Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

231쪽

γεωδει Αριστοτέλης πάλαι διαλέλυκει ο προβέβληκας μῖν. καὶ γἀ τῆ θαλάττν τυ τραχυ καὶ γεῶθελεν διέσπαρται και τουτο ποιεῖτον ἀλυκότροα μεμιγμένοW ἡ και μαλλον iam conseras Pseiular prolat. 23. 3 η θάλαττα τους τε νηχομένους ἐσαναφέρει καὶ cf. probi. 23. 3. Ar inpleor 2 3. 3bs . 7 στέγει in βάρη, οὐ γλυκεος ἐνὁιδόντος διακου - καὶ θένειαν ' ἔστι γαρ μικτον κα ὶ καθαρόν οθεν ἐν-

μεται διὰ λεπτων α καὶ λαῶν του θαλαττίου μαλλον ἐκτηκε τας κηλῖδας ἰου δοκεῖ σοι τουτ πιθανῶς λέγειν Ἀριμοτέλης lira νως, ἔφην ἐγώ, - μην ἀληθῶς . . . μωραχε η θάλαττα, τουτ αν αἴτιον

iis μάλιστα του μ καλῶς πλυνειν. τι δέ ἐστι λιπαρά, και αυτος ἀρηκεν Αριστοτέλχὶς prol,l. 23. T. b. 32. s. Plut qu mi i)' τε

αλες λίπος ἔχουσι καὶ τους λύνους βέλτιον miser niv -ομένους αυτή τε η λιοτα προφρονομένη ταις φλοι συνεκλάμπει, καὶ καιε-- μάλιστα τω υδάτων το θαλαττιον ... 4 Ἀριστοτέλης γαρ ἐν

τον βασιλέα κυριον μιρο ηλτον μυκώ), in iem ex Pliitaretii quaest. comis probleniat inulta contulit nescio uitiae Ciaali in hoc ex Pseno milii aliis nullius si in opitulis adscriptivi inargini codicis arilesini

232쪽

μμίττους των φυσικῶν.

Plin. u. eonv. iii et a uitiae Macrob. t. n. 7 18-2' Hτὸ γλευκος ηπιστα μεθυσκει; . . . τε μ ρος ἐστὶ του λευκους, Ἀριστοτέλης φησίν, Ἀμικόπτουσα την κοιλων καὶ το πολυ συμβαίνειν ita M. Paris Dul,li., vialgo συμμένειν πνευματῶδες και υμ- τωδε. ων το μὲν εὐθυς ἐκπίπτει βιαζόμενον - πέφυκε τλυωτοδες αμβλυτερον ποιεῖν τον οἶνον παλαίωσις δὲ λωισιν ἐμποιεῖ iu, Vnt.. codd. - -κ H τα ἐκκρινομένου, Steph. α καὶ ἐπἰπασιν λαμβάνει ἐκκρ), ἐκκρινοuένo του δατωδους καὶ γίνεται μέτρ' ἐιάττω ο οἶνος , μνάμει ει σφοδρότερος. haec ultinia ita Maeresiliis: inesse autem pium musto res hinc docetur quod cum in vetustuum prore , tu niensista minus sed acritu foriitudine, tria exhalata aqua

qua nolliebatur remanet uisu sola natura in orti sine Miuum , Ceteri 0ri quilius ait Aristolidis ili xiii elirietetit problemata Plutaretius respicii, xliuit in tulitis vulti l Il. 5 cs probi. 3. I, 26. 3, 6 a. l. M 32 . l. 9, 3 - pi ol,l. 3. 22. s. 3, 3 , II, 8. i. ubi post mi rex eo iliuii luiro denuo etiari Aristotelei ita pi rgens signi-seat: --- . . . ἐπεὶ παρακεκινο uti εν τον Ἀριστοτέλην, καὶ περὶ - ακροθωράκων ex lol,l. 3. 27 s. 3, 2, verbis qui leti non accurrat expressis καλουμενων taιόν τι ἐπιχειρησομεν εἰπεῖν' o γαρ λα-

