De confirmatione pactorum

91쪽

Neque enim tenetur solum promissor, ex capite praestandae fidei , sed ex capite pariter non violandi nominis Divini. Dia. Iveillios. q. XXIV de pactis

liberarumgentium. In casu aetatis imperfectar, apud ,- illustrem, neque tutor admittitur, neque curator, si sorte confirmationem praestare velit. Georg. E-

&e. Poena siepius adjici solet confirmationi huic. juratae. Generalis continetur in ordinatione Nobilitatis Franconicae,parte Litit. Ia, de promi stione,

sub fide nobilitatis, & honoris publici, aut etiam desola promissione honesta, eirier volt ber

saget, viid verssprid)t, quod nimirum immemor

promissi, aut pacti, debeat in senatu ordinis ad-mpseri t ubi autem contumax adhuc, nec pacta

articulo unionis & correspondentiae XI, sicut eam vocabant superio ri bello tricennali: quam comi

tes. Diuitigod by COOste.

92쪽

tes in scamno Franconico expresserunt: Da sols

serieΤllter in eum eventum belli collegio asscitat

Rhil. Praeter confirmationem Caesaream,ad quam fele articulo sequenti ob strinxerunt impetrandam,

addunt propriam sub finem : vel heb olles, idie

XIII. Post confirmationes illustrium, in pactis& caussis propriis, erga se invicem, sequuntur aliae, quas indulgent sibi subjectis, atque civibus, jure sublimi territoriali. Hugo cap. r. de Iu rogion. in Grem. g. o. hoc, inquid, tam univeriale de amplum est, ut Manere aliquid e summa potestate

videatur. Unde & quomodo illud sublime ius adepti sint, non quaerimus in praesenti: quia, de M 3 co

93쪽

consensu publico & communi , satis es Ie putamus, quod illud habeant. Qui breviter concludunt in

hac re, ita ajunt: potestas post Imperatoriam summa, in omnes territorio subjectos, Vel ex concess- one majestatis, vel praescriptione, itemque ex Oblatione spontanea, aliisve modis quaesita est. Jam vero ex hoc fonte confirmationes pactorum, ac similium negotiorum, optime derivantur. Etenim si ordinationes ac statuta , quae pro lege Valent, condere post uni, neque opus habent circa eadem confirmatione alterius: illustris D n. Rhetius in prosem. comment.suae v. . mptu. quidni bc actus civiles, eosque honestos, & juri non adversiss, confirmare pollent Verum non dubitandum est de certis, quod id sit admodum in civile. Argento ratenses rem. I. cons. XVII. n. II. cum schola pru- dentum concludunt universialiter : confirmatio pactorum ac transactionum est symbolum perioriaratis evidens. Quaestio heic erat, de pacto quodam comitis valalli in terris Saxo mcis, in curialiud ali confirmato. Neque enim aliunde lucidior& efficacior decidendi ratio petitur, quam ex familiae cujusque pactis inter se conventis, de a domino confirmatis. Dn. Schil terus, in responso coti

lesii juridici Argentoratensis, in se pom. ad c P.

94쪽

proponat , de confirmatione electoris Palatini, qui non ut dominus confirmavit paetum, inter Ludovicum comitem de Lichten berg , & filias ejusdem, de successione sutura, sed tanquam mediator, Mabsentis per Italiam Fri deiici III. Imperat. vicarius. Quando autem de transactione confirmatoria statuitur, quod sit ens rationis civile, sive quod non si, nec esse possit, ex ratione addita : quod transactio, per essentiam suam, non sit de re certa dc conis firmanda, sed de re litigiosa ac dubia, sive controis Versa ex parte ejus, qui jus aliquod praetendit: ibi breviter habendum, transactionis vires quidem non porrigi, ad parem facultatem, quam habet confirmatio luperioris: id tamen haut negandum, quod si rem litigiosam & incertam partes composuerunt in transactione, res emergat certa, Vera, a que indubitata, quae per confirmationem omnino majus robur adquirit. Ubi contra explicatur trans actio confirmatoria per confirmationem ipsam,

nec sum loris in hac praestanda desideratur auctoritas, ibi adparet utique contradictio in adjecto Memorabilis porro est unio comitum Stolbe gensium, SchWaraburgicorum, & Honstet neniaum, quam describit Spenerus, in parte speciali m

95쪽

peris Heraldici, lib. III. cap.sI. q. II. quamque con firmarunt domini , inprimis e domo Saxonica Augustus elector, quantum ejus intererat. Exemplum pacti, a domino confirmati quo in familia nobili omnia, praesentia& futura bona, per naturam suam allodi alia, seud alia debent esse inposterum B. Struvius ρx collegio iuridico hujus academiae suppeditat, cap. VII. Syntagm. Hud. .ephor. X. n. u. Similem confirmationis sermulam supra jam proposuimus, in modo petendi. Plura sunt passim obvia, neque heic repetenda cumulatius. XlV. Quemadmodum igitur cum siti peri- 'oritate jus confirmandi pacta cohaeret intime, ita pariter lolet id non tantum exerceri ab ipsis principibus ac statibus, sed exemplo ejusdem impetrataea lamma potestate, aliis quoque conceditur magistratibus, qui sunt ordinarii, & respectu petentium superiores , arg. I. D. C. dedecur. Neque sit interest, an princeps ipse, comes aut status Imperii, tu, perioritatem in territorio haben , an director aut praeses collegii, cui data est potestas, nomine principis tale pactum confirmet: quare&sub nomine praescripto electorum ac principum emanant plerumque. Ita novimus, conVentionem supersun

