Aeschyli Tragoediae recensuit Godofredus Hermannus

341쪽

nulli aiunt, a Minoma quandam, materiam loquentrem es m eras coniunctam. 22

Philo περὶ του πάντα σπουδαῖον εἶναι ἐλευθερον, vol. II. p. 467. Seq. Mang. οὐδ' ἡ 'Ἀργῶ ναυαρχουνroς Ἱάσονος ἐπέrρεπεν ἐπιβαίνειν Οἰκέrαις, μεμοιραμένη καὶ ψυχῆς καὶ λογισμου, φυσις Ουσα φι λελευθερος ' δθεν και oΛἰσχυλος ἐπ αυτῆς εἶπε

In indice sabularuIn. In indice sabularuiu.

342쪽

Codex σκάρφει. Mentinit initus Ioci BuhnLenius ad Longilii cap. 3. 25 Hesrelatiis et Favorinita εἰλλόμενον, εἰργόμενον. Αἰσχυλος Πασσαρίσι. Co

De AeseliγIi Glaucis opusc. u. p. b9. Pontilian Maiicti in versibus tetranie- tris Cicero adolescens serripsit: v. Plui. Cic. cap. 2.26

Αἰσχύλος

δαυλος δ' υπήνη καὶ γενειάδος πυθμ .

omissi ini in Εtvniologico ir inserendum ex Elista illio p. 274. 24. μυχον γὰρ τὸ δασυ ἔλεγον προπερισπωμένως, ῶς δηλοῖ Παυσανίας, εἰπὼν μῖλον τὸ δασύ. 4 προτέρα περισπῶται. Αἰσχυλος μυλος δ' τπῆνη. 28. Anec tota Bel kem p. 347. 22. καὶ κατα σύνθεσιν ἀείζων, ώς Λἰσχύλος Γλαλιν ποντίν

343쪽

καὶ γεύομαέ πως της ἀειζώου πόας.

344쪽

Gγῶν γαρ ανδρας ου μένει λελεγμένους.

V. l. cod. Aug. εφ' αρματι et cuna Vaticano Coi,eti και νεκρῶν νεκροί. Veram scripturani tuetur Aristophanes. ilui in Banis v. 1450. il423. hunc Aeschyli versum affert eique hanc explicationem subiicit, αρματ ευέθηκε και νεκρὼ δυο. - V. 2. cod. Aug. ἐμπεφργμενοι, Vat. εκπεφυγμενοι. Emendavit Valckenarius. 39.

Scholiastes Honieri ad II. XIII. 198. Aισχύλος περι Γλαυκου

εἷλκον δ' ανω λυκηδόν, Δςτε διπλόοι λυκοι νεβρὸν φέρουσιν ἀμφὶ μασχάλαις.

Affert haec practer duo extrenaa vocali illa etiam Eustathiiis p. 927. 39. V. 1. δέ addidi. 40. Seholiastes Aristophanis ad Ran. 1576. 1549.ὶ πρῶτα μεν ευοδων' ευκοχων περὶ την ὁδόν. ταῖτα δε παρα τα ἐν Γλαυκν Ποτνιει Aιπύλου,

345쪽

Αἰσχύλος Λαναῖσι

νόμοισι θέντων συν κόροις τε κaι κόραις.

ε ρ9 μεν αγνις Ουρανις τρῶσαι χθ δνα,ερως δε γαιαν λαμβάνει γάμου τυχεῖν ' βρος δ' ἀπ ευνάεντος oi ρανοῖ πεσὼνεκυσε γαιαν ' η δε τίκτεται βροτοῖς 5 μήλων τε βοσκὰς καὶ βίον Aημήτριο δενδρῶτις ωρα δ' εκ νοτίζοντος γάμου

Affert hos versus, onaissis duobus postreiuis, etiam Eustathitis pag. 978, 24. 967, 9. Bas. . sed deceptus ab epilonie. quia in ibi paullo ante Aeschesi Alexandrini mentio laeta esset, huic adscribit. - V. 3. Code X Paris. epitomes ευναγrος. Nicander apud Ath. II. p. 60. F. υδάτεσσιν ἀειναέεσσι. - V. G. Libri δενδρων τις et δένδρων δέ τις. Qiiod coreexi, et eodem Inoi a Do-braeus Adv. II. p. 30. - V. 6. et T. omittit epitoine. 46. Hesvehius καθαίρομαι γῆρας, ἐκδύομαι. Λἰσχύλος Λαναῖσι. Codex δαίσι, uitile M usurus Λαμα fecit. Ad Danaides fortasse pertinii erunt γ. 339. 351. 380.

348쪽

48. Hesychius θῶσθω, δαίνυσθαι, θωνῶσθαι, ευ Πσθαι. Λἰπυλος Λικτυ- oviso P. Pro δαίνυσθαι eo lex δυνασθω. Pro θωνῶσθαι Bastilis iiii Cor. p. 358. ex Etyniolog co Parisino Gaiss. p. 1317. in θωρῶσθω sci ibendum pillat: quod muli non videtur probabile. 49.

