Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

11쪽

εἰς περβολην αφῖκται του καταπτυστου γενοr3ς;

μω κακῶν.

ἔστι δὲ σκοπι- π άρ ιη πρῶτα μεν την Πλαγγόνα, τις οπερ η χιμαιρα πυρπολεῖ τους βαρβάρους. εἷς μονος δ' ἱππεύς τις αυτης τον βίον παρείλετο

πάντα τα σκευη γαρ ελκων χε ἐκ το οἰκίας. οἱΣινώπη δ' αὐσυνόντες Ουχυδρα σύνεισι νυν -

γραυς μὲν αυτη, παραπέφυκε δ' Ἀγάθαινα

πλησιονώς τὰ πολλά - εἰσὶ ταυτης ἐστι διπλάσιον

κακόν.η δὲ Νάννιον τί νυνὶ διαφέρειν σκυλλης δοκεr eoi χυ ἀποπνιξασ εταίρους τον τρίτον θηρευεται

ἔτι λαβεῖν ἀλλ' ἐξέπι- πορθμὸς ἐλατωφ

num. η θὲ Φρυνη την χάρυβδιν ουχι πόρρω που ποιεῖ, τόν τε ναυκληρον λαβουσα καταπεπωκ' αυτ' σκάφει; Θεανὼ δ' ουχὶ σειρην ἐστιν ἀποτετιλμενη; βλεμμα καὶ φωνη γυναικός, τὰ σκεληχε κοψίχου.

σφίγγα θηβαίαν δὲ πάσας ἐστι τὰς πόρναςd

καλεῖν.

τισιν,

ἐρῶσι καὶ φιaουσι καὶ συνεισιν ηδέως.

12쪽

ἔπειτ' εχειν προικ' ουχὶ τιμην πασχομεν; πικράν γε καὶ μεστην γυναικείας . . ἡ τῶν γαρ ανδρῶν τὶ προς ἐκείνην μελι' ο μεν ἡ συγγνώμην ἔχουσ αδικουμενοι, παυται δ' ἀδικουσαι καὶ προσεγκαλουσ ετι - ου ἐχρῆν αρχουσιν - δ αρχειν προαμελουσιν, ἐπιορκουσιν, ουδὲ, κακέονἔχουσι καὶ κάμνειν λεγουσ' ἐκάστοτε.

ων ταῖς γυναιξὶν ουδ οτιουν φωνης ἔνQ,

Φιλέταιρος Κορινθιναστῆώς τακερόν, ω Ζεῶ, καὶ μώι - - βλέμμ ἔχει.

ου ἐτος εταίρας ἱερον ἐστι πανταχου,

ἀλλ' ουχὶ γαμετης Ουμμου της πιλάβος υμφις δ' ἐυ Ἀθάμαντι

13쪽

γαμετῆς ταίρα πολυ γε καὶ μάλ' εἰ,ιότως. η μὲν,--γαρ καπας -- ,δον μένει,

η οἰδεν τι η τοι τρόποις ον εος ανθρωπός ἐστιν η προς αλλον απιτέον. 8. υβουλος ὁ ἐν Αρυσαλα κακῶς ἀπόλοιθ' οστις γυναῖκα δeυτερος ἔγημε τον γα πρῶτον οὐκ ἐρῶ κααλ. D mih ἄπειρος οἶμαι, του κακου, σχὲον ὴν γυν κακον πεπυσμένος. καὶ προελθών φησιν

ω Ζευ πολυ εἶτ' ἐγὼ ἐρω γυναῖκας νη Θί ἀπολοίμην αρα, is πάντων αριστον κτημάτων ε ἐγένετο κακη γυνη Μηδεια, Πηνελόπη δέ γε μέγα πρῆγμ Ἀρει τις ς λυτα μνηστρα κ

'Mλκηστιν ἀντεθηκα χρηστην. λλ' ἴσως Φαίδραν ἐρεῖ κακῶς τις ἀλλα νη-α

ταχέως γέ μ' αἱ χρηστά γυναῖκες ἐπέλιπον,των δ αυ πονηρῶν ἔτι λέγειν πολλὰς ἔχω.υρι- ῶν δ' ἐν Καλλωνιδη κακος κακῶς ἀπόλοιθ' ο γημας δεύτερος θνητῶν. ο μὲν γα πρῶτος ουδεν ηδίκει οἴπω γαρ εἰδὼς οὐτος οἷον ῆν κακον Πάρφανεν γυναῖχ' - δ' - μω λαβὼν εἰς προὐπτον ειδὼς αυτον ἐνέβαλεν κακόν.καὶ - φάνης ἐν Φιλοπάτορι

