장음표시 사용
171쪽
τὸ , εἴπερ διαιρεθείη τα ς εἰς Ἀσα, ἔσται γ ἐὰν το τερον μέρος αυξηθῆ. δηλον πότερον μορίω αριθμου μὲν μονάδι ἐαν - ολν
μονάd πλέον γέν αι, το μέρος το πολειπόμενον τρίτον ἔσται τοὐ
ην ων ξ δ τρίτον ἐπεὶ ουν - της νυκτος αἱ δώδεκα μοῖραι εἰς duo ιοας μερίδας μερίζεσθαι δύνανται εἰς ξ ηυξηθη ὁ καὶ πλέον γε- νονος θάτερον μερος, δηλον δὲ το πόσαις cαις καὶ γαρ μι καὶ δυο καὶ τρισὶ καὶ πλείοσιν si αυέησις δυναται γίνεσθαι ' ανορίζει corr.-ίσας ὁ ποι πης τλαόριστον του πλείονος πόσον η και τι δυο ωραις ξηρὴ, ἐπηγαγεν ori Dir ατη μοῖρα λέλειπται, Loκτὼ μὲν γενέσθαι τὰς παρωχηκυίας -ος, καταλείπεσθαι de τιοσαρας, - εἰοὶ τοὐ
172쪽
λοχος απυλον κέρας το αἰδοῖον rLin scitolio Victoriano liversas explieationes ita consisas esse ut ab terius, alterani licior adscriberetur, ex Eustathio patet, qui iam anteamplieationein in v Aristote tributant ineniora emit his verbis p. mi):
κέρα αγλα οἱ μὲν ἀντὶ του τόξοις γλαι μενε ῖνα λέγε κέρατα τοτ προρρηθέντας, χεις του τόξ- οῖ πέρ εἰσιν, ,ἐJηλώθη, συμβεβλημένα κέρατα- ί δε φασὶ το κέρα ἀγλαὲ παρθενο-- αντὶ συκάλλιστε την τρίχα λὰ πατ) παρθένων. s. esvclitus s. κέρα :θρίξ, τόξον και αἰδαῖον debiloni autem collicis Victoriani fiden nonien-
173쪽
lac, etenim eonfusis ex Poiphris scholis adis, at negliginiter Misi, Mo Aristotelis h. a. s. an et Democriti iesui noniis, Aristoteli ir tu quod premeriti licemiuni erat nisi sorte qui seni iuuii citavisse inuitur in seli. O at ipse in Aristoptimies, qui in Aristotelen sc pse- iiiii et D et odiis idein viiiiiiii cernimir, ii 576lam . ex ini nia . Videtur enim risiui ineui repres vlere Aristarchiis lueniminio hi in
στοφάνης -- πτερω--δεται, ψευδως et in M. α, η. de quimus locis note imitoin i .ehra Aristaretio p. 50 atque in illo loque ioco usu vocis iam seri potest ui Aristupiuinent qui κέρας voluerit sigili-seare αμνὶν reprehenderit Aristarchus, qui τόξον. talen Orie --siarchi fuisse sentenilani ex subulus Veris κέρας βοὸς Η - 'thea leni munimai Quin inspuratione sic niuncta colligimus in qua re eodem libra iurimi vitio Aristoteles pro Aristarcho serit diu apud Plutarchitin desolertia anini AE emlenii seruior copiis ustini quo is emini seliona
174쪽
Propter arguitienti similitudinem hin libet adliotare in Schol. Aristoph.
φυλάττοντας - καὶ οἰνόπτας τους οἰνοφυ-ως. et ues . s. λιν στα id eodem modo corruptum vides aueioris nonion.
