Dionis Chrysostomi Oratines ex recensione Io. Iacobi Reiske cum ejusdem aliorumque animadversionibus. Volumen primum secundum

발행: 1784년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

ών - , ὁντα παντὸς χρήματος, πάσας ἀτε- χνως ἀφιέντα φωνάς, ποταμων τε, κή ανέμων, κυμάτων ' - κελευει μαλα εἰρηνικως ςεψαντας 3 S. αυτον lata, καὶ μυ ω καταχέαντας, ἀφιέν- παράλους. τουτο δε αἱ γυναῖκες επὶ των χελιδονων ποιου'.

xm vir domis in margine Venetae περse supplet post xxv, e non prorsus improbante. videtur tamen ea qui emnaedicina pe senarias hic locus.non esse, sed adhue plura desiderari, et thaee sententia esse : Zeno eorruin, quae Holnerias seripsit, ei nihil imputat, neque Hoineium1psum refutat, sed profitetur docetque, Hon eriam quae ian vere , et ex animi sententia, alia ex opinione vulis gari et specie tenus, narrasse. Desitan sci ipsit Dio: κδεντων Dμήρου μεμφόμενος καταλεγει, αλα διηγώμενος. xi κατα τῆul sic recte Ven. id est , κατα την αυτην vel κατὰ ταύτην τὴς ὐπ. vid. quae laoc de genere dictionia in breue conreactae scripsi ad Polybii p. 424. Moreli. dat κατ' αυτ v. Pesinet de Holi ero commentationem neoue Diogenes Lesertim VII. V. neque Fabricius B Gr. T. II. p. 4o8. in Catalogo Stoicorum me inorat. Foris sitan litiro peculiari Persae hoc argumentrum non tractauit, sed aut in libris των διατριβων, aut illis των

υρειων, quos ambos Laertius i. c. non inat.

282쪽

ωπείρως εχουσι. τοσουτον ἴσχυσεν ενός ανδρός μουσικη'I . η σοκει εμοιγε, το δυναίνει ταύτη , τας τε Σει

S 3 ενω . t I3 margo Mor. dat αὐτο τo της. 14) non expedio Mine locuin inultis e niecturarum modis a me eκagitatum . quas premere satius duco. Id unum non possum praeterinittere silentio, in Veneta pro ἀγα- ται esse αγασθαι, unde num quid utile et salutare loeo extundi queat, viderint alsi. Num in ἐπιων latet ειπων

283쪽

γωγε, πολους ηm των αμ-εςέρων ἔπι βαρβάρωντο μεν ονομα ἀκηκοένα0 το Ομηρου' δ, τι δοῦ δηλοῖ, as. τουτο μη ειδήν σαφως, εἴτε ζωρο, εἰ τε πραγμαετερον, εἰτε φυτόν. ου μην αλα κα/ τον βίον επρῶ- νἐσαέ τινάς του ανδρὸς, πολύ μαλον της ποιήσεως. το γαρ ἐν πενία διαγενέσΘ , κομ αλώμενον, Mu 3P. τοσουτον ἀπο των ποιημάτων πορίζοντα, ὀπόσον απος , Θαυμα της ἀνδρείας ηπι μεγαλοφροσύνης. ετι δἐ το μηδαμου γεγραφΘ- το αύτου ονομα ' αλαμηδὲ is τν αὐτου ποιήσει μνησΘην ' καίτοι των ἄλ- 3 S. λων απάντων , όπόσοι τινά ἔδοξαν ἔχειν δύναμιν, η περὶ ποίησιν, η καταλογάδην συγγsάφοντες, ημ

φόντων, πολλων δε ηm εν αυτοίς τοῖς λόγοις τε ηαμ ποιήμασιν, ωσπερ 'Eκαταός τε η 'Hρόδοτος, 4o. κω Θουκυδίδης. ουτος μεν ουν ουχ ἄπαξ μόνον εν αρ- χν της χορίας, αλα πιλακις διαμαρτυρόμενος, καθ' εκατον χειμωνα καμ Θέρος, ἔτι ταυτα ξυνέγραψε Θουκυδίδης. ὀ δε ουτως ἄρα ἐλεύθερος ην 4 .

284쪽

σιλέα, κm μόνον αυτόν τ' ἐπιτάμενον 7), ηm παραδιδόντα την βασιλικὴν τέχνην ' κm τὼς ἀγαθῶς βασιλῶ, δεον πρὸς εκῶνον βλέποντας, κατευθύνειν 2 o. την άρχην ἀφομοιῶντας, - δυνατόν ἐτιν ἀνθρώπους ), Θεω νον αυτων ' τρόπον. το δε τὼ Διὸς ωος, ηομ την βασιλείαν, ὀποία τις ην, εν πολλοῖς μεν ἄλλοις ποιῶ φανεράν, ως δ εν βραχῶ πεσιλαβόντα εἰπών, την δύναμπ αὐτου, κη την διανοιαν s. δηλοῖ πολακις, αεέ ποτε αυτόν ουτως ονομάζων, πατηρ ἀνδρων τε Θεων τε ' ως δέον την των βασι λεων επιμέλειαν πατρικην κ κηδεμονικην ἄν , μετ' ευνοιας Mu φιλIας ως μηδέποτε ἄλλως προση-3o. κον ανθρώπω προχασλ0 τε κομ ἄρχειν, η ἀγαπῶντα προνοοῦντα, οπότε ο Ζευς ὐχ υπεροραπατηρ των ἀνθρωποον καλῶσΘ .

285쪽

ἀω , χρήματα πορίζειν, κομ ἀνθρωπους ἡλιθίους s.

ἀργύριον παρ ἐτέρων ελάμβανεν, ἀλλἀ λε-

πώλεσε φιλοσοφων ἀναισΘἡτως δηλονότι, ηκ ζη- IO.των ουδὲν οφελος αυτῶ ). ῆν δἐ ηος Σωκράτης .ΛΘ-οσι πένης ἀνῆς καμ δημοτικός, ου δε ἡτος υπὸ της πενίας αναγκαζομενος sΘεν λαμβάνειν ' κάτοι γυναῖκα εἶχεν ου μισῆσαν ἀργύριον, ηπι πίδας δεομέ- Is. νους διατροφῆς ' κομ των νέων λέγετο0 τοῖς πλουσιωτάτοις συνῶν , ων φασὶν ἐνίους μηδενὸς απλως φῶ-δεσθη Πρὸς αυτόν. ἔν δε τάλα τω τρόπω κοινὸς M0 2 . φιλάνΘρωπος, καμ παροῦχεν αυτὸν τοῖς βουλομένοις προσῶν 3 καμ διαλέγεσΘ ' περί τε την ἀγοραντα πολλα διατρίβων; κώ εις τας παλάτρας εἰσ-ιων, ημ πρὸς τίη τραπέζας καθεζόμενος' ωσπερ et .

286쪽

περιφέροντες ἐπὶ τας Θυρας ' εἴ τις αρα ε5ελήσει πυθέσΘ τι κω ακουσοψ των νεωτερων η των πζε 3O. σβυτέρων. οἱ μεν ουν πολλοὶ των δυνατων- ητόρων προσεποιουντο το εὶ μηδε όρόιν αυτόν' ἡ δε προσ- ελθων, ωσπερ οἱ προσπταίσαντες, η ἀλγήσας, ταχυ απηλλάττετο. ἀλλά δη των μεν Θαυμα-3s. ζομένων εκείνων σοφιτων εκλελοBτασιν οἱ λόγοι, καμ ουδεν η τα ὀνόματα μόνον ες ν' οἱ δε του Σωκράτους, ουκ οἶδ', οπως διαμένουσι, διαμενουσι τον M. α παντα χρόνον ' τάτου μεν αυτου μηδεν γράψαντος, ἡ καταλατόντος, ουτε σύγγραμμα, ουτε διαθηκας. ετελευτα γαρ ἀνηρ ἀδιαΘετος, την τε σοφίαν κώτα χρήματα. αλἀ ουσίαν μεν ουκ εἴχεν, ωτε δη-4S . μευΘην ' καθάπερ εἴωει γίγνεσΘ- των καταλα. κατΘέντων ε). οἱ λόγοι δε τω οντι εδημευθησαν.

287쪽

asa DIONIS DE HOMER. ET SOCR. ss g

πατρὸς 'Aγλαοφωντος. Πυθαγόρου δε Φερεκύδης λεγετω διδάσκαλος γενεσΘ ' Πυ9αγόρας δε Eμ- IO. πεδοκλέους κM ἐτερων. κα* των ἄλλων δε των πλείτων ἔχομεν εἰπεῖν τους Οιδασκάλους των ενδόξων απιδρων, οτω εκατος συγγενόμενος, λόγου άξιος εγενετο ' δίχα γε Hρακλείτου του 'Eφεσίου, κω 'Hσιόδου Is του 'Aσκρούου ' ὀ μεν γαρ φησιν, οτι ποιμαίνων ἐν τω Eλικωνι, παρα των Mουσων ελαβεν εν δαφνης o, την ποιησιν θῖνα μη πράγματα σχοιμεν ζητουν- τες αυτου τον διδάσκαλον. H άκλειτος δε ενι γεν- st . ναότερον αυτος εξευρειν 3ὶ την του παντὸς φύσιν,

x Probo Casaissioni emendationem Ἱππίου. Est quidem 'Iππος, ut Ven. et Mor. dant, nomen Graecum, nili saltant Plinii Codices, et forte saliunt H. N. VII. 37. ubi ait Hippum Drium onerariam inuratiss. a Nainen hic loci credo Ἱππίου esse emendandum. et io sitan ille Phidiae inagister in arte statuaria fuit Hippias fictor , de quo Pausanias p. 483. et Plin. 3S 4 . quodhalatein Iππου bene habeat, neeesse est reliquias illas esse votas,uli , cuius prima pars periit , e. gr. Λυσίππου, aut Xρυσιππα, aut νικίππου, aut sitnilis.

289쪽

νας, καμ των 'Eληνων ἄρχειν κατ' εαεινον τον χὐόνον ' ουδῖν δὲ πώποτε εἴπεν ὐπῆρ αυτου μεγα, ουδἐ l . προσεποιειτο σοφIαν ουδροἰαν ' καίτοι του Λπόλωνος χρησαντος, ως εἴη σοφωτατος Eλήνων κm βαρβαρων. τελευταῖον δἰ ουδὲ τους λόγους αὐτου κατέλιπε γραψας κομ ταων γε υπερέβαλε τον Oμηρον. I s. ωσπερ γάρ τὸ ἔνομα το εκείνου παρ' ἔτερων αἰκέοντες ισμεν ' ουτω rim τους λόγους τους Σωκράτους, ἄλλων καταλιπόντων. ουτως ἄγαν κεκολασμένω ῆς , κ ἔσωφρονώτην ἄμφω τω ανδρε. επειτα ύπτειδον 2 O. κτήσεως χρημάτων, ομοιως Σωκράτης τε - Ομη

290쪽

as. ταλογάδη περὶ ἀρετης ανθώπων, κρη περὶ κακίας, mi ἀμαρτηματων, - κατορθωμάτων, περὶ αληθείας, ψ απάτης, κομ οπως δοξάζουσιν οἱ πολοὶ, καμ οπως ἐπλαντ- οἱ φρόνιμοι. κο μην

3ο. εἰκάσαq-παραβαλῶν ἱκανώτατοι ησαν. τουτομὸν Θαυματον, εἰ τῶς Ομηρου παραβολάς, πυρὸς ἀνέμων, καμ Θαλάττης, ηομ αετων, κ- ταυ- ε ρων, κή λεόντων, των ἄλλων, οῖς ἐκόσμησε την. 33. ποίησιν 'Oμηρος. συ παραβάλων αθωσεις τους Σωκράτους κεραμέας, ηομ τους σκυτοτόμους. εἴπερ γε, ω Mακάριν, καμ την 'Αρχιλοχου ἀλώπεκα ' τοῖe

λέουσι κε τάς παρδάλεσι παραβάλλομεν, κρέουδῖν φὶ η μη πολυ ἀποδῶν φαμέν. ἀλά γάρ ἴσως

AO. - των 'Ομήρου τα τοιαυτα ἀποδοκιμώθους, οπου μέμνητα0 ψαρων , η κολοιων, η ἀκρίδων, η δαλλη τέφρας, η κυάμων τε ἐρεSiνΘων, η λικμων- τας ἀνθρωπους πεποίηκεν; άλἀ ταυτα σοι δε- 4s. κῶ τα φαυλότατα ἀν- των Ομηρου' μόνους δὲ Θαυμάζεις τους λέοντας, τους ἀετους, - τας Σκύλλας, κομ τους Κυκλωπας, οἶς εκῶνος ἐκήλει τους ἀνασΘητους ' ωσπερ οὐ τίτλq τα παιδα, ληγέμεν την Λαμίαν. κη μην ωσπερ 'Ομηρος διά s. τε μύΘων κ χορίας ἐπεχείρησε τους άνΘρωπους παιδεύειν, σφόδρα ἐργωδεις οντας πωδευΘην ' η Σωκράτης πολλάκις ἐχρητο τω τοιουτω ποτὲ ris σπουδάζων ὀμολογων. ποτὸ δὴ πρώζειν προσποιουμε- o. νος. τέτου ἔνεκεν ἁνΘρώπους ἁλους ωφέλει, ἴσως δὲ

προσεκρουσε τοῖς μυΘολογοις, ηπι τοῖς συγγραφευ-

αν. ου τοίνυν sn τους περὶ Γοργίαν, η Πωλον, η

SEARCH

MENU NAVIGATION