De confirmatione pactorum

61쪽

a suturo Imperatore Carolo quinto: ad cuius exemplum obstringuntur posteri. Ferdinandus certe frater ipsius, quemadmodum ex actis refert apud Dilingens es scriptor compositioni acis, cap. VII. quaesi. Lm. 3.3Τ.ρ.IIo. capitulationem vocat

iuibueterii gegebili, id est, solenniter atque corporaliter. Ad eandem confirmationem, Imperio factam, in alis provocat subinde frater uterisque : sed & hoc idem urserunt adversus utrumque proceres Occasione data, per verba :-

danus Schadaei, ad annum MD XXX, lib. VII. de satu relig. q. ao. Limnaeus addatur ad articulum XXXI. Capitulationis Carolinae, de quidem ad

verba : eineli stibii en Ei b. Neque sic ullius

momenti est quaestio nonnullorum, an post electionem legitime factam, & capitulationem praeo scriptam, Caesar promissioni nudae sit relinquenisdus, nullo simul praestito jurejurando quia r pugnat observantia Imperialis : deinde quia ni-

S ' mis

62쪽

mis est in civile, sive abhardum , de rebus certis 3c compertis dubitare, arg. vel XIX. inpr. immo ubi jusjurandum corporale ad solennitatem conis firmationis requiritur, ibi confirmatio non habet formam, sive vim & effectum juris, si juramentum negligatur, quod nec per aequi pollens stippletur. Vultejus cons. XVII. n.F3. vol. I. IV. Sed de hac quaestione, in genere, con s derata, quousque nimirum requiratur jusjurandum, pro forma pacti, alibi agemus. Postea vero quam Imperator praeest Imperio, & auctoritate summa administrat cuncta, ad eum pariter confirmationes pertinent, in praecipuis negotiis, conventionibus, dc pactis principum. In concessione seu dorum, a summorincipe facta, novimus expectati vam non raro dari, ex pacto & conditio. ne, si haec vel illa stirps illustris extincta fuerit: quare a Germanis non male adpellatur jus expe-

imber Iebigien 2ebetis, consentiente praesertim eo,

qui ultimus est familiae, depare immo quamVis non consentiat. I. Fay. ibidemque S chil- terus cap. XII. commenι. adjusfud Alem. 3. X. Nsq. Gallius II. observ. CLV. n. s. Petrus de Gregorio part. I. de concess. suae Das.' quia confir-

63쪽

rnatio , sive consensius Imperatoris, praesumtionea illas, & suspiciones iniquas, de captatione mortis, tertii adhuc viventis, tollere videtur. Mynsinge rus cent. IV. obf. I. propter clausulam: ex cem scientia. Addatur tamen Dn. Schilterus I. c. cap. XIX. f. r. in casu expectativae Lauenburgicae, domui Saxonicae datae a Maximiliano I. Hoc igiturius pactitiae, & conditionalis successionis, non valide subsistit, nisi manu ac sigillo confirmetur regis aut Imperatoris. Rolen thal. cap. VI. concl. 6. in annotatis. B. Struvius c. VII. S. Raphor IV. n. a.

Calum in terminis praebent nobis acta Lundorpii, ad annum Caeculi labentis decimum sextum, lib. s.co subsequentibine ubi delcribitur pactum reniaciativum Philippi III. regis Catholici, in adis optione Ferdinandi Il. archi ducis, a Matthia Caesare instituta, per quod omne iuccestionis jus, in

utroque regno Hungariae &BOhemiae, cum provinciis ac terriS connexis, transtulit in Ferdinandum. Iste cessionem adprobavit, summa cum solennitate, & animi grati testificatione, promisitque statim, sese a Getarea maiestate confirmationem impetraturum est.. Facta est illa, & qui

