De confirmatione pactorum

발행: 1749년

분량: 117페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

81쪽

eum eonsensu impctiali auctoriIate corrobora, sum. Aliter ista citat ex Mutio Limnaeus ibid. n.I AIn capitulatione perpetua habentur eadem, quae in Leopold.&Josephi ea. Sic enim α. XI. beremima

cut allegantur vulgo. syn. Lyncker. de consenis lect. g. . immo n. III. ibidem quae modo attulimus, diserte continentur : Der atrahite Tolliti

conclusio sormatur a doctoribus: Imperaφυν, eum electorum consensu pacta confraternitatum nova, quibus successio desertur extra familiam, eonfirmare potest. Quemadmodum enim no- mine Imperii cum electo Imperatore convenerant antea ,sive pacti erant, ex utilitate publica, de seudis regalibus in subsidium Caesareae majestatis reti

82쪽

nendis: ita per aliam conventionem ae liberisscollegii electoralis consensionem, talia pacta Imperator confirmare omnino & adprobare potest quia supremi hujus collegii provisio tollit omnem

detrimenti suspicionem. An igitur statuat recte non nemo, quasi pernovissima capitulationum jura, facultas talia pacta condendi sublata prorsus suerit, ipse viderit. Possunt sane merita domus aliis cujus ingentia, erga Germaniam & rempublicam totam, Caesarem pariter & Imperium movere, ut in pactum ejusmodi novum constaternitatis, sive mutuae successionis consentiant, lege inprimis hoc permittente : si non solus confirmet imperator, sed consensum & adprobationem adhibeat et Elorum. Fundamentum sententiae petitur, ex ιiculo VI. captiuiationis Leopoliuna, quod sicut Imperator hodiemim pacta antiqua, legitime saei confirmat, ita&similia pacta secundum leges, id

est de consensu electorum facta, aut facienda iaposterum, rite confirmat. In terris Austriacis, ad iura bonorum allodialium redactis, alienationem hanc Etitiam in extraneum fieri libere posse, sine contensu alterius, contendunt. Hinc verba

capitulationis e Dod Nine belli Eddservon

83쪽

Martie. XXX. Leopolaep. 82 .s . An Vero, rebus ita se habentibus, casus aperturae in terris Imperii seudalibus momenti majoris, sperari possit ante finem huius universi, dubitat non male D n. Thomas in scholm ad cap. III. Monetambam I. I. litι. i. X. Sic porro in eadem domo illustri, ubi plures fuerint germani sta tres, qui in terris suis, jure seudorum regalium ad se pertinentibus, divisio- .ria paeta inierint, vulgo Erbfolli ullgeli j Rς po steri fluctuent, aut de injusta portione sibi rei taconquerantur, Optime prospiciunt sibi, ad evitandas lites, earumque dubium eventum, si confirmationein petant ab Imperatore,' dantit

Oee. : Neque hanc eandem denegat Caesar, qUO- usque certus est, de consensu paciscentium,&ha bilitate ipsorum, itemque de justis& honestis rati, onibus, quibus ad haec pacta sint adducti. Gyl- mannus tom.I.smphor. voc. confirm. p. m. ιom. ultimopart.I. vot. XVIIL shqq. Si tamen vel

84쪽

vel propter laesionem, vel aliam caussam, & qualitatem seu dalem, oriatur dubium, cognitio requiritur. Prukm annus cons. XLIIX. n. I δsqq. r. Hac non obstante, talis confirmatio refertur, in aula caesaris, inter causias gratiae. Visen bach cap. XI. de judicio aulicosect. a. n. Io. Quando Vero inseruntur verba singula confirmationi speciali Imperator ad majorem vim eorum, quae confirmat, plerumque se Iet addere : si Φ soli bit.

ret, ludit extendi retiverben rc. Sunt enim alias

pacta strictae interpretationis, item et confirmatio non debet operari ultra confirmabile quidquam pervulgata. Ubi autem non adparet hare restructio, in confirmatione, ibi certo modo , inque speciali potissimum, valent ea, quae supra notavimus, ex doctoribus cap. I. q. s. Ius . Quae peculiariter heie excipmntur, tanquam non inserta, vel antea non confirmata ab imperatoribus, per luc lentum exemplum declarantur, in verbis diarii logati cujusdam ad aulam Caesaris, quae Limnaus L 3 trans

85쪽

transscripsit in lib. IV. de L. P. cy. VIII. num. LV.

martii borg leget idorberi. sequentia pariter

conferri pollunt. Quaestio nimirum erat, de conis firmatione Friderici III. Iin p. Serenissimis quibusdam confratribus dua, an&ubi exstaret illa Z Ruis dolias ab hisce rogatus, legatione splendida, prius noluit confirmationem suam indulgere,quam prisca Fridericiana suillet in exemplari authentico producta. Jam vero intelligimus probe, quid ve

uri Neidi confici rei mordeli. Verba igitur confirmationis in principio itatim concipiuntur ita '

86쪽

scientia, ac plenitudinepote iis non frustra cumulantur, in ejusmodi litteris. Item, ubi scientia est necessaria, e. gr. in confirmatione speciali, qualis est praesens, ibi debet esse certa, & manifesta, cum omnibus sus quatitatibus, nec se scis in genere aliquidscire. Κlockius cons LVI. n. 2I. Dol. I. pormula ipsa haec est: haben vir angesthei'

confirmiret iiiib bestetiget π. Ex iis, quae dicta

sunt hactenus facile, nis fallor, statui potest de quibusnam Pa tis explicanda sit generalis confirmatio, in Lepol lina & Josephica capi tutatione, artrc.

