Aeschyli Tragoediae recensuit Godofredus Hermannus

401쪽

'altaeuamus ad Hypsip3 Ien pertinuisse suspicatur fr. 334. ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ. De Aeschyli Philocteta Opitae. Ill. li 3. 263. At g. Philoet. Sophoclis κεῖrαι in καὶ παρ' Αἰσχυλου ἡ μυθοποιῶα. 1 io Chrysostolii iis or. L.II. ῆτε γὰρ του Αἰσχυλου μεγαλοφροσυνη καὶ τὸ ἀρχαῖον, ε ει δὲ τὸ αὐθαδες rῆς διανοίας καὶ φράσεως πρέπονrα ἐφαίνε rorerer ρδὰν καὶ τοῖς παλαιοῖς ἐθεσι τῶν ηρώων, ουδεν ἔχονrα επιβεβουλευμένων Ουδε στωμυχον Ουδε ταπεινόν. ἐπεί τοι καὶ τον 'Ομσσέει

403쪽

266. Aristophanes Ran. 1430.

o in ἀντὶ τοὐ ἐσθίει τὸ θοινῶται μετέθηκεν. Legitiir apud Aristotelem φαγέδαινα. 258. Plittat et iis in Iibro quo non tuentute vivi secuti tum Epicuriiui docet p. l087. F. εκ δε του πόνου μάρτυς ὁ Λὶπυλου Φιλοκrerne ἱκανός. ου γαρ ὁ δράκων, φ σίν, ἀνῆκεν, ἀχά ἐνέδει τε δεινὴν στομάτων εκφυσιν, Ποδὸς λαβεῖν. Valet enarius in Dia tr. de D. Eur. p. 128. recte ἐνῆκεν et χοβών, caetera auteni linperate coniecit. Scribendum

ou γὰρ δράκων ἐνῆκεν, ἀλλ' ἐνοκισεν δεινὴν στομωτιν ἔκφυσιν, ποδις λαβών.

ἐπὶ τῶν δυο ρομοις παραπεσόοιων ros ro λέγεται. φ σὶ δὲ αὐτὸ παρΑἰσχυλν ὁ Φιλοκτήτης. V. Plutarchum Moral. p. 476. B. Diogenianti in IV. 88. Arsenium p. 230. 270. Photi iis p. 326, s. ὁκόρνους , τους πάρνοπας. Αἰσχύλος Φιλοκr ra. οἱ δῖ

404쪽

ia πους, αφήσω σε;

ί Θάνατε Παιάν, μή μ ἀτιμάσης μολεῖν.

Vulgo νεκροῖς. Grotius νεκρῶν, et sic Briinckitis ad Soph. Phil. 147 l. iiiii se lios versiis ad fident cod. Paris. exilibere ait. Gaissorditas εκρου e illi obiis eo dicibus. Id lite coii firmiat Pliatare ius in Consol. ad Apoll. p. 10 9. F.

qui quod scribit. ἄλγος γὰρ ἄντως μυδεν ἄσπεται νεκρου, iani Galalce rustu Adv. misc. p. b08. vidit duas ipsius Plutarehi voces continere. Ad Philoctetani fortasse pertinuit P. 406. ΦΙΝEo. Aeta est haec fabula Ol. LXXVI. 4. Ai g. Persariim ἐπὶ Μένωνος τραγν-δῶν Αἰσχυλος ενίκα Φινει, Πέρσαις, Γλαύκs uorνιεῖ, Προμηθεῖ. Non eouimentoratur in indice sabulariam. 272. At lienaeus X. p. 42l. F. Λἰσχύλος τ ἐν Φινει

