Sophoclis Tragoediae septem cum scholiis veteribus versione latina et notis accedunt deperditorum dramatum fragmenta ex editione Rich. Franc. Phil. Brunck Tomus 3

발행: 1788년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

Canetrantur ista a cla oro. Primum tantum esse sophoclis venieulum G didit Histilius, qiii foris non satis atterate Scholiastae verba perpenderat. IV. Scholiara es Coinici ad Uespas Ioa I. Παιδικα επὶ αιέενων πιὼ εν τοῖς φεραδαῖς ε ξείλκίαι. εασδύντων γαρ τι τῶν Σατυρων εος την γυναικρίαν ἔθιθυμίαν, eησὶ, ο Φοίν4 'TIαπαι, τα παιδίχ , ως-απίλε ις. Conser Suidam, apud quem Eupolidis versus sic e Photii lexico Id scribendus tΕγω δε χαίρω πρίς γε τοῖς σο4 παιδιαοῖς. V. Athenaeus L. IX. p. 4o . Τίς μνημονιζει, κατα νο -ἀετον ομοίως

χυ o , ω συαγρε, Πηλιωτικον τρεφος. Apud Eustathium p. I 872. legitur : Πηλιωτικὸν βρίφος.UI. Vide Seholiastarn nostrum ad Oecl. Col. 481. et Lexicon in O --τειος πή3ος. Ad hanc tabulam respiciebat Ovidius his elegis Tristi II. 4O9. Est et in obscenos deflexa Tragoedia risus. In utraque praeeleriti verba pudoris habet. Nec nocet auctori , mollem qui fecit Achillem, infregisse suis fortia facta modis.

412쪽

Fabulas quibus argumentum praebuit Helenae historia, omnes eo iungo; nescio quatuorne dicam, an tres, an Solummodo duas. ΕΛΕΝΗ citatur nude a Comici enarratore ad Equites 84. ubi duos Senarios pra fert , quos supra in Aegeo dedimus. ΕΛΕΝΗΣ ΑPΠATH laudatur ab auctore argumenti Ajacis . et ita quidem, ut intelligatur exhiberi in hoc

dramate, si modo scriptum fuit umquam, debuisse Helenam e Troia ereptam, non autem Thesei facinus, qui illam necdum maturam rapuerat. Reliquarum duarum certior est auctoritas. Versus ex Aegeo nescio

Cur Grotius ad Helenae nuptias rotulerit potius quam ad Helenas ra- Petitionem: tam huius quam alterius esse possint. Ex alteriitra videntur esse verba quae e Tragico innominato proseri Eustathitis p. 397. Σαφὼ

Και γαρ χαραίηρ αυτὸς εν γλωσση τί πιπαρηγορεῖ Λύκασος ἐσμασθαι λόγου.

Solatur aliquid ipsa me vocis notarvideor Laconem quippe odorari Souum.

413쪽

ως του μεν ανολον γραφιως εν ιμμεν-. I.egitimi Sunt quidem isti senaria, qui sensus in us elici possit non video.

πεπων δ ερινος αυτος ων χευος. Sed Ionicum αχε, las pri=babile non est adhibuisse sophoclem. VertulGrotius: Caprificus ipse mollis et nulli usui. alios tuo semone caprificos savi. Sensium non magis Misecutus esse Videtur, quam Casaiabonus, qui proverahium simile esse ait illi apud Terentium a Tute Iuua ea et Pu amentum

414쪽

I. stolineus nom. Tit. XXXVIII. p. II 3. Φιλεῖ γαρ η' δύσκλεια τοῖς φθον πιπισπικοῦ, ἰω αἰσχ/οῶς , - 'αὶ τοῖς καλοῖς πλεον.

