Aeschyli Tragoediae recensuit Godofredus Hermannus

411쪽

καὶ καμένου σχῶσι μὰκιστον σέλας. εἰ γάρ τιν εστιοῖχον οφομαι μονον, μίαν παρεέρας πλεκτάνην χειμάρροον

5 νυν δ' ου κέκραγέ πω τι γενναῖον μέλος.

φώλιοι ξένιοι, οἱ φυλὴν μῆ νέμονrες. o ἴτως Λἰσχύλος. ἀποφώλιον, ὀχὼ γου ἄξιον, ἀπαίδευτον, μάταιον. οἶ δἐ ἄγριον, ξ ἀδοκιμον, ξ θηριώδη, . ἀπὸ τῶν φωλεῶν. ενιοι δὲ φωλεόν φασι τὸ χαμπρὸν δεῖπνον. Suidas ἀποφώλιοι, ξένοι, οἱ φυλὴν μῆ νέμονrες. οἴrως Λισχύλος ξ απαίδευτοι. φωλεοὶ γὰρ τὰ παιδευτῆρια, ῶς φασιν οἱ ωνες.

EX INCERTIS FABULIS.

- 305. Serriptor dissertationis de Nilo qtiae nunc adiecta est libro secundo Allionaei sp. 163. seqq. ed. Dind. . Prinius eani edidit II. Stephanus anno MI LVII. inter Aristotelis et Theophrasti scripta quaedam p. 144. seqq. Postea adiunxit XVesselingius Herodoto p. 788. seqq. καὶ Αἰσχύλος

412쪽

EX INCERTIS FABULIS.

εν ηλιος πυρωπος ἐκλάμψας χθονὶ

Αἴγυπτος ἄγνου νάματος πληρουμένη φερέσβιον ὰ μητρος ἀντέλλει στάχυν.

413쪽

EX INCERTIS FABULIS.

V. s. ubi libri quidam ἀπειλου vel ἀσπάλλον vel ἄπαχῶν habent. Ios. Scaliger scribendum coniecit αεὶ δε μίσει τουδε Παχχῆνος τόπου, quod probans Schneiderug in post renio versu μομίσει scribi voIuit. 307. Allienaeus VII. p. 303. B. μνημονεύει δὲ του θυννου καὶ Αἰσχυλος, λέγων

σφυρας δέχεσθαι κἀπιχαλκεύειν μύδρους ος ἀστενακτι μολυννος ώς, ηνεέχετο

- Εustathius p. 994, 51. s989. 47. ex epitonio Athenaei. λέγεται δέ φησι καὶ - θύννος τψ σκαιρ οφθαλμψ ου βλέπει. λὰ καὶ Αἰσχυλος φησίν ἔμμα παραβαλὼν θύννου δικην. V Plutarchus de sollertia anim. p. 979. E. ἄκουσον ηδη την ἀριθμvrμην ἐπισrήμην aDrῶν ' πρότερον δὲ ναι μα Λία την ὀπrin M, ην Ωιαε μηδ' Αἰσχυλος ἀγνοῆσαι λέγει γάρ που τὸ σκαιὸν ἔμμα παραβαλῶν Θυννου ἔκην. V τψ γαρ ἐτέρφ δεκουσιν ἀμβλυώττειν εἴθεν εμβάλλουσιν εις τὸν Πόνrον εν δεξιβ, τῆς γῆς εχόμενοι, καὶ Toυναντίον, ἔταν ἐξίωσιν , εμφρόνως πάνυ και νουνεχῶς ἀεὶ rην του σώματος φυλακῆν επι rse κρείττονι ποιουμενοι τῶν aφθαλμῶν. Aelianus Ilist. an. IX. 42. ἔτι δε τψ ἐτέρφ τῶν ὀφθαaμῶν ὁρῶσιν, τφ δὲ ἄχ- ουκέτι, καὶ Αἰσχυλος ὁμολογεῖ, λέγων τὸ σκαιὸν ἔμμα παραβαλῶν θεννου δία HV παρίασέ τε εἰς τὸν Πόνrori και καrὰ την δεξιαν ἐαυτῶν πλευρὰν την γῆν λαμβάνουσι, καος se καὶ βλέπουσιν ' ἐξιόντες τε αυ κατὰ τὸν αολερανέουσι τῆς γῆς ἐχόμενοι, τὴν φρουρὰν την του σώμαrος κατὰ τὸν ὁρῶνεατῶν ὀφθολμῶν λωβάνοντες προμοθέσrατα. Habent hunc Resetiyli ve sum etiani schol. Oppiani ad Hal. IV. 504. et 525. et Apostolius X. 38. 308. Athenaeus IX. p. 375. C. Αἰσχυλος δε φησιν

414쪽

και πάλιν

καὶ ἔτι

θυσας δὲ χοῖρον τόνδε της αυτης υὀλη πολλά μ εν δὁμοισιν εἴργασται κακά, δονουσα καὶ τρέπουσα τυρβ' ἄνω κάτω.

n πολλά γ.309. Allieitaeus XI. p. 491. A. καὶ Αἰσχύλος δὲ, ἐκφανέστερον προπταίων rise

αἱ δ' εατ Ἀτλαντος παῖδες ἀνομασμέναι πατρὸς μέγιστον ἄθλον Ουρανοστεγῆ κλαίεσκον, ενθα νυκτέρων φαντασμάτωνεχουσι μορφὰς ἄπτεροι Πελειάδες.

Εpuoine λοιπον pro λαόν, et antea παρθένου veis, quod vitium repetit Eustathius p. 1292. 53. ii 403, b. in Κουρῆτες δέ, περὶ ων εἰς πλάτος προγέγραπται, χλιδῶ-α πλόκαμον τρέφοντες, τε παρθένου ἄβρει Κουρῆτας ἐκλήθησαν κουρῶς ἔνεκεν. ali Athenaeus XIV. p. 632. C. και διὰ τούτο τῶν μν θεῶν λόχλωνα, τῶν δὲ ἡμιθέων 'Ορφέα μουσικώrατον καὶ σοφώτατον ἔκρινον, καὶ πάντας τους χρωμένους τῆ τέχνη ταύτη σοφιστὰς ἀπεκάλουν, ω ερ και Αἰσχύλος ἐποίησεν.

415쪽

μονίαν, συ - δοκεῖς. V Codices uti obicitae σύ με καναίθειν δοκεῖς vel συμοι καταίθειν δοκεῖς, unius in vita Dei uetrii συ με καταίθειν μοι δοκεῖς. Sempsi σύ με κυrαυανεῖν δοκεῖς. Propitis etiain ad litteras accederet καravoνεῖν, ut αυονα dictuni est ab Aeschylo Euni. 33l. 344. 313. Plutaretius de aud. poet. p. 36. B. επιρρnrέον δε καὶ το Λἰσχυλον

θάρσει ' πόνου γαρ Ωκρον Ουκ πει χρονος, ori roὐτό ἐσrι το παρ' Ἐπικοves θρυλουμενον ἀεὶ καὶ θαυμαζόμενον, se οἱ μεγάλοι πόκοι συντόμως ἐξάγουσιν, οἱ δε χρόνιοι μέγεθος ουκυουσιν. ων ro μὲν εἴρηκεν ὁ Αἰσχυλος ἐναργῶς, το δε τψ εἰρημέννπαρακείμενόν ἐστιν. at 4. Plutarchus in Conso . ad Apoll. p. 106. C. O δ' Αἰσχυλος καλῶς ἔοικεν ἐπιπληττειν τοῖς νομέουσι τὸν θάνατον εἶναι κακόν, λέγων ωδε,

ἴς ου δικαίως θ άνατον ἔχθουσιν βροτοί, Oςπερ μέγιστον ρυμα των πολλῶν κακῶν.

ἀνδρῶν γάρ ἐστιν ενδέκων τε καὶ σοφῶνεν τοῖς κακοῖσι μη τεθυμῶσθαι θεοῖς.

Codices Plutarchi ἐναρέrων, de quo vocabulo v. Loli. ad PhrSu. p. 328. Seq. Ἐνδίκων videtur a Stobaeo suniptum esse, apiid quem haee Ieguntiir CVIII. 43. Eυριπίδου φανθῶν τάδ' ἐστὶν ἐνδίαων τε καὶ σοφῶν, κἀν τοῖς δεινοῖσι μv τεθυμῶσθαι θεοις. Grolius καν τοῖσι δείνοις. V. Valek. Diatr. p. 230. Seq. alsi. Plutarchus de Iside et Osiride p. 358. E. δrι μὲν ουν, εἰ ταυτα περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φυσεως, καθ' vν μάλιστα νοεῖται rὸ θεῖον, - ἀλεως πραχθέντα καὶ σπιμπεσόνrα δοξάζουσι καὶ λέγονσιν,

416쪽

συγκοινον ΛιονυσF. Εles atrier Porsonus ad Toupsi Εiuend. Suidae vol. IV. p. 490. συγκωμον fieri bellat una coniecit. Sed V. opiisc. V. p. 25. ubi lii versus ad Maniscos relati sunt. .

Heat litus enienda it. 320. Plutarchus S mpos. qtiaest. I. 8. l. p. 625. D. οι γὰρ πρεσβίrεροι πόρρω τὰ γράμμαrα τῶν ομμάτων ἀπάγονrες ἀναγινώσκουσιν, ἐγγύθεν δ' ου δύνανrαι. καὶ τοὐro παραδηλῶν ὁ Αἰσχύλος τισίν μου n ἀπο αὐτὸν οὐ γὰρ ἐγγίθειν γέρων δε γραμμα νς γενοῖ σαφῆς. V Portasse scribendunt est

417쪽

ΕX INCERTIS FAB LIS.

ἐζ ὁσφυαλγους κωδυνοσπάδος λυγρου γεροντος

ΩΓ Ουτε πολλὰ τραυματ εν στέρνοις λαβών θνήσκει τις, εἰ μη τέρμα συντρέχοι δέου, --τ ἐν στέγη τις ημενος παρ ἔστω φεύγει τι μαλλον τον πεπρωμένον μορον.

324. Strabo VI. p. 396. i258. ἀνομάσθη δἐ Ῥῆγιον, εἴν, ως φησιν Aισχύλος, λα τὰ συμβαν πάθος χωρύ τανυ ' ἀπορραγῆναι γαρ απὸ τῆς ἐπει- ρου τὴν Σικελίαν ιπο σεισμῶν, ἄλλοι τε κἀκεῖνος εἴρηκεν '

ἀφ Ου δη Ῥήγιον κικλήσκεται.

Pertinet fortasse ad Glaucum Pontium. V. Opiise. II. p. 69. 325. estrabo VIII. p. 524. 34l.ὶ και Αἰσχυλος πρου Πάφου τ εχουσα πέντα κληρον. Ex Strabone habet Eustathiiis p. 305. 34.' 23l. 20. 326. Strabo VIII. p. 593. i 387.1 τῆν δε χώραν ' πίδα καδευμένην επον Λιγεμεῖς και Φαριεῖς και Λιπυλος δε λέγει που

ιεράν τε Βοῖραν καὶ κεραυνως Ῥύπας.

418쪽

EX INCERTIS FABULIS.

Asserunt hune versunt Suidas in v. πυραυστον μόρον, Zenobius 79. Meminit proverbii Apostolius XVI. 96. sed non noniinato Aeschylo . nec versu apposito. Sic etiam Eustallitiis p. t 304, 8. st 418, 15. Man. Philes carni. V. 464. ἀλλὰ δεδοικὼς τῶν πνραυστῶν τον μόρον ώς ἀφρόνων ἔλεκχονεκ Παροιμως το φῶς ὁρῶ πυρ.329. Pollux VI. 80. εἴποις δ' ἄν καὶ κοκκίσαι ἡόαν κατὰ Ἀριστοφάνην '

Pollux VI l. 60. v ει μανδύη ομοιόν τι το κἄλογων φαινόλη ' τινῶν δέ ἐστιν, ώς μη περιεσώμεθα Κρῆτας η Πέρσας, Αἰσχύλος ἐρεῖ,

Αιβυρνικης μίμημα μανδυης χιτών.

Sic Belucerus edidit. Vulgo λο Drαί γε μὴν λουτῆριον avrό, δεύτερον, eodex Falchenbursei et, ut videtur, eodices Bel Icem χοὐταί γε μὲν si λουτρον αυτο δεύτερον. Alter versus fortasse ex Glauco Pontio sui aptus est; item alter, qui ad praecedens apud Pollucem vocabulum λουτρον pertinet, si Aeschyli est. V. Dp e. II. p. 69. 333. Aristides vol. II. p. 292. 15. ed. Iebb. tvol. II. p. 379. ed. Dind. μο μὲνοων ἔμοιγε κατ Αἰσχύλον μετε έτε in uno codice a manu recentiore, erasis μοψ παρασπιστῆς μήν ἐγγυς εἴη οςτις μῆ φίλος τW ανδρὶ τούxv μ δὲ τιμs τὰ πρέποντα. Aesetiyli verba suerunt

334. Amnonius p. 68. seq. θεωρος και θεατῆς διαφέρει. θεωρὸς μὲν γάρ εστιν ὁ εἰς θεου πεμπόμενος, θεατὴς δὲ ὁ αγώνων καὶ θεάτρων. - και Αἰσχύλος

gς τοιουδε πράγματος θεωρὸς ἄν.

419쪽

EX INCERTIS FABULIS.

Suidas ἄναξ θηλυκῶς. ουτως Λιπύλος. Pertinuit fortasse ad Edonos. V. Opusc. V. p. 18.336. Photius p. 353, 17. oσrράκων, τῶν τοὐ δου Λἰσχυλος. Hesyclitiis ὀστράκων ἀπ να, τυτθόν, αρτι γυμνον OG ἄκων. τι του δῶν. τινες δὲ κεχυνων. Legitur ἀπτ ν ἄtvrθον. V. Ηemsterii. ad Lucianum T. I. p. 281. 337. Elymol. M. p. 149, 56. ἄρταμος, ὁ μάγειρος. - παρὰ τὰ διαρτάσαι, οεστι μερίσαι η συναρμόσαι. Αἰσχυλος

τοσαυτα, κῆρυξ, εξ ἐμου διάρτασον.

Hesyehius διάρτασον, διάστειλον. Idem διαρτίζων, ἀρτία καὶ . συνετὰ φθεγγόμενος. Vnde ualluir ad Morellium p. 237. διάρτισον scribendum esse coniicit. 338. Εtyniol.-p. 490, 10. καθόλου γὰρ τους πωλουντάς τι κα πελους ἔλεγον. ὁ δὲ Αἰσχυλος τὰ δόλια πάντα καλεῖ κάπηλα ' . κάπηλιχ προςφω coν τεχνηματα. Eadem in Etruilol. Gud. p. 29S. 8. et in Crainera Anecd. 0Xon. II. p. 456, 4. ubi προὐφέρονται scriptum est ut in Et Suiol. Gud. et apud Suidam in V. κάπηλος, ubi προφέρων scriptum est ut in codicibus Et mologici M. praeter unum Parisiensent. 339. Porphvmus in scholiis Veneus ad Il. XIV. 200. p. 392. B. v. 25. ed. Bexi . ομοίως δε καὶ Αἰσχυλος τὰς ἐν κυκλτ ιστώσας ἐν ἀπείρονι σχήματί φη

ευξασθε. τοὐro δέ ἐστιν ἐν τάξει κατὰ κυκλον. o γὰρ λόχος εσrι τάξις, ἐπεὶ και ὁ λοχαγὸς ταξίαρχος. Lesitur παρίστατε. Eadeni hallent scitolia Ambrosiana ad 0 l. l. 98. ubi περίσrατε seraptuni est. Sumpti. sunt fortasse hi . versus ex Danaidibus. V. opusc. II. p. 324. seq. 340. Seholiastes Homeri ad Il. XVI. 542. Αἰσχυλος

οπου γὰρ ἰσχυς συζυγουσι καὶ δίκη, ποία βυνωρὶς τῶνδε κυρτερωτέρας

420쪽

Pertinuit fortasse ad GIaucunt Potniensem. V. Opusc. II. p. 64. 343. Eustathius p. 1157. 34. ii 2l4. 14. Αἰσχύλος δέ φησι καὶ την τάφρον αὐλῶνα, ἔνθα καὶ φιμονς χθει αὐλωroύς, δια τὸ κώδωνας, φησί, προς- ῆφθαι αDrola, o ις ἐμφυσῶνrες οἱ Innoι ώς φωνην σάλπιγγος πρodoo. γράφει οἶν ουζως,

ος εἶχε πώλους τέσσαρας ζυγηφόρους,

Hesychius αὐλωτοὶ φιμοί, οι κημοί. διὰ ro τοῖς κημοῖς κώδωνας προς- ῆφθαι, εἰς ους ἐμφυσῶντες οἱ Hποι φων ν σάλπιγγος προῖενro. Pertibnuerunt haec fortasse ad Glaueunt Potniensent. V. 0puse. u. p. 64. 344. Eustalli ius p. 1625, 44. 350. ll. καὶ Αἰππιχος

Ex Eustathio habet Favorinus in v. τράγοι. Corrigitnt νεαίρετον. Potuit huic versui locus esse in Glauco Potniensi. V. Opusc. I l. p. 63. 345.

Selioliastes Pindari ad Pyth. II. 18. ἐναγώνιος δὲ o Ἐρμῆς ώς των Θώνων προσrisve, ώς καὶ Αἰσχυλος φησίν,