Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 587페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

THUCYDIDIS

Poalle, Tatio temporani doeet. Ide in in plii Iosophia magistrarinlial, Halle Anaxagoran , et u veteribua mulitur, et probabilo

reddidit Wyttent, . praef. ad ecl. histor. Seeundo anno belli Peloponnesiaei Athenis pestilentiato Teptus est, ut ipse reseri II, 48. Oetavo eius lem helliantio Atheniensium elassia dux erat in revonibus ait 'Phr eiam sitis, atMione ni habuit apud Thasum, eunx Brasi laa L eedaemonius Aniphipolin spatio diei itinii liae naviganti distantem oppugnaret. Quo tenipore ab elua urbia ei vilnis auxilio

vocatus statim adproperat, aed ante adventum elua urbs ab hoste eapitur. Eionem tamen, citiani, si et si Thaso non ι invenisset, postera nocte Spartani expugnaturi erant, seo

vit. Nareavit haeo ipse IV, I 04 et aeqv la nialiis remm laceessus eum a ei vilius Thucydidi crimini verteretur, argu Tet a te sive foeomliae, sive ignaviae aiietore , si Mea Maseeellino, Cleone populi duce), patrium solum vertere Coacrufi, in I liraeiam feeessit, alvio exilium egit Soaptesulae. v. Meten de hon. damnat. p. 173. not. Otio, Piod ei contigerat, ita usus est, ut de bello, viod alatini ineunte eo eo eri-heniluin sibi proposuerat, v. I, I., et Athenienses et Pel

ponnesio2 Percontaretur, alvie omnes Tea in eo gestas quam accuratissime et Verissime eognoscere aluderet. Duxerat utem uxorent I liressani ex uiso Scaptesula ilitissimani, quae

metalloruni fodinas in Thaso possitieret. uas opea adeptu ut Marcellinua narrat, non in delietas eongumsit, ae t Inultatum Atheniensilius, tum Laeedaemoniis alus p e largitus est, ut res in hoc bello gestas, dictavie eomperta haberet. Pe venerant autem illae fodinae ait Thuevili leui, non hereditate acceptae ab Hegesipyla illa, Τliraeiae retrilla, Ril IliaIII Origi-n em eum retulias e diximus; Seaptesula mini urbs non Thrai Cia, sed Tliasia Mat; sed matrimonio eum Thressa illa Sea tesulensi inito possessionem, auri fodinarum fideptua erat. V. Boech h. Siaaigh. d. Ath. t. I. p. 335. Matrinioni uni vero Et non ante bellum Peloponnesiacuni, eerte primis eius anuia

inituni esse, probabili ratione Poppo proleg. t. I. p. 26. esti- eit hinc, viod euni Brasidas in Thraciam veniret, I iucydides inter eius incolas plurimum valuerit, ei Pie ius fuerit, auri metalla it i exerceiuli, IV, 105. De aliis fontiuua, unde Vetustiora nimiIne hausit, eoniecturam Niel, illimi Η. R. t. I. p. 4I. 13I. et vestigia in reli vilis Antioelii veteris rerum Italiae Siciliae die seriptoris latentia secutus nonnulla protuli in libr. d. sit. et orig. Suraeua. p. VIII. Ipse ae viginti annon exulem fuisse aeribit v, 26. Confer Plin. H. N. VII, 33. Redi- . tus eius auctorent Paus. t. I. p. 38. Fae. appellat Oenobium

vendam. Quod factuin aliis videtur Ol. 94, 2. 9030, cum

32쪽

arehonte Euelide impunitas omnium eorem, quae In rem publicani delicta essent, ab Atheniensita in populo decreta esset ἔRliis anno videtur saevunx esse praeeedente, cum Atlienae a LVRRIIaero eaptae essent, atque exules in patriam rellirent. V.

Xenoph. H. Gr. II, 2, 23. Meyer. d. bon. danin. p. 223. Ν gatur lioc a Κmegero Conini. I huc. p. 24B. Cum enim Tliu dides, ait, Oetavo helli Peloponnesiaei anno, quod no

nisi septem et viginti an nomin fuisse astirnIat, expulsu perviMnti annos ae extoraeni fuisse dicat , aequitur, ut annis Post, Paunt Athenae expugnatae fiunt, revocatus sierit.

