Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

발행: 1863년

분량: 733페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

eumn Aristoxeni lumis de Pythasta ei Pythagoreis et i inseri tu ut προ ἄ-Gemitu de imi inauris in Platonis reputilita Minoiuineo et Pilii Tim 20 . Heritentiis s. de Pritagoreis, Zenone. ueniocrito Heraclito, D. L. 5. M. M et ex Platonicis aequastinus xen meritiis destrinisutile ei Pythagoreis in L. 4, 13 ei:

202쪽

ita mil. - Basiluin male v. ανθρώmi Πυθαγόρα, χαῖρε ' τους δὲ παρόντας περιdrai γενέσθαι i s. Ar apud Ael. 2. 26 4, 17. I . L. 8. l. Porpli. 27. Iambl. 34 . ἐφάνη δέ ποτε καὶ ἐν Κρότωνι καὶ ἐν Μεταποντίω τῆ ο ν ημέρ' in ἄρ' es Arist. aput Ael. . M. καὶ μυρομενω Porpli. T. 2s . Ianibl. 36 . θεάτρω δὲ i. o. 'Oλυμπία Ael. . s. Plut Nuuia η καθήμενός ποτε ἐξανίσταται, - φ - σιν Αριστοτέλης καὶ το Dιοi μηρον παρέφηνε - φαινε vulgo τοῖς

203쪽

γαρ Iναι Ἀπόλλω Τπερβόρεον τουτου τεκμηρια es Laeri l. ἐχωθω τι εν λαγῶν ἐξανιστάμενος τον μηρον παρέφηνε χρυσουν, καὶ οτ υβα νιν τον Υπερβόρεον είστω καὶ τον Myro auro λαφείλετο ἐκυβερνῆτο ius. I. 9 sq. P. 20-- L 6I λέγεται δὲ ὁ Ἀμ-θti 'Tπερβορέων ἀγείρων χρυσον εἰς τον νεὼ s. l. t και προ- λέγω λοιμόν. κατέλυε ἐν τοῖς ἱεροῖς καὶ Ουτε πίνων ουτε ἐσ--θη ποτὲ ομέν λέγεται δὲ και ἐν ora Uπιμονιοις θυσαι τα κω - τηρια και διὰ τουτ ουδένα πωποτε στερον ἐν Αακεδαίμονι λοφου γενέ- cs. l. n. -υτον ουν τον Ἀβοριν παρελόμενος ο εἶχε χρυ- σου Οἰοτόν, ου νευ ο οἷός- ην τας μυς ἐξηυρίσκει ι . μοὶ γουντα ἐποίησε. και ἐν Μεταποντίω ευξαμένων τινῶν γενέσθαι αὐτοῖς τα lii et προσπλωτι πλοίω νεκρος τοίνυν αν μῖν ίημῖν Vulgri ἔφη καὶ ἐφάνη νεκρον αγον το πλοῖον. καὶ ἐν Συβάρει τον ονιντο αποκτείνοντα --ντο v. τον δυσει ἔλαβε καναπεπέμψατο - , ςM καὶ τον ἐν Ἀρρροία τον μικρον φιν ος corr. αλος απέκτει- δακνων ἐν Κοότων δὲ τον ἀετον τον λευκον κατέφησεν, μείναντα, - φασι es P. 2bis: I. 62. Plut l. α). βουλομένου δέ τινος κουον

- ἔφη πω λέξειν πρὶν η σημεῖόν τι φονὴ - μετά ταλα ἐγένετο

Μίδας o Γορδίου καὶ firmora Μυλλίας εἰς την Θειρον ποιησων - ἐπὶ τ τάς ἐκέλευσε λέγεται δὲ καὶ τι την ἰκών ino om iniriu καὶ ἀνορύξας α μὲν εἶδεν ουδεν ἐτόλμησεν εἰrrais αντὶ δὲ τῆς μαρτίας M. R L. . id ταύτης ἐν Κρότωνι εροσυλῶν λην

καὶ πέθανε το γαρ γένειον αποπεσον του αγάλματος το χρυσοὐν

ἐφωράθη λοβων ταὐτά τε - λέγουσι προς πίστιν καὶ Mis

204쪽

λης ἐν τοῖς σαρ της Πυθαγορικο φιλοσοφίας διαίμαν τινι τοι δε- των -ὁρῶν ἐν τοις πιτνο απορρητοι διαφυλάττεσθαι ' του λογικου ζωο τ μέν ἐστι θεός - ' αν τος το δὲ so momidein lanillil 144 ubi post ea quae supra adscripsi in st. l. ita per-ψη λ δὲ--των ὁμολογουμένων καὶ ἀδυνάτου οντος πω ν ωπον ἔνα ταυτα συμβηναι, ὁ ο νται σαφες εἶναι - ως παρα uiale corriguit περὶ ρ. et postea περὶ κείνου. s. initium totius argui non- tutionis s. 140 κρείττονος πο/έχεσθω χρη τα παρ' ἐκείνου λεχθέντα καὶ on ανθρωπου. αλλα καὶ το ἀπορουμενο ταντα σημαίνειν ἔστι γὰρ mite αυτοῖς λεγόμενον οτι κανθρωπος δίπος δίπουν δίπους, ΜΗ Τἐμὶ κα ορνις καὶ τρίτον αλλο, τὸ γαρ τρίτον Πυ γόρας ἐστί.

Cf. Aelianus cuius excerptum ex Aristotelicis totviii iixisse ille-liir v. li. 4, 17 Ουχ ota τε δε ην διαποoῆσαι πέρ τινος αυτ. τοῖς λεχθεισί τι προσεπερ- ῆσαι, αλλ' ς χρησα θειωχυτως οἱ τότε πρω- ειχον τοῖς λεγομένοις π αυτου. ἐπιστρεφομένου δὲ τας πόλεις αὐ-

τον, διέρρει λόγος τι Πυθαγόρας ἀφίκετο οὐ διώ- ἀλλ' ἰα

205쪽

Diog. Laeri. 8. 33-M: μας θεοῖς δεῖν ν ηφίζει καὶ ρωσι μητας ἴσας, ἀλλα θεοῖς ἀεὶ με ευφημίας Diuειμονουντας cs. 8 is καὶ ἡνευοντας et Diod. 10, 2 Bel h.). ριοι δ' το μέμφημέρας. xm ὁ αγνείαν εἶναι διὰ καθαρμῶν - λουτρῶν καὶ περιρραντηρίων καὶ 4ου καθαμειν ἀπο τε κηδους καὶ λενως καὶ μιάσματος συαμ τος καὶ ἀπέχεσθαι βραπῶν θνησειδίων τε κρεων και τριγλῶν και με λανούρων cf. r. 4-Ael, , I exin προσέταττε λαυτος Πυθα - ρας καρμας οπτέχεσθαι καὶ αλεκτέμνει λευκοί καὶ των θνησειδίων

παπι---ἀλλον - μη χρησθαι βαλανείω μυὲ βαδίζειν τὰς λεως

ρους ἄδηλον γαρ εἰ καθαρούουσι - ' και αυτα ἐκεῖνα es lanilit. G καὶ φῶν Plui. v. e v. a. a. s. s. Gess. l. c. καὶ των φοτμων ζώων, κυάμων καὶ των αλλων - παρακελεύονται καὶ οἱ τὸ τ λιτας ἐν τοις εροῖς ἐπιτελουντες. φησὶ Ἀριστοτ έλης περὶ τῶν

206쪽

εν , πάλαι των φίλω, ἐτοίtων καθάπερ τι και νυν οἱ βάρβαροι μηὁ διαιρεῖν ὁ συναγει υτους οἱ ὁ προς την ἐν α δου κρίσιν οἱ

ευρηκεναι καὶ τα ἐκείνων εχόμενα λυριστοτέλης.

Porpityr vit. Seth. I siilii quae praecedunt ex Aristoxeno derivata videntur, cf. D. L. . . l) ἔλεγε δέ τινα καὶ μυστικω τρόπω συμβολικῶς, αχη Mia πλέον Ἀριστοτέλης ἀνέγραφεν οἷον - την sirim -- μὲν ἐκαλει Lin sic vitio nianis in e litur pro nomine proprio μό--m scit . ut habet clem M. suom. v. Rii: τοιαυτα καὶ ο Π πο- ρειοι μίσσοντο Φερσεφόνης με κυνας του πλο νητας, Κρόνου MMκροψ m ---m ἀλληγορουντες. s. Plui deus. 32 et uno τῶν

207쪽

ut ου σκυλευειν ωα μη - αν- ντα καὶ Mn'ζ-νον, νεῖν λόγοις παρατεθηπώνοις στεφανόντε μη τίλλειν, τουτέστι τους νόμους - πιαίνεσθαι Ἀτέτανοι γαρ πόλεων ουτοι πάλιν ὁ αλωρα τοι rurae' μη καρδίαν ἐσθίειν. oui μη λυπεῖν λυτον ἀνίαις μηδ' ἐπὶ νωικος καθέζει ι otii μη ργὀi ζην μηδ' ἀποδημουντα πιοτρέφεσθαι, a id ro/έστι μη ἔχεσθαι του βίου τουτου αποθνησκοντα. δὲ λεωφόρους μη βαδίζειν. δι υ ταις τῶν πολλῶν ἔπεσθαι γνωμαις εκώλυεν, τάς τε των λίγων καὶ πεπαιδευμένω μεταθειν παρ omlM. μηδὲ χελιδόνας ἐν οἰκειου δέχεσθαι, τουτέστι λάλου ανθρωποπις Mi περι γλῶτταν κοατεις μοροφίους, et Ais ι φορτίον ὁὲ συνανατιθέναι μὲν τοι βαστάζουσιν, iet καθαιρεῖν ὁλμη, δι - mi νε- ενὶ προς ἐαστων Ἀλλα προ αρετην και πόνους συμπράττειν. θεῶν τε εἰκόνας ἐν δακτυλίοις μη--ἀν τουτέστι την περ θεῶν δό-

ιαν - λόγον -- χειρον μηδε φανερὸν ἔχειν μηδ' εἰς πολλους τέ

ili id erior explicatio).uaec mi expriuiit scit ex Porphyi iii cinus primuin libruni liisloriae philosoplum id os hi incripsit ni te vilii Pyliuiora in ea leniis citat Arilliis . Iul. IX p. 30 eil. Lips. 606 Hieronynius a lv. Ruini. l. illi'. vim t. IV. 2 Par. 1706 ipsi etiani sicut ea quae praec retunt Aristoteli

tribuit Pythagorica et illa praecepta sunι, amicorum omnia eSse communia ... illaque aenigmata, quae diligentissime Aristoteles in suis libras prosequisur: Materam ne transitias, id est ne praeterore re iustitium tym 1 9Iudio ne fodias iratum vi laticet e turrit Ium an iniunt

tes se tro relinquendos e qui Pythusorico osmuto legisse me

diaestam ...

208쪽

Eallani suntl,ola aliaque plura multi recensent sinisse is explicatio-

ia3ε πυρ μαχαιρα μη σκαλευειν, ζυγ- μη υπερβαίνειν, ἐσἀ νωπικος μη καθίζειν, καρδία μη ἐσθίειν, φορτίον μ' συγκαθαιρειν συνεπιτιμανα ει, - στροφσω - συνδεδεμένα ἔχειν, ἐν δακτυλίω εἰκόνα μη περιφέρειν, χυπας χνος συγχεῖν ἐν-τωρα, redis θακον μηομυργνυσθαι, προς ηλιον τετραμμένον μη μίχειν, τα λεωφόρους μηβα/ίζειν μη4Mίως δει- ἐμβάλλειν es Plut ile anile inult. q. μο- ροτί- χελιδόνας μη ἔχειν, γαμψωνυχα μη τρεφειν, πονυχίσμασι κοὶ κουραῖς μη ἐπουρεῖν μηδὲ ἐφίστασμι, ξειαν μάχαιραν ἀποστρέφειν,

σματα ὁ ρ ρ νιτα εἰς τρία Dq. δμεν γαρ αυτῶν τί ἐστι σημαίνει, ταδε τί μάλιστα τῶ δὲ τί θεῖ πράτtειν η μη πράττειν τῶ μεν ουν τι ἐστι

209쪽

- 203 -

πρότερον. Ir ου ει α λεωφόρους βαδίζειν ὁδους ουδὲ εἰς στεριρ

λω μη φέρειν σημεῖον θεμ εἰκόνα οπως μη μιαίνηται ἄγαλμα γά .

οπερχει φυτευσαι ἐν τω οἴκω γυναικα ου δει διώκειν την αυτου '

ἱκέτις γαρ, δι καὶἀφ' ἱστίας αγόμεθα καὶ η λῆψις ὁια δεξιῆς es lainlii 48. Pseudari Oecon. 1344, 10 κα στερ οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν, σπερ

ωτιν κάν τ' ἐστί- ηγμένη. - μυστα δεῖν ἀδικεῖν). μηδὲ ἀλεκ-

vinum λευκον θύειν ἱκέτης γάρ, ερος του Μηνός, δι καὶ Mi Lνουσιν -- es. D. I, η, δε lanabi protr. p. 346 Κiessi.)-συμβοφλευειν μηδὲν παρὰ το βελτιστον τω συμβουλευομένω ἱερον γαρ συμβουλή ἀγαθον οἱ πόνοι, μηδοναὶ ἐκ παντος τρόπου κακόν ἐπὶ κολασε γαρ ἐλθόντας δεῖ κολασθῆναι. θυειν χρηίνυπόδετον καὶ προς- - προσιέναι εἰς ἱερον ου ει ἐκτρέσασθαι - γα παρεργο δει πω σθια το θεῖον cf. P. m. ianos prore p. 32'. ποιμνοντα καὶ

210쪽

ων mi, ἔνια δὲ πόρρω, οἷον περὶ του - αμον μη καταγνυν- ora προς την ἐνέδου κρίσιν συμφερει. αἱ δὲ προστιθέμεναι εἰκοτολογίαι περὶ τῶν τηγιουτων Ουκ εω Πυλπορικοὶ reu' ἐνίων εξωθεν ἐπι- σοφιζομένων καὶ πειραφ.ένων προσάπτειν ωτα λόγον, οἷον-γὶ, του νυν λεχθέντος in τί - εἰ καταγνύναι - αρτον οἱ μὲν γάρ -πιν οτι ου δει τον συνάγοντα διαλυει- το γαρ ρχαῖον βαρβαρικῶς πάντες ἐσἀένα αρτον συννειαν συν-αν vulgo οἱ φίλοι cs. D. L. 8. 35 οἱ ὁ τι - δεῖ oωνον ποιKπ- ra: νυντα Mis ovare Dou.

1836 p. 84 licet Aristoteles, unus e sectatoribus meis sc Phili sophiae . ea e M od unum solum ipsa monas suis se quaeri seni per velit, cupidinem asserat nominatam, quod se cupiat, siquidem ultra nihil habeat et expers totius elationis aut copulae in se proprios detorquet aratores. hanc quoque alia concorssiani, hanc uetatem amiciliamque dixere, quod illa nectutiumus non secetur in portera tam iremus

τ τοις καὶ Λοχυτας. Lnsilis,l illit hoc loco Pseudari tot Mest de numeris remit plint i pii cipsis illv lul Iluiri principiis quae ilicit στεριττον καὶ αρτιον non vi mi τέρας καὶ ἄπει nov. lii:u fuit principia Platoius et Platonicorun . s. r. mel apti. 3. 2. IUN. iluilia filox. p. l T. 32. liliu . I . . m. 34. licet

magistri exciti silum qui sic in ne tapitysicis φαίνονται ' καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION