Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

191쪽

Propter argitimenti Mimilitudinem stibiicio inoeriae seris si ignieniunt Wi Milesiis iuuisdam in proverbia Salomonis bausiuni liae pust impi uiori minin in Ecclesiastem Mevi nituni tenuitate proposito habent iriniiiiiiii cod. uiembr. Paris. et s. 5'-- quoivit que nonnullis. initio marini susque ad c δροὶ adserit,mitur in nramnes utina auctoriimmissius ita enitur prinum est hue s. 45': - αγίου βασιλείου, ἐκ του

XXXV.

In dilobus libris loci ilais στερὶ Mεῶν vel εἰδῶν Alex Syr. - περὶ ἰδέας ά D. L. et iles. tquieitiaeus v. p. 144 Iecideis umori existant nec ne libri III iten apud Mailselii Mi. V. D 9 r. Imm spectemon tres uiminieristant nec M. t. etiam Theophrasti περι εἰδῶν D. I, 5. 3. nihil huc acii alius Ar titulus apud D. L. qui ait propriam r. logicana pertis

192쪽

proprii lav. surier es. εἰδωνὶ metaphyMeomim Mistotelis coiise mentatores acceperant tractari rae pro binis ei conini ideo vis iustitia

δωλα apud s. a. 5 12. ia et qui his adversarentur philosophomini velerisiimniin sophistaminii e velut Polyxeni illius quem Phanias nimiiuravit Alex. p. 62 2s exagitata res i. ius tu, res ne alexandi in qui innibliibuisse. ii ter eos uinisque sere inarii, irimitique eonunditiaiiiii vi ad priuii metaphisici milii piiiiiiiiii nuntini diligenter periraei in ii senim iiii et nemini retrixelavii es pro certo constes,it et Mini. G, iiiiiii eutin is niui aliua iiii quo pie covinientatoruui Vesuistis uisisteret a p. 7

nimiune eitat mutuum p. 4, 22. a Ras aliud est tuti ut o litiae iii leas, ipso Platone tu scholis exponi solebant et euain Alein dri in in c. s. Sext. p. bd , ia sqm arsi intenta nil sinus tradita tritaque ait eos loco,

an eiret quiliui aut notas quasi latii lenaonsimiliones refutationesque vertim

tetigisset Aristoteles aut silmilia inusta excogitari posse prosemiis ipse

nai rare super resisset atque Mec qui lena luae ille omisera quilin uuiuesse ilii xissi tralexatuler exeniplis congestis illustrare sintilia interitum in sinielis de illeis libris conisii in continem, ita tamen ut quae illico rei ipse de suo viii retur noli ut propria Aristotelis verim serans se rei exscistere es. οἷος - αν p. 8 27-3l. - ών δε νυν μνημονευον λι- πων - τοιουτοι 59. 7-3l ubi es. v. l οἱ δη τοιουτοι λόγοιτο μὲν προκείμενον - λικνυουσι eis ex M. p. 90' Ii cs Alex. p. b

τρίτον ανθρωων εἰσάγων τοιοῖτο 62. 12-63.16. in quibiis et Plialitatu et finienti tui et Aristoteleui iuxta citat. - τοιουτοι τινές εἰσιν λόγοιο δια τη των ἰδεῶν θέσεως τας αρχας αυτῶν αναιρουντες προς τοῖς προειρημένοις si4, 15-65. I ait Ar 'κ '' i καὶ πάνθ' ὀύ τινες ακ λουθρσαντες ταῖς περὶ τῶν ἰδεῶν δόξαις ηναντιωθησαν ταῖς ἀρχαῖς -το δε και αλλα μυρία συμβαίνει εἶπεν, ἐπεὶ καὶ αλλο τι i ἐς εἰσι λόγοι

δεικιεύναι βουλοuειπιι α ἰδέας ... εισι δὲ καὶ χλοι πλείους τοιουτοι λόγοι , 3. ἰl-24. - δεδειγμενου δὲ τουτου προσθείη αν τις τουτω 67. - ιβ. Ν - ράδιόν φησιν εῖναι συναγαγεῖν πολλα και αδυνατα ἔπο

193쪽

νεταί τι η γέγονε των φυσει συνεστώτων, δείξαι τις αν καὶ δια τοιου- του λόγου 76 13-77 28. - πολλά νγι συμβησεο ι ατοπα. -υκ