Nempe Τlui di dea in exilium abiit Ol. 39, I. i. e. aestate Vel auetumno anni ante Uir. Ν. 4240 Lysander Athenas e Pit OL 93, 4. a. d. I G. Munyclitonis i. e. tertii a fine anni Attici mensis bere anni ante Chr. Ν. 4040 Ita anni exilii exelint viginti ferme. Idem Κmeger. iam aliani diis Itatem oriri pittat e testimonio Pausaniae: at enim Thucydi ili una ni ceteris exulibus redeundi potestas facta esset, Piid peculiari Oenotrii psephismate opus emit Ηane disti cultatem ut

expediat, Mareellini ve bis utitur his: Toυς Ἀθηναίους κάθοδον δεδωκέναι τοῖς φυγάσι, πλον των Πεισιστρατιδῶν, μετὰ την ητταν την ἐν Σικελέα. Dadiderat hoe Hermippus.

Post eladem Siciliensem hoo deeretum Atheniensium non iaetum esse, Muegeri nit abunde doceri seriptorem, inprimis

Thucydidia alias in hac vio pio re adnotanda diligentissimi silentio. At iidem scriptores silent de eiusmodi decreto eun illa elausula ad Pisistratulas pertinente laeto etiam post Atti nas captas. Ndiit igitur ex Iloe silentio colligi potest, ne die in hane, nePie in illam partem. Eteni in Icrii geriis, a Mareellino hane narrationem, Me, ut ait, Philochori et Denie trianisam, teniporem notationis negligente eonuptam esse arbitratur. Quodsi Pisistratidae, vio tempore ceteri e ules Tefiti-

tuebantur, exclusi erant, facile patere ait, cur ut peculiam psephismato Τhucyclides revoearetur, opus fuerit. Sio veris prol anilum erat, Phu ilidem a Pisistrato genua traxisse, id quod parum idoneos testes geholiasten ad Thueyd. I, 20. et Marcellinum secutus Κmiegemis astirmat. Alvii Pisistrati et Miltia lis. genus neque consanguinitate ne pie affinitate tu

elum fuisse, genealogiam utriusque gentis impleienti Iuculento apparebit, et Τhucydidis inter Pisistratidas relatio negeto an vere Popponi proleg. t. I. p. 24. excogitata visa sit ideo, ut elix de Hippia et Hipparetio bis dissemierit, expliearent. -- , '

temini de vita Ilucydidis Pausanias etiam alia refert minua probabdia, et vitas clarorem Oniniis aevi hominum plenane se testimoniormni inter se contradieentium constat. Statim

ident Pausanias I tui vident in ipso reditu insidiis sublatuni

33쪽

eas reseri, Zopvos auteni apuit Mareellinum non in redit aed post occisum 'se traitit. Pausaniam errorui argilii Poppol. l. p. 28. Νam multis anni ait, post in vivia sitisse I hu-Eyssi lent, in te patet, Iuod finito exilio denium historiani in

or linem redigere coepit. tuod in te intelliginius, .lia in ea et viamnia hoe exilium duraverit, indieat et alietibi sui lihelli mentioneni facit. Ηoe prinium sit in prooeinio I, la.

B., unde hoc post reliquam historiam eoni positunx esse tollegit incertus vitae Thuerili lia auetor. Aeeellit, quod Thue' uiles etiam V, 26. eveni uta Atheniensi uni ini periunt et capto. Iongos n uros ac Piraeum eoninieniorat, alvi e hoe bellum v ginti septem annos durasse aeribit. Ideni se per omne bellum integri a per aetatem sensibila fritentem alvae strientum, tu id accurate eoMIoaceret, vixisse dieit. Cont. Inon va. P.