νῶς μοι δοκεῖ, καίπερ οξυτα- ῶν ἐν τοῖς τοιουτεις ω μασι διηκριβωαέναι την αἰτίαν. φθῶ γάρ etc. at illo ex ipso tui lena problentinluniit,ro tertio οσα ταρ οἰνοποσίαν καὶ μέθην . sicut pleraque in tiocopere ea ducta esse malo misit ex eo pion seino tangere videtur illi. 3. l. iiii talia fit s. 5 convenit uni probl. 3. 2l περὶ μέθει, quo sese

lice aequo ac coieris Peripateticoruin veteriim eodem argilia snto libris lis Ophrasti liamaolo inlis Hieronyn, etc. umis hieri ille Hyl olit in lallini lilivsicomitia P illumini seripiis exesti plumitu eodicem vim- sit non integi e nunc semiatuni.

233쪽

ilo simpl. ine l. I p. 66l: ἐπι δε των ξειν σιος αν τωδόξειε λείπειν δ τινας και νων ἐλλογίμων ἰατρῶν ἐξηπάτησεν τω γαρ Tost οἴνους δευς ασθενεῖς ἔν τε τω tot καὶ τω θέρει μεταβάλλειν τε και ος υι εσθαι , χειμῶνος δ' ἐν ταῖς οικείαις φυλάττεσθαι ποιότησιν, υα θερμου τισὶν idoζεν η ζύτης γεννασθαι συναύξει δ' αυτῶν τηνυστόληψιν υ τε κινηθεις σφοδρότερον οινος ο τ ἐν τοις πλοίοις μετακομισθεὶς πιρρώτεροπι καὶ γαρ οἱ τοιουτοι πάντες σταν ἀσθενεις

γιν, ξύνονται ταχισt . . . p. 662: ζητησε γαλο λόγος την αἰτίαν, . - ἡ ἔξωθεν θερμότητος ὁ φυσει ψυχρος καὶ σθενης οἶνος ἐλέγχγεται, καίτοι τουτο γε αυτ τλῆνα το ἐξελέγχεαι - - ἀπάσας τας - μένοις πορεις ἐπιλυεται παραπλησιον γάρ τι φ' μάνει τοῖς

μοις, σοι φυσει ψυχρότεροι - υμτω3έστεροι τυγχανουσιν οντες, οἷόν τι και ταις μικραῖς και ἀσθενέσι φλψ καὶ γαρ καὶ ταυτας ἐν

καὶ παντάπασιν erroσβεννυμενας ουτω ὁ καὶ λύχνον καιόμεν--

θείης ἰωρω, μαραινόμενον καὶ ὁ φορούμενον αυτίκα θεάση sc Pseudari probi. 3, 26 87b T. 3. b. II, 37. 3, 23. 874 η καὶ μεν δηκαν ει ριπίζοις σχυρῶς ασθενη καὶ μικραν φλόγα, θἀττον αποσβέσεις αυτην η αυξησεις οὐτε γαρ κίνησιν οὐτε θερμασίαν ἰσχυραν σπι- οπομένει φύσις, αλλα Au ιμ- προς αὐτης μαλλον η --εται. . .