Pressum solent livore rumores mali

in prava pMius trahere, quin in recti viam. H. Dein Tit. LXXIII. p. 3II. . Ω πω - τολμησασα καὶ περα , γυναι ' κακιον αλ' οὐκ εδιν, ουδ γα ποτοῦ γυναικὸς , η εἴ τι πι μα οβαται βροτοῖς.

o omne facinus ausa plus quam feminat nec est. nec olim, Si lues Surget nova, ullum erit hominibus femina gravius malum. Tres hi verius una serie continuamur in Reg. cod. m. Sophoclis Epigonos latine expresserat Attius . eum s venum laudat Cieero Tuscul. II. 24. Tum Cleanthem , quum pede teritam pereus set,

versum ex Epigonis ferrunt dixisse: Audisne haec , Amphiarae sub terram altilite psopholis Epigonoriim ab Attio conversoruni meminit Cicero in libro de oratorum optimo genere cap. VI. Mec AἡEmmacham igitur aut Anti Pam , aut Epigonos latinos recFiant. Sees tamen Ennium , et Peuu-eium. et Attium potitu quam Eurmidem et GPhoclem legunt. Euripi. 1is Andrumacliam apti l Romanos clo iiit Ennius t Antiopam Pacuvius Sophoclis Epigonos Attius. Hinc erroris arguitur Davisius, qui ad Tusc. U. ex Aeschyli dramate conversos fuisse ut Attii Epigonos. IV. Athenaeus L. XIII. p. 584. ubi e commentariis Gnatha me meretricis faceta aliquot dicta resera: Aaρινικαν γε νοοῦ νεαγωδοῖ α.

415쪽

senarius est ex ipso domate . quod Andronteus histrio modo carin plausu egerat , quemque ipse recitaverat et in se responsi acumen. Aeschyli Episgonos Andronicum egisse opinatur Fabricitas, qui eius meminit in notitia Tragicomm deperditorium Sophoclis drama, ut nobilius, intelligi pro- habile est. V. Vide Scholiastam nostraim MI Oed. COL 378.

Virimis una, manet, posseSSIO est. H. Idem Tit. VII. p. 47. Aνδρων γαρ εσα- ῶίρροον οὐ μαλίσπεται. Nescit honoriam pectus elanguescere.

Ubi profutura liberum non est loqui, sed victa cedit civitas prioribus. Periclitatur Saepe peccamio salus. IV. Idem Tit. XCIX. p. 4 7. Ποῦς ουν μαχωμαι θνητος ιον τύχη , σπου ra knον ελπις ου 'ν ωφιλεῖ; Homo quid repugnent cladimas coelestibus, quum spes miserias nulla sustentet meas e

416쪽

ι που λογοι σθενουσι των ε ργων πλεον.

potest, quo inam fuerit dranratis argumentum, recuperata ab Oreste Hemmione. Proinde ad illud pertinere non possunt versus a Plutarcho se vati, a Valchenario restituti, quos exhibui supra in Helenes repetitione. II. Stephanus: Aγiax, τόπος δηλων την εν τη πίMι πορlυ ν οδον --το τοπικον , αγυιαιος. Σοe.' Eρμιονη '

Fabulae nomen inclitum ab Eumelo heroe. Cognominibus autem ex mul

tis quis ille fuerat, incomperium est. Vide notas ad Ovicta Metam.VII. 39o. Vide Lexicon in Aσο ιινο- οδος.

417쪽

Euryalus filius fuit Uyssis et Euippes, quem ab ipso patre inmainterfectrum alia narram, alia vero a Telemacho. Vide Parthenti Emtica Op. III. cujus inscriptio eot: Περὶ Εὐι πης. Igορεῖ Σοφα ς Envit . et Eustathiii in p. 1796.

Σωδηρ ν επιωσἶρα. M- γουν ' Σχοντας ευωνιυς ε ίασαν ἱματί- δρας. Miror ad haec Pollucis verba nihil obServasse doctissimum Her stertiustum. Quae in iis tamquam e Sophocle proseruntur depravata sunt, multoque etiam Inaos fabulae titulus. Nullibi, praterquam hoc in Ioeo . memorantur Sophoclis cingola , sive Baltei ι nec quid sub tam absurdo titulo latere possit excogitare qum.

Ille est sinceriis sabulae titulus in integrum restitutus ab acutissimo Toupio Episti crit. p. 23. Hemules in Taenaro, quod Linconicae promontorium est, ad inferas es renesit, aes Cerberum, canem illum tr eipitem, in Iucem educenatum: Ainc fabulae satyriccte nomen et ar mentum. Scripturae compendia erroribus ansam dedere. Ex Η. ΕΠΙ ΤΑΙΝΑΡΩι Σ. fecerunt omissa prima lite επι πι- αρως Vel ταιναρίοις.