MI. Mii I hue vitillem Athenis , alia in Thraeia, alii in Ae Iia D. Steph. B Iant. in v. Παρπάρων deeessisse dixerant ἔα Τimaeo eum in Italia iliem alipreIuum ob usae, poli ibi tun supra vidimus. Thraeiani pleri vie reeentiores praetuleritne

Propter auctoritatem Zopyri et cratippi, Thiaevd illis aevialium D. Dionys. P. BIT. , vii hane aententi an protulimenta Sed loeunt Mareellini g. 33., ubi haec leguntur, depravatum esse hens et Popp. I. I. p. 31. Nam paulo ante S. 32. Didymum eodem Zopyro nixum ait eonten lisse, Thumlulem Athenis violenta n1Orte sublatum esse, vitile etiam in altero loe

pro ἐν Θράκη POppo reponit εν Λαικῆ. I inprobavit Dahim. I. l.

p. 216. not. uo 1 Patis auias refert, eum in reditu tute Emima esse, videri posse verisivisio, ait Icrileger. Colam. I litic. P. 250., eum Apollodor. apud Steph. Buzant. l. I. Parin parone, Aeoliae oppido euili periisse prosliderit, nemio in1pr habile sit, scriptorem in pauiani Tolliturum antea Asiae oras, ubi res a se descriptae deserit endaevo InagnaIn Parteiu gestae erant, albi perlustrat ilM dixisse. Ita non esse, ad sit, quod Ciceronem d. orat. II, I 3. et Plutarchuia do Exil. e. 4. err ria insimulentus, reserentes, Thucudi lem libros suos fieripsisse in Thracia. At euhn hane sententiam ipsius Thuevssilia testinionio, vertiis Popponis nuriis allato explodi vidimus, n quo id Erue emis ontigit . eonimentoraro. Si probabilior eatae tentia, quae in patria Eunx mortuum esse statuit, ponimaequitur, eum ibidem sepultiun eme, quod etiam a Pausari iam .

vertiis p. 3s. collegeria, nisi μνομα etiam Kενοτάφιον significare posset. Is enim narrat, sepulcriim eius sive vermn si SKενοτύψιον ostenili solitiini Assic: ia prope portas uelitides iit Coele, eique inseulpta fuisse vecta supra in patris olori

34쪽

ii Miee Plutare ivll. V. cimon. e. 4., Fi et ipso eum in Thrameta interlaetum Esso dicit. Thucydi lea de se ipso loco, viro iam paulo Euperilis ulli

sumus, V, 26. aeriirit: ἀεὶ γὰρ ε ζωγε μέμνωαι, και ἀρχομένου τοὐ πολέμου, καὶ μέχρι Ου ἐτελευτησε, προφερόμενον οὐ πολλῶν, ἔτι τρὶς /ννέα ετη δέοι γενέσθαι αυτός επε- μων δε διὰ παντός αυτosi, aισλνόμενος τε τρν ηλικία, και προςέχων τρν γνώμqν, ὁπως ciκριβές τι εἴσομαι ' και ξυνέ μοι /φεύγειν τον ἐμαυτού ετο εῖκοσι μετὰ τον ες Ἀμφίπολιν

στρατηγίαν. quae Piomodo congratant eum Pamphilao ratione, nunc videndum. Seeundum illam finito bello natiis erat Titue v lides anno2 sexaginta septem. Ea contra Mareellinus ait historaeum mortuum esse supra PIinviaginta annos na- tuni. I od veli. Marcellinunt enoris aquil, vel poclus lapsum Iibram oriun a esse dicit, qui si glanx π, via Graeci numerum sotoginta exprimere Bolent, funis erint Pro compendio numeri q ui ng ua g in t a. Clini autem vi inquaginta anni pro vitae lioni iuuin solita longitudine non satis magniis nIunem aint, ut aliquis dicat: vixit supra mi inviaginta annos; laedo adducaris ad credemtum, maiorent nunterrum a Marcellino positiani filisse. Sed ali laetus est, ubi certior, PIam PIae Sermpta, de vita Tliucydidis aecepinius, nulla res cogit, ad eo rectionem eonfugere. Non liviet: illini tanten certissinium, una in re, quam pro argumento posuit, Dod vellum fallere, fallique eum secutos Popponem I. I. p. 3I. et I ali iniann inhl. I. p. 2IT. Eleutin emptionem Aetnae, quae testibua

Diodoro et Orosio II. I 8. evenit Ol. 96, I. 395., cognitant I liticycli li fuisse colli it ex eius vectia Ili, II 6. ἐρρυη da περὶ αυτὸ τό ἐαρ τοὐxo sexto anno l, elli Peloponnesiaci,

anno ante Chr. Ν. 425. ὁ ρίας τού πυρὸς εκ τῆς Αἰτνος, ἄπιερ καὶ τό πρότερον ' - λέγεται δἐ πεντηκοστῶ σειρυῆναι τούτο μετὰ τι πρότερον ρε-α ' τό δἐ ξύμπαν τρὶς γεγενῆσθαι τὸ μῖμα ἀφ Ου Σικελία υπὸ Euhνων οἰκεῖται, ci. e. inde ab Ol. ID. ι uod enini ΤΙiu ovili des dieit τὸ πρότερον ρῆμα, secundum est ex uibus illia, quae acciderunt .inde ab eo tenipore, quo Stellia a Graeeis oceupata eat. Accidit autem OL 76ὲ 4740 sedecim annis ante Hieronis victoriam,u Pin laro Pylli. I. celebratum, euius V. 29. mentionem Ae nae et Eltis inceltilli inneit, o quo loeo Virg. Aen. III, 572. colores duxit. V. A. Gell. N. A. XVII, I 0. Eiadem incendii nequalis fuit Aescistus, quippe qui iuvenis pugnae Marmilloniae 490.ὶ interfuerit, idenique ex eius Proin. 35 I. li Fet. Quod si G sella. ad Strab. t. l. p. 109. not. 2. amunientun petit Orpliei, qui vulgo ferrair Argonauticoruni nou ab On macri in criptor ni cous. Ioli. uuellera opp. t. o. p. I 52

35쪽

inde. Prod primum, ut ilioli, IneendItran, aὲ non Iuxta marismor Oxon. Epoeli. 53. p. 169. annis 479 ante clari Nia, eone araetore Thucysside anilia 476 ante eandvni arraIn aeeiderit, in eo sallitur iuxta eum 1 o duello. Piod istitit prinitim esse vult incendi uni eorum, de viilius Thucyllulea loviitur. R spieit ata tem Gomelin. Orph. Argon. I 256. IIemn. Imo a Eliitillani hoo incendi iuu est, Piod vocat πρότερον θευμα, tertiunx autem, quod sexto belli Peloponnesiaei anno aceidisse

nanat. Primum Pro lilvu addit niemoria linxit in uni aecilli genrite illa citio, non quo anno aeciderit, inllic M. Non poterit

igitur significari emiptio, quae ae ei lii Ol. 96, I. 395.) l leni

docuerii t iani Dore. Si lis p. 24 I. Uchori. Geogr. Gr. et Rom. Vol. I. P. 2. p. 337. et Heyn., cuius in excura. I s. ad Virg. Aen. 3. t. 2. p. 502. haee verba exatante Α, Pindari aetate OI- 75, 4. alteram Aetnae ineenilium contigerat; te tium qiui Iuaginta annia post, Ol. 88, 2. At priniunt incendium ab eo scilicet tempore, vio Graeci in insulam inInIty bant, ter oris nota destituitur. - Lltimis igitur, ex Paniphilae quident ratione, Thucydidem plus quin id aginta annis peraetiavita excessisse et multo Pii Iem plus, nee fige esset, fit em -

rognita suisset. uoil cum aeeus ae liabere inveneramus, lio qui leni argumento frustra Mareel linum inipugnant. Quin I Ieger. ad Dionyx. P. 99. not. alia etiam via proce lens eiu calculum tumi conatur veri, is supra adseriptis o Tliuevdidia

6, 26. ἐπερίων δε δια παντος αὐτού, ala νόμενός τε πνηλικία, και πεqςέχων τον γνώμην, οπως ακριβές τι άσομαι.

