Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

발행: 1863년

분량: 733페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

eoiisilium in sine naeteorologicorun isertu nuntiatuni exegerit probe no

vomini amiti eruin periti ci Theopliri de lapi l l et praes in D. l. deplantis) dubitabant qui testimonia a lexic agi aptiis antiquitus tra lita ropriebant milia uatici Polluu ite lue de veri ilissiimile est prima illa pli ilialogiae laxa triline uenilippique Theus inrisio seribentis aetate Aricloistus ipsius nomine iiiiii quo lue librimi inscriptum vidisse eum,

qui iiiiiiii Aristotclis an inimi θαα- - ακούοι in eosdem

nitros io postea renascente piillusophia Aristo ica omnes viderent esse Theophnisu septirni dico miliivdunis uinclationes n. i. 5. 43-4s Aristotelis eredidi mini Antigon Carystio mir. 20. 25). quem ego iiiiilena pro metu habeo ex ipso illo Theophrasti metallico luxusisse quae pus nummita igiti uni c. 33- η loeumque singularent e libri, Tiae phrasti de lapidissilis luctuin e ali de lap. 13 O meruitis appunit e Ma-50. cf. M. I ni tuitim ex duplici sonitum genere opusculani illudeonsarcinaturi sit . id mi, lis indem fragmentoriim ab aliis scripto ibi in etiamniin comparatio iurei, aitera pars α'-77, exceptis sol asse e . di ne alienam speciem ita boui ordinem pie vitae hie intrusa tui rex, ituri usi eo philosophis hoc M e uiteticis atque Theophra in talissius relius reserio de tur euius uident scripta μονι βίβλους eum Aristotele auctor consutissit ipsi seni ut Aristotelis nihil inesse Videtur praeter initium i. e. c. 1-8. il-iη historiris Tiniae se ei lieoponii ο altera c. 8-im ita quid ui ut mistitui ex eo limini ipsius pie seriptoris indiciis verit putilomini Murie. α του-lla. 130-im ex Dinae uno tenore ovinia excerpta sint ex Theop0uipo in de inde soquuntur i37. 115-l29. 3'. nisi mi in ipso sue R. 39-ibi redit Theophriistiis vel Aristoteles a M. ibit, piae autem post uia vulgo blinerent se id sqq.) plane aliena sunt recentia separata nec nisi a librario iodam inconsuli euui Aristotelis qui terminui opiremit eo Cereritu advertoiulatu est nietallidi lienis stri nullum vestigiiiiii

Giare apud Piiiiiiiiii iuri de nidiallica et M qui vivii libri Glapidibus hune eniti periine Theophnisii nientio in incire auctoremi da saeta es in M. a, de Arabicis Aristotelis luiris sile inius alibi agetur de lapidolis et de niet fodinis, nos de M. L p. 18 sq. 183. liue anima nune rubi eundeni Amsioinis L e. anoniniflewanuni lumini viii Arabes elaberiquiunt de lapicitiis isteni per par ιea excerptum ranslatuni pie nimii aeis leges alii Latini vetui Alberius Mamis in i de nuneraturus vincensius Bellovaeensis auctor Hismi tuae regiaei pr. Memborgana ei antea Armoldiis de saxonia qui in luco u

262쪽

Naturpililosoplite ter Arabe in relinten dalirii Beri 186l ubi p. 11 Helia Ar liber sine nomine auctoris citatur item p. li ubi docti illiinii τω lapilles numerant pro ipso iterum Aristotelo uulucunt ii qui te septingeti, iis lapiduin peeipibus disseruisse dicitur S. do Sacy. Uirestoin M. m. 5 447. cf. Rose l. e. p. 81ὶ etenilia quae de singulis lapi innis in hoc iractatu asteriintur cum stagni uitis quae habent uone in sive costa his Lucio li,n Ddeitar Teiosctii alii ad veri uni saepe conveniunt. e. g.

263쪽

T. τυν των ἀργυρίων κονιορτον κέρχνοι se. νόμαζον lomai turautevi Demosilii ni scit argentiso lina silaitari Atticii διέφυρον, υπο- σημαίνει Θεοφραστος ἐν τω περ μετάλλων. s. tui Di lex. - Lex tire t Si fruer. p. Tl. 23 Ili hic' p. 151, 26 s. κεγχρεών τόπος Αθήνησιν, εν - αογυοι τις κοθαίρετο κέγχρος καὶη απο των αργυρείων ἀναφεροψι/yi uuος Bom kli sit, die Laiu'. stl

pollux . 97-m es. 3. M. 0. 149 ait μεταλλέω opiis spectantia italint hahe μεταλλεία, μέταλλα, μεταλλευς μεταλλεύειν ορυττειν, γεωρυχεῖν, σκάπτειν κάνανασκατατειν καὶ διασκοα-ν χρυσορμεταλλεῖς, χρυσουργοί, χρυσουργουντες, χρυσον ρυττοντες, τα χρ πιεῖα,

την πίχρυσον γῆν, την κατάχρυσον ψάμμον, τρο επίχρυσον κόνιν, την χρυσῖτιν γην μεταλλευοντες, διασηθοντες, διηθουνυς, διακρίνοντες, φοντες, καθαίροντες, πυρὶ βασανίζοντες. πεφθος χρυσός, ἀκριβης εἰλικρινης, ακηρατος, ἀκροιφνης, αρεικός, Γυγάδας ἀργύ- ρ u, αργυρῖτις γη, πάργυρος ἐπάρτυρος, ἀργύρεια μέτειλα κριν τομια μοδεων -κρινεῖς κίονες οἱ ἐν τοῖς μετάλλοις μοτυιότες ανέχειν τα ρυγματα cs. 3. 87 Ους--rΩιπον ιέσους uoistuminia; ανιχειν την γῆν, ουτοι μεσοκρινεῖς ληι--ro Plut vii orat. 7. I.ex sel iei'. p. 280 33 . αργυρος καθαρος λα- ές, -- μου. γη πόχαλκος ο γαρ χαλκῖτις ουδὲ χαλκεῖα μέταλλα, σπερ ο

264쪽

συναγεται.

265쪽

Μὶ πλύναντας ita Sylli eo lil πλυναντες καμινευειν,--την υπόστασιν την γενομένην ἐκ της πλυσεως πολλάκις πλυθεισαν συγκαίειν, παρομβαλλειν δε τον πυριμάχον cf. h. de lap. 9 --τως κοὰ οἱ πυ- φο - καὶ οἱ μυλίαι ψέουσιν οἷς ἐπιτιθέασιν οἱ καίοντες se. σαύτως τοῖς μεταλλε ποῖς etiam r. meteor. 4 6 383 5 καλουuενον λίθον εἶναι ὁ τε χώρα πολυν ουτος δ' kσίδηρος πολὐ των ἄλλων γίνεται καλλίων εἰ δὲ μη ἐν μι- καμιν ἐκαίετο, ουὁὲν αν, ως ἔοικε, διέφερε πιππί- μόν-- φασιν -- ανι-- εἶναι - πολυν γίνεσθαι. 8 49ὶ φασὶ δε καὶ ἐν γνδοῖς τον χαλκον υτως εἶναι λαμπρονκοὰ καθαρον καὶ ἀναπον. στε μ' διαγνώσκεσθαι τῆ χρό προ τον χρυσόν. ἀλλ' ἐν τοῖς χαρείου ποτηρ- βατιακας ναι τινας κοὐ πλείους, ας εἰ, τῆ σι ν ἄλλως - ην διαγνωναι πότεμ ει νεμ

μολψμυ σημεῖον ὁ της ευρονας, τι τηκεσθαι δοκεῖ καὶ ἐν τωὐδατι ' χρωζει γουν - ἐῶκε, ταχυ τὐεται- καὶ ἐν τοῖς φυχεσιν,-- se V ra τι γη, ἐγκατακλειομένου ἐντός. ως φασι, καὶ συν--μέν- του θερμορτου ἐνυπαρχοντος αυτεμ τηλασθένειαν.

266쪽

αυτου γινομενης και συνεφομέννης αὐτῶ. λέγουσι δε ον ευν ira rα ην

κρῆσιν μηδέ- διδάξαι dis τα προγεγονότα ἐν τοις λαγις χαλκωμοπαλάφορα, τὶ ἐπιγιγνόμνα ουκέτι.