175쪽
siarchus' in eois 1 reii iis, omnes aporentatum Aristoteli tributoriunmentiones Hiientur ipsi Ruphyrio, ubi continentarioriiiii Numericorrum
exirenis ramine odicis veneu B. nulla nisi Milonim ei rure in eod. A. tuum autem Porphyrium inrepserit Micior quaestionunt inter seliolis cod. A saepissime appositariun in linc etiain milice licet aucturam insu- inuria pleminuive nie omiserit, Aristotelem si, ille etiari et D. 10 non miraberis. 22 si Π
σις λύειν ). φησὶν Ἀριστοτέλης, καὶ εις λυπάρχοντα ἀνάγων s. νάγειν - τι τοιαυτα ην, ἐπεὶ καὶ νυν ἐν Θετταλία περιέλκουσι περ του τάφους. se solutionitu variis eo mi genearn iis v. si poei. 25. sevilo- alex proia i praes. s. re de Aristarcti sivit usui. p. o. ad rein
176쪽
χυλια και λοπαδες ἐγω δε καὶ περι Μέμφιν εἶδον, φησὶν ό Πιος viri
scitolia sunt πορφυρίου in rii licuius .
177쪽
ράσαι νυν ουν το κερασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν ου τὸ μῖξαι δηλοι, ἀλλα φιλῶ εγχέαι.
quod liab ilii eo l. Duloli. Gr. iiii lacies. 80 κέρασε δε νέκταρ ἐρυθρόν ἀντὶ του νέχεε υ γαρ κιρνῆται το νέκταρ. εἰ δὲ γαρ αλio πίνουσιν οἱ θεοι νέκταρ πῶς in κιρνα δατι μαλυψω , ἔστιν Ουνώπτὶ του ἐνέχεεν - της αρχαίας συνηθείας εἰς κέρας γορ ἐγ
χέοντες επινον cf. Eustatii m l . I. p. 525). η τι το κέρασε κατα τον
'Αριστοτέλην λ ὁ Πορφυριος λέγει, ου μόνον δηλοι το μῖξαι αλ
178쪽
atieritin scholium hoc est quod reddit usta uitiis p. 5 3 ad M. 33
Selaol. IL p. 432. 2 Diius ad Uil. i. 345 rectius ad ι, 333M δια τί 'Oδυσσευς προς τους Φαίακας ἔλεγεν τι τον Κύκλωπα ἐτυφλωσε Πο
.εριστοτέλης φησὶν ὁ τι iδε ἐχθρούς αὐτου οντας του Κυκλωπος ἐκβληουεντας γαρ τησιν πο των Κυκλώπων ἐλθεῖν ἐπὶ τὴν Σχερίαν t. 4 .s πρὶν μέν ποτ' ἔναιο ... αλφησταων P.
179쪽
quaesitiones singulares tractabit nore o Tati cortina sophistarumque
Eustalli in Vil. 62 p. 1712 Boin iit, de mancus et ii μέν τ' οὐδὲ ποττα παρέρχεrαι Ουὁ πέλειαι τρῆρωνες, ταί τ' ἀμβροσίην ι πατρὶ
τας περιστερῶς εἰπειν κομίζειν ἀμβροσίαν--καὶ τ αφαιρεῖσθαί τι αυτὰς core. πέτρας και τῶν πελειῶν, περι των πλειάδων, ναιτο λόγον ἔφη, ας Iναι με ἔπτα φαίνεσθὰ δὲ Τ τοῖς ἐκεῖ της μι ς δια το καὶ ἄλλως αμ i flos του αστρίου φονιγμένης πο τῶν πετρῶν. - δε ημεῖς, φησί, πελειάδων ητοι πλειάδων επιτελλουσῶν αοχόμε ἔλα-κζειν, Ουτω καὶ θεοὶ την αμβρούων κομίζεσθαι. inset utilia I hic ali
180쪽
ΕuMailii excerpi ex Athe ei lib. xl ... p. et a Vn'--ο μὲν ὁ Ἀμφιπολίτης Xείρωβ. ριστοτέλης si Lustathitis licet Stoici e iusdam nomen exspectaveris politis iam Arisin esis φαπίν, uia in
suo Molo in νοουσι - φιον est. hinc eniti quae semiuntur vii Mee explicata respondeat s solus inime seminiis ad h. l. in uvi VJuae Piolentae Hephaestionis ginent petiinere docet totius sibilis eoii 'sus qui prini noxae historiae libri, sumentini descisiens