M Heilmannus, ait. liis vertis ab auctore gigni licari putat, se et ineunto bello ea iam aetate fuisse, ut vera a falsis discernere posset, et ad finem eius usque eum animi virium Vigorein retinuisse, ut neeurate quis, que notare, notatum qum dititilicare valeret. Λmbiguo I tonus ilia p. 32 I.; obscuro Hanelcius prol. p. XII. geriptorem gignuleare ait, se belli P Ioponnesiaei ten ore iani florente aetate suisse. QuonRIn

huius ibelli tempore 3 initio an finet illud intelligerent, nisi

quae idem ad nostrum loeum ait notavit: integris ad cognoscendum gen8ibu8 Baiana per aetatem finem significare vi lerentur. Ego potissiInum posteriorent belli partem respiei puto, eum eius initio Thucydidem florenti aetate fuisse Eponte i tolligatur. Νam qui initio belli, quod Inultomini an nominfore praevidet, eius historiam se instituisse dicit, is eo tempore non παρ'βοκὼς esse poterat: poterat eodem exeunte. Ruod si fuisset, ile facultate eius rerunt veritatem explora Lini potuisse dubitari apparet, atque eiusmodi lubitationes ut T moveret scriptor, doelarandum sibi esse duxit, se fine quo-Diu tipso i v Cooste

36쪽

vio belli αδσθέσθαι τη ηλικία. Fuerit autoni Tliueydides

hello extremo eirciter Din Naginta nnnos natus, si vertim est, quod Marcellinus tradit, Euni vita excessisse ultra quinquaginta annofi natum. Dod vellum et Bredorium LVit. ΤΙ, v l. p. 9.J falsos esse, Provis pignore eontendant. Admissa IJo luelli emendatione, quae Paniphilae Me nititur, Thue . di leni belli Peloponnesiaei initio Fadraginta annos natum fuisse reserentis, efficiunt, aeriptorent bello exeunte septem et sexaginta annos natum, eiPie Plus tredeeim superstitem fuisse. Quod si fuisset, nee tanta fiducia se omnia τη ηλικία αἰσθέσθαι dixisset, nee, Piod M aVissimum eat, lxistoriani suam imperfectam reliPIisset. Praeterea quod veteriam ple mite tradunt, Thucydidem puertim OIvInpiae Hermiorem historias recitaritem audivisse, bene eum ea, vianx mihi probari vixi, ratione conelliari potest, non item cum altera. - Ηaeo Emegeres. Imo Vero cum alterin bene conciliari, non eum Mareellini. Fuerit enim Thucydides, ut illuni secutus Km gerias statuit, bello exuenio elaciter vi inquaginta annos naeus; apertum est, eum Ol. BI. 456. aunum circiter aeeundunx egisse, qua aetate ab eo Herodotuni eum illa animi aD seetione ati litum esse, ridiculum. Sin Posueris, reeitationem Panathenaeis institutam ab eo altilitani esse OI. 33, 3. 413. ; obstat veteriini auctoritas, vii Olynipiae factam praelectionem reserant. Sed nyn est operae pretiunt, de re , quae nunquam fuit, litigare. Ne relivia laidem, PIae Κmegerres oblo PM-tur, satis firma sunt; nePie enim ae*Iitur, si octoginta vitae

nnno assecutus est, fieri Plorem necessario historiani absoluturiam fuisse, neque qui ineunte belIo Padra nia, septem et

sexaginta annos exeunte natus esset, non poterat se die ero

τη ηικέα αἰσθανόμενον διὰ παντὸς πολέμου επιβιῶναι. Quod

ut nolo eontendere, ΤΙ1ueydidem octogesisnum vitae nnuum attigisse, ita ne Mareellini PIHeni verba milii aut vera aut aine Inendo esse Videnturi Quod autem l istoria ab auctore non periecta egi, pro- habilissima ratio videtur eorum esse, qui eum in scribendo

morte interceptum esse statuunt, ut Poppo I. l. p. 29. et ipsa Erilegerus Comin. Τhucydid. P. 25 I. Sese enim voluisse ua que ad fine ni belli narrationem exsequi, ipse testatur 5, 26. alibi. Ultimus liber promus earet orationibus; quam Tenx ut expliearent, mira Commenti Eunt veterea, velut Dionys. p. B46. Vid. Erileger. I. I. p. 257. Sed nihil niagia consentaneum, quam nec opinato auctorem in ipsa operia elaborationis decessisse. Id quod probatur tota librorum eius Parte posteriore, minus illa, viam Priores libri, elimata atque perseeta. Nam cum in prioribus Plinvi e libris raro loti reperiantur, si-

