Athenaei deipnosophistae Lib. XIII XV, summaria et indices

발행: 1859년

분량: 521페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ἐναντία πράσσοντες οἷς τραγωδειτε, παιδοπῖπα οντες καὶ τολο μόνον ἐζηλωκότες τον ἀρχηγ- μῶν τῆς σοφίας Ζήνω/α τον Φοίνικα, ο - δεποτε γυνωκὶ δεργατο παιδικοις ν ἀεί 'Aντίγονος ο Καρύστιος στορεῖ ἐν τ*πιρὶ του βίου αυτου. θρυλεω γαμοτι δεῖ μ' - - πων ἀλλα, ψυχῆς ἐρῶν , οἱ μέχρι ὀκπω καὶ εἴκοσιν ἐτων δεῖν λέ-rγοντες συνέχειν τους ἐρωμένους καί μοι δου Αρ 1 -- ο Κεῖος ὁ περι--μος - κακῶς εἰρυιέναι ἐντ δευτέρω περὶ των ἐρωτικῶν ομοίων προς τινα

υττικον, μεγαν τινὰ κατα την λικίαν ἐπιδεικνύντα

φρά νυ τοι μεγάλων δώρων ἐπεμαίετο θυμός. 16. γη σανδρος δ' ἐν τοῖς πομνημασιηδυσμάτων φησὶν ἐραν παντας - τῶν κρεῶν ουδὲ

των ἰχθυων' Ἀπ0γενομένων γουν τούτων ουδεὶς, ηδέως ἔτι προσφέρεται το κρεας ουδε τον ἰχθiν, ουδὲ ἐπι με τῶ --ῶν καὶ τῶν ἀνηδύντων καὶ γαρ τοπαλαιον παίδων ρων, ως καὶ ωρίστων φη, 6θεν καὶ καλείσθαι τους ἐρωμένους συνέβη παιδικά προς ἀλη

θειαν γάρ, καθαπερ φησὶ Κλέαιρπνος ἐν τ' --φ τωνα, Ἐρωτικῶν Λυκοφρονίδην εἰρηκέναι φυέHουτε παιδος αγενος ουτ παρθένων ντων χρυσοφόρων ουτ γυναοιῶν ἐν κώλπων καλὸν το πρόσωπον, ην μη κόσμιον πεφύκ - η γαρ αἰδὼς αννος ἐπισπείρει. a. καὶ ὁ ριστοτελης δε ἔφη τους εραστὰς εις Ουδενέλλοτ σωματος των ἐρωμένων αποβλέπεινή τοῖς θαλ- μους, εν οἷς ηὐαιδώ-ατοικεῖν Σοφοκλης δέ που

22쪽

ἐκθάλπεται δε αυτός, ἐξοπτῆ δ' ἐμή,

ωον μετρων ὀφθαλμον, ωστε τέκτονος. παρὰ στάθμη ' ἰόντος ορθουται κανώ . 17. Λικυμνιος δ' ὁ πιο τον -- φησας ἐραν

λυπτει τους φθαλμους, ἀλλ' ἀναπεπταμενων ων βλεφάρων κοιμίζει - ἐρώμενον, πως διὰ παντος ἀπολαύρ της του θεωρεῖν ηδονης λέγει δ' οἴτως υπνος δὲ χαίρων ὀμμάτω αὐγαῖς ἀνωτεπταμένοις οσσοισιν ἐκοίμισε κουρον. καὶ η Σαπφὼ δε πο0 τον περβαλλόντως θαυμαζόμενον την μορφω καὶ καλὸν εἶναι νομιζόμενόν φησι -- κάταντα φίλος και αν εχ οσσοις ἀμπετασον χάριν ο δ' Ἀνακρέων τι φησίν;

ἁ πα παρθένιον βλεπων, 1μαί σε δ' - κλυεις ου εἰδὼς οτι της ἐμης φυχης νηιοχευεις. 0 δε μεγαλοφωνότατος Πίνδαρος. τὰς δε εοξένου φησὶν ακτῖνας οσσων μαρ' μαριζοίσας δρακεὶς ος μὴ πων κυμαίνεται,-ἀδάμαντος σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν. δε του Κυθηρίου Φιλοξενου Κύκλωψ ἐρῶν της μ' λατείας καὶ ἐπαινῶν - ὸς - κάλλος, προμαντeV0