24--M. 92 22-93, . - ἐπειρῶντο δὲ καὶ ἐκθέσει τινὶ χ ρώμενοι--α εἰς το ἔν τε iret τὴν οἰκείαν οὐσίαν ανάγειν, ὁ δὲ τροπος --ς τυ ἐκθέσεως ν τοιουτος si i0-92 3. s. vulgare illud apitii Alexan-dmini et Aspasi uni ora θει τοιουτόν ἐστι - sive Puro τοιουτος M. I 8. b. I mete. I in quibiis explicandis iiiiiiiii uno cori loco non soliis a Aristotelem se laudemum etiam et Phaniam testes faciat, non in Giψiureur simu leni. iud ne, ex ipsis sontilius antiquis ea Musia sint in ecteris quo pie Aristoteles potius exseripuis esse existimetur quam Ludemus et cur unire potius iam simul plures liaque si si tuo vulgaria a te invias a res'imenta reddidisse Alexandi iiii in iis libusdammmmm auctorini testini inus distincta. iiiiiiiis si ipse usus Misse nundissilio iiiiii ac nouorem liligentioremque mentionem omiui Dosset, initimis eum metaphysi mim ars inimiis aut e iuveniant aut in iis dissenuini at nudi sere recentiorilbus vide in uotuni fuisse minui quod et imius et ex Alemiis aphesius repetiuii, σχεδο ταμ in libris se illais retractari quain miae in metaphvsicis duos hiisse lim vin eos si logis Minui raudus, id tum ex pulenticii materiae ratione essesturhisicinnimitur mi ita in viis semel leguli ἐν ' τετάρ ' librarii eri reminui si ses Rose l. e. Dcis 3 legentis pro ἐν τεα a sinu leni pie Arisiuralem tales Mini librim condidisse antequani metaphrsica ederet, quis

pili erit ii liberiorem de simillinis dispuuiiiuueni eum contemtu quodani remisaniem lemn iamin recusaniem ut plura iisdem satin opera posseeollisi praedicare politis iam ab ipso olini cessata esse uno verru eou- Meretur quae ipsa magistri, in rimpexisse putandus es qui nietapli' flamini hin contra binas capitullini singulari opere et quasi quo laui sui' plenaenio retractavit.

πολλα συναγαγε in μοια τοῖς τε ωρημένοις quae veri, post ea quae ex et, s exscripsit Pseudaristoteles ex initiatione eomini posita sunt quae illic leguntur p. 00l l ἐάδιον γαρ συναγαγεῖν mo alia te ibi Alexat

Disili asci Corale

194쪽

Par. 1805 : τι μεν τουτων ουδὶν πλέον εἰπεῖν ἔχει προς την των μον

- τους πρεσβυτέρους λυτο φιλοσόφους ευθυνειν. Syriam in nitet. ν 6. 093''24 τα μεν - συμβαίνονrα ταυτά τε καν ἔτι πλείω συναχθείη cit aput Bi in lis ile perit Ar l. p. 4: --r ἐστιν α ἐν τουτως αντιυγε ταῖς τῶν Πυθαγορείων καὶ Πλατωπικῶν

ἀνωῶν θεωρίαις, α ὁ στεριέχει καὶ τα ἐν τω μείζονι τῶν ἀψηθέντοι,ώς καὶ ὁ πομνηματιστης Ἀλέξανδρος πεσημήναταλο καὶ μή τούτοις ἐπιστήσαντες Ου3' ἐκεῖνα scit in l. ἀ eoiianwniariunt non scripserat Syrianus sei tam uni in β γ μ ν et τρολελοιπέναι νομίζομεν, --m οὐὁ - ἐν τοι περὶ εἰδῶν δυο βιβλίοις προς uxori εἰ va σχεων γα κακεῖ τα αυτ ταῶτα ἄνακυκλοῖ o adesi ad h. l. ex eodeni Alexandri Ephesiit suoque repetii p. t iason. --ουν συμφάναντα . . . - ηθέντα ἐστί, id τι muti,

δὲ ora Gοροι τῶν καθόλου καὶ δε μενόντων --, si Mil Ἀριστο- τειης semis ivisse eoire. τοῖς περὶ ἰδεῶν re προς-- Πλάτωνος ἰδέας ἐστὶν αυτ πεποιημένα τῶ μὲν μερικά πάντα μεταβάλλουσι κώ -δέποτε - τως ἔχουσι, τὰ δὲ καθόλου ατρεπτα μὰ ἀίδιά ἐσαιν

αἰη συλλαβων ο τεχνικος ορίζεται, οἰ- ... Haec ex uetaphysicoruui commentario quodani uxisse advertit Murmii Platon Ar opusc. p. b , qui comparia Asclepi inmin. iocuntinuit de Platonicorim argumentoriini vi atque pretio in inet. v. s. smyi0