37쪽

THUCYDIDIS

miles his verbis 5, 33. κατέκλησαν - ξυνωμοσίαν, Piao iueunctis libria vitiose sepintur, 'olivie rion, ut in Eoi . aeriptis legunt ir, bene consorinati illei possint, iani in sexto

et multo niagis in libris aequentibus satis ningnire est EoriIII Ioeomun n in emas, qui eore etione egere videntur, in quiluistanten eo lieea etiam si, quihua pluri inuni tribui solet. in vitiosa scriptura consentiunt. Unile eon ieeriiram sacere licet, taee post renia vel ab aegrotante Perseripta esse, vel nouitemini diligenter ab auctore perlecta, et oninino manti Η1 ulti- N ani non almo tam esse, it Ioli est grave Popponis l. I. p. 30. ivitieiunx.' Iani quod ad tenipus pertinet, quo I Ii laevitides aeripti nem collertor Ini instituit, Cicero vii deni d. or. II, 13. hos aros, dicit, tum Acripsisse dicitur, c m a republica remotus, atque 1d quod optimo cuique Atlienis accider e sol

lum est, in exilium putatis est. Sed e dii deni ningia in eorum inclino sentontiani, illii non tanx tot int opus, quale tat, in exilio pertractatum, Plani breveni reriatii consignationeni et 'prinia in lituomun designationeni ibi factarn exse pii tunt. Ne

que aliter velle videtur Plutarcii. l. exit. p. 338. Reisle. Marcellinus e Praxipliaue quodani re re, I hiaev lii leni post Arelielai. Macedoniae regis, Periliceae filii, apti l luen1 unisanae Iuttilis poetae alia i te scriptores Graeci coinniorati, Elim Pi des inortinis, Agatho tragicu 1 deversus esse narrantur. Pii Socrateni mirerea. ait se venire iussit, e Illis dio ipse Tliuev-dides II, 100. nientioneni facit, ut videtur. iam Inortui, Post Arehelai igitur ni ortoni deniunt in os ii omin ini Venis1 . At qui ille rex Macedoniae die ni supremunt olriit teste i io loro

rirciter sexagilita septeIn annos natii in Ril historianx Tree COInponenitaui ncces isse, vi isse annos ferine octoginta. uuial iis addi possiant, quae ilissemiit Isredov. Vii. Thuc. p. ID. Ego nihil decerno.Quid autem I luievitides novi atque adliue ineogniti in

historia conscribenda praestiterit, comparanti superioris aetatis historieortini suceessus, de qui Mis viilendus Creuxeri Art. hist. Et Dahirnann. I. I. e. VI. p. 0 I. atl l. luctilentissimenpparebit. GIaeeomni ars historica a poesi Prosecta per cyclicos poetas pmpius ad voritatem adni ta est, qui nivili uplenius planiusque. ex temporii in aliquo Dr line nareare coeperunt. Oratione hine metra vinculis sollita secuti sunt ab Ol. 20. ad 70. logograptii, qui poes eos naturaui in plerisque retinentes, veritatis remm adhue ni inus stii liosi reperiuntur. Nihil enini nisi nivinos, eos tuo saepe ineptissimos suppeditabant. Neque rectam remni Ianauda ii, Mi res maiori Disti Zoo ου GOoste

38쪽

niornenti ab allis nilnus gravibus iliseernendae erant, Meeti

nem Remiebat tur; aptus orito, artifieiosa eompositio deerat. Temporiam veras irationes negligebant, oninia separatim enumerabant sine nexu renim, singillis e X causa filia derivandis pio, Ploaque omnia secundunx urbes atque populos descriptunariabant. Excepit Ιοgographoa Ηer Iotus, via vii Ienx ni gis, quani issi, veritati consuluit, map ta enim itinera insti ivit, quibus faetum est, ut terearitia eognitioni pluminum utilitatis assenet. Ideni tamen sal illosis nam aliunculis nimiunx inguisit; voluntas enim eius vera dieendi non ait tuta e at vellis an inii dotibus, vel leni pominis, quae M hoc exsequendturi sola idoneum elum reddere poterant. AtqUE historiae eiust Uian IaIn eum poesi comnationem oninis adornatio, plane illa epica, prodit. V. Cheuger. I. I. p. I 35. Poppo proleg. t. I. P. I 3. Rqq. Igitur iligi essiones pIurimae Runt apuὸ eum, apti ITliti di dein tantuni neeessariae, ad illud ipsunt, PIod modo Tu retitur, recte intelligendum aptae; PIan viam aliter visum Dalilnianno l. l. p. 224. v. de sit. et orig. Taeus. p. 139. Qui autem aeviales IIerodoti, vel inter bellunt Persicum a Me Peloponnesiaeum vixerant, velut Hellanicus Lesbilis, Xa thus Io lius; simillinii tomo aphis titisse existimandi fiunt bieni quidem ceteris praestare dicunt, Hellanteum ips in

Thuevdides I, 97. dicit βραχέως καὶ τοῖς χρονοις οὐκ ακριβῶς

scripsisse. Contra Hucydides vianto vel mentis ae Insine, vel veritatis studio in reluia et exilirenitis et ituli eandis ver sat is sit, eunt alii ham1 pauci exposuerant, i IIn onIniunx oP-tini e prooemium leclarint. Ne dicam, eum ab historsea aes te propiorem, et in mediis rebus positum, quiluis et aequalia et vimini ipse pars fuit, Iimul paulo magis viant Herodo eum temporum ratione mi iustini fuisse. Utque ille pio mi ι Iani sensu regebatur, et iis, mast religiolie saneisa, eiusvae

ministromim deo ni lue interpretum auctoritate eonfimata

erant, fillem facile lialuiit, quare apitii eum frequens Vatici

ni mim et oraculoriim commemoratio, et quaecunvio Praeter consuetum remim or linem atque homin uix exspectationem evenissent, neglectis Proximis causis, potissinium a coelestiabus ipsis repetit); ita Thucydidis mens philosophiae Ιueo il-Iustrata, a superstitione aliellissima, quid vomini in unaPI que re sit, pervestigare, quam inanent vel mimor u strepiatum, vel falsortim speciem se dii, et enominis vel ab anti quis proditis, vel ab aequatilias auis impraulcnter eonceptisse decipi maluit. Τeniporum notandorem diligentissimus han rationem sequitur: sacer totum Argivamini nomini is insignia

helli Peloponnesiaci tempora designavit. Res gestas anni tem-POritiis, aestate et hyeme, annos Mehontibus 3 Ephoris,

39쪽

Boeotaretita, OlympIonieta aed paneratu, non ut posteant tuiti est, gladii vietoribus distinxit. Lan antiquiomina

elatuIn Tea Tecensendae erarit, a I,oicis , aut re reo a I et Ponnes eis, aliove nienior ili evento I umeraIulo, annor meomputationen instituit. Olynipiadum, postea in hurio tisum a Graecia ait iliberi solitamin rationem nonitu In noveXat: multo enim geritia earam ullus a Timaeo I alironte nita inUectu est.

Nid. ait Tiniae. p. I96. et Iyahlialann. l. I. p. 223. Iam dedietione Thucydidis, ecterisque virtutibus, quil,ua loeum in

eanone tum sistorieonim, tum orittomni v. d. ait. et ori Syr. p. I 340 Alexandrino uteritus eat, dicere supera acaneum duxi; vioniani et ipsiua litatoriae assidua tractatio Inagistrahariun remam est optima, et assi hune loeum tuni vel Tm, tum reeentiores Perreaetaveriint: Dionysius niaxinio IIaliearnassensis, I emetrius Phalereus, Plutarcinas, 1.ue ianu , He

Inogenes, Longinus, leo et Aphiltonitia; ex Latinia Cieem, multis Ioeis, uuintilianus; de recentioritata vero Vogatus hiat. gr. I, 4. Mam. ad Ephor. Dagni., et qui dignissimi sunt,

Φύ hic recenseantur Poppo Pri leg. t. I. et Geugeri Art. hist. Gr., libroque, quem de Herodoti et Thueydi ilia comparatione conscripsit. Nonnulla protuli ad I huevit illis evin intitatore Philisto eoInparationeni laetendam in liuitia fragnient mm editione. Veterrum nenio brevilia alatulvae verilia Tli Ο lidis ingenium descripsit Cicerone Briit. c. 7. extri, ubi de antiquior in Atticorum dictione disserens: Qui bisa temporibus,nit, Psod dicendi genua viguerit, ex Thucydidιa scriptis, gusipsa tum fuit, intelligi maximo potest. Grandea erant verbis, crebra ententiis, compreagione rem ut bret ea, et ob eam ipsam causam interitum gubobscuri. Ideni d. orat. II, I 3.