14쪽

ου γαμεῖς - νουν ἐχης, τοὐτον καταλιπὼν τον βίον γεγάμηκα γαρ καυτός, δια τουτό σοι παραινῶ μεγαμεῖν.

B. δεδογμένον - πρῆγμ' ἀνερρίφθω κύβος

A. πέραινε σωθείης δε νυν ἀληθινον

εἰς πήλαγος αυτον ἐμβαλεῖς γα πραγμάτων, ου λιβυκον ουδ' αἰγαῖον. . . - των τριάκοντ' - ἀπόλλυται τρία πλοιάρια γήμας δ' ουδὲ εἷς σέσωσθ' ολως. ἐν δὲ ' πιπραμέν ὁ πρῶτος η γημας, ἔπειθ' ὁ δεύτερος. εἶθ' ο τρίτος, εἶθ' ὁ τέταρτος, εἶθ' ὁ μεταγενης.

κτες φησί . Zευ, τί χρη γυναῖκας ἐξειπεῖν κακόν; ἀρκουν - εἴη καν γυναῖκ' εγης μόνον. s. ου αἰσθάνονται δε υδ οι παρ' ἡλικιαννεας πύμενοι γυναδεας εἰς προυπτον κακον αυτολωβάλλοντες, -ι- του παραυ--ι ἡ παραυ--

σαντος απιτοῖς

θ τοι συμφορόν ἐστι γυνη νέα ἀνδρὶ γέροντι ουσα πηδαλίμπείθεται ως κατολοπιδ αγκυραι χρυσιν απορρήξασα δεσμα πολλάκις ἐκ νυκτῶν αλλον εχει λιμένα.

καὶ Θεόφιλος δὲ ἐν Νεοπτολί- ἔφη - σύμ-ρον νέα 'στὶ πρεσβύτη γυνη

ωσπερ γαρ ακατος ουδὲ μικρον πείθεται

ἐνὶ πηδαλίω - πεισμ' ἀπορρέiξασα δὲ ἐκ νυκτος τερον λιμέν' ἔν- ῶζευριπι

15쪽

10 Pl0. -δένα δὲ υμῶν ἀγνοεῖν οωμαι, ανδρες φίλοι, bοτι καὶ οἱ μέγιστοι πόλεμοι διὰ γυναικας ἐγένοντο οἰλιακος δι Ἐλένη 5 ο λοιμος δια ρωσαν Ἀχιλλέως μηνις διαμισηίδα, καὶ ὁ ἱερος δε σαλουμενος δι' -- ραν γαμετην, φησὶ Βουρις ἐν δευτέρα στοριῶν -- μίαν γένος, ονομα Θεανώ, --οθεωανάπο Φωκέως τινος δεκαετῆ δὲ καὶ Ουτος γενομεν- τω δεκάμφἔτει Φιλίππου συμμαχη παντος πέρας ἔσχε τότε γαρειλον οἱ Θηβαῖοι την Φωκίδα καὶ ὁ κρισαῖκὸς δε πό- ih λεμος ὀνομαζόμενος - μι βαλλισθεν iiDὰβ περὶ τολίερου πολεμου, οτε Κιρραω προς Φωκεῖς μολώμησαν, δεκαετης ην, αρπασάντων Κιρραίων την Πελάγοντος του Φωκέως θυγατέρα Μεγιστὼ καὶ τὰς Ἀργείων θυγατέρας ἐπανωπισας ἐκ του πυθικολίερου. v δεκάτω δε ἔτει ἐάλω καὶ μωρα ἀνετράπησαν δὲ καὶ ολοι οἶκοι διὰ γυναίκας ὁ Φιλίππου τοs 'Aλεων-δρου πατρος διὰ τ-Κλεοπάτρας γάμον, ο φακλέους λα τὴν γόλης ἐπιγαμίαν της υ του θυγατρός, ὁ Θησέως δια την Φαίδρας της Μίνωος ο Ἀθάμαντος α διὰ τον, -- Pψέως, ο γά-- δια τον Γλαυκης της Κρέοντος, ὁ γαμεμνονος δια Κασάνδραν. και ἐπ Αἰγυπτον δὲ Καμβύσου στρατεία, ως φησι Κτησίας, δια γυναῖκα ἐγένετο ὁ γαρ Καμβυσης πυνθανόμενος τας αἰγυπτίας γυναῖκας ἐν ταῖς συν- et oυσίαις διαφέρειν --λλων π εμψε προς Ἀμασιντον Αἰγυπτίων βασιλεα, μίαν αἰτῶν προς γάμον των θυγατέρων ο δὲ των - λυτου - ἔδωκεν, υπονοησα μη γυναικος ειν αυτην τιμην ἀλλα παλλακίδος επεμψε δε τηνυπρίου θυγατέρα Νειτητιν ὁ δεM 'Aπρίας ἐκπεπτώκει της Αἰγυπτίων βασιλείας διὰ την

