장음표시 사용
371쪽
fuisse videtur Aeschrius. Titin nova glossa est πρέμονα, τον ἐπ- κων. 139. Ad Myrni idones respicit Aescit Slus Aristophanta Han. 1040. ἄθεν 'ἐμῆ φροναπομαξαμέν πολλας ἀρε ris ἐποίησεν παrρόκχων, Τευκρ ον θρομολεόντων. Ex ea narratione, qua puDiantis Patrocli sortitudo describebatur, sunipti imesse coniicio quod non indicato sabulae nomine nieinorat selioliastes Victorianus ad Il. XVI. 380. ubi quiani inagno thnpetu equi Achillis transsiluisse fossam dicantur, sic scribit, τούτο πρὸς την αρετζν τῶν ' αχέως ἴππων. Ἐκτωρ δε αDro μόνον Dat ἐσαro , ου μην trέλεσε ἶπποι δε ρέα τάφρον sit. VIII. 179. . Αἰσχυλος δε υχιχχέα συν τῆ πανοπλis φησὶν ἔπι- σθεν ὁρμήσανrα πηδῆσαι rvν τάφρον, μη δείξαντα τὰ νῶτα τοῖς ἐχθροῖς. Per ei rem scriptum est Ἀχιαχέα pro 'Groρα. V. D. 457. et opusc. V. p. 145.140. Hesraelitus ἐγκουράδες, ris ἐκ rvi προὐώπν στίγματα, καὶ οἱ ἐν rαῖς ὀροφαῖς γραφικοὶ προςώπων πίνακες. ἔσrι γαρ κουρὰς v κορυφη so ροφηStruvius in suppletnentis Ie xiei Selineidem p. 117.ὶ και O γραnrὸς πίναξ.
κουρας δε ὁ γεγραμμένος ἔστι γὰρ κουρὰς ἡ κορυφη και ἐγκουρὰς ὁ ἐγγεγραμμένος Lobeckius pathol. p. 451. . Λ σχύλος Μυρμιδόσιν. Idein κουράς, η ἐν τοῖς ὀροφῆμασι γραφε, ο ροφικὸς πίνυε παρὰ δε Αἰσχυλφεν Muρμίδοσιν ἀμφιβάuεrαι sic pro ἀμφ tβάλλει serit,endiiiiij ἐγκουράδι.
ω δυπάριστε τῶν πυκνῶν φιλημάτων.
Libri ἄγιον : genuinam vorem posuit Th. Canterus Var. Ieci. II. 9. V. Pors. ad Eur. Med. 750. Apiid Plutarchunt in Aniatorio p. 75l. C. omissa illa Voceleritur σέβας δὲ μιρῶν ου καἈδίσω, et deinde πιαρῶν. Alterum versum
372쪽
recte seraptum idem affert in libro de differeutia antici et adulatoris p. 61. A. Ad eadem Achillis lanient a Porsonus rettulit proxinaum si agimentum.142. Lucianus Amor. cap. 54. vol. II. p. 457. καὶ τῆς ἐκείνων φιλίας μεσῖτις hi νη ' στέμων γουν --υς τον Παπρόκχου θάνατον ἀταμιευτοπάθει προς τῆν αλῆθειαν απερρώγv,
καὶ μήν, φιλῶ γάρ, ἀβδέλυκτ εμοὶ τάδε.
o lex αβδέλυκτα ἐμοὶ τάδε. Neseio eur Beli erus haec sic mutaverit, καὶ
μὴν φιλῶ γε κἀβδέλυκτά μοι τάδε.144. Aristophanes Eccles. 392. υντίλου , ἀποίμωξόν με ros τριωβόλουτον ζῶντα μῶλχον ' τἀμα γὰρ διοίχεται. Seholiastes παρὰ το ἐξ Αἰσχύλου Mυρμιδόνων
Etiam τἀμὰ γὰρ διοίχεrαι Aeselisi esse credibile est. Sic vis uni etiam Gaiahem Adv. misc. p. 505. C. Scholiastani sequitur Suidas in ἀποίμωξον. 145. Aristophanes Av. 808. Taurι μὲν ἐγκάσμεσθα κατὰ τον Αἰσχυλον τάδ' οὐχ in ἄλλων, τοῖς αDrῶν πτεροῖς. Scholiastes κατὰ τον Αἰσχύλοπι εκεῖνος γὰρ Λιβυστικὸν αὐτὸν κα εῖ Παροιμίαν,
373쪽
ποι καμεν. Habet Aeschuli versiis etiani sui das in rctvrὶ μέν, ubi o MDζι μυθων, et maxilua in partean in ovae ure ἄλλων. Scholiastes Aphthonii in WalEii rhet. II. p. 12. Λιβυκος δε αἶνος ἀπο τοῖ ἔθνους εἰρῆσθαι λέγε rαι, απὸ Λίβυες τινος, o ι δὲ Κυβισσαν εὐρεrῆν γενέσθαι τού ελυς τούτου, ώς Αἰσχύλος διασαφεῖ, μωδ' ἐσrὶ μυθών τῶν Λιβυκῶν ro iason Multi seriptores. qui illa paroeiuia tisi Aeschrii Verstini respexerunt, noIuinati sunt a Galalcem in Adv. post h. p. 538. f., a Porsono ad Eur. Med. l39. IIII. qui clina conlparandiis , alelcenaritis ad se. Callimaelii p. 286. . a Bloni- fiet dio ad Agani. 706. . a Seliae sero ad Aesopuni p. 136. Adde Galenum de Hippocr. et Plat. placitis Τ. I. p. 280. ed. Bas. Sive T. V. p. 395. ed. Lips.146. Scholiastes Aristoplianis ad Av. 1420. πrερῶν, πτερῶν δεῖ ' παρὰ ro Αἰσχύλου ἐκ Muρμιδόνωνοπλων, Oπλων δεῖ.
Ουτω λέγειν, M, J , L, γ , ε. Tocro δὲ λέγει ὁ Λιόνυσος, δεικνυς ώς Λεσχύλος νενίκηκε. Cons. Eustath. p. 1084. 2. iii 10. 30. 1307. 19. 29. 30. qui Euripidis Telepho hunc versum tribuit. Item Euripidi Photius p. 602, 8.
V. ad D. 133. MYΣΟΙ. V. ad urimid. D. 135. 148. Pliotius p. 344. et Suidas in v. ὀργεῶνες, docentes ita sacerdotes Vocari. και ὁ Αἰσχύλος ἐν Νυσοῖς, τὸν ἱερέα τοὐ Καῖκου προςαγορεύων,
374쪽
scripsit, αλλοι δέ, ων ἐστι καὶ Αἰσχυλος, ἐά Ἀρχεμόρφ r0 Νεμέας παιδί. Nani sic de illa re reseri Apollodorus III. 6. 4. παραγενόμενοι δε εἰς Νεμέαν, ης ἐβασίλευσε Λυκουργος, ἐζ roxν Dδωρ ' και αυτοῖς hγήσατο τῆς ἐπι κρηνον ὁδου 'πινιπυχη, ν πιον παῖδα ἄντα 'Οφέλτην ἀπολιπουσα, ον ἔτρεφεν, Evet δίκης ἔντα καὶ Λυκουργον. αἰσθόμεναι γὰρ αἱ Λημνιαι Dστερον Θόαντα σεσωσμένον, ἐκεῖνον μῖν ἔκτειναν, τὸν δὲ ' ιαυχην ἀπημπόχ σαν. διὸ πραθεῖσα ἐλάrρευε παρὰ Λυκουργου. δεικνυουσης δετον κρεμην ὁ παῖς ἀπολειφθεις υπὸ δράκοντος διαφθείρεζαι. τὸν μὰν οἶν δρειοντα ἐπιφανέντες οἱ μετὰ ' δράσrου κτείνουσι. τὸν δὲ παῖδα θάπτουσιν. υμφιάραος δὲ εἶπεν ἐκείνοις τὸ σημεῖον τὰ μαλοντα προ- Duiligod by Corale
375쪽
όδοκος, πάχνὶ Πολυνείκης, τόξ P IIαρθενοπαῖος. In liis nillil est. ex quo arguimentum capi potuisse videatur aptiun tragoediae. qtiae res Tliebanas contineret. Nam et si Opheltile interitus ni alii ui onien ducibus Argivis suit. tamen res adverSae, quas haec tragoedia habuit, nou liis. sed nutrici Opheltae aceiderunt. viiiiiii quiani necare propter puerum male custodituin voluerit Eur ilice, eoqite consilio tenuerit eonclusam, semaverint au- tein inon strante Amphiarao filia eius, de quibus rebus exposuit scholiastes Pindam : non dubitan illini videtur, quin Νentea ad inani perii niterit tralogiani in qua fuit tragoedia Hypsipr te. Conferre aliquid ad hi ii iis rei explicationem poterit picti ira eximia in vase, qtiani edidit a. lS38. Berolini Ε. Ger-li ardiis in dissertatione. cui titulus Archemoros una die Hesperi n.
Edd. vett. δελφινορόν. Codd. Aug. Taur. δελφίνορον. Barnesii δελφινοτορον δε alet enarius aliique probarunt. At eodicis Havn. scriptura δελφῆ- νηρον veraIn, opinor, monstrat vocem alibi non iuventani δελφιν ρόν. 157. Hesyehius ἐναροφόρος, σκυλοφόρος. ἐναροκτάντας δὲ φθογγ . . . πότος
θάνατόν μοι tμη cod. ἐπικαπώμενος το ἐκ τῶν θεῶν τέλος vastosi ἀπολείψει, τὰ rῶν αθανάτων D pq, και ἐπὶ τους εχθρους vξει. Eustathius p. 437. 20. 332, 4.3 εra ὁμοέως και εκ του ἐναέρειν και κτείνειν ἐναρο- τας ὁ θάνατος. Inte 'retatio, Piam commemoravit Hesychius, sic scribenda est: ὁ δε ἐναροπτάντας θάνατος μη ἐπιχαυχώμενος το ἐκ τῶν θεῶν τέ-λoe wφου ἀπολείψει, τα τῶν ἀθανάτων υφη, καὶ ἐπὶ τους ἐχθρους vξει. Sed innien vel sic haee multum dubitationis habent. Aeschyluin Homeriis B. XVII. 198. seMI. monstrare Videtur sic scripsisse
Vocabulum αυχάν Hesychius καυχησιν, omninovie cognata illi nomini verba per καυχῶσθαι interpretantur ις 'ammatici. - V. quae dicta sunt in dissem
376쪽
tatione qlia demonstratur non videri Aescit Slitin Ἱλέου πέρσιν seritisisse
158. Cum his coli aerebant haec
κάμακος ὁ εἰσιν γλώσσημα διπλουν.
Selioliastes Pilidari ad Nem. VI. 85. de hasta Aeli illis, δικρουν γάρ, aera Go αἰχμας ἔχειν καὶ μιs βολῶν δισσα rα τραύμαrα ἀπιργάζεσθαι, και Αἰσχύλος ἐν Νηρεῖσι κάμακος εἶσι γλώσσημα διπλάσιον. V id διπλουν scripserat Aeschγlus, nisi δικρουν, ut, a quo haec Sunipla esse dieit scholiastes, L.esches in parva Iliade δικρόος ἄρδις posuit. V. Lob. ad Phr n. p. 233. 159. Hesychitis ἀθήρ, ἐπιδορατίδε μεταφορικῶς. Αἰσχύλος 'ρεῖσι. Codex N ρεῖ. Anecdota Bekkeri p. 353, 15. αθηρ, ἀκμὴ ros ηκονημένου σιδήρου, κατα μεσαφοραν ἄπο Τοὐ ἀθέρος, ος ἐστι τού ασrάχυος. λέγεται δὲ καὶ η ἐπιδορατὶς αθηρ. NIOBAE De Aeschyli Niobe 0pusc. III. p. 37. De Ioco Aristotelis Poet. cap. 18. eons. Opusc. VII. p. 358. et diss. qua demonstratur non videri Aeschyluni Ἱλίου πέρσιν scripsisse p. 6. Seqq. 100. Vita Aeschyli ωςτε δια ro πλεονάζειν τῶ βάρει τῶν προςώπων κωμινδε ται παρὰ χρισrοφάνους. ' ἐν μἐν γὰρ τῆ Νιόβν ε ως τρίrne ημέρας ἐπικαθημένη τῶ τίφν τῶν παίδων ουειν φθέγγεται εγκεκαλυμμένη, ἐν δετῆ τοῖς vir ορος χυτροῖς riiaλευς ομοίως ἐγκεκαλυμμένος ου φθέγγε ζαι, πλὴν εν αρχαῖς ὀλίγα προς Ἐρμῆν αμοιβαῖα. Aristophanes Baii. 942. πρώτιστα μεν γὰρ ἔνα τιν ἄν καθωεν ἐγκαλύψας, χχιαχέα τιν η Nιόβην, τὸ πρόςωπον ουχι δεικνυς, πρόσχημα τῆς πραγφδίας, γρυζοντας ουδε τοὐτέ. Scholiastes ὁ Ἀχιχχευς δε καθῆμενός ἐστι και ovκ ἀποκρινό
φrορος λυτροις ' η τον ἐκ πιρμιδόσιν, ος μέχρι τριῶν ημερῶν ουδεν φθέγγεται. IIaee postrema aut hontinis sunt indocti, qui quae de Niobeleosset, ad Mymnidones transtulit, aut corrupta aliquot verborum oniissione. Seholiastes Aeschyli ad Proni. 437. σιωπῶσι γὰρ παρὰ τοῖς ποιηταῖς τὰ
πρόςωπα ξ δἰ αὐθαδίαν, ώς υχιλιυς ἐν τοῖς Φρυξὶ Σοφοκλέους, ξ διὰ συμφοράν, ώς ὴ Nιόβη παρ' Αἰσχυλν. In his si quid errarunt librarii,
credam aliud ex Sophocle conamentoratum fuisse: et pi'aebere potuit Sophoclis Dedipus Coloneus: tum autem scripsisse seholi astant ξ διὰ συμφοράν, ώς
ιλλευς ἐν τοῖς Φρυξὶ και ἡ Νιόβη παρ Αἰσχυλτ. V. Dpusc. V. p. 157. Eustathius p. 1940, 64. και γήρ τοι παρὰ Αἰσχυλν κάθηνrαί που πρόςωπα σιωπῶντα ἐν ἱκανὸν κατὰ σχῆμα ὁ πένθους ἡ θαυμασμοῶ ξ τινος ἐτειροίου πάθους ' καὶ εὐικεν ἡ τραγνδία ἐνrευθεν λαβούσα Penelopen IIo- Dissiliasu Corale
377쪽
Afferunt lilinc versii ni onusso sabulae nonii ne Priscianus I. 9. p. 562. II. 47. Kr. et Eustalli ius p. 1665, 38. 407, 20.3 Nonnulli codices Heptiaestionis et Prisciani οἶστρος. Eiistatilius μνησrεύεται, Prisciani ed. Ald. μαιευε-
Oiστρος τοιαυτας παρθένους μνηστευεται.
162. Hesychius ἐπώζειν, ἐπικαθῆσθ αι τοις ἀοῖς. Λισχύλος Νιόβη μεταφορικῶς
τέκνοις επωζε τ,ῖς τεθνηκόσιν.
αχχ' εάν τις ποιῆ εν οἷς ταυrα τα ἰαμβεια ενεστι, τὰ τῆς Νιόβης πάθοete. Hinc Aescii yli verba assert Eusebius Praep. Eu. XIII. 3. p. 643. D. Habentea etiam Plutarchus de aud. poet. p. 17. B. et de coinmunibus sententiis p. 1065. E. ac Stobaeus II. 7.164. 'Scholiastes Euripidis ad Phoen. 159. περὶ δε του πλήθους των Νιοβιδῶναυτὸς Eυριπίδης εν Κρεσφόντη φησί και δις επr αυτῆς τέκνα Nιόβης. θανόντα Λοξίου τοξεύμασιν. '' ομοίως ssic scribendunt pro ὁμως) και AOσχύλος ἐν Νιόδε καὶ χριστοφάνης εν δράματι Νιόβnς scr. ἐν Αράμασιν ἡ Νιόβφὶ ομοίως c αυτὰς εἶναι λέγουσιν, εἶναι δε ἐπτὰ και τους ἄρρενας.
165. Plutarchus de exilio p. 603. Λ. τί γὰρ ἡ πλατεια χωρα προς τον αλυπον βίον; ουκ ἀκούεις του Τανrάχου λέγοντος εν si τραγνδω σπείρω δ' ἄρουραν δώδεχ ἡμερων ὁδόν, Βερέκυντα χῶρον; V Εadein verba idem alio tu libro p. 778. B. assert. Strabo in fine libri XII. p. 870. sb80. in quiani
Niobae quaedam Verba commentorasset, ex quo tamen non colligam apud
Aesclirtuni illa antecessisse orationem Tantali, sic ait, και ὁ Τάνταλος λέγει
378쪽
καταιθαλώσω πυρφόροισιν ac σοῖς. 168. Stobaeus CXVII. i. Aισχύλου Νιόβης
μύνος θεῶν γὰρ Θάνατος ου δώρων ε ρέη,
379쪽
Ilii dei in amiingi iis illiasi ruti aerentia haec vel ba, μόνος ου δέχεται μέρος ελnίδες, illiae si Aescit Sli ea ba sunt. ex alio tot o petita esse necesse est. Repetit hoc soliolion Suidas in v. πιἔγκοινος, isti in illo additamento μόνος oiiiittit. In Ai seli Sli triliteiro libri Sui lae γε pro γὰρ exhibent. Ti es prinios versiis ais mulit Selioliastes IIoiuem ad Il. IX. 158. et Eustathius p. 744. 2. qiii γαρ Dinittit. Vterque iii sceundo versu bis ουδ' habet . ubi Stobae iis non recte Ovr , lilliniani ait telii vocein λάβοις, ii ibi Stobaetis ναοῖς. Grotius adnota it ἄγωις: Dobrae iis ait Arist. p. st 33.ὶ eniendavit ἄνοις, in tiuod Pgo illioque incidera iii. 'ersu teretio piraui quod apud schol. et Eli-stallii uiu est: Stobae iis oti βωμός ἐσrιμ. 169.
Prinius homun ersi iuni e Strabone liis verbis videtur integrandus esse.
alet enarius Dia tr. de γ. Εur. p. 13. Sophoclis haec verba esse putat, quod huius dicto usus sit Zeno apud eundein Diogenem ς. 19. Mirum vero a gun enturia: lanino non uiodo per se nullii in , sed etiani eo, quod isto loco vix dubitari potest, ii uin uenagius recto non en Antisthenis reponendum esse viderit. Si Λ setiyli sunt Hiee verba. sumpsisse hoc iuventurii ab Aeschylo
380쪽
uletiir Sophocles, qlili in eo Imn niodo, qito ille Niulion. Omliplini secit nil in semos Ucari. In Niol a linitulus est, ut vidi iiii'. I iint,llieiis ditiiVranilaomi nseriptor. de quo uaclio apti d Atticii aeuin VII l. p. 34l. C. i Ti. Qiiiiiii apiid Pliilostrat iiiii iii vita Λpollonii I . cap. 5. p. 173. Mi. Mor. sive cap. l6. p. l54. ed. Ol. εle Acta ille S Tiptii in sit c χχ ἡ σύ, ἔφη, ζ1ποχλωι ιε, σοφοῖς γ eo πρὸς σοφους ἐπιτήδεια, του τε τάφου ἐπ μελ γητι, καὶ ro ἄγαλμα του Παλαμ δενς ἀνάλαβε, ταυλως ἐρριμμένον, Morelliis in arguntento capitis illius haee vel ba posuit, Sonariris p.r Aesehuli Nioba, σοφοῖς ἐστι γὰρ προς σοφους ἐπιrῆδεια. enim ιs amnia inter ast pleraque. Qitae unde liabeat ignoratur. Si fies rhuli veri a stini, non praebent senariuili, sed putanda Drunt ex trochaeis clium. alliisve personae nil venienteni eonspicientis a Iovis sapientissi in i concilio Tantalitin, funipta esse, tibi sie liabuerint
sehuli fabulani lioininavisse videliti' Aridstophanes, tiuein poetam niaxinae adnitrabatur. IXon sulit Aeschyli versus quos Plutaret iiis in Consol. ad Apoll. p. II 6. B. C. allert.