장음표시 사용
701쪽
Ηosicli. 2 p. 517: λωτοβοσκὸν φυλον λωτόβοσκον φυλλον eo l. 'οι μεν τqν Θρακην, οἱ δὲ την Αἴγυπτον, αλλοι Σκυθίαν.
ΙIosycli. 2 p. 558: μεθυστάδες ' ώς οἰνόπλqγες μεθυστάδες γάμων,
μεθυουσαι καὶ εἰς γάμους συνιούσαι. καὶ 1ial littit Salinas itis; ex Ao-sclini ILycurgia versuiu repetitur 1 esse ei. Hermanuus.
ΙIesych. 2 p. 789: ὀρσίπους βοή ἐριστικοὐς παρασκευαζουσα προς τον τῶν ποδῶν δρυμον.
οὐκ εὐθυσκόπου Hesycli. 2 p. 811: οὐκ εὐθυσκόπο o- ακριβῶς η ορθῶς βλέ
702쪽
παμβῶτις τυχηHesycli. 2 p. 8 8: παμβῶτις τυχη' ἐλπὶς παντοτρόφος.
Ηosycla. 2 p. 935: περισπερχου βοῆς ' υπερεπειγουσης. Codox περισπέ . του βοῆς, Scripsi περισπερχους βοῆς.
ποιναῖς ἐφικταῖς Hesych. 2 p. 990: ποιναῖς ἐφικταῖς Ἐρινύσι, τιμωρίαις.
πολλη φαρετρα Hesych. 2 p. 994: σωλλὴ φαρετρα ' πολλοὶ τοξόται.
ματα. Pliot. LeX. p. 443, 10: πονταράκη ' τὸ σπαράγματα των σπόγγων. ScripsI πόντιο ράκη.
πρέμνον εστιας ΙΙosycli. 2 p. 1017: πρέμνον ἔστως' τῆς οἰκίας θεμέλιος.
. . προσαιθρίζουσα πόμπιμον φλόγα ΙIesycli. 2 p. 10 l: προσαιθερίζουσα πόμπιμον φλόγα ' προς τον αἰθέρα ποιουσα s. προῖεῖσά), ῶστε ἄνω πέμπεσθαι την φλόγα. προσαι-
1851 p. VI sq. , ubi inari φάος δὲ τηλέπομπον ουκ ηναίνετο φρουρῶπλέον καίουσα των εἰρημένων, Dindoinus φρουρα προσαιθρίζουσα πόμπιμον φλόγα.
νοτὶς προσαυρίζουσα χερσαία τροχῆIIesycli. 2 p. 10 2: προσαυρίζουσα προσαυρίζουσαι cod.) χερσαίατροχῆ υπὸ τῆς αυρας ἡ νοτις προσπίπτουσα τῆ τροχῆ. δυναται δε
703쪽
οἷον καταλαμβάνουσα ' ἐπαυρεῖν γαρ τὸ καταλαμβάνειν και ἐπιτυγχάνειν. Initio v Usus νοτὶς nil di lit Stilinasius.
Πυθίων ανακτόρων Hos inli. 2 p. 1077: Πυθίων ανακτόρων ' ἐπὶ του ἐν μυσν χρ . . coilox) ἱερου, ηγουν Απόλλωνος.
τετραέλικτον αλμαν Ηosycli. 2 p. I 372: τετραέλικτον αλμα τιγουν τρικυμίαν.
Tιρυνθιον πλίνθευμα, Κυκλώπων ξεις Upsych. 2 p. 1391: Τιρυνθιον πλώθευμα πλίνθεμα ciui. ' αντὶ τοὐ τὸ τεῖχος. υ1 ὁ δὲ Κυκλώπων κατεσκευαστο. ibid. p. 372: Αυκλώπων εδος ' ἐπειδη Κυκλωπες ἐτείχισαν τας Μυκηνας. Glossas coniunxit Moinoici iis Λnal. Λlox. p. 5 l. Videtur Aesci leus osso vorsus.
704쪽
φοινικελίκτον καὶ λόγων αλαζόνα
21.5 χαλκόδοντας στόλους ΙIosyeli. 2 p. l5 D: χαλκοδοι τας στόλους ' χαλκοῖς οδόντας εχοντας. οδόντας δε ελεγον τα ἔμβολα, α τινες ἐμβολια.
220ο μοι, τι δράσω; δυσὶ κακοῖς μερίζομαι.
705쪽
καὶ τῶδs δηλώσαιμ' ἄν, εἰ βουλοιο συ, τἀλ θές, ως ἔγωγε καυτος αχθομαι, ὁστις λέγειν μὲν ευπρεπῶς επίσταται, τὰ δ' ἔργα χείρω τῶν λόγων παρέσχετο.