Nulli est, quare Λιονύσου τροφοί a Τροφοῖς diversi existianentur. Τρο- φοἱ in in lice labillarunt. Satyricani labii lain sitisse Boettigeriis iii licavit in libro quem de picturis VasoruIn scripsit Vol. I. pari. 2. p. 18b. 50. Argitinentum Medeae Eliripidis Aισχύλος ἐν ταῖς του Λιονύσου τροφοῖς ισroelia, οτι καὶ rας Λιονύσου τροφοῖς μετα των ἀνδρῶν avrῶν ανεφη- σασα ἐνεοποίησε. Elnisleio p. 67. s5l. ἀφεψ σασα scribe nil lini videtur. Scholiastes Aristophanis ad Eilii. 1318. ωοῦπερ ἡ μηδεια λέγε rαι, οὐ μεμAισχύλος ιστορεῖ, τας τροφοῖς του Λιονύσου ἀφεψησασα ἀνανεάσαι ποιησαι μετα των ἀνδρῶν αυτῶν. ι 51. Hesychius et Favorinus δίκρα οψις, η δι-λη. Aισχύλος Tροφοῖς. Codex η. Cons. Lob. Pares. I. p. 42. 524ΙIesyclitus et Favorinus πελίχου χελιδόνος, συνοίκου. Αἰσχυλος Tροφοῖς. Bergicius in Diurnis anti iliariis a. 1835. X. p. 955. Sine caiissa Πελικούσης scribi volebat. 53. Photius p. 47, 10. εψιουσα, τροφας διδουσα χόνδρου και τα ἔψητά. AL

Ἱππῶναξ

54. Plutarchiis in Theseo cap. 29. συνέπραξε δὲ καὶ Σθάσrs την ἀναίρεσιν των υπς τῆ Καδμείg πεσόντων, O , ῶς Eoριπίδης εποίησεν ἐν re προ- Gg, μαχη των Θηβαίων κρατησας, πείσας καὶ σπεισάμενος ' Ovrω γὰρ οι πλεῖστοι λέγουσι. Φιλόχορος δε καὶ σπονδας περὶ νεκρῶν ἀναμρέσεως γενέσθαι πρώrας εκείνας. ore δ' 'Πρακχ ς πρώiros' ἀπέδωκε νεκροω τοῖς πολεμίοις εν τοῖς περι Ἐρακλέους γέγραπται. ταφαὶ δε των

349쪽

την δευτέραν γε κρῆσιν ηρωσιν νέμω

σεμνὰ Κότυς

ἐν τοῖς πιανοῖς, μδρεια δ' o σαν εχοντας ' roυς-rὸν Λιόνυσον,ευθέως ἐπιφέρει

τόρνου κάματον, Disii troes by Corale

350쪽

καὶ πάλιν

φαλμος δ' ἀλαλάζει

io βροντῆς φέρεται βαρυταρβής.

Vulgo ορια δ' ὁργαν ἔχονrar eo dices ὁρεια δ' Οργαμ εχονrες vel ἔχοντας. Aeschylus scripsisse videtur

καὶ δρεια χερο7ν οργαν ἔχοντες.

V. l. libri χερσί. - V. 3. δακτυλόδικτον Pau vitis: libri δακrυλόδεικτον. - V. 5. Strabonis libri χαλκοθέοις Atlienaeus XI. p. 479. B. καὶ τα κομ- ναχα δ' Αἰσχύλος ἐν Ἐδωνοῖς κοrυλας εἴρηκεν. ὁ δε χαλκοδετοις κοτυ- χαις οτοβεῖ. V Repetiit haec Eiislathius p. L282. 60. sabulae notiti ne et o δὲ omissis. Seholiastes Hontem ad Il. XXll. 34. καθόλου δε κοτύλας ἐκάλουν πάντα τὰ κouα καὶ Αἰσχύλος ἐν γ δωνοῖς τὰ κυμβαχα o δὲ χαλκοδέτοις κοτυλαις πεῖ ' sic codices Venetus et Isaaei Vossu: sed Vietorianus levi aberratione σr βεῖ. - V. r. vulgo υπομοκῶνrαι: υπομυκῶνται ex uno Medieeoruni resutuit Naevius Sched. erit. p. 24 iopiise. 1. p. 38. . - V. s. εἰκῶν Naevius ex codicibus: vulgo θώ. In unογείου et υπογαίου variantidiri. Posterius semoni tragico accouimodatius videtur.59 Lononus cap. 15. καὶ παρὰ μὲν Αἰσχυλιμ παραδόξως τὰ του A o veros βασίλια κατὰ τὸν ἐπιφάνειαν του Λιονυσου θεοφορεῖται '

Rettulerant hoc ad Lycurgunt. Sed de prinio accessit Baechi semionem esse vidit Zoega in Dissert. p. 15. quem seeutus est elcheriis in Tmlogia p. 322. et in Appendice p. 105.60. Seholiastes Homeri ad Il. IX. 535. b39. Behic. χλουνον, οῖ μεν ἀφριστ πιχλοοδεῖν γὰρ το ἀφρίζειν τινὲς Λωριέων ἔλεγον ' ἄλλοι δε κακουργον ' καὶ γὰρ τῶν αρχαίων ἰαμβοποιῶν τινὰ φάναι ἀνορ or ἔσπέρης καθευδενrα ἄπουν ἔδοσε χλουνον iv. Mein. Poet. chol. p. l2l. . V Ξενοφῶντα δε γένος τι 'Iνδῶν φάναι τον χλουνον εἶναι, καθάπερ καὶ παρ Αἰσχυλν έν Hδωνοῖς

μακροσκελὴς μὲν αραμα χλουνης τις

Eustathius p. 772, 53. οτι δε καὶ ἐκτομίαν ὁ χλοινος δολοῖ, οὐ μόνον Αἰ- σχολος δίδωσι χρῆσιν, ἀλλὰ καὶ Αἰλιανὸς μάλισrα ἐν τοῖς περὶ προνοίας χχουνον λέγων τον ἀπόκοπow καὶ Ἀριστorέλης δὲ κατὰ τον γεωγράφον χλούνην συν τον τομίαν λέγει. Bani interpretationem promus reiectain narreat ab Disilire 1 Gorale