Sophoclis Tragoediae septem cum scholiis veteribus versione latina et notis accedunt deperditorum dramatum fragmenta ex editione Rich. Franc. Phil. Brunck Tomus 3

발행: 1788년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

μαLissis, IIv μδης , inquit Scholiastes noster ad Philoet. io et 5. Hac de re exstatu apud Ciceronem de Ossicus IH. ab. Pacuvia versus ex Mniorum judicior C iis ipse princeps iurisiurandi fuit,

quod omnes scitis, solus neglexit fidem, siuere asSintulavit; ne coiret, institit. quod ni Palamedis per picax prudentia istius percepset mittiosam amfaciam, fide sacratae Ius perpetuo falleret. Inde Ovidius Metam. XIII. 36. Detrectavitque surrere militiam ficto: donec solei lior isto, sed sibi inutilior, tinudi commerita retexit Nauplia es animi, vitataque traxit in arm

Scis cunctar dixi quidquid injunctum est e brevis est Serino , Summam inore qui Argolico exprimit.

Una eademque fuit tabula, quae modo Hippodamiae , modo Oenomai titulo Citatur. I. Stobaeus Flori l. Tit. XXVII. P. I 2I. Oρκου δε προίοιντος , ε πιμελεορα φυχη κατείη. λσσα γαρ φυλκω rotas φίλων τε μεμψιν, κεἰς λους αμαρτάνειν. Mens excitari jurejurando Eolet, ut bina diligenter eviret mala, culpari amicis, et Deo Offendere.

442쪽

Huic senario accommodata est Hesychia glossa a Lenneplo ad Phalaridis Epist. p. 73. emendata: OI Σκυθαι των λαμα μίνων Ο πιλύμοις αν Θιαων τας κεφαλας εκδεροντες, τῶῖς δερμα- αντὶ χειρομαίρων εχρωντο. Eo- dein sensu glossam emendavit Toupius ad Suid ain III. pag. 4 o. aliquanto mintra veteris Scripturae vestigiis insistens. III. Idean p. b64. Σοeρκ ς σι που πιρι του καλους του Πίλοπος δι λεγομέHrv ποιησας την Ιαποδαμειαν , eησίν '

ισον ματρων οφθαλμον , ωδι τ σύονας παρα go ν Αοντος ιρΘουται κανων. Sunt admodum depravati hi versuS apud Athenaeum et eos ex hibeo . uti emendati leguntur in notis ad Euripidis Hippolytum 468. nisi quod intili. v. ubi in Athenaeo legitur παρα Ηομην ἰύντος , veram lectionem vesilaui, quam Conjectura leni, facili et certissima adsecutum est ingeniosi militii acumen. Valchenarius Iesebat παρα δαυην ἰσουντος , Constante itidem metro, nec malo sensu. Sitidio, ut videtur, doctissinios viros carpendi Totapitu ad Theocriti Scholiastem p. u II. tum alia , tu in istud ἰόντος tuetur, quod ego prorsus mendos lina statuo. Elcgami

metaphoram loquitur de fabro materiam aequante, non dicit eum ad Perpendiculum ire, dum amus sim dirigit; bene vero, eu In OC IO Pese FenesimιIum lemantem, ainussilii dirigere. Τoupii reliqtia Praeterinitio, quae ei nollem excidisse. Hos vera iis a se par uni feliciter emendatos ita vertit Grotius Isbias illecebras ille , vim venaticam amoris acre fulgur oculoriana serit Petiam ille quoties saltat, aequali modo me contuetur. Sicut artifice in taber

quum jacit amussim , lineam rectam facit xv. Aristophanes Avibus I 337.

443쪽

πιιι φιλόλογον , εἰποντα τι απιοι ν , ἔφη ' Ληλυσι γαρ τοι κανεμο ορνιν , πλην οταν τοκος δι δι ταυτα εκ ου οἰνομα ου Σοφοκλεο-ς. Nescit latentes transitus veritorum avis lamella, fetiis adsit ni in praesentia. Conser Suidam in Διεξοδοι et in ΛηΘουσι, ubi demum versus isti eme sedate scripti leguntur: quod Grotium fugisse miror, cuius versio . in ET cerptis videnda , a Graecorum sensu quam longissime remota est. Mee Si laus vocem τόκος alio sensu accipiens , jocum ex ambiguitate petebat. innuens foeneratorem nihil aliud nosse nec cogitare, tempus ex

gendae usurae.

444쪽

ΠΗΛΕΥΣ.

r. Clemens Al. Strom. VI. p. 748. Πηλεα τον Αἰακειον οἰκουρος μίm

παλιν γαρ αυθις παις ο γηρασκων ανηρώEgo sola servans Pelei Aeacidae larem, senem guberno Semper et manibus rego :namiue aetas hominis ultima in puerum redit. Proseret hos versus etiam, Sed minus eniendate , Scholiastes Cornici

445쪽

ποιμνιων λεγουσιν Τουτοις γαρ ιντες δεσπίται δουλευοφη , καὶ αναίκη καὶ σιωπωντων κλυειν. Famulamur Illis, qui tamen domini sumus, qtiamvisque taceant, nos ea avitire est PM. Ad nullam allain Sophoclis sabulam melius quam ad Pastores hi verius referri possunt. VI. Vide I ex iron in Aμeχμερον. Aναγασαι. Βαρις. Βερεκυσα. Θρηνεῖν. Iunx. Κυκνὸς. Exνω. Φαινικίοις. PO.

446쪽

Ου σοι γ ετιω των ακρων αHυ πονον. Citra laborem magna non datur assequi. 'Vide Valchenarium ad Phoenissas p. 127. IV. Porphyrius de Abstinentia L. II. p. I 34. Edit. Ultraiecunae. CI mens M. Stromat. IV. p. 565.

Vesti ineres ovium vellust inerat vitium Iai ex . et uva cui suus perstat vigor, et omnigenerum fructuum collectio, et pinguis oleae sudor, et favens apis qhiod multiforine struxit e Ceris opuS. Utimum versum citat Schiol. Euripidi s ad Phoenissas II 6. tibi docet γανον Poni pro hγον , εκ του πραυνυς το ποιουμtνον. Conser XylaruIri et Casauhoni notas ad Strabonein p. 3I. U. Schol. Contici ad Ranas 596. Σιτοκλης εν Mαι τισιν επι τινων οινίων Τους γε μυρους καrα petitaν.

447쪽

Aχεροντος ο ζυ πληγος α σενας χοας. Nigrum relinquens flumen tinmedicabile Acherusiae paludis accessi vadum ubi maesta saevis ripa lamentis sonat.

In primo Versu lego cui, Vel Propter qrιOE, relatum ad id quod praecedebat. Vulgo legitur Sine ullo sensu ω. Reposui μελαμαῖ id pro ulgato μελαμταφεῖς , quarum Vocum confusionem breviter adtigi ad Aeschyli Prometheum a I9. Valci enario placuit suλαμφαεῖς, cujus omnino adeunda nota ad Phoenissas pag. 367.

III. Idem Florilegii Tit. XLIX. P. I 87. Oti τις αν δύναιτο πρωρατής Ηρατουτοῖς πασι δεῖξαι καὶ προσαρκίσαι χαριν 'εαεὶ οὐδ ο κρείσσων Ζευς εμου τυραννιδ