23쪽

πμενος την τύφλωσιν, πάντα ἀλλον αὐτῆς ἐπαινε ξτων ὀφθαλμων μηριονευε λέγων ωδε χρυσεοβόστρυχε Γαλάτεια, χαριτόφωνε, κάλλος ἐρώτων. τυφλὸς ὁ ἔπαινος καὶ κατ' Ου- μιος - his rκείω ἐκείνωφρυαλε γλαυκεων αρίτων θάλος,

καλλικόμων Ῥω -Hμελέδημα, σὲ μ ν Κύπρις ἀγανοβλέφαρος Πειθὼ δέοισιν ἐνένθεσι, Φρύνιχος τε ἐπὶ του ρωίλου Ρηλάμοτειν ἐπὶ πορφυρέως παροι - ἔρ--.18. υμεῖς ε ξυOομένους τα γένεια περιφερετε ' τους ερωμένους, του ζέρεσθαι τον πώγωνα κατ'

Ἀλαανδι- - μένου, ως φησιν - βαιμιππος 565 ἐν τετετάρτω περὶ του καλου - της δονης. ἀκαίρως δε,-ς ἐμαυτον πείθω, μεμνγομαι της λαεως χαίρω γαρ πάνυ τῆ ἀνδρὶ διά τε τηρο πολυμαθίαν καὶπι την του μους ἐπιείκειαν λέγει δὲ Ουτως ο φιλόσοφος τὸ ξυρεσθαι τον πωγωνα κατ' Αλέξανδρον προηκται, των προτέρων οὐ τρωμένων αὐτω καὶ γαρ ιμόθεος

διαπη μιν ου σφόδρα ἀρχαῖον τον πρῶτον προσκει- ράμενον παρωνύμιον ἔχειν Κόρσην δῶ καὶ πιεω , φη που δν πιττοκοπουμενόν τι η ξυρουμενον ορας, δυοῖν τούτων ἐχειν δεῖ θάτερον ' η γαρ στρατεύειν ἐπινοεῖν μοι φαίνεται - ,αὶ πάντα τω πωγων δραν ἐναντία,

πλουσιακον τούτω τι ποοσπίπτει κακόν.

τί γαρ αἱ τρίχες λυπομινχμῆς, πρὸς θεῶν,

24쪽

m is

M ας ἀνηρ ἔκαστος ημῶν φαίνεται, εἰ μή τι ταύταις ἀντιπράττεσθ' υπονοεῖς, m δὲ Μών τινα-τως ωγντα - γένειον φαρομμη τι ἔχεις ἐγκαλεω τρ φυδει - ανδρα, ἐ-ίησε

και υ γυναῖκα; τερον δε τινα ἐπὶ Ἀπου ἰδὼν παραπλησίως ἔχοντα καὶ μεμυρισμένον καὶ τουτοις ἀκολοπι γλημφιεσμένον, πρότερον , ἔφησε ζητεῖν τί

νόμου οντος μη ξύρεσθαι -δὲ ὁ ἐπιληψόμενος ουδείς ω, δια - πάντας ξυρωθαι ἐν Β ramis δὲ ζημίας

ἐπικε μένης τε χοντι κουρε ξυρον ουδὲ ηττον πάντες χρῶνται αὐτ- και ταλα μὲν ο θαυμάσιος ἀρναε ρύσιππος. 19. -σοφος ἐκεῖνος Ζήνων, ως φησιν Αντί--γθδ O ρυστιος, προμαντευόμενος - το 1οεἰκός περὶ του βίου καὶ της προσποιητου ἐπιτηδεύσεως ἔφη - οἱ σωρια--σαντες αυτου - λόγων καὶ μη συνέντες ἔσονται ἐυπαροὶ καὶ ανελεύθεροι, καθαπερ ι της Ἀριστίππου παρενεχθέντες αἱρέσεως -- κα ὶ γοεῖς καὶ δη τοιουτοι - 4ωὶν οἱ Μ πλε ῖστοι, συνεσπασμένοι καὶ κακοπινεῖς Οὐμμον τομηθεσιν ἀλλα και εξει βουλόμενοι γαρ ἐνδύεσθαι την

αὐτάρκειαν καὶ την εὐτέλειαν ευρίσκεσθε ἐπὶ τὴ φιλαργυρίας θυραι ἐυπαρως ζῶντες σαὰ τριβωνάρια περιβαλλομενοι μικρὰ καὶ τῶν ηλων ἐμπιμπλάντες τὰ Ἀκαττυματα καὶ κιναίδους καλοῶντες - η μύρου προσβάλλοντας η μικρεμαλακωτέραν ημφιεσμένους ἐ- πτα - δε οπιν ουτως ἐσταλμένως περὶ ἀργύριον ἐπτοησθαι καὶ ἐρωμένους περιάγεσθαι ξυρουμένους τ γ ν - καὶ τοκορρον, αγυς ἀκολου-7ντας ἐν τῆ ' κείω μετὰ σοφιστωνυηυία λεπτῶν αοίτων συκίν -

κατὰ τονυντιφάνην. 2.

