Tractatus de constitutione Imperii RomanoGermanica. Auctore Iacobo Lampadio IC. Accessit eiusdem Discursus de natura nummi, & Interpretatio L. 2. C. de vsucap. pro hered. Item Iacobi Augusti Thuanis Germaniae descriptio, ex eius lib. 2. Histor

201쪽

ehemstieden. Θ g. seq. I7. Et nobilibus quidem usque dum, ad utriuslibet Religionis

normam constituendi cultus, facultas competit. Arg. f. und in selehemfriedera. 8. Civibus autem Imperialium civitatum non instituendi cultus, sed in eo, quem tempore pacificationis & ante tenuerun P, permanendi potestas est. Ut omnino mavistratui & civibus se

mutuo in cultu tuo impedire non liceat. d. reces.s . . nach dem A-ber. Vnde incolae altera relicta

religione , alteri se dedere potexunt ι quippe quod ineptum sit,

liberam utramque esse religionem, & tamen non libere coli. . 9. Status autem hic iuvat in

Seculares & Ecclesiasticos dispe

202쪽

Ro M A No.G ER M. 18'IO. Seculares aut sunt Principes, aut Civitates. II. Principum, Comitum &Baronum expedita est ratio. d.

n. De Civitatibus magnope- inter se confligunt ; non enim convenit , utrum solo Senatu Cconsulto religionis cultus , an vero totius civitatis Imperio de .

finiendus sit. Sed quoniam religionis potestas iam Comitiis innixa inde productam statuum

superioritatem redolet , Knich. En clop. c. I 3. circumspicere in quaque civitate oportet, teneat ne stiperioritatem populus, senatu magistratuum tantum honore praedito; an vero Optimates, quo Spromiscue iam magistratus dicunt. Paucis res tota definiri potest. Si status cui ullibet civitatis est popularis , totius populi aest: religionis definitio : si Aristo -

203쪽

, tum ut iurium gerendae, ita nec religionis stituendae compos est; sub-s scilicet non competit po-ia, sed patientia. Quo autem quaeque civitas rei publicae sta-ru uratur , viderint quorum in

terest.

I3 . Sed cum primordio tractationis, pacta & constitutiones, s Imperii qua sacros quasO- , nullo discrimine compre-enderent, reces. Imp. anno. Is l.

und damitim helligen Reich. anno Is q. g. ia et, uvir aber. , anno II f. s. und dat nil sola her fried. quem etiam generalem constitutionum sensum Elector Palatinus ad Capitulum Coloniense ex actis & actitatis propugnat:

egre tamen Catholicos status Ferdinandum regem haec verborum constitutionis generali- Ο mit. Quapropter Perdi-el unice renitentibus

204쪽

ROMANO GERM. I9I protestantibus sua autoritate de Ecclesiasticis attexit, ut excidesisti; rent confestim Episcopalibus, gio '' iuribus ac beneficiis Ecclesiasti; cis, si qui post initae pacificatio-is nis tempora ad Protestates tranLael φ irent. g. -dnach dem o c. z I . Quae Ferdinandi Regis 1 j constitutio si legis habet vigorem , res expedita est. Et contra ludi' omnis frustra sumitur labor. Sintios ii secus, Ecclesiasticorum statuum ga,' potestas relinquitur discutienda. I I ' Is. Praefatur sane Ferdinandus d.is ' de plenitudine Caesareae potestabar si tis: Sed illa quanta sit in Comias si liis, vel auror auton. de sinit.part. 'i ' 3.c. 37. Vbi ita loquitur 3. Item: bibit ifides Reichs Stylus, da se solcha pili: Ab sicheide, declarationes und de-,nit , rogationes, aust der Tadiser lichenu;gil: ' Maieseet und der Stande verglei-llat i chunge gestellet uverrin. Et pro- cνο pter descriptam ante decretorumit asi ' comitialium sormam , tandem

205쪽

Et quidem superius fontem aperuimus , ex quo legum derivaretur vigor: ac postea etiam, comitiorum, ubi conduntur Imperii leges, maiestatem esse CaesariS , tantum pro parte dimidia: pro dimidia altera , in statuum manibus consistere, patuit : qui

hinc coniuncti, inde cum Caesare conveniendo inter se, de rebus comitialibus constituant: quod vel recessuum communes formulae significant; Ati haben uvir .uns mit den anuissenden Chursu seu , Fursen una Standen,

aues

206쪽

der Abges dien Ghten Bot sh sten verglicheu.16. Numnam vero vel fingi poterit conventio, quae ab uno initi & conventionis effectus producere possit Z num uam igitur una pars contrahentium parti dissentienti potest ex conventione leges ponere, in qua S nunquam consensit i numnam denique ex conventione orietur obligatio , ubi nulla est conventio 3 17. Non convenisse inter se de hac re status, testatui Ferdinandus. d. rece g. 13. I. und nach dem. Ergo nec cum Caesare convenire

potuerunt ; cum flatus prius inter se consentientes una convenientium pars sint. At, ais, statuum consensus ex superante suffragantium numero aestimatur. Agnosco. Sed caverat in transa

207쪽

numero votorum metuerent

ari. IT. Trans. Pagysa ud Goldast Constat porro, statuum consensum curiatim confici. UVehn. Faurm. Sint igitur in sua curia Principes protestantes a Catholicis statibus votis superati: at quomodo hoc in Electorum curia, qui pari numero ex Catholicis &Protestantibus constant, accidere potuit λ Et, si civitates etiam curiat ina sententia dicunt, ut asserit 'ehu , consentaneum est, eas il- lam Catholicorum exceptionem: vulgo den Ge lichen Vorbehali: l suo assensu nequaquam proballe, cum earum praecipuae & pleraeque Augustanam Consessionem sequantur. Q d multis ὶ aut F erdinandus id, quod de statuum dissensu fatetur, de tali dissensu intellexit; quo merito impediretur comitiale decretum: aut cop-tra. Si de hoc, quorsum inseruit,

, de dissensu Statuum Z quorsum

208쪽

ex plenitudine potestatis se statuere ait , quod communi suffragio constitui & oportuisset & yotuisset Si vero statuum dissensus iure impediit decretum, patet,constitutionem Ferdinandi in vim legis minime transiisse, quippe qui supra iurisdictionem constituerit. I 8. Caduca vero est a plenitudine potestatis Caesiareae desumta argumentatio. nam plenitudo pote itatis, nihil est aliud quam prima & summa rerum potestas sive Maiestas , quae in rebus Comitia. libus non est apud Caesarem , sed Caesarem & status. ac lie et semissem potestatis in his rebus obtineat Caesar, ca tamen Aristo cratice a pluribus quam uno exeri

tur.

Ist. Sunt, qui ex I. 3. C. de Crim. Sacri de Coaris potestate disputare , perduellionem assirmant.. Illi, opinor, dant operam , ut ni-

209쪽

ς RasPuBLICA intelligant. Non enim quic- ii in hac.civilis prudentiae lpotest fieri inconcinnius, quam Caesaream potestatem ex

Digestorum & Codicis legibus

definiri. obtinet sane adhuc in multis maiestatem Caesar, ut&supra delibavimus, & infra certius exponemus. Sed res, quae ad comitia deferuntur, non Caesarea solum potestate, sed omnium ordinum suffragio definiuntur.

Σo. Ex quibus liquido apparet , Regia Ferdinandi constitu-one non potuisse impediri Ec- clesiasticos status, quo minus, ut caeteri Principes, religionem libere constituant: nec comitiali

decreto; quod dissidentibus inter se ordinibus fieri non potuit: Ergo perinde ut alii status politici vigore supremae iurisdictio- is, qua non minus quam illi in suis ditionibus praestant, Reli-

210쪽

i qua ai

3ictio. i illi in

Rel, ROMANO-GER M. 197ar. Sed quoniam religionis potelias luperioritate Innultur, ich. Encyclop. ex Capitulationis legibus , quibus recipiuntur Praelati, dignoscere oportet: desideatne apua Ecclesiasticum Principem integra superioritas, an vero Capitulares in partem veniant. utrum dixeris, magnopere refert. Si solius Principis est

suprema iurisdictio , solius quoque Principis est potestas religionis: sin minus; tum quatenus capitulares in partem regiminis admittuntur , eatenus una religionem ordinant. Quiatem fere accidere videmus, ut Episcopi praelatique certis bus acciti, iurisdictionem capitularibus commvem habeant : recte Engelbrechius

di O .de iurisd. quod soli Episcopo

non licet, id Episcopo cum capitularibus integrum cise coimen.