16쪽

σφόδρα ἐμασθεὶς ἐκμανθάνει παρ' αὐτῆ τὰ πάν-

καὶ δεηθείσης ἐκδιαυγα του - 3τον φόνον πείθει πολεμησαι Αἰγυπτίοις. Θείνων δ' ἐν τοῖς Περσικοῖς και Λυκέας ὁ Ναυκρατίτης ἐν τρίτη Αἰγυπτιακῶν τὴν μιτ ντιν λύρφ στεμφθηναί φασιν ἡπο - ους , ης γεννηθηναι τον Καμβυσην ον κδικ0ὐντα τῆ μντρὶ ἐπ' Αἴγυπτ- ποιήσασθαι στρατείαν Θουρις δ' ὁ Σάμιος κιὰ πρωτον γε- αι πόλεμόν φησι δύο γυναικον, λυμπιάδος - Ευ δίκης' ἐν την μεν βακχικώτερον μετὰ τυμπάνων προελθεῖν, την σῬυ- ρ δειν μακεδονικῶς καθωπλιασμένη , κομεῖ ν τὰ

πολεμικα -- παρὰ Κυννάνη τη λλυρίδι.

561 G1. ἐπι τουτοις τοῖς λόγοις ι δοξε τοῖς παρουσι τῶν φιλοσόφων περὶ του ερωτος καὶ αυτους τι εἰπεῖν καὶ π 4 κάλ-- καὶ ἐυχ μανλόγοι φιλόσοφοι πάμ---λλοι ἐι οἷς τινὲς καὶ ἐμνημόνευσαν του σκηνικουφιλοσόφου Ευριπίθου ἀσμάτων, ων ν καὶ τάδε παίδευμα δ' Ἐρως σοφίας μετης πλεῖστον παρέχει,

και προσομιλεῖν ουτος ο δαίμων ο

πάντων ηδιστος ἐφυ ητοῖς. καὶ γαρ αλυπον τέρψιν τι ἔχων εἰς ἐλπίδ' αγει τοῖς δ' ἀτελεστοις li των τουδε πόν--μητε συνείην χωρίς, πρων ναμ μι τρόπων πιτο δ' ἐρῶν προλεγ τοῖσι νέοισιν

μη ποτε φευγειν,

καὶ κατα--Πίνδαρον δε αλλος τις ἐφη εἴη καὶ ἐρῶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιέον - ἐτερος δε τις προσέθηκε των Εὐριπίδου τάδε νυ δ', τύραννε θεῶ τε κα θρώπων πρωS,