405쪽

παρ' Ἐφαlaron λαβεῖν ἐξ ἀδάμαροος, ῶς Αἰσχύλος εν Φορκίσι φησίν, ὁ

τῶν Τραγωδιῶν ποιητῆς. Φορκίδας Γραίας tita Galetis: cod. Oxoniensis τόρκυσιν. . . A, Vindob. φόρκουσιν ἶς, εἶχον προφυλακας αἱ Γοργόνες. Iyginus Poet. astr. II. 12. p. 44b. sod, tit ait Moschylus tragoediarum scriptor in Phorcisi, Graeae thermnt Gorgonum erutodes. Hine videtur

in Catasterismis seribi debere: - εξ ἀδάμανroς. ώς δε Αἰσχύλος εν Φορκίσι τ σίν, ὁ τῶν τραγνδιῶν ποιητής, Γραίας εἰχον προφύλακας αἱ Γορ- , γόνες, quamluam Eudocia quoque p. 335. sic exscripsit. δοκεῖ δε καὶ ἄρπην παρ' ' Ιφαωron λαβεῖν εξ αδάμανrος, ῶς Αἰσχύλος εν Φορκίσι φησίν, ὁ τῶν τραγνδιῶν ποιητῆς. -YPEΣ Η -ΤOPΟΣ Λ'M. De Aeschyli Mymnidonibus. Nereidibus, Phrygibus opusc. v. p. 136. 275. Selioliastes Homeri ad Il. II. 862. Φρουγες. 4 διπλῆ, δrι οἱ νεώrεροι την Τροίαν καὶ τὰν Φρυγίαν την αυτὸν λέγουσιν, ὁ δὲ 'Oμζρος Otu Ovτως. Αἰσχύλος δὲ συνένεν. Similiter Eustathius p. 364. 42. 276. Ather aeus I. p. 21. Ε. Ἀρισrοφάνης γουν, παρὰ δε τοῖς κωμικοῖς ἡ περὶ

τῶν τραγικῶν ἀπόκειται πίσrις, ποιεῖ αvrὸν Λισχύλον λεγοντα roῖσι χοροῖς αντὸς τα σχῆμαr έποίουν ' καὶ πάλιντους Φρύγας οιδα θεωρῶν, δrε τν Πριάμν σνHυσόμενοι τὸν παῖδ' ηλyoν τεθνεῶτα, ποχλὰ τοιαυτι καὶ τοιαυrι καὶ δευρο σχηματίσανrας. 277. Initio sabulae Aehille prae dolore perdiu silens erat. V. D. 160. 278.

αλλὰ ναυβάτην φορτηγον, o ις ἐῶπον ἐζώγει χθονός.

406쪽

διαπεφρουρηται βίος.

και τους θανόντας εἰ θέλεις σεργετεῖν,

ελ ουν κακουργεῖν, ἀμφιδεξίως πειτο μήτε χα/ρειν μήτε λυπεῖσθαι φλτους. ημῶν γε μέντοι νέμεσίς ε υπερτέρα,5 και τοῖν θανόντος ἡ δίκη πράσσει κότον.

V. 1. εἰ θέλεις oinittunt codices A. B. - V. 2. δγουν A. B. Viligo τὸ γουν. Quod correxi. - V. 3. Tu Salinasius. L,ibri καί.28 2.Εi sermoni, qui inter Priamum at Ilie Actiillem fuit, vindicatula arbitror duo framenta apud Stobaeunt IV. 15. et 19. Eo in loco Scriptoriiin notationes vellenienter perturbatae sunt, Sed bona soritina accissit, ut versunt ulomini alii ex superstitibus sabulis petiti sint, alii de scriptore ipsi faciant in liciunt. Legitur autem in margine Λισχύλου adscriptuni non ei cui Oporiebat versui. pariterque post apud Sclio itun p. 112. quum praecessisset Euripidis notnen. του αυτου εν Φρυξέ mllectuni est versui hel'oico, qui non est Aesetiyli. Sed lite tamen titulus opportune monet uniani illoruin fraginentoruni ad Pliryges Aesch si esse reserendum; quilinque illud, quod paullo ante ex eodeni poeta allattini esse cerussinutili videtur, Seu tentiant contineat eam, cui tuendae alterum inservit, veri sintilliinuni est utruntque ex eodein Prianil cuni Achillh colloquio esse decerpitini. Dicit igitur Priamus, praecipitem Achillis serociana repreliendens,

Haec eniim ut AeschSIi esse persuasum habeam, facit ποδωκη, verbum valde probatum Aeschylo: de quo lixi opusc. Vol. III. p. 140. Ad haec quum duobus versibus respondisset Achilles, rursum Priamus

εις πημονας καθῆκε πολλα δὴ βροτους.

