장음표시 사용
11쪽
Ariani retinus ille arne pii In se fuisso dicit exue a lilbri XXXI. vorbis, et phrius is ipsa satis hoc proclit; ad Pluineonioetiirant 1irinandurn non leve liccedit urgunIentuni, violi Aininianus Marcellinus ut ait notavit Valesius) pluminis in locis linitariis est Thucrdidem et nonnulla ab ipso imitari solet. Accurat ins in hae e inquirero opus esso negavit Poppo ), vaod vaeni nos stib Marcellini no inino habe- Iii iis libellum, Eluu ex cliversis nivio a pluribua viris conseriptis, posteR Uero leviter iunctis partit, iis conglare, vel si qm modo aemel hanc Vitam perlegerit, utque Pe
hon lorat, non possit diit, uni videri ''. tu ultior huius Vita partes esse statuit, quamini secundaria incipero lacit Indo a g. 35., tortiani inde a I. 46., quartam vel inde u . 54. , vel ut Viro cuidaIn docto placuit, a l. 56. q. I. τελετων ἐντὰς καταστῆναι J Νon videtur opus esso, cum Valchenario ad Elirip. II ppol t. p. 163. scri
πολυς γὰρ ὁ ἀνὴρ I iia scripsit Be Iinor. cum Casaii- bono. Vulgo urticuIus desisteratur. Poppo demt άν ρ, Idenudae στρατηγίαις paulo post exhibuit ex Sili lao Vii.
12쪽
cenas recepit in edit. minorem.
q. 26. παρ αυτWJ IIaec non agnoscit Sisidas, Illinc Marcellis Ioeiun citans in vocibus ἀπήλαυσε et ἀπο
13쪽
Paulo ante ex coniecturix dedit ὁ αὐτδς. q. 31. ἴκριον - ταφέντωνJ IIaeo apud Situllini In v. Ἱκριον sub nomine Thueyclidis ita legunti ir: ἴκριον γὰρ ἐπὶ του τάφου κεῖται τού κενοταφίου. Θουκυδίδης 'o γνώρισμα Επιχώριον - ταφέντων. q. 32. ΖώπυρονJ V. Meier. cis honia damnat. p. 228, εἰ γὰρ Ουκ ων - Ουκ ἄν ετυχενJ Beliker. coniecit q
q. 39. τριῶν - χaρακτήρωνJ PhaVOrin. in v. χαρακτῆρες. q. 43. πολὐ γὰρ το μεσori se Vecta manca ut quoesiani estis nomini luis vitiosa, quae Portus ita interpi et tur, ne si Seripilun esset: πολὐ γὰρ τω ἰύχνον διαφέρει χαρακτῆρος υφθλοῖ. POppo.
14쪽
q. 44. καὶ μαλλον τοῖς χαριεστέροιςJ , uto positinnesse pro καὶ si re v. Schiaeferitin ad Longurii p. 35 l.)ταῖς μῶλλον χαριεστέροις. Μῶλλον mun comparativo iunetunt nihil offensionis hal, et v. Matth. Gr. q. 458. Iemn. ad Vigor. p. 719. I orvi II. ad Chariton. p. 146. p. 288. Lips.) ossoling. ad Herodot. VII, 143. Ast. ait Inat. Iogg. II. p. 221. Stultor Loct. Andocid. p. 220.
g. 48. καὶ γὰρ ων μα id Aona. Portus et Stopliἔin ii Iegendum censent ex Thiicydide: καὶ γὰρ κτωα ἐς αεὶ μῶλλον ωνόμασεν η ἀγώνισμα τον εαυτοὐ ξυγγραφζν. Palilo anto G. Dindori. οπου γε scrip8it pro vulgata ὁπου γάρ, secutus Schaeseram mi Dionys. de C. V. p. 68. q. 49. καὶ ὁ ἈλκμαίωνJ Casaubon. coniecit: καὶ ὁ γλκμαίων δε ὁ Ἀμφιάρεω μνημονεύεται, ἔν θα τὰ περὶ ν Ἀχελῶνον καὶ τὰς προ αδτοὐ νήσους εστορει. q. 52. τῆ παλαιῆJ ΙΙoc delendum videtur. - Mox eodox E. Iulliet ξυμμαχία, PIOd POppo recepit. TπιλύγξαιJ Stephanus coniecit 'Eπηλυγάζεσθαι. Vid. not. ad Tlinc d. VII, 36. q. 53. εχει δέ τι καί Ita Cod. E. pro δε καί τι. Idan ποικίλας pro ποικίλως.
I. p. 68. reponi vult Ἀσκληπιάδζς. At imo sic scribiturnornon in Schossis ad librum I. cap. 56. Non puto alionitIn esse Ab hoc Ioco, apponi φIaa Dissioriis in praefation do Ructoribus Scitoliorii in nostro-riui1 Hemoriae prradidit, adiectis aliorit1n miniadversionibus: ,, Do nuctor lioriIIn Scholioriam Fabricius ) non Rinorationo assentitur Stephano putanti, non uuius alicissit Bibl. Gr. t. II. p. 727. Hare
15쪽
pius si vo potius Ascle piam et Pho turmiso in lis noritinantur ), interpretationes dein lo u recentioribus quil, IK In in in ununt iro quis coli petas esse. In eadem gententinest Cresaul oniis, vii vauni nil Diogens In Laorsit in III. 47. ex Suida rotulisset ' , S Atarran continenturiun in Thucydidem odidisse, ii ius, go non dii lii in re, vi in Sch Iia, qtrite ho illo Eritant, e Salii ni, Antylli et Phoebam- Inonis coIii In ntariis decerpta sint. Νequo latini prato his additur Euagorsa Et o pliari iun Interpretationi Mille onsuta esse, suloni facit liber Cassellanus, in vio quiunprinu Iu tunturii pars e mi III, viae in vulgatis Ieguntur, vetusta nannu scripta esset, dein do alius Iongo roeentior nulla ait licterat, limul illi lato quod Oa in aliis Oxonipi mi, is invenerat. Dct notato nutern veteriun litorii in inter- proin tu nilai I corti o Scholiis constitui polost. Snt,innn .vieni ita R inuni Prnt Cnsa illi onus, Riit, Λ triano nomisso
53. , sed praeter hos obiter neqli sic ut ipsos scitolia conspei siti uppareat, Ine norantur etia In Herodiaava, qtii male vulgo Herod scribitur II, 19. VIII, 44. moeroboaeus Vlli, M. Orva II, 19 V, I. Tretro I, II 3. I 23. II, IM. III, Gl. Hemlianus hali Idutile est notissimis Aelius Herodianus, vii sui3 Antonino I illosopho noluit. Uioerobosci in Dionysii I liracia vel potius I ion 'sit magistra Oeclini euici graInmaticam a litotationes nuper in Anecd. Ir. t. II. divulgavit Belacertis Poppo. - De Oro v. Vitani Tma. d. p. 18. I Suidas Heronem quo pie Hietorem Atheniensem au υπόμνημα in Thucydidem composuisse. - De Eliagora T. Vitam Thucyd. p. 17. is Eliam Nunentua
rhetor temporibiis Adriani clarus con posuit του Θουκυδίδου καὶ σημοσθένους χρειών συνσγωγήν. I tιε mini quoque Thucydidi nostrulam inde sui reprehensores; nam Suidas testatur, Gaudium Didymum scripsisse neeὶ των baoτυένι ιν παρὰ τον ἄναλογιαν Θουκυδίδs. Fabrielus. R.
16쪽
T,1 didis Marcellinus, quem ad Valentiniani, Valentia
et Gratiani tenipora reseri Vossius II. do IIistor. Gr. 18.Phoobaninionein rhetoren REPIRIem filiss nosio, i. s. Arcassio I inperantis vixissse, suspicatur Flibricius'. la pii ad Thuerdidem I, 132. Acrudi, regeIn Romanoriuntripodein praeda Persica Apollini Pythio a Pati sanini odieatum Bugantii in circo posuisse, non antB Constantinum M. vivere potuit, ut constat ex iis, vino ad Cauliniaelai H nin. in Delum p. 391. acribit SpanheInius. Noe Iuliano antiquior fuit, qui nil libr. III. cap. 37. Gr gorium Νaziangenuin Ilitulat, viod si Christianum fuissμ indicio ost, ut recto Fabricius; queInadynodi m et eum,m1i auctor ast Scholii tui Inir. III. cnp. 38., mii, vi odibi obser vivit Wasse, ad verba Laicas Acti XVII, 2I. rospexit. In Scholiis uulon collicis Bas. iiii ΙV, 83. otiani Belisarius Iaiulatur, iliae In Iustiniano imperiinto 1Ioraiisgo nemo ignorat' . Ex his Scholiis Intilia αυτο- λεξει Iogunitur in Ioxieo Sitidas ), quase Stoplianus, Reinosius ot Viri docti vulgo Suullini inito descripsisso, ut alia ox Aristophanis, Sophoclis ot alioritin Scliolias oxi stimant. iiiii vi apsi vemini, utrurn Sitidas sua ex into prolibus Aristoplianis, an illi Ex Suida acceperint, idenado interpretibus Thucydidis possint quaerere. Silidam plurima o vetustis Scholiis Aristophanis in Lexieon sit inheontulisso, bene ostendit in praelatione Suidue Κusteriis,