Nemo imperator se potest exercitus lactare cunctis largitate gratia ernec ipse qui me latius regnat Deus, seu siccat agros, imbre Seu fuso rigat, in jus vocatus omnibus caussam probet. morialis ergo matre mortali satus quinam Iovem ipsuim vincerem priuientra PTragici sensum dilucide et eleganter expressit Grotius , Sed quem e Graecis aegre elicias. In codice sic scriptus est quintus Versus : βροτοῖς αiελ- Θων ες δίκη ν λόγους οφλαι. Iudicio damna ii Atticis di euntii r οφλειν δίκμν, quoci hic vix locum habere potest. Aptum Sententiae Verbiim esset δίκην 5eυ λογον υπεχειν. Ceteriam aemulatus est Sophocles Theognidem cujus haec est Sententia: Agοῖσιν ουπω πασιν α δεῖν δυναμαι. ουδεν Θαυμα τλν , Πολυπαιδη. ουδῆ γαρ o Zιυς

IV. Schol. Apollonii Rhodii ad II. II 23.

448쪽

V. Ad Polyxena in respexisse videtur I onfinias p. 4st. Editionis Oxon. novissina ae: Aκρατ δε καὶ ο Σοῖοκλης ε πὶ Mυ Θνησκούῖος Οἰδίπου καὶ ε αυ- τον μετα διοσημείας τινος Θαπύοντος πεῖαντασΤαι , και καrα τον αποπλουντων Εnηνων , επι του Αχιλεως προῖαινομενου τοις μναγομενοις υπερ του σαφου. Scilicet in hoc drainate in lucet a tur Achillis umbra , quodque apud Etrii pide in nariatur initio Heci abae , id Sophocles spectatorum sub-

ΠΡΙΑΜΟΣ.

Pollux X. 147. Οἰκοδήμου δε σκεύη, λεῖαι, γλαρίδες, ως Σοφοκλης ἰν Πριαμ φ. Ide in VII. 11 8. Καὶ λατυπους δε, Σοφοκλημ οπου καὶ ε ργαλεῖα των λατυπων ονομαζει λείας καὶ γλαριδας.

Schol. Pindari ad Pyth. V. 35. Σοφοκλης δἰ εν τω rhin, Asp, ΤΟΥ

I. Macrobius Saturnat. V. I9. Haec res nonne quaeStione digna est. tinde Vii filio aeneae falces in mentein venerint i Ponam itaque Virgilianos versus, Ino X et inde Sophoclis, Maro aemulatus est. Falcit iis et messae ad luna na aenis' put entes herbae nigri cum laeto veneni. sophoclis Oilein tragoedia id, de siti tuae linias, etiam titulo praeserti In scri ibitur enim Pιζοτίuοι , in qii a NIedea in describit maleficas herbas secantem, seci aversam, ne vi noxii odoris ipsa inicissiceretur ; et succliniquit te in herbarum in cados aeneos re suntlentein , ipsas autem herbas aeneia falci inis exsecante in . Soplioclis versus M Sunt :Η ο ε ξοπισω χερος ομμα τροπουτοπον αργινε2η σιμέοντα τομης χαλκεοισι καοοις δεχεται.

449쪽

Et paullo post s

D rex Titan, ignissilie Sacer . Hecates Iunien sigilantiis iter. fulgens aliis clarius Miris, sacris eadem triviis Praeses , quernis soliis et cmidorum spiris redincita draconiam. Nescio quo eri ore Grotius fragimentum hoc ad Polyxenam retii Ierit. In scholiis Lls. legitur: rο δι ολύμπου ποαου ψύξει και γνις, καἰνουν - Vide Ualchenarii Diatr. Et iiii 3. P. I 67. II. Vide Lexicon in Argασας.

450쪽

observavit Abre chius ad Diucydidem p. 47I. haec ad verbum sere in rem Suam transtillisse Virgilium Georg. III. 276. Saxa per et scopulos et depressas convallis.

' I. Notum argumentum sabulae. Vide Hyginum Cap. XCVI. et Phil strati junioris iconein, Cui titulus Achilles iR Scyro pag. 863. tibi Sophoclei dramatis meminit : Σκυρος, νησος , κν ο Θεῖος Σοροκλης ανιμύδεα καλεῖ. Constabat Chorus e Scyrus, puelli, , unde fabulae titulus , qui

Dissiligo 1 Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION