolν. Flor. 20, IT: Ευριπίδου Φιλοκτήτου. ῶσπερ - ἐπίσταται . es. Ι'inlaraclis Epist. 2 : θνητους γαρ ὁντας ἀθάνατον υργὴν

ἔχειν - ως' φασι τινες, ου προσθκει. Curia us. 3 es. Sopli. Oe l. R. 5M: ουτ αλλος ὁστις σωφρονεῖν ἐπίσταται. Eur. D. MI, 3: ητις ἀνδρὶ συντέτηκε σωφρονεῖν ἐπίσταται.

506쪽

.188 EvitIPIDIS Φιλοκτητ 13 φιλοκrisv cod.) αἰῶνα την φυχὴν λεγει ὐπεπνευσεν αἰῶνα

Euripidoum drama respicit Ar. Ach. 42l, qui Euripuimii iii tor- rogariteIn facit: τα ποῖα τρύχης - τα του τυφλοῖ Φοίνικος; Argi intonii suminarii indicat Apollod. 3, I 3, : Φοῖνιξ ο Ῥμύντορος υπο τοὐ πατρος ἐτυφλώθη καταψευσαμένης φθοραν Φθίας τῆς του πατρος πολλακίδος ' Πηλεὐς δε αυτον προς μψωνα κομίσας ια' ἐκείνου θεραπευθέντα τὰς οφεις βασιλέα κατεστησε Βολόπων. Cf. Epigr. Cygie. Antia. Pal. 3, 3 Aiκι μέδη ξυνόμευνονυμύντορα πυι-

δὸς ἐρυκει, Φοίνικος δ' ἐθέλει παίσαι χόλον γενέτου ' - κεῖνος δ' αὐ δολίοις ψιθυρίσμασιν ῆχθετο κούρω, ηγε 3 ἐς οφθαλμους λαμπάδα παιδολέτιν. Selicit. A Il. I , 453 Eust. I l. p. 763, il), ubi pro τῆ πιθόμην και ἔρεξα Aristo loinus ου πιθόμην ου δ' ἔρξα scripsisso

Εὐριπίδqς δὲ α ναμάρτητον εἰσάγει τον ῆρ- ἐν τῶ Φοίνικι. Sehol. AB Il. I , 448: v ἱστορία Plioenicis) παρα τῶ ποιητῆ ' πορα γαρ τοῖς τραγικοῖς παραλλάσσει ' . Eiiripi tot inniti fontem iri licavit Hiero-

dε τις ἐξέκοψε τυ αλσος' ὁ δὲ τῶ υἷῶ αiποὐ μέμηνε την παλλακήν.ῆτις μὴ δυi/αμένη συμπεῖσαι τον παῖόα διέβαλεν ως ασελγῆ τῶ πατρί. ὁ δε ἐπηρωσεν αυτον καὶ ἐγκατωκοδομησεν. ἐπὶ τουτοις και ὁ πατὴρ εαυτὸν ἀνήρτησεν, η δὲ παλλακῆ εἰς φρέαρ εαυτην ἔρριψεν. ἱστορεῖ δε

Ιερώνυμος εν τῶ περὶ τραγωδοποιῶν, απeικάζων τουτοις τον Ευριπίδου Φοίνικα. Εodoin spectaro vi lotur semiptor nescio mi is in Siti t. v. ἐναυειν : ἐντευθεν Εὐριπίδης ἐναυσαμενος τον λογον ἄπαντα, εἶτα μέντοι Φοίνικι περιτίθησιν. I o tristrionilius qui Plioeniceam Pgorii it,

507쪽

οις ουτος τα τρίτα λέγων διετέλεσεν, αλλα Μόλων ηγωνίζετο καὶ εἰ δητις αλλος των παλαιῶν υποκριτῶν. Ennitim in Plioenico legisse Euripidis vestigia ci. Valch. Diau. c. 24.

μοχθηρόν ἐστιν ἀνδρὶ πρεσβυτk τεκνα

δίδωσιν οστις ουκέθ' ωραῖος γαμεῖ

δέσποινα γαρ γέροντι νυμφίω γυνή.

αλλ' ουποτ αυτὸς ἀμπλακὼν αλλον βροτὸν

παραινέσαιμ' αν παισὶ προσθεῖναι κράτη - πρὶν αν κατ ὁσσων τυγχάνll μελας σκότος, εἰ χρὴ διελθεῖν πρὸς τεκνων νικώμενον. Stoli. Flor. 43, 16: Ευριπίδου Φοίνικι sic Vind.). αλλ' - νικώμενον . Vs. 3 τυγχάνyJ κιγχάνη Monicitis. μὲ καὶ libri, μέλας

Grotius. Amyntoris esse Vorba ci. Meinckius.

πικρὸν νέα γυναικὶ πρεσβυτης ἀνήρ

κρονJ αἰσχρὸν Clemens Alox. Strom. VI p. 7 b, qui Aristophani Coin. 2 p. 1180) liunc versum tribuit.

γυνή τε πάντων ἀγριώταρον κακόν.

a . . . οἱ πεῖραν ου δεδωκότες

μἀλλον δοκουντες η πεφυκότες σοφοί

508쪽

EURIPIDIS

τἀφανῆ τεκμηρίοισιν εἰκότως ἀλίσκεται.

Clem. Alox. Stroni. VI p. 7 6: Κυριπωου δε ἐν μεν τω οἰνομαωγραφοντος - ἐν δε τω Φοίνικι ' ταφανῆ - αλίσκεται - Υπερίδης λέγει α δ ἐστὶν αφανῆ αναγκ' τους διδάσκοντας τεκμηρίοις καὶ τοῖς εικοσι ζητεῖν . Tlio odorotiis vol. p. Mi : καὶ πάλιν ἐν Φοινίσσαις τω Φοίνικι al. τα-νες al. ταφανῆ) - αλίσκεται εἰκότωςJ ἐοικότως Tlio odor.