si vel unus Iocus in Μακκog nt, eo non uni Inn lv rsus extra controversiani ponit. In eo ita scripturii est: Μακ-
I is Reeenthusima Scholia sunt codicis Palatini, maxim8 Vedisiculi, ab ipso libi ario, qui hunc codiceni transscripsit, ut Videtur, consecti et TZeinae mentionem iniicientes. POppo. - Oh. I'Eoisen auctor Utilia Ium floruit circa annunt post Chr. N. II 50. ''I Item apud Pliotium, mavorinum ali OSque. . Dissiliet oci bu Cooste
17쪽
neutor Eori In vidit, verba illa εφαμεν δέ niani sto indicio ess , Sit illain haoc ex interprete Aristophania, non hunc ex Suida dexcripsisse. Νunx Pio i interpres recte dieit ἔφαμεν δέ, quia scilicet hoe nnio tui V. 62. Aeripa rat, id Suidas nevio ex Ruἰi persona dicere, nec de eo, voci doinde sex eo leni SehonaKto scripturas Priu, Μακκῶ ἐνεὰν fuisse, ἐφαμεν acritiero recto politi t. ' In ei Io Etinna niuiadvertendus est levia error Niratori, vii viunx ante ΜακκOg non inveniret alliini locuin Suidae, ubi lioc diaeiunx erat, neglecta interpretations Porti: disianua enim eonvertit: dieitur enim. Da Scholiis Thucydivis non habeo quidem tam certaini argiin enluna; sed si vita tonsideret, quao apii 1 Suidam in καταφοόνησιν IeMintur,
haud ituli milior sibi persiti, e t. ea ex his Scholiis I, I 22. su Inta esse. Et oninino probabile egi, Suidani violin Scholiis Aristophanis, ideiu etiam in lita lactitasse, valiIn dubitam non possit, vi in Veteres illi interpretes Tillic iliciis illo antiquiores fuerint, viippo qui etiani o Marcellino, quem An tio et Asclepio iuniorein fuisse
Ad Anonymi Vitam Thucydidis perpauca eademTI
18쪽
Iit Idom. Ex H. g. paulo post scripsit ώς δ' εἰπεῖν. . 10. εν ἈθήνησινJ Cuna cod. H. POppo praepositionem Oinisit Et post δέ interpunxit. Αθήνησι sino is scripto exiithuit cim cod. E. hic et supra g. 6.Mελιτlδων πυλωνJ Anio IIvilsonu ni erat Μιλτιάδων πυλῶν. Confer ad Marcellin. q. II. Venio iam ad P a x ali p o In o n RG I o a s a r o Thue ydidei. ἰσθάνομαι συντάσσεται καὶ γενικη καὶ αἰτις- τιυ. γενικη μἐν, ος παρὰ Θουκυδίδη I, 72.) ,,ετυχε γὰρ πρεσβεία πρότερον περὶ ἄλλων παρουσα ' καὶ ώς ἴσθοντο των λόγων, εδοξεν αυτοῖς παραιτητέα εIναι. αιτιατικῆ. δἐ, ώς παρὰ Θουκυδίδη ' is αἰσθονόμενοι δἐ οιτον Κερασοὐντα οἰκοῖντες τVν εφοθον - συν ταῖς ὁπλοις ἀπήντων. Lecapen. p. 55. Aκ ρατέα, παρὰ Θουκυδίδη μδνον. Tlaoni. M. In nostris exeinplarilaus non legitur. Vid. Poppon. prol. t. I. p. 243. Pierson. ad Moerin p. 29. Lobeci . ad Plirv- nich. p. 524. ' IἈμαρτός e TMicydide enotavit Marcellin. q. 52., sed apii l Euin non reperitiir. V. POpp. l. I. p. 211. ωμείβειν λέγεται καὶ αντὶ του διέρχεσθαι, ύς πυρὰ ΘουκυJί ' is καὶ τῶν ἐν τοι στενω Tων Κορινγίων θάλασσών. Locapen. p. 57. - Locus non Elippetit.
Ἀνάγνωσις, δε οεντερα γνῶσις, ξ h ἄνωθεν γνῶσις. παρὰ dἐ Θουκυδίδη ἡ ἀνάπεισις, καὶ ἀναγινώσκειν
τὰ ἀναπείθειν. Etuni. M. Lei denso npiul Κoenimn ad Greg. Cor. p. 503. Selaeser. - uena Iocuni in monto habuerit, e pridem nescio, n qi reserenda haec glossa est
19쪽
habente, utitur Thuca l. II, 5. VI, 31. VII, 50. Popp. I. I. p. 90.
20쪽
ω σὶ γάρ ' ,,τὰς εμποδῶν αιτίας μόνον ἐπισκοπεῖν, πο - ρωτερω δε μηδἐν επορέγεσθαι Taiς διανοίαις. Suidus, Zonamis, Et un. M. P. 336, 26. Harpocr. Pii scian. XVIII.