장음표시 사용
131쪽
δηλοῖ τα νόματα την διαφορῶν των πραγματων. λέγεται γα λη ἐν ἀρχη, νόμιμος ἀνθρωπων διοίκη-
cundae voci, ut sit αυτα. ipsa laarum duarum rerunt, regni legitini et tyrannidis, nomina , vel sola, etia inlirum csscrepantiana.
os potest Dio sic esse locutus fert ratio linguae sententia plana et . nos illi statis, si is fuit, per in licet, laqneto victurias tamen erat alius etτο τ δονιοῦντος, nescio, an Dio lao dederest. , tota laaec sententia sτω ημεις- ι αὐτοκρατοζος βασιλεω ab lao loco aliena et a te de sua aberi asse, aute situlis eliqua inan si si videtur aut alias paulo ante di
132쪽
π γιγνομένωνysis etiam . . in Venetae marg correxIt, Pro γιγνόμενον, quod illa disti sed nescio, an melius
133쪽
δαίμονός τε κατα-σεως τῆς νυν ἔπι κρα- τώM1 χρη λελΘειν ἐπιμελέςερον. πολο- μιν ἔνεικονες ἐναργῶς παραδείγματα κ ἀμυδροι τησδε της ἀσηης ἔν τε αγέλπις - σμηνεσιν επι μοι. M. - φυσεως την κατὰ φύσιν τῖ κρείττονος των ἐλαττονων ἀρχην - πρόνοιαν ὐμην φανεροίτερον ὐδἐ κάλλιον τερον γένοιτο της τῖ παντος
au μόψη delenduin au δυνατη in positivo legendum. 78 c y ως se ortuito , aliud agendo, obiter, non data
opera, breuiter et defuncto tala opponitur ei insequens ἐπιμελες ερον. hi doctus Venetae adscripsit αλος, alius fermO Oamnemorauit, et e regione, alitu quonaodo etiam Nnoπeorm reddidit, quoriam risi neutrum probo. 9 το τουτοc imo vero Yοιοῦτος. post v videtur aliquid leesse, nisi malumus post , ιr addere verba, quae n. 7o redundare aiebat a iiiiiii vicieri Θεραπευμ J sic vir doctita in Veneta mea, et Casaubonus recte emendant. Θεραπεύει Ven et Mor.
8O recte post uολογων delet Casaubonus . et vir doctus Venetae adscripserat, ae abundare.
134쪽
νους' ε)-μ 4δέποτε παυσετα τιμων, τοῖς καλοῖς
τηρίους,4 μονον του ἱερα συλωντας, ηαε γοντάς τι βλάσφημον περὶ των Θεων, ἁλοὶ πολυ μῶλον, - καΘόλου- λαντίον, πραττοντας τῆ τε δυνα-
βουλήσει τῶν Θεῶν εμόνα νηχειτα Θεῶς
ta delendiana videtur, nisi inaluinus cum viro docta iacere, qui Venetae h. l. adscripserar συμΦέρον. 83 παρανομον - δεδομεναJ Sententia earent haec verba; sedgmmino modo possunt emendari aut παρα μονω δε τωνε εο Φιλων προσίεσθαι τα δ quomodo sere interpres ex ipressit; Vir doctus, quem suspicor ipsui esse Naoageorgum adscripserat: παρα μόνων δε των δικέω a solis vero iustis oblata ad inittere; quae ipsa sunt latini interpretis verba hau παράνομον γαρ των αἱ Θεων π. . δ. Sed malo priorem rationem, propter insequentia τοιγαρ- ει θεραπεύει αὐτὼς, τουτοις. quapropter illas deos Peotit etiam bis donariis puta et victimis Casaubono hune loeum aliter constituenti non substraho. 84 εκεινκςJ imo vero κεινοι illis vero, quae mox dicam,
135쪽
re exsimans. quod laudo et probo, a quo paruin uni aut ingeni uni certe et speciosum lia . solivit hoc obstat, quod Dio vix vident subaudiendum omissio vocabulum, posituiti quidein illud iam versites admiseiectori remus 'et rei inulta si interiecta vix pateat; πων ἐπιμο--hατε προσηπιφρον ἀτυ νομίζων - ο
136쪽
93 non culpabo vulgatam , bene gnarias, auctores in reddendis totidem metribris, quot praemisissent, sibi inte diti, non e instare quamquani nescio, an lautus res culpa, iniborios iuuid raro eonferri queat; si tamen a coirim lare hic laesito posteriora prioribus voluit, necesse est,. vi dederit: Hτοι ἐπίπονον με κυβεονησία, ἐπιπροον δὲ γεωργια, ἐπίπονον με κυνηγεσία. πράττεινJ sic emin coxi erat V. D. in Veiaeta, pros; misere se deque diseerpreui dilaceratum hune locirin satis sit intinum resim ere, exeinplum priadentiae Cas ibonisnae, squam incertis coniecturi magis adhuc exulcerare. Motelliis lectionem marginis ει μη τάχιςα ἀπο-ντα, α κ μ A τινοι τάτω ἐώρα . A praesertcommendas Illa tamen reinetii obiter intuenti, rem conclaiyatana restituere videatur, sedulo tamen pensitantiliavit satisfacit, et Ilitam non prodesse, sed in viilmta aeque vitiosa esse, deprelaenititur. Videntur hae relli liturarum ex aduersariis aucto is esse, aut sunt certe laetioe .dios illius prini igenii, unde exeinplaria naa nar u nostri omnis Consi, inter Onanes, eodices antiquos nusquarn esse corruptiores a sim, irino, ver ibin, vetustate, aliisque iniuriis , iniuria, ignorantia, et , cor a lini iuni illatis, quam initio et fine Age aniensiferamus,' quantuin poteriimus, huic loco sinando, tametsi fateamur ultro, Pei inti eum a nobis non posse, sed meliorem certiorenisue medelam a meliorita lyaris,
137쪽
σίας ἐλαχιτα προσεκτέον, - - φ λουμένω μεν ποτώς αυτάς με φροντίδας ἔχειν μ* η πλείους λυ ἡ μείζους ἀσχολίας, μοίως δε ευλαβεῖσθα τάς 3 S.
inodo dixerat, nisi, quod suspicor, complura exciijerint, in quibus aliquid fuerit, ad quod reseratur αὐ- de 97 post: εχ deest τύραννος, vel tale quid.98 s. δsνα δὲ πιςον ' is afudenda iniuria hostii rus nil cedere, quam tu eauendis insidias haud ignorare periculi ammos.
138쪽
3hVen et Mor dant ni ou sorte dederat librarius ηδίου eum apostropho, quod insequens alius in Aιο detorsit. Casa ubonusἡδιto eoden recit. Post βασιλεω videtur aliquid deesse, quod superioraciam insequentibus copulet, alioquin hiantia fortassis ia- τοι ἐπιπονον οντα. vitam esse boni prΠαφι iucundiorem, tamessit mohsiarum plena vidienim ei, ut Megis duci, multas esse curas super salute gregis tuenda suscipiendas; id quod necesse est; nam in re quaque id, quod excellit, facere nequit quin silutem inferioris atque debilioris exitis suis tueatur. Yτο αρκει non inprobo , malim ainen το ἄρχον , ut
139쪽
i. 7- πλεον εχεται νεσεωςJ sic etiana in Veneta est, sed ablaorret a linguae graecae ratione, quare ni alii εχει. 8 Moreti dat s ἱξεςιν. pona in laic primo loco , quae in ineo opusculo Dioneo ad interpretandam huius loci hane lectionem pioposueratra, quae sunt haee: E cες dictuin est pro*μόνον εἱεςι. Saepe μόνονonaittitur: Kempla habes apud Plaot tabl. p. 366 I 8 ed. Hoeschel Ioseplaumed. Hauere. T. I. p. 74 II. v. infra Dion Chrys ed. Mor.
P. aQ3, 3O 328, II. M , IJ h. . olim scripseram, qui- , hiis alia con pluri possint exempla addi, si neeesse sti eci ista scripseraui, non inspecta Veneta, a qua in abest recte vero, inest quinin sententia. Deleui ergo illud recte das vetitia sarratis si, Moreli. πεπτευον olin de eiulabat iiiiiii locum, eristit iis es e tormnune facio quare aut si inestin, Mi δε--βωσι
140쪽
νος μοῦνος Ω- ἐπιμελῶτοι τῆς νεὼς - των ,
. αυτουra παρας ῆσαι το πηδάλιον ad se ad lucere elatium, intrors una adducere, versus interiora nauis quemadinoctu in eroeeατησα τον ἶππο est aput qui introrsu in , ad se versus retorquere cons ad la l. in ineo opusculo Dioneo victa, quae repetere haud iuuat.13 αυτω μόνω J fuistim cauis, tu Damiliis araeiam. videtur interpres legisse αυτ μόνου, id quidem vertendo expressit, neque in probem, noulDta commodam non ferat expositionena, sed sere. . IM κθεσΘm J possit defendi repetendo eγον αὐτῆ sed praefero 'χρετα , t . v. L. Venetiae dat. 3s αὐόητο vitatur vis dentam esse Deninmienes auidem non omisisset, sed obser utrum aliquoties hoc in lilhrissimus vitiose abesse , ut culpa ipsi potius a ctori, quam librariis, vaeatur tribuenua, ipseque cere.