17쪽

μη δρῶν δ' ὁπ' αυτου του διδάσκεσθαι φιλεῖν ἀφαιρεθησε χάριτας αἷς τιμῶσι σε. 12. Ποντικυος η Ζηνωνα ἔφη τον Κιτιέα -ο- λαμβάνειν τον Εὐρωτα θεον εἶναι φιλίας καὶ ἐλευθερίας ἔτι δε καὶ μονοίας παρασκευαστικόν, αλλου ih οὐδενός. δῶ καὶ ἐν-Πολιπε ἔφη τον' ωτα θεονεωπι συνεργον πάρχοντα προς την της πολεως σω d. τηρίαν. τι δε καὶ οἱ τούτου πρεσβυτεροι κατὰ φιλοσοφίαν σεμνόν τινα τὰν Ἐρωτα καὶ παντος αἰσχ γῶκεχωρισμένον ὐδεσα δηλον ἐκ του κατὰ γυμνώσια 15 υτον συνιδρυσθαι Ερμῆ κα φακλεῖ, τω με λόγου Ψω δ' ἀλκης προεστῶτι, ν ένωθέντων φιλία τε καὶομόνοια γενναπται, δι ν η καλλίστη ἐλευθερία τοῖς ταυτα μετιουσι συναυξεται. - ηναῖοι δὲ τοσομον ἀπωχον του συνουσίας τινος πολαβεῖν προεστάναι

- τον' - ωστε της Ἀκαδημείας ἐκ λως τῆν νῆ καθιερωμένης αυτόθι τον Ἐρωτα ἱδρυσάμενοι συν-

ουσιν αυτφ. Θεσπιεῖς τε τα ἐρωτίδια τιμῶσι, καθ

άπερ θηναια Ἀθηναῖοι καὶ λύμπια 'Hλεῖοι μ- δικά τε τα αλιεια καὶ ἐν ταῖς δημοτελέσι δὲ σαονδαῖς' - ἐπίπαν Ἐρως τιμαται Λακεδαιμόνιοι δὲ προτων παρατάξεων Ἐρωτι προθύονται, ώς ἐν τῆ των παραταττομένων φιλία κειμέν=N της σωτηρίας τε καὶ νίκης καὶ μητες δ' ἐν ταῖς παρατάξεσι τους καλλίστους των πολιτῶν κοσμησαντες, δια τούτων θυουσι

ει - Ἐρωτι, ως Σωσικράτης μορεῖ. ο δὲ παρὰ Θηβαίοις ἱερος λόχος καλ-μενος συνώστηκεν ἐραστων καὶ ἐρωμένων, τρο του θεο σεμνότητα ἐμφαίνων,

18쪽

ἀσπαζομένων θάνατον ενδοξον αι τ' αἰσχρου καὶ ἐπο-562 φω/ιακοῖς, γυμπάσων ἀλαωθέντες τ' Ἐραντ τυ διὰ τουτον ἀγομένην ορτην ἐλευθέρια προσηγόρευσαν ον θιὼν καὶ Ἀθηναω ἐλευθερίας ἔτυχον καὶ οἱ Πεισιστρα-πι ιπεσόντες ἐπεχείρ - διαβάλλειν πρῶτοι τάς περὶ τον θεὸν τἀτον πράξεις.

13. τουτέον λεχθέντων ο Πλούταρχος πεμνημόνευσε των ἐκ Φαωρου Ἀλέξιδος πορευομεν δ' ἐκ Πειρπιῶς - των κακῶν - της ιπορίας φιλοσοφειν πη- μοι. l, καί μοι δοκουσιν ἀγνοεῖν οἱ ζωγράφοιτονἘρωτα, συντομωτατον ' εἰπεῖν, μοι του δαίμονος τούτου ποιουσιν εἰκόνας ἔστιν γαμουτε θῆλυς ου ἄρρην, πάλιν, Ουτε θεος οὐτ' ἄνθρωπος, Ουτ' ἀβέλτερος ουτ α-- ἔ- ω, αλλά που συνηγμενος παντοθεν ἐλενὶ τυπω τε πω εἴδη φέρων.

λμα μεν γαρ ἀνδρός, ἡ δὲ δειλία γυ--- η δ ανοι μανίας, ο δὲ λόγος φρονοῶντος, η σφοδρότης δὲ ρός, ὁ δὲ πόνος αδάμαντος, η φιλοτιμία δε δαίμονος. -ὶ ταυτ' ἐγὼ μα . Αθηναν καὶ θεους οὐκ Οἰδ' ο τι ἐστίν, αδε ομως ἔχει γέ τι

τοιουτον, εγγύς τ' εἰμὶ του νοηματος.