25쪽

IP20 επαινῶ δὲ καὶ αυτος το κάλλος καὶ γαρ ἐν του κροκωτοφορεῖν ἐπιτρέπουσιν. ἐν Ἐδεδι δὲ κρισις γίνεται κάλλους καὶ τω πρώτω τα της θεου, φερειν τεύχη δίδοται, τω δὲ δευτέρω τον βουν ἄγειν, 566 Λεμβος ἱστορεῖ τι κατὰ την Σαάρτην θαυμάζεται μαλλον, κάλλιστος καὶ ρον η καλλίστη, καλλίμας, 'Αρχιδάμου του βασιλέως, γυναικος αὐτῶ καλης α νομενης, ετερας δὲ αισχρῶς καὶ πλουσίας, ,απέκλινενδε, τὴν πλουσίαν, ζημιῶσπι τους ἐφόρους αὐτον, ἐπιλέγοντας οτι βασιλίσκους ἀντὶ βασιλέων τε πάμε

γεννὰν προαιρεῖτcit. υριπίδης τε ἔφη 1ο πρῶτον μεν ἐδος αξιον τυραννίδος.

καὶ ο παρ' μηρωμ δημογέροντες θαυμάζοντες

Ἐλένης το κάλλος φασιν οὐ νέμεσις ρῶας καὶ ἐυκνημιδας Ἀχαιο -υῆδ' ἀμφὶ γυναι=ὰ πολυν χρονον αλγεαπάσχεμ α stisως μα- 1 θεῆς εἰς ωπα ἐοικεν.

ἐκπέπληκται γουν και αυτος ὁ Πρίαμος ἐπὶ τω κάλλειτης γυναικός, καίτοι εν δεινοῖς παρον. θαυμάζει, μῶν ἐπὶ κάλλει τον Ἀγαμέμνοτα τοιαυτ ἐκφωνῶν καλον δ' υτω ἐγὼν οἴπω ἴδον οφθαλμοῖσιν, Ουδ ουτ γεραρόν βασιληρ δὲ ἀνδρι ἔοικεν.καθίστων δὲ κιὰ πολλοὶ τοὐς καλλίστους βασιλέας, μέχρι νυν οἰ ἀθάνατοι καλουμενοι Αἰθίοπες, ως φησι Βίων ἐν Αἰθιοπικοίς. λεοικε γάρ, το κάλλος βασιλείας οἰμων ἐστι. θεαὶ περὶ κάλλους ρισαν προς μέλληλας, κάνδια κάλλος οἱ θεοὶ ἀνηρείψαντο αὐ οἰ--χχόον τον Γανυμ ηdqκάλλεος εῖνεκα οιο, ει ἀθανάτοισι μετείη.

26쪽

ar eti

νιδι λα κώλος ὁ καὶ ὁ μέγιστος των θεῶν διὰ μων χρυσος ἔρχεται, ταυρος γίνεται, ἀετος πτερ - ται πολλάκις, ῶσπερ καὶ ἐπ Αἰγίνη Σωκράτης δ' ὁ φιλόσοφος ὁ των παντ- καταφρονῶν του -κι φαμυκαλλους Ουχ ηττων ἐστίν ως καὶ ὁ --ταYος 'Αρι τελης του Φασηλίτου μαθροου. μεῖς δὲ Ουχὶ καὶ των ἀψύχων τὰ κάλλιστα προκρίνομεν ἐπαινουντες των ο τωρ τι-- - ἔθος το γυμνοῶν τας παρθένους τοῖς ξένοις. ἐν λίω δὲ τη νήσω καὶ βαδίζειν ηδιστόν εστιν ἐH τὰ γυμνάσια καὶ τους δρόμους καὶ ρῆν προοπαλαίοντας τους νέους ταῖς κόμαις. 21. καὶ λ νουλοως, ταυτὶ κά τολμῶ - λέ-oγειν, Ουχοδοdάκτυλος οὐσα, κατὰ τον Κρατῖνον, αλλὰ βολίτινον ἔχων θάτερον σκέλος, ἐκείνου τοπι --ἡμ υsσοι ποιητου την κνημην φορῶν ος ἐν τοῖς καπηλείοις κον τοις πανδοκείοις ἀεὶ διαιτα, καίτοι Ισοκράτους τουρητορος ἐν τω Ἀρεοπαγιτικω εἰρηκότος ἐν καπηλείφὰο