V ab Aepacitiis nimirum Iegitime si his, & ab antecessoribus in Imperio confirmatis: quae sicuri nihil

87쪽

nihil tribuit novi iuris, ita neque de casu ad cassim sacile, neque de persona ad perlonam extendi potest. XI. In verbis diarii, a Limnaeo prolatis :

gnificantur confirmationes, repetitae a singulis in Imperio successoribus. An autem tales pactorum confirmationes, legitime Iemel factae, ita sint re quirendae, ut ii omittantur, vel non petantur a recens electo Caesare, vires amittant pristinas, dis utatur a nonnullis. CarpZovius f. XXXIV. de pacto

gat ex triplici ratione : quod ea, quae per se justa sunt, ac lemel valide subsistunt, ulteriore haut indigeant confirmatione , arg. l. 77 debereae instit, deinde, quod idem responderint anno M D-LXXXVIII. legati Saxonici & Hassi, in aula Pragensi, quorum verba ex actis recitat: Das; ste eblilii

88쪽

die lim addit: nec enim ulteriorem

eo n fraterni latis confirmationem petierant, neque id necessarium duxerant.' Scilicet ex iisdem adis constat, Saxonicis Brandenburgensibus & Hassismi flos suisse legatos, qui peterent novi pacti su cellarii cum domo Brande taburgensi confirmationem. Plura de his occurrunt apud Limnaeum lo- eis antea cuatis. Dn. Schille rus ex iisdem III. de ,- re pubI. sit. I. f. P. concludit, quod amo M D-LXXXVII, apud Naumburgentes, tantum habiti Videantur tractatus cum Brandenburgico & aliis recipiendis, veluti Brunsvicensibus: item f. ro.

quod anno MDC XIV. ibidem hoc pactum nec

jurejurando paciscentium, nec Imperatoris diploamate expresse, sed a Maximiliano II. implicite confirmatum fuerit. Cur autem tantae exortae sint morae, in confirma o hoc pacto, caussam ali gant casium, de duplici electoratu in unam perso. nam confluente e s forte extinctae forent domus& familiae electrices. Immo sunt alii , quibus ea sede topinio, quasi Hectoratus in pacto sint excepati. Schillems f. rs. ibid. quo magis inquit ardua haec est quaestio, eo minis miri r esse deris. Tanadem, ait CarpZOvius , non repetendam esse specialiter confirmationem pactorum quolibet recens

89쪽

lecto rege , vel Imperatore Romano, quod generaliter promittant in capitulatione, sele non convulsuros , neque detracturos esse cuiquam, de pactis & unionibus principum legitime constitutis. Aliter lentiendum est, ii novi articuli pactis adjiciantur, qui in an recedentibus confirmatis non exstant. De renovatione igitur horum pactorum eadem debent intelligi : quamvis interdum tutius videatur Sc contultius, immo devotioni ac reverentiae vas alli conveniat illustris, confirmatione pacti, non tam antiqui, aut semel tantum confirmati , a novo petere domino : quae non selum tribuit majorem auctoritatem, sed alia loquelitigantium incommoda submovet. Ussen bach l. E. pH. I.subsis. addatur Mylerus cap. XVII. de principibus f statibus Imperii I. u. ubi ex Baldo : sse mero es, quod per se validum est, μω roboris ad

quiri in in V

i. XII. Vereor, ne sint haec prolixiora, in confirmationibus regiis & Imperatoriis: pergendum. jam erit ad principes & illustres in Imperio, qui pius ipsi confirmant paeta a se inita. Vocantur inde pacta jurata, de quibus praeter allata jam supra, in nomologia ordinum Im erit cap. IX. conserendus est Mylerus ab Elirenbach. Quanta fit vis illorum,

nemo

90쪽

m in '. nemo ignorat, qui obligationem intelligit, conce-

ptam per nomen divinum. Illud heic potiss1munt lurgent, an inter illustres opus sit jurejurando, ad iacta sua confirmanda ρ Ratio dubitandi est,quia des harum personarum exuberat, & sic ipsas promissioni simplici relinquenda selle putant. Verum iubi vel ex consuetudine recepta, vel sua siponte, ad 'majus robur conciliandum pactis, jurant, non pus est hac dubitatione. Ita in actis controversae

juri jurando sint aequalia, propter obligationem suam porro considerari debent, ratione pissertim effectus. Hic vero duplex adparet, quoties promissioni in te validae accedit juris jurandi religio.

M i Neque

SEARCH

MENU NAVIGATION