. . τὸ γὰρ πρῆγμ' αυτό μοι καλῶς εχον
Iuli. Dain. post Stola. Ecl. p. 7 7, 28: οὐκ εἶ - βαρύ . vs. lN RVitre corruptus ost, tonaptat inna οὐκ ευ λέγειν χρῆν, εῖ τι τῶν εργων κακόν.. 225' ἐλευθέρα γὰρ γλῶσσα τῶν ἐλευθέρων.
Ioli. Dain. post Stob. Εcl. p. 718, 4: ἐλευθέρα - ἐλευθέρων .
μελέτη χρονισθεῖσ' εἰς φυσιν καθίσταται. Ioli. Ι ana. post Stob. Eel. p. 726, 16: παροιμία. ' μελέτη - καθ-Araπαι'. Stob. Ecl. 2, 6, 6 p. 220: καὶ τὸ ἐν ταῖς παροιμίαις λεγόμενον τοὐτο παρεδέξαντο ' μελέτη - καθίσταTαι .
ἀεί τι βουλου χρησιμον προσμανθάνειν.
706쪽
229 αἰδὼς ἀπώλεσ' αυτόν, ἐρρετω, κακή 'πολλην γὰρ αυτην δειλὰς ῶν ἐκτήσατο.
230 τοῖς γὰρ κακῶς πράσσουσιν οἱ σεμνοὶ λόγοι κόσμον μὲν αν δοίησαw ἡ δ' εὐπραξία ξυν τοῖς ἀναισχύντοισιν λισται βίου.
ω παῖ, το δεῖσθαι τῶν πέλας θνητοῖς μέγα διδασκαλεῖον τῆς αναιδειας ἔφυ.Ioli. Dain. post Stoli. Ecl. p. 763, 3: ω παῖ - ἔφυ .
232τίς αρ' ἐμοὐ γένοιτ' αν ἀθλιώτερος ;
233 οὐ μνημονεύω μὴ λίαν μ' ἡγοὐ σοφόν.
Lononus Elieu. Vol. 9 p. 570 vol. I p. 313, 14 Spong.): ὁ δεακρως μνημονευτικός τε καὶ μν μων 4ιαφερόντως σοφός' ὐθεν και τουτο ὀρθῶς ἐστιν εἰρημένον ου μνημονεύω μὴ λίαν ἡ μεν του σοφου καὶ Pind. Ol. 2, 86ὶ σοφος ὁ πολλα εἰδὼς φύσει . Trimetrum rostituit Finctili ius.
234 ἐξῆλθον Ἀκτορές τε καὶ Σαρποδόνες.
Lorigin. do Sul l. e. 23, 3: χυθεὶς εἰς τα πληθυντικα ὁ ῖριθμος συνεπλήθωσε καὶ τας ατυχίας, καὶ ως uiatim ως καὶ) ἐκεῖνα πεπλε νασται ἐξῆλθον - Σαρπηδόνες .
λακιστὸν ἐν πέτραισιν ευρέσθαι μόρον Lucian. .Pisc. 2 vol. I p. 572: αριστον ἡν καθάπερ τινα Πενθέα η Ορφέα λακιστον - μορον . 236 χαῖρ', ἁ δυνάστα τῆσδε γης Πρυνθίας. Diuiti eo by Cooste
707쪽
13 3 χρυσος γαρ ἐστιν ος βροτῶν ἔχει κράτη.
23s θεινόν γε την μεν μυῖαν ἀλκίμφ σθένει πηδῶν ἐπ' ἀνδρῶν σώμαθ', ώς πλησθῆ φόνου,
ανδρας δ οπλίτας πολεμιον ταρβεῖν δόρυ.Luciai . Miiscae one. II vol. 3 p. 98: η μεν γοῦρ τραγωὁία καὶ συνμεγαλω ἐπαίνω μέμνηται τῆς μυίας, ώς ἐν τουτοις δεινόν - δόρυ .
τουτ' αυτὸ πρῶτον, ἐξαφαιρεῖται φρενων τον νουν τον ἐσθλόw εις δὲ την χειρω τρέπει γνώμην, ἶν' εἰδρ μηδὲν ων αμαρτάνει.
Lycii rg. c. Looer. 3 92: καί μοι δοκουσι των αρχαίων τινες ποιητῶν ῶσπερ χρησμους γραψαντες τοῖς ἐπιγενομένοις τάδε τα ἰαμβεῖα καταλιπεῖν ' δταν - αμαρτάνει .
ἄλλην νεοσσoi ς ἐξίωσεν εντεκεῖν. I. Niirg. c. Loocr. g I32: τα γοὐν ζῶα πετεινα α μαλιστα πεφυκε προς τάχος. ἔστιν ἰδεῖν υπερ τῆς αυτῶν νεοττιὰς ἐθέλοντα αποθνησκειν εῖθεν καὶ τῶν ποιητῶν τινες εἰρήκασιν ουδ - ηξίωσεν . vs. 2 αλλύvulgo, ἄλλην scripsi. ἐντεκεῖν ηξίωσεν anto Scalig ruri .