Thucydides omnea dicendi arti io mea Mntentia faciti virit,

aententiis allustrentur. Aptam Herodoti et I liueydiilis eoin- Parationem legas apud Dionys. p. 767. quoeunx eonserae operae pretium est Cic. Orat. e. 12. Quo magis Herodotua Thus dictisqua mirabitia; - alter enim aina ullis galebria quas tua amnis fluit; auere incitatior fertur, et da be nor rebul cante etiam quodammodo binicum: primis νιε ab his ut ait Theophragstuab historia commota est, ut auderet uberι δ, quam ει erxores, et ornatius dicere. Quintilian. I. o. I. Densua et bremis et semper instana stibi Thu-QNidear dulcis et candidua et iugus Herodotus. Nuno pavea libet adueere de orationilnia histori te nostri scriptoria insertis. Quas eri arent qui ex nostrao de atis gensu censeri Duili od by Cooste

40쪽

veIIent. Nam In historia veteriun qui lem oratIones nareatio nia partes erant necesaariae, sine lail ua sila noui esset integra. Quare in illis oblivioni eripiendis plus eurae ad Uinierunt, luoniam UIM mon cnti inesset, probe iii-telleetunx Hibelriint. Itaque ruultis Ioeis a Livio et Ci- Cerone orationum, ab antimis disertis honiinibus, ut a. Graoehis, Catone, aliis habitariun exemplaria aliis etiam tempori 1 servata memorantur. Erant enini illae viasi monumetita ingenii niatoriIn , docunienta rerum domi ini- Iitiaeque gestariIni. Orationibus evini in cohcione habilia populi ductores pacem, foedera, bella decernenda rogat, ant, sis leni reos putiliee vel Recussiant, vel defendebant, iisdem denique euneta publice agebantur, cum Athenis, tum Roniae. Itaque in faetorrum numero quodammodo orationea P nena Miucydides extremo prooemio eurani refert quantant iis Vel verbolenus servandis, Vel summae fialtem et argument earum investigandis in penderit. I iodomis autem prooemio 20. Isin i orationes iiistoriis inte ositas ale tantum improbat, si nimis vel quaesitae, VeI longae erebraeve sint; raro et opportuno loco us upatas periatiles eenset. Aliuil est Ciceronis de orationibus Uiuoysdeis iudicium, vii P1atentis insomni anilo oratorem ingenio inservire possint, docet. Quare ut eas ad hoo quidem ntinua Eptas nimia Pradam et minus suavi vetustat laetas esse ostendat, comparatione uti ritu ingenio

aissima Briat. e. 23. orationes, ait, puas interposuit, mutatas enim gunt , eas ego laudare soleo; imitari nepse po aim, si velim, nec velim fortassa, si possim. Ut si quia

Ierno vino delectieur, aed eo nec ita novo, ut proximis con- uMua natum veIit, nec raraus ita vetere ut Opimium aue Anicium consulem quaerae atqui eae notae a unt optimae, credo: ged nimia vetustas nec habet eam , quam . quaerisnuff,

suavitatem, nec eει iam sana tolerabilis): num igitur, ροι hoc aentiat, at is potaro velit, do dolio athi hauritendum pu- est minime; aed quandam sepsatur aetatem; pis ego istis censuerim et novam istam, quasi mustran Iacu, tervidam orationem fugiendam, nec illam praeclaram Thucydidia niamis veterem, tangsgam Anicianam notam persequendam. θεο

enim I hucydide4 si posterius inuisset, multo maturior fui aet et mitior; et orat, e. s. I u ydides, inquit, ν es gestas et bella narrat et proelia, graviter sana et probe: sed niaba ab eo transinerri potest ad ines ensem usum et publicum. Ipsas illae conciones ita multas habent obacuras abditasgus ententias, viae ut intelligantur: quod est in orstim. civiuvitium usi maximum. Et paulo inferius: Quis, ait, unquam g 'aecorum rhetorarin a Thucydida νιidquam duxit ν At lavis

SEARCH

MENU NAVIGATION