Dionis Chrysostomi orationes

431쪽

ponere, deinde latinam nos in huius loci intermus nena adiungere. οἰ-ρωπινον - Φρονησεως ημ ἰληθεῖ προσάπτοντες - eo πραγματα --δυτα- χρ vero id, in quo hoc teu..H eorum it non suspiesone laviniumniis, ted emta suum pereeptione testemus, ideo id id receptum habemus limmesiuiti putam iis, id quivi, ceu vasmalum peree nis cineritis, deo agglutinemus, prae inopia in lioris et conuenientioris simulacri, quod ait nulla reperiri'x manni potest shidentes quippe ampla perspicua, onus ivingo menti obiici atmi ab ea percipi potest, neque imaginationi obnoxiain, neque oculis patentem, veluti demonstrare. Qua in umbrate nostri eonsili Ao utimur h. . sicliniis id, quod uinnia nostis nisi xviiii eontentio escere valet. Id quod multo est sitius,

quam numen, more barbarico, si vera sunt, is de barbaris narrant, antinalibus assinulare.

432쪽

M iis re fiducia, Ni reris eum, quin' Mi M. N quaepiam late loci mendosa sunt, aut certe in tandae distinctiones, et pro Θεοῦ υ est Θεοῖς, ut res νεῖρας παροῦσι, πολακις νειρώττοντες, tractenus simile despuerialis ductum οἰ- ωποι -- Θεοκ scit. amantes eos, deos plua y ώσω s subamsi uel cimodum puerissi suos amant parentes, idque y δικαιοπ iure

merit .

433쪽

/χοντες ἐκεινος γαρ εἰ μόνον μορφην Α εγγυτα- Οτα τῆς δημιουργιας - μιμήσατο, χαύταις τε33 τῆς ποιήσεως, τε φησὶν ἱκετευειν την Θέτιν

veniunt, mitiuita inelius, quam dativus, mi Oret. De voee δημιa nisi adhue Oluto fime seruanda, an uin a1μ περι- perinvianda merinitio quidem artem im im compingeriis, Apollini et Aesculapio artem inedendi. Vulcano sebrilem, aliis alliis affingit Homerus. Conueniat quiden Mμ νορίας inelius illis vocabulis, eum quibus est pulsi rin, μίλια et βουλησει βουλευσειςJ Veriam

tamen possit fieri, ut illa Dionis, su ---rib Jx

434쪽

appellare, ut e Polybio et Iauio constat. rs orro raJ ιο-o car. apodosi vin sensit interpres vitium praulenter dissimulauit, reddens, alιquan-ri vertim hoc non est Oποτε, sed isιν οτε. non expedio Mee si sanus est et integer locus, necesse est e superio ibis tacite repetatur , - - ν, ἔτο ἐν τοῖς λις α ει πεν ἐχομενον, κλητῆς μοιότητος.

8s potari appellat rem, quae par sit omnibus visis et pro positis mentis oratione exprimemsis, Oeηγώρ. λώττης , -1μα risu πλῆθει λα, simul linmae miniiterio, et vocabulor uir multit sine quomain verboruin haec vid tu esse sententiaci quia simul ipsi suppetunt seiune voeabula, quibus iam in ictam imaevit eam vialectum, qua utitur, et ipsela in noua ominiinscitur, Mnala.

435쪽

ἐναργῶς σημαινουσης ἔκοις .

438쪽

ω υσπιςὀτεροὶ oculi hic dicuntur primuin ανι τεροιαὴς ακοῖς, tum rursu δυσπιώτεροι, ψiae sibi vi. dentii hauLeonstare sed bene conuant primo loco discisiuis ocissi, quam aures, Medum de quo misit malina vae'ειας, perspicuitatis, et luminis velut in diantis Vulgatae tamen patronuin se fert et Koehlerus.1 inalim. αὐτοῖς τοις ὀρωμνοις. in ipse i iuri Maeeonspemsi afferunt.

439쪽

imis Luciani Contemplantes e. 4. p. 49s 8. Neisten. . xi de Phidiae Mine in in axe Ai is collocata, quis est. qui ignoret 8 Ia f. συ h ἡ νικα Φήσεις. ales tu quidem vincere, ideo quod nobis et arte poetica, et vetustate telnpori , praeis stes, aut alias pateticipium meo cum infinitiuo et M I3. 6 colligit urinari modo verosenile fies versum G. p.

440쪽

ἱκανως ἔχει καται την τέχνην. την ἐν γαρ αρ-- τον βακυλέαι βώλεταν ηλουν, το ἰσχυρον Is recte Veneta τον νομον. sed deinde quoque leg τοκοινον, et nescio, an post πολιεύς δε etiam addelictuin sitis viμιος. Mor dat Lνξ ιο - τον κοινώ. :iectionis in refert.17 ο- α σε ' Θεγγόμ νον Apparet verbi eorrupta et inuit Me neque inultam iuuat, in venere post a niues sentetitia suis in perspiciis, sed vis, ipse haud reperio sententia iram est O . αγαλμα