242ἀγων γὰρ ου μέλλοντος ἀθλητου μένει αλκῆν.
Macar. 1, 16: ῶγὼν - αλκῆν . ἐπὶ του-υπερβάλλοντος. Ex Aristolii initis Titosin plior ingusis sociivilis vorsitan Petitum Pssu Cl. Loiitsellius, in ilii tragiciis viiletur.
708쪽
690 ADES POTA 243 ἔνεισιν ἐν δειλοῖσιν ανδρεῖοι λόγοι.
Maelir. 3, 82: ἔνεισιν - λόγοι . Discroput Z uobius 3, 73: ενει- σιν εν ὁειλοῖσι κανανδροι λογοι ' οτι, φησί, καὶ οἱ λόγοι ταῖς ηρυχαῖς συσχηματίζονται καὶ τυπουνται. Vtrairn voruin Sit, non nuκi in ilicor .
244σφάλλειν συν ἐχθροῖς καὶ φίλους κέρδος φέρει.
Macit r. 7 , 95: σφάλλειν - φέρει ' ὐμοία ταυτ9 απόλοιτο και φίλος συν ἐχθροῖς .
θεόθεν πνέοντ' ουρον ανάγκη τλῆναι καμάτοις ἀνοδύρτοις. Marcus Anton. 7 , 51 : θεοθεν - ανοδύρτοις Αθsclinon osso lino e vortia conicit 'Vngnor.
Max linius Tyr. XXXVII p. 201: παρακαλείτω δὲ sc. η φιλοσοφία) ξυλληπτορας ἐσομένας αυτῆ καὶ αλλας τέχνας, - την μεν το σῶμα τῆ ψυχij παρασκευαζουσαν Οχημα ευπειθὲς και ἐρρωμένον τοῖς προστάγμασιν υπηρετεῖν, γυμναστικqν ταυτην ονομοζουσα, την δε ἄγὶ ελον των τῆς ψυχῆς διανοηματων, - ητορικην ταυτην ονομαζουσα, την δε αγαθην - νέας , ποιητικὴν τα πην ονομάζουσα. Ι'ootno vecta agnovit Rci Sicilis.
249 γνώμης γὰρ ἐσθλῆς ἔργα χρηστα γίγνεται.
709쪽
254 κακοῖς ὁμιλῶν καυτὸς ἐκβήσει κακός.
255 κρίνει φίλους ὁ καιρος ώς χρυσὸν τὸ πsρ.
25, τῶ γὰρ καλῶς πράσσοντι πῶσα γη πατρίς.
τὸ πολλα τολμαν πόλλ' ἄμαρτάνειν ποιεῖ.Mon. in n. 724: τὸ - ποιεῖ . CL Aloxis Com. 3 p. 4I6: πολυς γαρ οἶνος πόλλ ἄμαρτάνειν ποιεῖ. Eur. D. 5M: ὁ πλεῖστα πράσσων πλεχθ αμαρτά νει βροτῶν.
710쪽
πάσης μεν ωμότητος ἀνάπλεων φονον, παντὸς δὲ θανάτου δυσποτμώτερον μόρον.
Pliniari l. Epist. 5: επεὶ δε ἰναπτύξας τὸ πλευρὸν ἐγυμνωσε, πα-σης μεν - μόρον τότε δ ι τῆς τέχνης αὐτον ἐπαινέσαντες τῶ i τροπων
πολλῶ δε κρεῖσσόν ἐστι μηδεν εἰδότα παθεῖν τὸ μελλον δεινὸν η δεδοικοτα. Plialarid. Epist. l 16: τὸ γαρ εἱμαρμένον η ζει, κὰν 'Αρισταίνετος μῶλλον ῆ δεῖ φοβ θῆ. πολλῶ - ἰὶ δεδοικότα ', ἴνα σοι καὶ μετα παραδειγματων ποιητικῶν ἐπιστέλλω. Vs. 1 κρεῖττον editi ir. μη δεδοικότα vulgo, μηδεν εἰδότα scripsi, cf. Εur. D. 20 .
ἐγὼ δ' ἐμαυτου καὶ κλυειν ἐπίσταμαι ἄρχειν θ' ' Ομοίως, τἀρετὴ σταθμωμενος Ψὰ πάντα.
Plillo Iud. vol. 2 p. 469: ἐγω δ' ἐμαυτοὐ κατα τον τραγικον και κλύειν - τῶ πάντα . Eiari pictis vecta vi lenti ir, citi iis Syleo oli in tributa sunt.
Pliot. Lox. p. 423 , 24: περισφάτως εχωπι περιωδυνως. ΙΙosycli. 2P. 937: περισφάτως ' περιωdυνως, περιβοήτως.