δὲ φαγεῖν η πιεῖν -δεὶς ουδ αν οἰκέτης ἐπιεικῆ, ἐτόλμησε σεμνύνε σθαι γαρ ἐμελέτων, ου βωμολο χευεσθαι. Υπερείδης δ' ἐν τῆκατα Πατροκλέους , εἰ

τινα ἐν καπηλείω κωλ- αι ἀνιέναι εἰς ωρειον πάγου Μ67 o di , σοφιστά, ἐν τοῖς καπηλείοις συναναφυρ' οὐ μεθ ταίρων ἀλλα μεθ' εταιρων, μαστροπευουσας περὶ σαυτον Ουκχλίγας ἔχων, καὶ περιφέρων ἀεὶ τοιαυτὶ βιβλία Ἀριστοφάνους και πολλοδωρου καὶ -- μωνίου καν Αντιφανους ἔτι δε Γοργίου του Ἀθηναίου, πάντων τούτων συγγεγραφότων α δ των Αθηνησινέταιρίδιον - της καλῆς --πολυμαθίας, λ

27쪽

πδὲν ἐμιμησω Θεδμανδρον τον Κυρηναῖον ον φημγέλλε - διδάσκειν ευτυχίαν ἐμοτοδιδάωταλε, --δὲν αρα διαφερεις Ἀμάσιος τολυλείου ον Θεόφρα- στος ἐν τ' ' ωτικω περὶ τους ἔρωτας δεινον γο- φον καλῶν, ώς ωριστείδην κάὶ Παυσανίαν δε τε Νικοφάνη τον ζωγράφους. μνημονεύει δε αυτῶν λταμα καλως γραφόντων Πολέμον ἐν τω περὶ τῶν ἐν, Σικυῶνι πιννάπιπν ω της καλης πολυμαθίας, ανδρες φίλοι, τῆς του γραμματικο τουδε, ς οὐδ' ἐγκαλυπτεται, ἀλλ' ἀν-ανδον τα Εὐβουλου ἀεὶ ἐκ Κεραι - Κόρινθον ηλθον. δεως ἐνταμά πως

καλος γε ο τῶν Κορι-- - στης, ὁ τοιου μα ταῖς διηγουμενος τι Ωκιμον ταίρας νομα καὶ αλλα δε πολλλω 'ναιδὲς δράματα - λαιρῶν ἔσχε τὰς -- α γραφάς, Θάλαττα -οκλέους, Φερεκράτοως Κοριαννώ,

Εὐνίκου γ Φιλυλλίου υντεια, Μενάνδρου δε Θαὶς

καὶ Φάνιον, Αλεξιδος υπώρα, Εὐβουλου Κλεψύδρα. doλω δ' ἐκλήθη αυτη ἡ ταίρα, ἐπειδη προς κλεψ -

δραν συνουσίαζεν εως κενωθῆ, 'A Mamrιάδης Γλα ρηκεν ο του Ἀρείου ἐν τω περὶ Θημητρίου του Φαληρέως γνηγράμματι - τρι- αυ- --α φάσκων

εἰναι Μητίχην.22 ἐστιν εταίρα,

ευφραίνεται γα κακον ἔχων οἴκοι μέγα. καὶ θρηνῶν τις αντον παράγεται - ιμοκλέους

28쪽

ἀλλ' ἔγωγ' ὁ δυστυχης Φρύνης ἐρασθεὶς ηνίκ' ἔτι την κάππαριν

περὶ δε τον πανάθλιον

ευδουσι γρῆες, Νάννιον Πλαγγὼν Λυκα Γνάθαινα Φρωνη Πυθιο-- 'iμυσὶς Κοναλλὶς γερόκλεια Λοπάδιον. τουτων τῶν λαιρῶν καὶ Ἀμφις μνημονευε ἐν Κουρίδι λέγων τυφλος ὁ πλουτος εῖναί μοι δοκεῖ, 1sοστις γε παρὰ ταυτην μὲν οὐκ εἰσέρχεται,

παραχε Σινωπ ρ καὶ - - καὶ Ναννοωριας τε τοιαυταιοι παγίσι του βίου ἔνδον κα τ' ἀπόπληκτος, ουδ εξερχεται.

