장음표시 사용
271쪽
φρονος μψους μη φῶμεν εἶναι λόγους και μιμησεις, η τους υλεξαμενοῖ του Tηίου τους πρώους γραφέντας των -- κρατικων διαλόγων. ἄντικρυς φάσκων ὁ πολυμαθέστατος ἄριστοτελης πρὸ Πλλωνος διαλόγους γεγραφέναι τὸν 'Ἀλεξαμενόν. Λιαβάλλει δἐ ὁ Π λάτων και Ορασυμ οσetὁν Xαλκηδἄνιον, σοφισθ Uoιον λαι λψων τψ ον ματι. χτι δἐ 'HUαν και Γοργίαν καὶ Παρμενίδην καιενι διαλόγω τρ Πρωταγόρα πολλους, ὁ τοιαύτα ἐν τηιυλιαω εἰπών ' , Oταν, ἀμαι, δημοκρατουμένη πόλις,
272쪽
-A-oJ IJαυτά φασι καὶ Φαίδωνα εἰπεῖν, ἀναγνοντα τὼν περι φυχης. Λιο καλως ὁ Ιεμων περὶ αυτου εφη ' Ως ἀνέπλαττε Πώτων, πεπλασμενα θαυματα εἰδας. 'Παρμενίδη μεν γάρ και ἐλθεῖν εἰς λόγως τον του Πλάτωνος ΣωκράτW, μόλις η ηλικία συγχωρεῖ, ουχ ως καιτοιό -ους εἰπεD η ἀκοῖσαι λόγους. TO M πάντων σχετλιωτερον, και το ειπεῖν ουδεμιας καπεπειγουσης χρείας,
κακολογῶ πάντας τους ποπιὰς, επειτα και τους υπὸ του
276쪽
ἐπιγρα- διάλογον ἐξέδωκεν.116. Ἀγησανδρος δ' ὁ Λελφὸς ἐν τοῖς υπομνήμασι,
περὶ της προς πάντας του Πλάτωνος κυκν ας λέγω, γράφει και ταυτα ' ,,Μσὼ ' Σωκράτος τελευτην ἐπιπλεῖον τῶν συνηθων ἶ μούντων, εν τινι συνουσία Π2ά--τ- συμπαρών, λαβών το ποτηριον, παρεκάλει μη ἀθω- μαν αἰπους, ῶς ικανὸς απιὸς ειη πεῖσθαι της σχολης, καὶ προέπιειν υπολλοδώρω. Kαι ἶς εἶπεν, 'Πδιον αν
277쪽
παρα Σωκράτους - του φαρμάκου κυλικα εἰληφειν, ηπαρα σου Τ του οἴνου πρόποσιν. 'Eδόκει γαρ Πλάταν φθονερος εἶναι, κάὶ καχώ - ηθος Ουδαμῶς μδοκι- μῶν. καὶ γὰρ ' ίστιππον προς Λιονυσιον αποδημη- σα τα ἔσκωψεν, α/ὸς τρις εις Σικελίαν ἐκπλευσας 'ειαξ μεν των ζυάκων χαριν, οτε κώ τοι πρεσβυτέρω χιονυσίω συγγενόμενος εκινδυνευσε, δὶς ει προς τυν νεωκερον Λιονυσιον. Αἰσχίνου τε πεπιος οντος, καὶ μα- σα εχοντος ΣενοκράτW, τουτον περιέσπασε. και. Φούδωνι δε την της δουλείας εφιστας δίκην ἐφωράθη
u etὁ καθόλου πασι τοῖς Σωκρατους μαθηταις επεφυ-κει μητρυιας εδων διάθεσιν. Αιοπερ Σωκράτης, ο ἀηδῶς περι αυτου στοχαζόμενος, ἐν-γιον εἴησεν εωρακέναι, πλειόνων παρόντων. Βοκῶν.γαρ πη τυν Πλάτωνα, κορώνην γενόμενον, ἐπὶ - κεφαλ μου ἀναπηδη
σαντα, τὸ φαλακράν μου κατασκαριπει, και κράζειν πωριβλέπουσαν. Λοκῶ οὐν σε, ω Πλάτων, πολλὰ κατὰ της ως φειδεσθαι κεφαλης. Ἐν ει ὁ Πλάτων προς τῆ κακοηθεία και φιλόδοξος, ὁστις εφησεν, χσχατον τον της δόξης χιτωνα ἐν έ θανάπω αυτω ἀποδυόμεθα, ἐνδια--αις, ἐν ἐκκομιδαῖς, ἐν τυφοις' ως φησι Λιοσκουρίδης' ἐν τῶς ἀπομνημονευμασι. καὶ τὸ πόλιν ει θελησαι οὐ σαι, καὶ τὸ νομοθε σαι, τίς ου φησει πάθος εἶναι φωλοδοξίας; 'Ληλον δέ ἐστι τουτο, α G D eto, IDμαίωγα ' , λανθά τι πάθος προς - πολιτειαν, ωσπερ ἄνει ζωγράφος ἐβουλετο τὰ ἐαυzo5 - εργα κινουμενα καὶ περγὰ Hῶν, ουτω κἀγώ τους πολιτας, ους διαγράφω 117. Περὶ δἐ των ἐν τῶς διαλόγοις αυτου λελεγμέ-ν τί ἄν καὶ λέγοι τις; μὰν γὰρ φαη, y διαπλαττομένη αθύναπος - αφου, καὶ καπὰ - ἀπόλυσιν χωρι-
279쪽
280쪽
συγχωρηση τις, μεθίστασθαι τας των τετελευτηκότων χας εις αiλας φυσεις, και προς τον μετεωρότερον καὶ καθαρώτερον ανέρχεσθαι τόπον, ατε κουφόττος μετε--χουσας, τί πλέον Ῥιν; χν γαρ μέ ' ανάμνησίς ἐστιν,