418쪽

Sie scribenda Sophoelis verba, quod miror eriti itrus viros, qui de hoe Porlucis loco egeriant, fugisSe. III. Utae Aegei fragm. IV. et Lexieon in Aλαλίαν. Αργἰ n. Κύαλκη. Gυ κωφίζει. IV. Ad hanc fabulam respexisse videtur Aristides his verbis T. II. p. 3IO. ΗΔ τις και Σάτυρος νοο επὶ σκηνης καο:ρα 'ο-Ηρακλεῖ '

Hic Thamyris aliis appellatur Thamyras, quo nomine Avienaeus Tragici fabulam laudat. Ovidius in Arte III. 399. Tu licet et Diamyran superes et Amoebea Cantu.At Statius Theb. IV. 18 a. ubi Homerum aemulatur tHic fretus doctas anteire Canendo Aonidas . mutos Thamyris damnatus in annos ore si in ut citharaque quis obvia numina temnat 3 contici iit praecepS. Vide auctores laudatos ait Ovidii Ibin a 4. Quibus ex omnibus facile tolligitur drainatis arguimentum, in quo Sophocles ipse Thamyrin egit.

419쪽

Vide Valchenarium ad Ilaeocriti Adonira. p. 225. III. Eustathius P. 3b8. Ora δε Θρακικος καὶ ἰ Mως, οὐ μία παρα τμποιητη , δηλοῖ, φαο , Σοφοκλης ιν εαμυριδι, εἰσων ' Θρέσσαν σκοπιαν Ζηνος Αρίου. IV. Ad Sophoclis doma procul dubio pertinent ista apud PIutarchum in libro de iis cohilistula p. 4M. AK οργιζήμι9α κιὸ πολεμίοις καὶ φαλοις, καὶ τεκνοις καὶ γονιυσι, καὶ λοῖς νη Δία, καὶ Θηρίοις, καὶ α ιυχως σκευισιν , ως ο Θαμυρις ' iPηγνυς χρυσίδιτον κίρας,

ρηγνυς αρμονιαν χοροπονου λυρ . V. Hexametros clyos ex hoc dramate proseri Scholiastes noster ad Oecl. C .l. 378. Vide Lexicon inΚανναοῦς. et Athenaei locum prolatum inΜyri.

Duo sueriant drainata. Prioris actio traiis isebatur Sicyone, posterioris Argis. Utriusque argumentum collisi potest ex Hygini fatalla Lx VIII.

420쪽

I. Stabaei Ecl. P. I 29.mἰν αναλην ουδ Aρης α δατα. Necessitatem vicerit ne Μars quidem. II. Idem Flori l. Tit. XXIX. P. 125. Ως ν- τάχος ο ειχωμεν. ου γαρ οπως σπουδῆς δικαίοις μῶμος α ιεταώ πει. Celeres eamuS ergo properami gradu tculpanda non justa festinatio. Ex indole linguae et usu α Orou Iegendum est. Male Vulgo αtarem, pravum itidem est, quod Heatrius Suadet, αά7ητα. III. Idem Titi CVIII. p. 45 . Πα 'οον αρια ον, μη βιάζεσθαι λους ,

πιεργειν θε μοιρ- ' των αμηχαν- ο ερως ποπιυς εθηκε ' του παρίντος οἰμπλακεῖν. In Coelites vim non parare est optimum , sed amare fatum. Vetita qui nimium cupit, Saepe et paratis. rebus excussus jacet.

IV. Idem Tit. CXIV. p. 47 .Eνεοῖ γάρ τις καὶ λογοισιν η νη ,

Haec est Voluptas maxima ex Semonibus, oblivionem induere praesentis mali.

V. Hein TH. CXVI. P. 477. Καιπερ γερων ων, αλα γηρα φιλειχου νους ομαρτεῖν, το βουλευειν α δεῖ.

euamvis sene X sim. nam Senectutem solent consilia recta mensque callidior sequi.

VI. Scholiastes Euripidis ad Phoenissas 238. Σοφοκλῆς εν Θυίσhtauti, καὶ παρ' ΕυΓλευσιν ομοίαν αμπελον ειναι τη ἰν Παρνασῆ , λίγων ουτως'. EHι γαρ τις ἰναλία πόλις γῆς Ευσοείοις, εδεα Βάκχειος βοτρυς

SEARCH

MENU NAVIGATION