ἐξ ἐνίων μὲν γαρ Οὐ μάγκη γίγνεσθαι συλλογισμόν Memmim

mulio brevius p. 8, 26-3l absolutuin utrilis ilio verba iani lima Hileiitur quae excerpantiir. Asclepius ex Ammonio p. 63 23 Br scit. Braudis iis perit Ar l. p. 5): τεσσαρα υν λω πάρχουσι τὰ δει

195쪽

οι κυρίως -οι τῶν αιδίων πραγματorii πάρχουσι in τῶν μειω-υτως ἐχόντων και η ποτε μεν ὀντων ποτε δὲ μὴ οντων. τα εἐνταυθα τοιάδε εἰ ουν πάρχουσιν ορισμοί, φανερον τι και δέαιυπάρχουσι. s. Ali xander p. 8 20-3l: η τινας τῶν λεγομένων λόγωνουα αυτῶν τελειον ψευδεῖς και μηδὲν δεικνυντας αιτιῶται, οἷος

196쪽

αυτόισον κci αυτωυμμετρον , ταλα δε αἱ ἰδέαι οἰχη τοιουτοι λόγοιτο μὲν προκείμενον ut ait ipse p. 990'ul ου δεικνυουσιν. o ην οἰδέας εἶναι, αλλῶ δεικii υουσι το εἶναί τινα παρῶ τὰ καθ' 'καστα κοὶ

d εν ἐστιν επὶ πολλοῖ κεχ ορισμένον τε αυτων καὶ ρίdιον, οὐτἐστιν δεα εἰσὶν αρα ἰδέαι et τόν φησι τον λόγον καrαωιευάζειν ἰδέας και των ἀποφάσεων . . p. 60 32 ὁ λόγος -- του νοεῖν κατασκευάζων et εἶναι θέας τοιουτός ἔστιν. εἰ ἐπειδὰν νοῶμεν ἄνθρωπον η πεζον η ζῶον τῶν ἔντων τέ τι νοοίμεν καὶ Ουδεν tων καθεκαστον , καὶ γαρ φθαρέντων τουτων μένει ταυτη ἔννοι, δηλον ως ἔστι παρῶ τά καθ' ἔκαστα και αἰσθητά, ο και ντων ἐκείνων και μη

κατασκευάζειν etc.

197쪽

τρίτος μωπος. - ac πηρορουμενον τινῶν πλειόνων αληθῶς καὶ ωιν - παρα κατἈγορεῖται κεχωρισμένον αυτων τούτο γαρ

γωρ αλλος, κατηγορουμενος - κατηγορειται καὶ rei τ' ἰδίαν υφεστώς, κατηγορεῖται κατά τε των καθ' ἔκαστα καὶ κωλτης δωρ. ἄνθρωπος, σται τρίτος τις ἀνθρωπος παρά τε του καθ' καστα

νον - - , ὀ ἐιηγούμενοι το τρίτον ἄνθρωπον δευτερον t=ῆ-

198쪽

, ἐν ἐκάστω των οἷς μίγνυται --νται codd. coiT. Bonita εἶναι η μερος. ἀλλ' εἰ μὲν λη ἔσται ἐν πλείοσι το ὲν κατῶ τον αριθμόπι γαρ κατα τον αριθμον Ἀδέα. εἰ ε προς- έρυς το μέρους του αὐτοαν

της θέας . η παράδειγμα τὸ εἶδός ἐστι τοῖς μετέχουσιν. ων οἱ μεν πρῶτοι δυο τρόποι της μετορος 3υνατοι , ς μεῖς τε δε αμεν

εἰ γαρ ἄλλη με ζώου δία ἄλλη ε ανθρώπου, o δε αν ρωπος καὶ ζῶόν ἐστι καὶ ανθρωπος, αμφοτέρων αν μετέχοι τῶν ιδεῶ καὶ αὐτοάνθρωπος δὲ ἰδέα ἡ με καὶ ζῶόν ἐστι, μετέχοι, και αυτοίτου ζωου' ουτως δὲ Ουκετι αν πλαγαί ἰθέα ειεν ἄλλ' ἐκ πολλῶν συγκείμεναι, και αἱ μεν αυτῶν πρῶται αἱ ε δευτεραι ει δε ιν εἰσι ζῶον, πῶς υκ ατοπον ἄνθρωπον λέγειν μ' ειναι ζῶον ἔτι δέ εἰ

ἐτι ἔσονται, κυιῶσα αλλα ἐν et δευτέρω περὶ id εῶν την ὀναν

199쪽

ταυτην ζετάζων δειξεν τοπα ἔχουσαν. δια τουτο γαρ εἶπε το κήα - διον γαρ συναγαγειν πολλὰ κοι δύνατα προς την ὀξια ταυτη , ἐκεῖ συνῆκται.