234쪽

ι -- ἐώ - θαυμάζουσιν οἱ πλεῖστοι - τα τοιαυτα- i. περὶ τῶν φαρμάκι- απάντων - φησάντωνὶ, εἰ τολμῶμεν αυτο λέγειν απολωλεκέναι μὲν την ἔμφυτον - οἴνου θερμότητα, την δ' ἐκσήψεως ἔχειν οπερ ὁ καὶ Ἀριστοτέλει καὶ Θεοφράστω δοκεῖ ταμ, γαρ οἰνώδη μόρια του οἴνου πιποον εἰς ρος μεταβολην ἀπο--χεται, το δ υδατῶδες περίττωμα σττόμενον κτη τόν τινα μό- , Mi τἀλλα πάντα τα σαπέντα de Mia re et Arist. in teor. 4, ii) κ αὶ γίγνεται συi θετόi τι το διος ἐζ ἐνιαντιωτάτων ταῖς δυνάμεσι,πιρίων των με ἀπιφυγμένων, τῶν δὲ θερμῶν , σπερ αἱτων καυθέντων ωλυν τέφραι -- πιῶ γαρ ἐν ἐκείναις το μὲν οἴσω ἐμπυρευμ κατα μικρα μόρια Πρέσπαρται, aura τουτο μὲν ἱκανῶς ἐστὶ θερμόν, ora αλλο in γεῶδές τε καὶ φυχρόν. και δια τουτομειμνάδατι βραχειω τέφρα διά τινων σωμάτων ραιῶν συμμέτρως ηθηται cs. r. p. 38 ''2ὶ συναποφέρεται is ἐν τωδε α θερμὰ καὶ δριμέα μόρια, το δ' πόλοιπον ουκέτι θερμόν ἐστιν ἐναποθέμενον φυδατι α πυρωὁ μόρια καλουσι δὲ τὸ τοιουτον ὁ - ανθρωποι

κονίαν -- iit. IV i. GT: διενηνοχε μεντοι την δυναμιν κατα--όνει

latomina a s,alon priisti e problemaiunt collectioncm multis locis inpii ii in is uuia r poris lilii is es iiiii Oillicioriis Aristoti lis ipsa Meteorologica significantis r. volu V p. 7l6 r. in 'teor. 4. 4. 382, t. p. 720

235쪽

ἔχοντάς γε λε tomo ρον doli. sn'ει i ἐγχωρεῖ τα φάρμακα . . . p. 434:)επε πόε=εν ω προς θεῶν, r θερμόν ἐστι το πυρ ι σμεν ἐκ τίνος συλλογισμου μαθόντες ηυι ποίας ἀποδείξεως πιστωσάμενοι ηπόθεν δ' τι φυχρος - ουσταλλος αλλοθεν ἐκ της αἰσθησεως luctu ομεν ,

εἶτά τις ταυτην άσας ἀναπίμπλησι τὰ βιβλία προβλημάτων φυσικῶν. η οὐκ ἐξ ἐκείνων ἐστι καὶ το ια τίνα αἰτίαν ἀναζυμοῖ την γην τοὐξος; ἔνεστι γαρ οἶμοι λεγειν μῖν ως ἀγνοοὐμεν, σπερ καὶ ἄλλα πολλὰτων τοιούτων προβλημάτων ην δέ τις ἐκ προχείρου λαμβάνοὶ, διότι θερμον η διότι ψυχρό κάτερα γαρ λεγουσι C ις αμφισβητουμένους, - εἰς ἀσαφεῖς ἐαυτὸν ἐμβάλλει λόγους - talium probleniatuit pliysiemini de Ole cI. Ar moto or. 4, T, lilii p. 383''20: πορώτατα δ' χει του ἐλαίου φυσις, et lieoplirastici. περὶ οἴνου και ἐλαίου, Ι udari it telis praeterea probi. iiii it Paris 3 23 sqq. infra exempla assertini,clis o oleo sententiis p. 72--7M in probleniatilin Aristotelicorum son vi tilii ex parte etiana argumenta redactis l. II p. 474 δέον δεμπερ λυριστοτέ λης καὶ Θεόφραστος τεροί τέ τινες ἄν- φιλῆσος - τοι τυτα των πρ ψλημάτων ἐν τοι φυσι κοῖς γήμασιν βάλλουσί τε αμὰ λυ σι, καὶ αυτὸς ὁ Λιοκλῆς ειπερ ἐβούλετο τὰς αμας απάντων των γιγνομένων γειν, μοίως ἐκείνοις προβάλλειν

is πιι μιν si δ' - φαίνεται τούτο ποιῶν, ἐν τούτω - μαλιστα

236쪽

απι in ξεν η πειρα deitule Galenus p. 509-17 ut perrersana lacubinus inveniendae viani exemplo quo laui ostendat, philosophorum de oleo ἐπιχειρηματα exponit μναμιμι ησκων p. 17 in contrarias rationes discedentium, Peripatetici inutilem θερμὸi εἰναι Οὐλαιον contendentibus, aliis ψυχρόν incipit autom hoe nio lo p. 5 κι λεγόντων υν των τιλο

σμικρόν - οῖονται, το τάχος τῆς εἰς την φλογα μεταβολῆς et . in

esse auleII τ αερωες es. Ar meteor. 4. 10. m. 31 aert ni ille lidum esse secun tum Aristotelem atque in eisdem arguinentis conspirasseim

237쪽

blemata Aristoteliea, etiani nunc exentia sunt velut probi ined Paria. 35 δια τί το ελαιον ου πηγνυται, ἀλλα συνίσrarcu; rop. τι λιπαρώτερόν Arq s. Gal. p. 10 αλλα καὶ περὶ του πηγνυσθαι, ἡ τοἔλαιον. περ ἐδόκει τοις κηρον ἀποφαίνουσιν αυτό itemque Pseud- aleamula probi. l. 28 , τυ μὴ, ὁρῶς πηγνυσθαι καθάπερ τλυδωρ αντιπιμείνω σιν οἰ θερμὰν υπάρχειν αυτο φάσκοντες. ουδε γαρ--πηυν εἶναι - γινόμε νον ἐπ -οὐ φασίν, αὐακριβῶς ξετάζοφεν, - οἰον συστασίν τινα και α νι πιν, καὶ γίγνεω ι τουτο λέγουσιν

l'lutarcii ilia coliv. VII, 3. 3 ἐδόκει ὁ προς τουτον πεναντιοί - σθαι τον λόγον si x quo Sc. oleii in Oudε τω αερι δίδωσιν ανάμι , αλλαποστατεῖ, δια λεπτότιμα των μορίων καὶ συνέχειαν Ἀριστοτέλης τετηρηκως , ως φησιν, νωdiστερόν τε γινόμενον καὶ βέλτιον ολως to ἐν τοις αποκειρουμένοις ita Vuti. . odii. αποκειμένοις αγγείοις ἔλαιο εἶτα τω αέρι η αιτίαν της βελτιιόσεως νατι θησι πλείων γάρ ἐστι καὶ κρατεῖ μἀλλον εἰς ποδεες κατερχόμενος το αγγειον contra ollit Plitiai liiis 2ὶ vini in i Hiod iii 3'e admisso satae vitiatur . non lusi plenotioli co usi i v;ilura DP με γαρ φέλιμον, ἐλαίω δ' - φορον --

Galen de simpl. ille l. IX p. I63 t. XIIὶ μεταβησο ιαι δ' ἐπι to δευτερο ηdri κε uμα . . . I,D γαρ πλεῖστοι νομίζουσι τα καυθεντα πάντα umro Illo γίγνεσθαι σφῶν αυτῶν, ἔνιοι δ' ἔμπυλι αυξάi εσθαι rv θερμασίαν ιοντα των καυθέντων ἀπάντων, μαρτάνοντες εκα- τεροι ... p. 64: τὰ μεν ουν is tui πολυ της θερμότητος απόλλυσι-tνθέντα, τα δὲ μη τοιαυτα προσλαμβάνει, τελέως δε φυχρον ουδὲν τῶν καυθέντων ἐστίν. ἐγκαταλειπεται γαρ αυτοι oti ἐμπυρευαάτι cs. D. I ex Getil. p. 629ὶ και γὰρ προσηγόρευεν υτως ριστ ο-

