Aeschyli Tragoediae recensuit Godofredus Hermannus

351쪽

Λristophane graniniatico. V. Nauch. Aristoph. ΒΥΣ. fragm. p. li8. et 120 ss. In Dpuse. V. p. 13. dixi Aeschyluin fortasse ita scripsisse:

ζώων, ἐκείνω κακον γίνεσθ&ι. ἔσrt δε χλωρὰ καὶ περιμῆκε te ro De πόδας ἔχουσα καὶ λεπrούς, καὶ GDνεχῶς αDrους κινουσα. At ille paucis interiectis ipsa illa vox μακροσκελῆς, sed perpera in μακρόσκελος scripta. de ista bestiola dicta est: ῆ ἡ σῆ ερωμένη ἡ ἐοικυῖα τῆ ἀκρίδι rii καλαμαω ὀνο

ποδαπος ὁ γύννις;

353쪽

Adriatico erae Morant, ad mura dilaberetur Padus. qua appinatione nullas umνιam tbι fuisse cretum est, nec vero ullas ibi appositas esse. Diquiis quicquam curari Padi dei efii porait. Nam νιod Aeschylis in Ibstria. hoe Mi in Hispania, - anum esse disit, eundemq-3 appellari Rhod num, Euripido ratu et Apollonius in Admatico litore confluere Rhodanum et Padum, faciliorem veniam Dest is orati Meecini in tanta orbis orantia. 70. Athenaeus X. p. 424. D. Tovrv ομοιόν ἐστι ro ἀνιαρέσυρον και ro ἐν

Ἐλιάσιν Λἰσχύλου ἀφθ ονέστερον λ α.

δέπας, ἐν του διαβάλλει πολυν οἰδματόεντ Mφέδρομον πύρον, εἰς μελανίππου προφυγὼν ἱερας νυκτhς ἀμολγόν.

codex ἰχῶσιν. Aeschyliis lonica sorina 'Ἀδρις ναέ, ut poetica, usus esse videtur, quod fecit etiam Euripides Hippol. 735. Ad Heliades fortasse pertinuerunt P. 309. 427 443. BOOEMAI. 3. Stobaeus CXXII. 2. Αἰσχυλου Ἐρακλειδῶνου γάρ τι μεῖζον αλλο του δε πείσομαι.

et ba

lesyehius et Favorinus ἐπιγλωσσῶ, ἐποιωνίζου διὰ γλώττης Αἰσχύλος Ἐρακλείδαις. Codex Hesychii ἐπιγλώσσω. Disiligo 1 by Corale

358쪽

Pollux II. 122. και ἐκφάτνωμα δε και κυμα μέρη ἔργων ἐν Αἰσχύλου

ἀλλ' ὁ μέν τις Aέσβιον φατνcύματι

τάρο δε και οἱ θ tiaαμοποιοὶ εἰδος τέχνης. Ita haec extinauit Belcheriis. Antea legebatur καὶ Λέσβιον δε καὶ ἐκφατνώματα καὶ κ α, et in Aesethylivemibus ἐμπεραινέτω, id quod Toupius eniendavit. Scribendunt puto καὶ φάrνωμα δὲ και κὐμα. Videtur hoc sensisse etiam F. V. Frit Esellius, qui in continentalione de sortitione iudicu in p. 52. de hoc loco disputavit, reete vituperans eos, qui φατνώματι ex Aeschyli versibus eiicienduna censuerunt. Hesyelitus φ-ν-αrα, σανιδώματα. Photius καλγμάτια, α τινες τα Γνώματα. ODrως υριστοφάν c. Sem avit Aristophanis versum. vii suit in Babyloniis. Pollux X. 173. ώς ευ καχυμματίοις τον οἶκον ηρεφεν. Est enim καλυμμάτιον para cana erata in laquearibus. qitae sunt φατνώματα et quae para Lesbiunt urnatium a Vitruvio IV. 6. 2. ut ab Aesehylo dicta est. quod sinuoso fiexu eurvata sit. Apte eomparatum eum his est illud Aristotelis in Ethicis Nicomaeheis V. 14. του γὰρ αορίστου αόριστος ὁ κανών ἐστιν, in

359쪽

μα του λίθον μεrακινεῖrαι καὶ ου μένει ὁ κανών. dii iiiii alitein ἐν τρωγώνοις ex θμοῖς Detrae αἰνεσ3αι iii laetiti' er ilia iiiiiii, apparet lailuearia in lebligi ii iquetra, deserit,iqile sitimilari arte aedili candiim ilialainum.

Athenaeius XIV. p. 629. F. σχῆματα δ' ἐσrὶν ὀπῆσεως ξιφισμός, καλαθισμός, καλλαβίδες, σκώψ, σκώπευμα. ἐν δε ὁ σκὼφ rῶν ἀποσκοπούτων τὸ σχῆμα, ἄκραν τὸν υπερ του μεrώπου κεκυρτωκότων. μνημονευμ Αἰσχύλος εν Θεωροῖς

καὶ μην παλαιῶν τῶνJέ σοι σκωπευμάτων.

360쪽

vo δρώμενον ' η μῶλλον εκπλιξαι βουλόμενος' εἰκο γὰρ κατηγορεῖν ἀν

Selioliastes IIoinem ad Il. XIV. 404. τρωτος ὁ Αἴας ολον το σῶμα, ουχώς Αισχύλος τὰ πιρὶ την μασχάλην. λον δε και ἐκ του ἐπὶ IΠατρόκλεο ἀγῶνος. μονομαχουμrος γὰρ avr οὐ προς Λιομ δην φησί μκαὶ τότε δηρ' Λἴαντι περιδδείσαντες ' χαιοί,'' ώς δυναμένου τρωθηναι. Τουτο θεέπονοουσι διὰ ro μ δεποτε παρ' Dμζρω Τετρῶσθαι αυτόν. Εiista iiiiiis p. 995, 2. σημείωσαι κaὶ ἐκ τού)rου ἔτι re orὸς ἔχον ιν ὁ Λἴας τὸ σῶμα, και ου μόνα τὰ περι μασχάλην κατὰ Αἰσχύλον και αλλους. δηλον γὰρώς, εἰ μη αυτοι ερυσαντο, κατηκοντίσθη ἄν. Scitoliastes Soplioclis ad Al. 833. n αραδεδομένου δε καθ' ιστορίαν ἔτι κατὰ τo ἄλλο σῶμα ἄτρωτος ην ὁ Αἴας, κατὰ δε την μασχάλον τρωτός, δια τὸ τον 'Πρακχεα τῆ χε-oνrῆ αυτὸν σκεπάσανrα κατὰ τουτο το μερος ἀσκεπασro ν εῶσαι διὰ τὸν γωρυτὸν δν περιέκειτο. φησιν δε περι αυτου Λισχύλος δre και τὸ ξίφος ἐκάμπrεro ουδαμου ενδιδόνrος του χρωτὸς rii σφαγῆ. τόξον λ τις εντείνων, πριν δη τις, φησί, παρουσα δαίμων εδειξεν αὐτ0 κατὰ ποιον μερος δεῖ χρησασθαι τῆ σφαγI , ὁ δε Σοφοκλζς, εριθευσαι μέν τι ώς πρεσβυτέρω μη βουληθείς, οὐ μον παραλιπεῖν αυτὸ δοκιμάζων, ψιλῶς νζσί πλευρὰν διαρρζξαντα τῶδε φασγύνω. '' κατὰ τί δε r ν πλευρὰν μη ειπών. Latere vi lenitu' talia sere Aescitvli verba

Diuissilin vulgo τε Bel heri codices et pi liniis Dolaraei ac Baroccianiis prima-ilite editio Iluilina pracinierauit. Si o inittitiir, versus metro cat et, ne itina Orili iurupracbeat. Iliae Fri inscii si ad Ban. p. 391. est sententia, pelleni ciuia νόμω consit nitentis. Non inagis Aeolici vel sus Aescha Io tribui possunt. Pateticula auteni Tε ne apti l Aristoplianein quidem sensu caret: pendent enim haec quoque a πέμπει. 85.

Ηes 'clitus ἄγαις, ζηλώσεσιν. Aισχύλος Θρνσσαις. Codex dolae recte Favorinus ἄγαις. V. Ers. ad Sopli. Ant. 4. Ad Thressas pertinuisse videtur fr. 456.