Περὶ Ἀων Πυθαγορείων.

L. nbri Aristoteli a lsci ipti l Pruvigori is de quo v. nos ite Ar. l. p. 70-8f. ii iiiiiiiiii inutiliis at usilii sitit posterioribiis iisque ad Austrat ni certe aetatem, i ceteris enit ilo liquet. etenim vi ipse emi quiui facile credita Alexatule Pol vhistor assim, uti, nullus tameneor in novit qui traginenta tui mint bimi collecta excepto fortasse Apollonis. Hiis intur reliquiae quae satis inultae eximi, lariminis illud inproliant quod qui et Aristotelis viiii iuumitu iudicem agentis rationem eos loverint ei tuleramnum omiui historiam perapexerant in is Aristotele et Theophrasto novus plane remini mi incipii sciunt omnes si invius x io ei Gerlachios ei olariseidos omini pie sunt Hyriiuigori ram non philosopitiam exulisse sed si Πυθαγοροκόν, noui ui philosophos siisse Pytha reos quani sapientes nullatenus ueni neque riptores neque dialecticos Gnipioli ii iis itur' iis diseinius ex Aristotele si iideuiis reiecisis inius ita iii in quae Psai 'reor noctis placitis iust natu et imuinis exuauites ilivosophieis quos a platonis sellula aerei u et a philosophini sermonis consuetudine eis a Mec duo potissimiliti sunt in quibus illustriimiis auctor versatio esse reperitur, sin κεια atque religiosa leonu docendi pie rario mi vitani alior iraverant a te studia milientalica ad renim naturiun et ipsa synibolice applicata milienistiea eniim scientia pro philosophia era Pythagorei tuai niaueati auteni philosophiani sive potius inaleeu in nrauiei ii iii non Pythagorata iuvenit neque Pytilagorei, mim Plato ei Platonici et mi ex ea lem sententia iiiiii iis numeri pie urgens uvini lia stimini, de qui non mihi averant ruingore syniliolis uvieini lusio iam philos istiae priuius ininuavit Aristoteles de quo omni argumeni ses Rose de Ar. l. p. 24 ii, sqq. M. 70 sqq. 0 etc. quin iam lini Oim siliuni pri,sessiis sum peculiari libri, uiuuius exponendi p. 79ὶ id sinibi Aristotelico nosolio defunctus ero studiis iii in omnieuiniores Graeeos Aristotelis librimuntque eius versiones Latino et meis aevi liuero eo,

i iis, inanimni vi exemittimim esse spero nunc autem satis halinoni uiuisse prinium in eaden de Pythagoreis sententia eum Aristotele επι

200쪽

drino Theophrasto convenire libri de stragoreis mei em monDiuitimus p. f. deinde autem ipsum Onsilium quo placita nareare Prusingorio susi ritu, mi Peripatetieomitii simila risi pularinulae Aristotelis Minima minere priorimi sive lix sicoriim ut iiiiiiiiiii eleberrium exeniplo Theui lirasius sive inauieuia immitii sive theologomini sieui Lisedemus es. sei et sive intomim placita aut ordines imposita in iiiiiiiii olligenituita aut singillaribus fibris admiratiora etiam historia, sinissa paranuuiii quoruni hos qui im qui imagis etiam singula peraei i-iarentur recentiores fuisse verisintile est certe post Xenocratis i. e. post OL ii6, 3 - uiorient libros edim qui te philosophia eius iraeiavit, resiani Hiani nunc horuni Miusiuriiui testes tu, i ii et ipsi Aristo-iens mirantur siligulares de Xenophaiie de Melisso, item de Golvia. perillioritin autem iituli in in dicit,iis operunt et Aristotelis et Titeoptimisit

lus alvis iuviis enmititillii': Πυθαγορικός alleolio D. s. Πυθαγορικά Sinipl si'. 4. συναγωγ τῶν Πυθαγορικῶν Simpl. D. 6. τῶν Πυθαγορειοις αρεσκε, των συναγωγη Sinapi. D. l0. Πυθαγορικῶν δόξαι Alex. si . la, πρὶ της Πυ γορικων δόξης Alex. D. I 2. περὶ της Πυθαγόρου vel . . Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας Stob. D. 1 et Ia L D. η προς τους