64쪽

&c. Plura ex actis puriter silppeditas in invator Johannis Steidani, adannum M DC I. In eadem domo si. manem ut, situ gimus paullo altius, tunc nobis occurrit pactum, sivesta. tutum familiare, de successione primogeniti in terqris Austriacis, quod Carolus V. Imp. confirmavit,. sicut ex privilegiis domus Austriacae editis passim constat. Verba. apud Limnaeu m,. V. dei P. ς a

a. n.sa. lv. f. ita se habent: Derditi leunter ben

ratum domouiti primogenituram stati imi, Ex dispositione verborum sane nihil aliu/φns ex . sculpere potest, quam jura senioris. Vcrum quit i I in

65쪽

in actis & pactis nominaturSenioris heres, ejusdem senior filius esse debet, & sic omnino primogenitus est. Adparet igitur, quam facile in generali verborum sensiu disponatur de seniore, qui deinceps

intelligitur natu primus : quia nemo praecediti p. sum aetate. Sic Imperator Maximilianus, in confirmatione pactorum domus Wurten bergicae, &collatione ducatus, primogenitum adpellat deli

ytibe&erbeii. - Horti ederus III. G.causis B. G. c. I. m. i Hodie quidem apud Austria eos, in electione re peratoria, respicitur ad primogenitum semper, & illius progeniem. Cur autem Caro lus V, ' seritor, & primogenitus, non retinuerit, Austria casterias, qilae sibi ex statuto familiae debebantur, sed illas transmiserit in fratrem Ferdinan- dum I, non eadem est sententia. Rationi, princi- ploqire nostro , & se premae potestati convenienti- or est illa, quod justis de caussis recesserinifratres a pacto antiquo, & per di visorium pactum in hasce conditiones liberrime consenserint, quas alter quoque, Carolus Imperator, confirma vit sequen- i

66쪽

Norti Quod autem Imper/tores e domo Austriaca, tanquam archiduces , pacta sibi,

confirmare possint, observat D n. Lyi cheius commmeist. in V. de constιA riuc. g. IX. '. . . .. V. Idem isentiamus oportet, de petultis suc cessoriis, in seudis Principum majoribus. CarpZOvius, fi pacto confraternitatis Saxonico-Hassiaca cap. I. β. XVI. n. Do. definit id conventionem a paclicentibus initam solenniter, & auctoritate maje- satis C areae confirmatam. Paciscentes quoque

in principio renovationis pacti successorii hujus, apud Naumburgenses fame, MD LV, A. D. XII.

dantur insequentibus Acta hietasirpurgis usuccession belresseist, inter documenta δει. c. pag. II.

67쪽

dubiues erit, quod Imperatoris confirmatio ad pacta constaternitatum hic cetaria perquam sit necessaria. Sunt quidem nonnulli, qui hoc negant, ex rationibus variis. Prima est, quod proceres Imperii gaudeant superioritate in terris heredita riis, inque iis velut potestate suprema &legislatoria vcndere statuta, inire pacta & sedera possint, citra alterius praescitum atque consensum. Ex hac libertate concludunt, nec opus esse in pactis st)ccessoriis confirmatione Imperatoris. Altera est, quod ejusmodi pacta, & statu ta familiarum, neque Cesaris juri, quod habet in terras Imperii, neque juri seu dati derogent: cum nihil tollant in utroque, nihil corrigant, aut mutent , Ied eo relicto in regro , modum duntaxat in successione prae scribant.- - Referri enim ad conservationem familiarum illustrium, & pleriimque excludere division es comitatuum, ducatuum, marchiona tuum, P.

F.yy. Tertia est, quod, licet per ejusmodi pacta seret correctio quaedam,& immutatio in jure publico, ex lapi tamen immemorialis 6e longissimi temporis eadem confirmarentur. Quaecunque enim pacta, ajunt, neque ab Imperatore, neque contrariis moribus impugnantur, ea per se licita sunt, & jam confirmata arg. l. r. C. qua At longa conoet.

68쪽

ton et. βuarta est, quod Imperatori de vasallo idoneo prospiciatur ita, nec ille desinat plures habere vasallos, praeeipue si ad primogenitum tendat successionis pactum. Haec sunt potiora, quae cum aliis proponit Bessius es . ultimo de pactis fam. inlustium pag. O . seqq. quem Limnaeus IV. de ' P.

rap. VIII. ferre per omnia nequit. Contra quia stirmant, & sic decidunt in quaestione, his argumentis nituntur 'Primo, quod pacta ejusmodi successoria, inprimis ubi primogenitura stabilitur, ston raro de jure quaesito alterius agant, vel tollendo, l. suspendendo : quae firma esse non possunt, nisi robur accipiant de plenitudine potestatis Cae sareae. Deinde, quod in his pactis agatur de supplenda auctoritate & potestate alterius, qualem non habent Imperii proceres. Jam vero nemo est superior,

nisi Caesar, qui consensu dc adprobatione sua id omne impertitur, quod in pactis.illustrium desiderari adhuc poterat. Tandem, quod per haec successoria pacta lex praescribatur succedendi proceribus, qui ab aliis legem non admittunt, nisi a superiore latam. Atqui nemo, qui subest Caesari& Imperio, jura statuum pacto immutare potest, sive in successione, ex legecompetente, sive in modo pariter succedendi : immo nec pares in pares,

69쪽

hoc quoque casu, habent imperium, sive per sua pacta aliis possunt auferre jus radicatum. Constat

enim, non sussicere unius ex paciscentibus confirmationem, si eam alter inter successores velut imjustam reddere velit irritam. cas. 7. X. de confirm. ιὰ ili telinut. ad da tu r G o nZaleae. b. t. cap. a. num. . Ut igitur nullum sit plenius robur, quam quod ab Imperatore confirmante impetratur. Accedit praeter ista communis observantia per Imperium et quam consederati non frustra allegant, in pactis successsoriis. Gallius 11. Observat. CXXVII. n. s. Everhardus junior consXIII. instris c.ιom.1.Car novius quoque in descriptionesuperius allata , pa- Etiam confiaternitatis Sa O-Hassiacum, auctoritate Caesare firmatum ostendit. Conseratur idem ad ιit. XV. Auri Busia,quas. a. item cap. VI. de loge Regia se l. 7. n.3 eqq. Ex praxi autem communi prudentes maxime sibi c/vent, ne quid mmittant, unde posthac lites existere queant. K slerus I. de in iisjurιHeopotitιcis cap.XXILρ. I DUI. Ad rationes negantium dubitandi larate sequentibus respondetur: Prima sun datur in regula : quantum potest Imperator in toto Imperio, tantum quilibet princeps in territorio suo poturum sicut in mulsis casibus alus, ita heic . p/riter

70쪽

pariter ossicium suum perdere solet regula. Lar gimur quaedam posse, majore etiam cum liberi te, principes in terris sibi lubditis, quae non potest Imperator in universo Imperio : sed & Imperator plura longe potest majora in Imperio, quae non possunt in territoriis suis principes. Ita in praesemti, ad evitandam fallaciam non caussae, observare debemus, quod principes quidem statuta conde re, pacta & ledera inire possint, ad salutem dc commodum publicum, in terris, quibus jure heredulasio praesens: quoniam vero principatus, tanquam seuda regalia, peculiares habent qualitates, non ad solos principes attinentes, verum Imperio pariter atque Caesaris juribus innexas, circa eas tam libere pacisci & statuere nequeunt. Ita qui dem ut pacta conventa ab illis sntfirma prorius, ac duratura, ad omnem posteritatem obligamdam. Id sane admitti nequit: quia quae sunt Imperatoris, domini ac Senioris, in seudis Imperia-hhus, ea sibi non recte tribuunt, vel adsumunt in paetis, quae valent in competes ibus tantum &propriis iuribus, non in alienis. Quoties igitur . non impetratur, quoad nexum Imperii seudas & jura Caesaris, ejusdem consenIus & confirmatio , toties posteri ad elim recinunt v lut domi-