In codice gr. I 4s tali, elisit se ib). iiii viseeila ea continet ritetorica liistorica poetica admodum varia post multinalieodori Proili in siligillaria quae lain Nipitia sequuntur περὶ των τεσσαρων τοταμῶν tῶi ἐκφυομενων ἐκ του παραδεχου s. 442' , πείγ ΟυέωμαικουβισέςGro s. 43'), περὶ γενεσεως καὶ φθορας ανθρωπίνων σωμάτωω s. tu ι' l. περὶ τῶν ὁ στοιχείων s. 4l4φὶ ultimuin denique ii ultima co-

Περὶ των ευρισκομένων μετάλλων ἐν νησω κυπρω. -ων ori ἐν τοῖς βίβDις τῶν περὶ γαληνον περὶ εἰδῶν, καὶ α ριστοτέλους φυμολογικων τερ ουσίας γης καὶ λίθων ο is μετάλ- λων ευρέσεις, ευρέθη ἐν τῆ κυπρω νησω τι ἔστιν ορος μέγα καὶ ηλον ὐπὸ πάντων των βουνῶν αυτῆς, τρόγωπ πιαὶ μενον πολλῶ καὶ dιάφορα tan D-νων της α τρικης uri χρησιμ ε ιμόμενα. οῦ τινι λέγειν ταχειρουντα καθ Ἐν ἐπιληψει με διηγουμενον Ἀρμνος. -οιως καὶ στερ ρατάλλων γεις, γέγραπται ἐν et περὶ λίθων

λοχηρος λυειος καὶ πασα vi' θία Suiminiis cypri uions et iiiii iden debet esse mimai Nodo illo, mi , numine recentiori vite nunc quoque appellatur Uiroilos et modos apud

267쪽

- 261 Mi visi visitarit prope Solos ab eo igitur de mi agitur diversum, licet eiusdem montiuin tuo fuerith, de quo saepe memora in vere de simplic. nie si ram. i. m. i . lso 226. M. M vi et xlv, in aliis pie fortasse deperiuris uiui haec ducia sint. XLV.

Περὶ φυτῶν.

9uo seculis, ait duintiliantis XII. li. 224. Arar uotelera didicit ut

non solum διae ad philosophos atque oratores pertinerat Sesentia complecteretur animalium Salomιπα ι nat iras omnes per Τ ΩΦ estes' illis en in mi ec invenienda siti mιnt notus ignoscenda sunt sil sane

liorum libros Histotelis io est scientiamini orbem livi ieroni trilin que disponerent non dubitarent et de antimalibus et de plantis opera rosem e. Aristotelis scilicet et Theophrasti. s. impii in cating. Bas.

i53 s ih τῶν ὁ 'A. συγγραμμάτων τ ιμέν ἐστι μερι- ... τα δὲ καθολου τα δὲ καὶ μεταξυ κ αι περὶ ζώων καὶ φυτων στορίαι. David in teg. p. b. I r. καὶ εἰ με μερικων, ἡ ἐμψύχων η - χων . . . καὶ εἰ μὲν περὶ ἀναι-- ἐμφυχων ως τα περὶ φυτων

268쪽

περὶ ζωω γενέσεως καὶ μων καὶ πιν -- καὶ turam καὶ τῶν τομο-- ομίως δὲ κά περ φυτων τα διατο, τουτον Duo vi τρόπον seu in istophrasi libris περ φυτῶν μοριων ei φυτικων αἰ-H. Ioannes in pliys. m. i5 5 i' γέγραπται - -τP . . . καὶ τερ - κοινῆ πῶσι τοῖς ἐν γενέσει καὶ φθορα retroακ--θου --ἐν τοῖς περὶ γενέσεως κιὰ φθορας δὲ τοι μετεωροις περὶ τῶν in τ τοις γέγραπτα αυρο καὶ πιρὶ μεταλλων τοιουτο δέ ἐστι καὶ λα- μετε-- τέταρτος 4 si πρὶ των τοις φυχοις παρεπι- μένων ἐδίδαξεν α περ ζώων 4 φ των ταῖστα πιμιγμ-Kαι αἴ μέν εἰ- περὶ τωνίου ἐμφυχοις και αναισθήτοις παρακολουθουντων λαίπιρὶ φυτῶν αἱ δὲ περὶ τῶ - ἐμψύχοις καὶ αἰσθητικοις, αἱ