29쪽

ἐνακάττυται μακρά τις, διάβαθρον λεπτὸν

φορεῖ τε κεφαλην ἐπὶ τον Nior καταβαλου τ' ἐξέρχεται' -- του νιους ἀφεῖλεν - ἔχει τις πιώμοπενέδυ γ' ἐρραμμέν' αυτήν, ωστε την σπυγίαναναβοῶν τους εἰσιδοντας κοιλίαν ἀδρὰν ἔχει, τιτθι Ἀστ αυτι- τούτων - ἔχουσ' οἰκωμικοί ορθὰ προστιρεῖσα ταυτα τουν τον της κοιλίας, ώσπερ ὶ κοντοῖσι τούτοις εἰς το προοθ' απηγαγεν.

τὰς ὀφους πυρρὰς ἔχει τις, ζωγραφουσιν ἀσβήλφ. συμβέβη. - μέλπιναν, πιατέπλασε - ω.

λευκοχρως λίαν τίς ἐστι, παιδέρωτ' ἐντρίβεται. καλον ἔχει του σώματός τι, τοsτ γυμνον δε

ευφυεῖς οδόωτας ἔσχεν ἐξ ανάγκης δεῖ γελῶν,7να θεωρῶσ' οἱ παρόντες το στόμ' ως κομψον

a 'νδον, ω σπερτο μαγείροις α παράκειθ εκάστοτε,ννίκ αν πωλῶσιν αἰγῶν κρανία, ξυληφιον

μυρρίνης ἔχουσα -ττὸν ορθὸν ἐν τοῖς χείλεσιν -- τω χρόνω σέσηρεν, αν τε βουλητ ἄν τε μη.24. ἔψεις δια τούτων σκευοποιουσι των τεχνῶν -

ab G συμβουλεύω σοι, Θεττα ποικιλόδ ρε τὰς ἐπὶτων οἰκημάτων ἀσπάζεσθια καὶ μη καπαναλώκειν εἰς-δὲν δέον τατων υἱῶν κέρματα οντως γα αριστα ο χωλος οἰφεῖς του κρηπιδοποιου πατρός σου πολλά σε σωφρονδε αντος καὶ διδο ξαντος σκύτη βλέπειν η πικω ἀσθα κατὰ Eυμυλου Παννυχίδατας φιλωδους κερμάτων παλευτρίας,

30쪽

γυμνας ἐφεξης επὶ κερως τεταγμένας, ἐν λεπτοπηνοις φεσιν ειντώσας, οῖας Ἐριδανὸς ἀγναὶ ἴδασι κη τευε κόρας παρ' ων βεβαίως σφαλῶς τ εξεστι σοι

μικρου πρίασθαι κέρματος τηρο ηδοντα καὶ ἐν α-- - που---χρῆμα καὶ,φ πιοστις λέχη γαρ σκότια νυμφεύει λαθρα, πῶς ουχὶ πάντων ἐστὶν ἀNιολαος;

ἐαγ- θεωρήσαντι προ τον ηλιον γυμνὰς φεξης ἐπὶ κέρως τεταγμένας, εν λεπτοπήνοις υφεσιν ειστώσας, ῶας φιδανος αγνοῖς δασι κηπευε κόρας, μικροπι πρίασθαι κερματος τορε δονήν

569 καὶ μη λαθραιαν κυπριν, αἰσχίστην νόσων πασῶν διώκειν, υβρεος - πόθου χάριν.Eλλαδος ἔγωγε της ταλαιπωρου στένω, η υδίαν ναυαρχον ἐξεπεμνατο. επιτιμ δε και Σέναρχος ἐν Πεντάθλωτοῖς παραπλη σίως σοι μουσι κιχὶ δεσπουδακόσι περὶ τας μεγαλομίσθους ταιρα καὶ τὰς ἐλευθέρας των γυναικῶν ταυτὶ λέγων δεινα δεινὰ κου ἀνασχετα ἐν τῆ πολε πράττουσιν οἱ νεώτεροι, Oπου παρουσῶν μειράκων μάλ' υπρεπῶν ἐπὶ τοῖσι πορνείοισιν, ας αε- ομνεἰληθερουσας, στέρν' ἀπημφιεσμέωας, γυμνὰς φεξης, δε ὶ κέρως τεταγμενας

ων ωτιν ἐκλεξάμενον ὐ τις γεται, λεπτῆ παρίε στρογγυλη μακρῆ ρικνῆ

νέα παλαιὰ μεσοκόπω πεπαιτερα,

μη κλίμακα στροάμενον εἰσβῆναι λάθρο,

SEARCH

MENU NAVIGATION