. τἀναντί' εγνων συμφορῆς μιας πέρι.

κἀγὼ μὲν ουτως χῶστις ἔστ' ἀν ρ σοφος λογίζομαι τἀληθές, εἰς ἀνδρος φύσιν β

σκοπῶν δίαιτάν ηντιν' ημερεύεται . . .

οστις δ' ὁμιλῶν ηδεται κακοῖς ἀνηρ,ου πωποτ ηρώτησα, γιγνωσκων οτι τοιουτός ἐστιν οἷσπερ ηδεται ξυνών. Λoscii ines c. Timarcti. S I 52: πάλιν τοίνυν ὁ αυτ ος Εur.) εντῶ Φοίνικι αποφαίνεται ρυπερ τῆς γεγενημένqς αυτω προς τυν πατέ9α διαβολῆς απολογούμενος καὶ α πεθίζων τους ανθρωπους μη εξ υποψίας μηδ' ἐκ διαβολῆς ἀλλ ἐκ τοὐ βίου τας κρίσεις ποιεῖσθαι. ηδη δε - ηδεται ξυνών . 3 153: σκέψασθε ὁ ω Αθ ναχι τας γνωμος ὼς απο- φαίνεzαι Ο ποιητής. ηδη δε πολλῶν πραγματων ' Vσὶ γεγενῆσθαι κριτής , ωσπερ νὼν υμεῖς δικασταί ' καὶ τας κρίσεις Ουκ ἐκ τῶν μαρτυριῶν αλλ ἐκ τῶν ἐπιτηδευματων καὶ τῶν ὁμιλιῶν φησὶ ποιεῖσθαι, ἐκεῖσε αποβλέπων, πῶς τον καθ ημέραν βίον ζῆ ο κρινομενος καὶ ο ν- τινα τρόπον διοικεῖ την Ιαυτοὐ οικίαν, ὼς παραπλησίως αυτόν καὶ τατῆς πόλεως διοικήσοντα, καὶ τίσι χαίρει πλησιαζωπι καὶ τελευτῶν Ουκώκνησεν ἀποφήνασθαι τοι οὐτον αυτον εIναι οἷσπερ ηδεται ξυνών. Ioli. Iaanaasc. post Stoli. Ecl. p. 698, 16: Eυριπίδου. ήδη δε - ίμερεύε- ται vs. 1 - 6), ubi quae sui ieiuntur και τῶδε δηλωσαιμ αν κτε. seiungenda esse vidit Bois s. , vi de adesp. se. 222. vs. 7-9 liabent Demostia. F. Leg. g 2 5 Greg. Rhett. vol. 7 p. 1322 ot Ioli. I ain. post Stob. Εel. P. 706 , 3. Sela Ol. Demostia. p. 94 R 23: οστις δ' ὁμιλῶ γνώμη Συριπίδου ἐκ Φοινίσσης i. o. Φοίνικος). Anec t. Oxon. Vol. P. I 4,. 3l sivo Maximus Plantidos Rhett. vol. 5 p. Diuiti su Gorale

509쪽

φθόνον ου σέβω, φθονεῖσθαι θελοιμ' ἄν ἐπ' ἐσθλοῖς.

δμωσὶν δ' ἐμοῖσιν εἶπον οἱς ταυτηρίαις πυρίδες καὶ διιπετῆ κτεῖναι

510쪽

εἶπον ώς καυτηρια ἐς πυρ ἔδει καὶ ταὐταὶ δ' διιπετῆ θεῖναι. . 813 καίτοι ποτ' εἴ τιν' εἰσίδογ' ανὰ πτόλιν τυφλον προηγητῆρος ἐξηρτημένον,

αδημονουντα συμφοραῖς ελοιδόρουν,

ὼς δειλος εχ θάνατον ἐκποδὼν ἔχων. καὶ νυν λόγοισι τοῖς εμοῖς ἐναντίως βπέπτωχ' ὁ τλήμωW ω φιλόζωοι βροτοί, οῖ την ἐπιστείχουσαν ημέραν ἰδεῖν ποθεῖτ' ἔχοντες μυρίων ἄχθος κακῶπιουτως ἔρως βροτοῖσιν ἔγκειται βίου. το ζῆν γὰρ ἱσμεν, του θανεῖν δ' απειρία luπας τις φοβεῖται φῶς λιπεῖν τόδ' ἡλίου.

συ δ ω πατρωα χθων ἐμῶν γεννητόρων χαῖρ' ' ἀνδρὶ γάρ τοι, κὰν υπερβάλλst κακοῖς, οὐκ ἔστι τοί θρέψαντος ῆδιον πέδον.

αμνήστευτος γυνή Hesycli. I p. 280: αμνηστευτος γυνῆ ἡ ῆ cod.) παλλακή. Ευρι

τας γυναῖκας τον πυρον φρυγειν. λαμβώνουσαι δὲ κρυφα τῶν ανδρῶν τοὐτο ἔπρασσον. γῆ δε πεφρυγμένους πυρους δεχομενη καρπούς ἐτησίους Ουκ ανεδίδου διο πέμπων ο Αθαμας εἰς Λελφους απαλλαγην ἐπυνθανετο τῆς ἄφορίας. 5ω δὲ τους πεμφθέντας ανέπεισε λέγειν ως εἴη κεχρησμένον παυσασθαι την ακαρπων, ἐὰν σφαγῆ Λιὶ ὁ Φρίξος. τοὐτοDissili od by Cooste