βουλος δ' η ραρὼς ἐν Καμπυλίωνι τίς ν ὁ γράφας πρῶτος ἀνθρώπω αραη κηροπλαστησας ρωθ' υπόπτερον;

λ οὐδὲν ἐδει πλην χελιδόνας γράφειν,

αλλ' ην πειρος των τρόπων των του θεου. 4 ἔστιν γαλουτε κουφος ουτε διος απαλλαγηναι τρο φέροντι την νύσον,

19쪽

14 , irβαρυς ' κομιδῆ πῶς αν ουν χοι πτερα τοιουτο πραγμα ληρος, εἰ καφησε τις λέγεται γαρ λόγ0ς υπο των σοφιστῶν μη πέτεσθαι τον θεοντον ' uno: τοὐς δ' ἐρωντας αἰτίαν δ' ἔχειν ἐκεῖνον αλλως, γνοηκότας δὲ τους εγραφεῖς ἐχ0ντα πτερυγας αυτον ζωγραφειν.14. Θεόφραστος δ' ἐν τω Ἐρωτικελαι μονά ih φησι τον τραγικον λέγειν ώς-- οἶνον των χρωμένων τοι τρόποις κεράννυσθαι, ουτως καὶ τον Ἐρωτα ος μετριαζων μέν ἐστιν εῶχαρις επιτεινόμενος δε καὶ διαταράττων χαλεπωτατος δάπερ ὁ ποιποὶ Οὐτοὶ κακως αυτου τὰς δυνάμεις διαιρῶν φησί ' δίδυμα γαρ i5 τόξα αυτον ἐντείνεσθαι χαρίτων το μεν ἐπ' ευαίωνι

et ους δεῖ γε πρῶται μὲν στρατευτικωτάτους εἶναι πονεῖν τε δυναμένους τοῖς σωμασιν

λιμα προσεδρευειν τ' ἀρίστους τω πόθφ, πο Ἀκους, τι μούς, προθύμως, εὐπόρως ἐν τοῖς ἀποροις βλέποντας αιμυλωτάτους. 25 Θεόφιλος δ' ἐν τω Φιλαύλω 563τίς φησι τους ἐρῶντας υχὶ νουν ἔχειν; η που τίς ἐστι τους λόγους ἀβέλτερος ει γαρ φέλοι τις του βίου τὰς ηδονάς.

- ἐγὼ μὲν ουν καυτος κιθαριστρίας ἐρῶν, παιδος κόρης, οὐ νουν ἔχω προς των θεῶν, κάλλει καλης μεγεθει μεγάλης, ἐχνη σοφῆς;

20쪽

--τῶν θεῶν --δο δεκ' εωτω φως; ἐταραττε κἀκεινους γαρ ἐμβάλλων στάσεις, ο ην με αυτῶν ώς ινλίαν ην θρασῶς σοβαρῆ, ἀποκόψαντες αὐτ- τα πτερά,

δευρ αυτον ἐφυγάδευσαν - ημος κάτω, περὶ δε του ἐρῆνυμφις ἐν Βιθυράμβ' φησὶ τί φης συο ταυτὶ προσει- πείσειν ἐμέ, ως ω ἐραστής οστις λαῖον φιλων

τροπων ἐραστης ἐστι τU οψιν παρεὶς σώφρων, ληθῶς -τε τουτο πεί μαιο- ώς πένης ανθρωπος ἐνοχλων πολλάκις τοῖς - ἀσιν - λαβεῖν τι μύλοπι. Αλεξις Ἐλερο οστις αυτης της ἀκμῆς τῶν σωμάτων μῆ-- αλλον δ' οὐδὲ γιγνωσκε λόγον,της ημνης ἔστ' ουχὶ τῶν φίλων φίλος, αδικεῖ τε τον' - ἐμφανῶς θωὸς θεόν,

απιστον αὐτον πασι τοῖς δελοις ποιῶν.

15 τουτων τῶν πιαιως ἀπομνημονευσας ὁ Μυρτίλος - ἀποβλεφας εἰς τους τὰ της στως αἱρουμένους, τὰ Ἐρμείου του Κουριέως ἐκ τῶν ωπον προωτων

λήγων υποκριτηρες, ο μόνοι πάντα ταν τοῖς πίναξι πρίν τι τω σοφ δουναι