238쪽

αντ αλλης τινος λεξήσεως ἱερῆς ταῖς τῶι βροφάrων ἀδικίαις περιπτυσσορανον. και μην τι θεοῖς το σῶκον ἀνάκειται και θυσίας ἐστὶναπάσης ἐπιβώμιον και τι παντ- λψανώποὐ κρειττον ἐς θυμιάματος

239쪽

Scitot in Aristopli vesp. to συκίνω - καὶ οἱ δικασται ὁριμύτατοι καὶ ὁ γέρων καπνοπο- γα το συκινον ξυλον ' καὶ οτι ἐκ των συκίνων Matin καπνος de μυτατος, καὶ ριστ οτέλης φησὶν εν προβλήματι eo T. σι).

Plii lii Heli iteris et Osir. 80 . . . ἐπιθυμιῶσι διαλυε γαρ θερμότης καὶ σκίδνησι το συνιστάμενον ἐν et περιέχοντι λεoo και ἰλυῶ3ες. καὶ γαρ οἱ ἰατροὶ προς et λοιμικα πάθη βοηθειν δοκουσι

δ ανθῶν σμαῖς νω σκιδναμέναις περὶ τον ἐγκέφαλον or τε πόροι τῶν αἰοροτηρίων ἐκκαθαίρονται, καὶ λεπτύνεται λυγρὰ πράως α νευπληνης καὶ σάλου φθερμότροι διακρινόμενα , καὶ φυσει ψυχρος ων

ἐγκέφαλος αναθάλπεται. ilitibus emisiuilli liabet Cleni Alex paedag. ll, 8. II cs. 70 6'. de sertoriani atque unguent iiii usu et ipse exei, lem solito ilisputans.

Ad problemata οσα περὶ τα ευωδη fortasse pertinet locus Apollonii iiij. 42 των παρατετηρειμένων ἐστὶ τὸ καὶ τοῖς λευκοίοις α ρε- ηουφανοις δια νυκτος λύχνους πυρακαίεσθαι λα εἰς α. πρωίαν ταῶτα φαμέν α ραντα ποιουσι δὲ τ τυ o με tarariatam.

240쪽

cetiliis a. 6 IV hercle rem mimini in Arisιοιeι ea in septimo h --Morini e Plutarchio in uetur , sympositicorun dicit Himerputinue inquiunt, ur os uinum uno ponderu i onus in tum μα-νuer urseus oneres- ut muginudo eris sustineo non quem non Mooum patina retri nec intristeretur, sed aduersus pondiu reformue sursum nititur recurvosum e propterem iniquis Plutarchus re taminibus primum solum esses Huouisis iue, omisit moenisnu Ex Aristotele igitur ἐκ μ&ων νεσπασμένα iὼν περιπατητικῶν τόπων so Plutarctius tu coni . Vill. 4. 5: διον δε παρα ταυτα πάντα καὶ μηδενὶ συμβεβηκος τέρω το μέλλον λέγεσθαι φοίνικος γαραυλο αν ανωθεν πιθHς βάρη πιέζει, υ κάτω θλψόμενον ενδίδωσιν, ἀλλά κυρτουται προς τουναντίον σπερ ἀνθιστάμενον τω βι αγμέν'. -υ- δη καὶ tho tu υς θλητικοῖς αγῶνας ἐστι erat nisi quaestioliare di τί των ἱερῶν πίνων αλλος αλλον ἔχει στέφανοι n δε

εχουσιν ἀστράγαλον τῶ ἔχοντα στράγαλον se τῶ δίχηλα αλ ἐν

'Aeris ora λης ἐν τοῖς et σικοῖς προβλήμασιν vitii lilii tui li Mintur in probi liae l. 2. Id stl q. l. 8ια τί ἐν τοῖς μισθίοις καὶ ου εμπροσθίοις. Jεν γα μάτην η φυσις ποίησεν. B;itioli is negligit pii intillas Aristotelis ἐν τοι φυσικοῖς ποοβλη-