datione, eitur Ibin Sti'ullg j inter coheredes,

96쪽

qui ex voluntate testatoris, certum conferre atque solvere debebant stipendium, a praeside consistoriῖ supremi, in electoratu Saxonico, subscriptam 8c confirmatam fuisse. Verba huc facientia sunt ista r

mannus con LXVI. n. I . eg . Inanis adeo dubitatio quorundam intelligitur, qui contra vires ejusmodi.confirmationis, ex solo contradicendi

studio,

97쪽

studio, excipere volunt: quasi sub - & obreptitie impetrata fuerit. Quamvis cum discrimine aliquo statuendum sit, aliter in calii privilegii confirmati, aliter in pacto coris malo. Illud contra leges communes excipit, ac tuetur velut eum, qui impetravit: hoc non contra juris communis tenorem factum, a superiore confirmatur facillime. Illud quia dispensitionem contra leges involvit,non nisi a legislato i ta potestate confirmatur, quam non habent ministi i &consiliarii. Mevius tib. 'decis. CCCCXX. hoc ex ordinatione publica confirmatur ab iis, qui constituti sunt a principe, ut justitiam administrent, de jura reddant omnibus. Immo si ordinarius judex, post factam petitionem confirmationis , in pacto quod legibus & bonis moribus

non repugnat, illam aut protrahat, aut prorsius deneget, ossicium suum non sequitur. Molle rus P. s.cons. 23. n. l . CarpZOvius, ad eandem consilutionem , des u. XV. Supersunt casus, in quibus propter

diversam superio iis a iustoritatem, non constat semper, quis praestare debeat confirmationem. Exemplo sit pactiim inter emphytevtam dc alium, is de bonis emphytevticis, atque censiticis. Heic vero novimus, concurrere sὰpius cum domino

98쪽

emphyte eos, judicem ordinarium: tibi quaeri tur, an hic vel ille confirmet pactum, de alienatione conceptum Rauchbar. 't. I. pQ. XXIV. n. . majori atque priori interpretum parti tribuit quod bona emphytevtica, & censitica, sine consensu de adprobatione, id est, sine confirmatione domini directi, possinti alienati. Quae subjungit, ibidem conferri possunt. Ad hanc vero sententiam stabiliendam pertinet inprimis L . C. de jure emphytevt. Ad lites utrinque evitandas, tam ex parte judicis ordinarii, quam directi domini, in ordinatione constituit processus Saxotιt. si

cis ober censiticis ber dominus directus nichi

richi erm Consens oberConfirmation ιuglei eri obesi liuerben. Ziegletus ibi rationem addit:

quia utrobique superioritas aliqua domino pristi. no manet : propter quam consensius ex utraque parie requirendus est. Dn. Stryckius, ad majorem securitatem, in terris, ubi haec non obtinet constia tutio, ita consulit de jure communi Secta. de cam

99쪽

teli, rL. Idem sentiendum, quoties in hoc nego intio praestat confirmationem in serior, licet concurrat alter, qui superiorem habet. Aiactores in hanc rem praecipui sunt Colerus de processibus executi- Uispari. 2. L p. I. u. IIS. Tange rus par .I. is excep tIou. cap. V. n. ys. Berlichius ρελ I. a. conta v. n. O. Plura de inferiorum, itemque de temporis, ac mortis confirmatione non addimus, ad finem praesentis tractationis perrecturi.

CAUSSIS RELIQUIS, EFFECTU, ATQUE CONTRARIIS

CONFIRMATIONIS PACTORUM.

Sub manu excrescit sylva, quam longe minorem

ab initio videamus, cum huic argumento explicando manum admo Veremus. Nemo in deteriorem

100쪽

riorem partem accipiet, si ea quae restant in compendio describamus. Matei ia pactorum, & quae similia putantur hisce, primo loco occurrunt. Haec

enim inter caussas internas prius observari debet, quam de serma agatur: quia haec τοπεφυκωοι, sive apta est ad formam suscipiendam. Zeid-lerus cum Eustratio ada. poserior. analyt. ω ci. g. s. In materia vero pactorum ideo breviores erimus , quia tot alii, qui de pactis egerunt, illam satis abunde diduxerunt. Borchol ten. cap. V. de staret r. generaliter docet, quod licitum sit pacisci de omnibus rebus privatis, non autem de jure publico. Alii sic enunciant cum Ulpiano : publico ju-Xi non derogatur pactis privatorum. Plura habes apud Petrum Fabium in notis ad . . de R. Ig. m.

υδ. & apud Doctores passim. Nos vix tangit in materia pactorum hoc dogma, quia ita adplicamus: non potest mutari jus publicum, ex pactis aliorum , qui nullo gaudent jure legis condenda interim tamen pacisci de rebus possunt, quae sunt juris publici. Exempla jam antea regum ac prin- .cipum attulimus. Pauca sunt alia hujus loci, quae ab aliis omittulitur. Sic pacta de futura successi ne a Romanis nunquam probata legimus, quamvis apud Germanos, bona fide inita, materiam prae-