διαλαμβάνει, ἀλλα κοιμῆ περι πάντων τῶν ἐν γενέύει και φθορῆ κατα μέρος γαρ περὶ τουτων ἐφεξης πραγματεῖαι διδάσκουσιν, αἱ μὲν περὶ τῶν ἐν τω μετεώρω συμβαινόντων, αλλαι δὲ τερ ζωων και φυτῶν cf. s. 28 med is r. p. 322hl). lympiodoriis in meteor. Ven radi s 2 ad ipsa pro nili Veri, quilius promittit Ar εἴ τι δυ μ' - . . . m---α στερὶ ζω- καὶ φυτῶν): ταχλ-λωτα προανα-ρου - μεμνημινος των minoin αυτου πραγματειων ο σαι σαρ ἐμφυ-

269쪽

- 26 - περὶ φυτῶν πραγματεία, η αἰσθανομένων, η περὶ ζώων ut ορία

ται τῆ με γαρ φυσικχὶ κροάσει και τῆ περὶ ουρανου και τῆ περὶ

δεῖν φησὶν ἔκαστον των εἰρημένων γενῶν προχειριζοιαι si V - οἰκεῖα avrοῖς ἐπισκοπειν περὶ Θεόφραστος πεπραγμάτευτα εν et τω περι τῶν μεταλλευομέν ων και εὐαλλαις τισίν. Olyin p. s. 59'' Π.162 Id. καὶ ταυτα μὲν καθολικῶς περὶ μετάλλων παραδίδωσιν ριστοτέλης, πισχνουμενος καὶ ἰδία γράφειν iii 1 ε γραφε δὲ ἶσον μας καὶ τους προ ημῶν εἰδεναι ο μέντοι τουτου μαθ=Jqς Θεόφραστος ἔγραψεν ἰδία περὶ ἐκάστου μετάλλου contra iidem in pro De illincitu leost.

Divinpioilorus argumenti liviqioli inli litus scriptores iii minare ne figus. 3' I. I 33Mil.) εν δε et πέρατι του τρίτου βιβλίον περί τινων α φύ-χων διαλεγεται, οἷον περὶ τῶν μετάλλων . . . συνθετα ομοιομερῆ

ἄφυχα, ἀπερ διδάσκει ἐν τω πέρατι του τρίτου λόγ0, rq παρουσης πραγματείας καὶ ἐν τῆ μονοβίβλωπερὶ μετάλλων γεγραμμεν l. b. Ioannes ad Ar. p. 330hT L Th: μετὰ γαρ τα μετεωρολογικὰ η περὶ ζώω και φυτῶν λείπεται θεωρία περι γα μετάλλων ἐν τι τετάρrpscs Io in phys o tot gen et corr. τῶν προκειμένων Milαζε et in i demetallis ut a lilii a tan l. c.) mr ο- λοιπον - ψεις μῖν περὶ της τῶ φυσικων θεωρίας σκοπος τέλος rληφε ceterum inter auctores

270쪽

- 264 Plutare uis, Galenus rei. nuntiis hi liis rebus Peripatetici antiqui ait inritatem novemini nisi Theopla oti graniniatici dubiimii idem nun Allienae , cui uni Phaniae περὶ φυτῶν libromnii mii inpilisam historiae lautamini Theophrosteae respondisse videnti ir fragmenta debeo inus non solum salsi Aristotelis περὶ ζωικων egii iii iesuntonia gramin ticis propter verborum noritatem siti piloriun lite ininianiui admodum I exies enitinerationem utilia sed etiani περὶ φυτων, ei dein senicei opusculi quod duobus libris coni plebensuit seretiatur in indice Andr

ra et Bhac benionein addia Thabui en Corra emendatione pertiι - postea enim ipsius Aristotelis nomine vulgo inscribebantur Bos p. IM. Mere Gessi. d. Bol. I. 324. III. 143. interpres latinus de quo sino xiiis nutae distitat Meyer pleno nomine appellatur Inredus de Sarrahel

Paris lat. 478 - is num spurios illos duos Aristotelis usiuraveri necite. moeri quidem potest et negari a non litudicari

duo librum Aristotelis χυριων, leni unum exhibet olympiodoriis ci Ruse p. 7η, nota dum est eodem plane modo quum

ad Theophrasu opus R. L. 5. 46 misi respicit et Theophrasi nonien

confugere deberet minuiminior ut Aristotelis verbis satis uni esse

SEARCH

MENU NAVIGATION