Trinc. et M ss. aliquot Scho vii εις συμφορὰν καθίστοσι πολλην. Vnus εις

407쪽

ηδονας καθῆκε που.ά. Vnde Sebo vilis εἰς συμφοραν καθῆκε πολλὰ edidit . eoque inodo ctiani Bolaraeiis in Addeiu Aristoph. p. l36. semibe tulit nconsilit. Non eonti innenda vero et at codicis illius gel'ipli ira vδονής, in qua lal et Dravi urs Veria uiti πημονάς. Niini mantur hi diro trii tetri Geta uni inestr- toruiti magialetitorii iii Euripidis, ulli Matthiae adnotavit 'at lcenario eos Sophoclis visos esse.

V. 1. ω et v. 2. σέ addissi: eo lites enim Cobeti ἔθενπερ 'Grωρ ἄλοχον, reliqui ἔθεν παρ' 'Eκτορος ἄλοχον. Besertur δθεν ad Λυρνησσόν, quod latet in Λυρνησσίου. 285. Sehesiastes Venetiis ad Il. XXII. 351. sad illud ot' δ' εἴ κεν es αvrὸν χρυ- σφ ερυσασθαι ἀνώγοι Παρδανίδης Πρίαμος ἡ διπλῆ, ὁτι υπερβολικῶς λέγει. ὁ δε Λἰσχύλος ἐπ' ἀληθείας ἀνθιστάμενον χρυσὸν πεποίηκε Πρbς τὰ Ἐκroρος σῶμα εν Φρυξίν. Schol. Townt. et Viet. ὁ μέντοι Αἰσχύλος Eκτορος λετροις ἀληθες aurὁ ἰξεδέξατο. Ηlic periinet, quod Hesychius liabet, ἄροτον, τὸν ὁλκὸν του Ἐκroeoς, ξ τὸ ἀντίσrαθμον. Αἰσχύλος

Φρουξέ. Sic etiam Favorinus. Scho ius, ex eo lice an per ereorelli. ἀροτόν. Verior prior interpretatio: neque enini fieri potuit, ut pondus per sed ieepetiir ἄροτος.

286. Hesyehius αγαστά, δ ἄν τις ἀγάσαιτο, o LM tiρεσrά. Αἰσχύλος Φρυξίν. codex τράζ. Dubitavit Albertius, an, quod litterarunt ordo suadeat. ἀγατά scripserit Hes chius. 287. Hes clitus ἀδίοπον, ἄναρχον καὶ ἀφύλακτον. Αἰσχύλος Φρυξί. δίοποι γὰρ οἱ τῆς νεὼς φύλακες. Ea letii in Beklcem Anecd. p. 344. 8. non nonii- nato auctore. Favorinus Αἰσχύλος παρὰ Φρυξι,, απὸ ros διέπω. δίοποι

408쪽

σιλίσιν, v raroρος λύτροις. Code x IIcs, chii βασι , editiones βασιλίδι, Sopingitis addit Αἰσχύλος εν Φρυξίν. Ea de ii Vox Iliendose alio Ioeo apud Hesyehitini set ipla. Τιῆνη, ἡ βασίλισσα, quod et ipsiani recepit Favorinus. M honor e repetitani esse hanc appellationent i locet aliud apti l Hesvelitii ni 'ocabul uni, TITαξ, ενδιμος, η δυνάστης ' οι δε βασιλεύς. Ad Phryges fortasse pertiniuit D. 455. In indiee sabularum.

Αἰσχύλος ει ἐν φυχαγωγοῖς ἰδίως λέγει

V. 2. seripiti in ei at δν ώς επλιξεν ἡ δ' υἱὸς χειλώμασιν. Εineiulavit Valci enarius Diatr. p. 286. 29 l. Aristoplianes Ran. 1297. Diuitigeo by

409쪽

Cons. Frit Eselitii in ad Baiias p. 380. seq.

σταθέρου χευματος. Apitii Suidain plerique libri χρῆματος

ἐκ δ' ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο, τῆν μὲν Ἀχιλλῆος, τὸν δ' f ζορος ἱπποδάμοιο. ελκε δε μέσσα λαβώ ρέπε δ' Ἐκτορος αἴσιμονομαρ' Wχετο δ' εἰς ' ἴδαο, λίπεν ει ι Φοῖβος Ἀπόλλων, ' τραγωδίαν ὁ

410쪽

Pollux IV. 130. η δὲ γέρανος μηχάνημά ἐστιν εκ μετεωρον καταφερόμενον ἐφ αρπαγῆ σώματος, ν κέχρηται 'H- stenάζουσα το σῶμα rosi Μέμ

νονος.

298. Hesychius ἀνηκέ τοι, ἄνευ ἀκίλα Αἰσχύλος φυγομασω. Mendos scriptum ἀνηκίδετοι et in impressis libris atqtie apud Favorinum φαοσrασίαις. Gmunniaticus Bel kem p. 402, 25. ἀνικέ τοι, ἄνευ ἀκίδος. 299. Hesychius αυριβάπας. Λισχύλος το αυριον ἐπὶ του ταχέως Τίθησι. και ὁ αυτος φυγοστασίρ feta. et Pav. ψποστασίαιςὶ ουτως φοσι To ονομα To υβῆχων. Interpungendum esse post ἔνομα, et scribendum rvvβήμων, quo explicetur αυριβάτας, iam alii viderunt. Neque infelieiter Pati vilini τὰ αυριον mulari in τὸ αυρι voluisse, quod Toli pius τὸ αυρἱ seribi volebat. ex Aneedotis Beviceri p. 464. 9. apparet, αυρ ατον, τὸ αυρι τιθέασιν ἐπὶ του ταχέως και risa, ODκ απὸ τῆς αυρας, ἀλλα κατά τινα βαρβαριχην λέξιν. τάχα δὲ και ἀπὸ του αυριον. . 300. Strabo XV. p. 728. λέγονται δὲ καὶ Κίσσιοι οἱ Σούσιοι ' φοσι δὲ και Αἰσχύλος την μητέρα Μέμνονος Κισσίαν. Videtur hoe fecisse aut in Psychostasia aut in Memnone. 30 l.

Eustathius p. 1484. 47. st 52. T. ἰστέον δε καὶ ὁτι τὰ θηλυκὸν του Αἰθίοψ ἰδιωτικῶς μὲν Λιθιόπισσα, αHως δὲ περιφραμμῶς ἡ ἐξ Αἰθιόπων. λέγεται δὲ καὶ ὁμοφώνως τν ἀρσενικν κατὰ τους παλαιούς Αἰθίοπα 'γουν φασι μφω ν' Αἰσχύλος λέγει καὶ ,

Potest thoe dictum fuisse in Psychostasia aut in Memnone. 302. Aristophanes Ban. 961. ἀπ οὐκ ἐκομπολάκουν ἀπὸ του φρονεῖν ἀποσπάσας. ουδ' ἐξέπληττον rex Ovς

Κύκνους ποιων καὶ Μέμνονας κωδωνοφαλαροπώλους. Pertinent haee ad Ps ethostasiana aut ad MemnoneIn . . Ad Psychostasiam aut ad Memnonem pertinuisse viae tui γρυnciis roc D. 457

Non commentoratur in indice sabulamini. AESCHYI US I.