장음표시 사용
261쪽
προτον δε 0υλομαι περὶ της πόλεως εἰπεῖν, ἐπεὶ μηδε αλλω τινὶ γεγραπται περὶ αὐτης, ὁ δε καὶ μύ- νος ἐπεμνήσθη Oμηρος, οὐ πάνυ ακριβος συνεγ9αψεν.
δρα δέ ἐστι μα κωνες ψηλαὶ καὶ μανδραγόραι καὶ ε
ἐν ii νήσω γίνεται ρνεον . ποταμος δε παραρρει πλησίον ὁ ὐπ' αὐrῖν καλούμενος Νυκτίπορος καὶ πηγαὶ 10 δύο παρὰ τὰς πύλας ονύματα καὶ ταυταις, τῆ μεν γρετος, τῆ δε Παννυχι . ὁ περίβολος δὲ της πόλεως υφηλός τε καὶ ποικίλος, ι ριδι την χροα ομοιότατος πυλα μέντοι πεισιν οὐ δύο, καθάπερ ομηρος εῖρηκεν, ἀλλὰ τεσσαρες, δύο μὲν προ τ της λακείας πεδίον, ἀποβλεπουσαι, ὴ μεν σιδηρα, ἡ δὲ ἐκ κεράμου πε- 129 ποιημενη καθ' ας ἐλέγοντο ποδημεῖν αὐτου τε φοβεροὶ καὶ φονικοὶ καὶ πηνεῖς, δύο δε προ τον
262쪽
λιμένα και τὴν θάλατταa με κερατίνη δε καθ' si ἡμεῖς παρήλθομεν ἐλεφαντίνη . εἰσιόντι δε ει την πόλιν ἐν δεξια μέν ἐστι το Νυκτφον - σεβουσι γαρύεῖν ταυτην μάλιστα καὶ τον λεκτρυόνα ἐκείνω δε πλησίον του λιμενος et ἱερ0 πεποιηται - εν ἀριστερατα του ' Υπνου βασίλεια . υτος γαρ δὴ ἄρχει, παρ' αὐτοῖς σατράπας δύο καὶ πάρχους πεποιημένος, α ραξίωνά τε τον ματαιογένους καὶ Πλουτοκλέα τον Φαντασίωνος . εν μέσα δὲ τῆ αγορ πηγη τίς ἐστιν, 10 ην καλουσι αρεῖτιν καὶ πλησίον ναοὶ δυο, υπάτης καὶ λ θείας ἐνθα καὶ τ ἄδυτύν ἐστιν αὐτοῖς καὶ το μαντεῖον, οὐ προειστήκει προφητεέων Ἀντιφον των νείρων ποκριτης, ταύτης παρὰ του Ἀπνου λα
χών τῆς τιμης αὐτον μέντοι τον νείρων υτε φύσις 341 ουτε ἰδέα αὐτη, ἀλλ' οἱ μὲν μακροὶ σαν καὶ καλοὶ
καὶ εὐειδεῖς, οἱ ὁ μικροὶ καὶ μορφοι, καὶ οι μεν 130 χρυσεοι, δες ἐδόκουν - δε τοπεινοί τε καὶ εὐτελεις hσαν δ' αυτοῖς και πτερωτοί τινες κGὶ τερατώδεις και αλλοι
καθάπερ ες πομπὴν διεσκευασμένοι, οἱ μὲν ἐς βασιλέας,
263쪽
ΑΛΗΘΩΝ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ πολλου δὲ αὐτῖν καὶ ἐγνωρισαμεν, πάλαι παρ' μῖν ἐωρακοτες, ο δὴ καὶ προσίμσαν καὶ σπάζοντο ς αν καὶ συνήθεις πάρχοντες, κοὰ παραλαβοντες μῆς καὶ κατακοιμίσαντες πάνυ tu προς καὶ εζιος ἐξενι-ζ0ν, τήν τε αλλην ποδοχὴν μεγαλοπρεπῆ παρασκευά- Οαντες καὶ πισχνουμενοι βασιλέας τε ποιήσειν καὶ σατράπας . νωι δε καὶ ἀπηγον μας εἰς τὰς πατρίδας καὶ τους οἰκείους ἐπεδείκνυον καὶ αὐθημερον 3b ἐπανῆγον Ἀμέρας μεν ουν τριάκοντα και ἴσας νύκτας παρ' αὐτοῖς ἐμείναμεν καθευδοντες ευωχούμενοι ἔπειr ausiφια ρροντης μεγάλης καταρραγείσης ἀνεγρομενοι καὶ ἀναθορύντες ἀνήχθημεν ἐπισιτισάμενοι. τριταῖοι θ' ἐκεῖθεν ii 3ὀγυγία νήσω προσσχύντες απεβαίνομεν . πρότερον δ' ἐγὼ λυσας τὴν ἐπιστολὴν ἀνεγίνωσκον τὰ γεγραμμένα . ην δε τοιάθε υδυσσευς Καλυψοι χαίρειν . Ισθι με, Δ τὰ προτα ξε πλευσα παρὰ σου την σχεδίαν κατασκευασάμενος, ναυαγία χρησάμενον μολις π Λευκοθέας διασωθηναι εἰς την τον Φαιάκων χώραν,
264쪽
πολλοὐ τῆς γυναικος μνηστῆρας ἐν τοῖς με -
τέροις et ρυφοντας ἀποκτεινας ὁ ἄπαντας et ποTηλεγύνου στερον του εκ Λίρκης μοι γενο- μένου ἀνηρεθχν, καὶ νυν εἰμι ν τι μακάρων νησω πάνυ μετανοῖν ἐπὶ τ καταλιπεῖν την παρὰ σοὶ δίαιταν και τὴν πο σου προτεινομένη, αμασίαν . ὴν ου καιρ00 λάβωμαι
ἀποδρὰς ἀφίξομαι προς- . ταυτα με ἐδήλου
10 ἐπιστολή, καὶ περὶ τὶμον. πως ξενισθομεν . γω δε 36 προελθ δε ολίγον ἀπ τῆς θαλάσσης ευρον το σπηλαιον τοιουτον οἱονδε μηρος εἶπεν, καὶ αυτὴν ταλασιουργοοσαν - την ἐπιστολὴν λαβε, καὶ πελέξατο,
προτα μὲν ἐπὶ πολ ἐδάκρυεν, πειτα δε παρεκάλει 15 μῆς ἐπὶ ξένια καὶ εἱστία λαμπρο καὶ περὶ του Dδυσσέως ἐπυνθάνετο καὶ περὶ της Πηνελόπης, ὁποία τε εἰη τὴν ψιν καὶ ι σωφρονοίη καθάπερ υδυσσευς
πάλαι περι αυrης ἐκόμπαζεν καὶ μεις τοιαυτα ἀπε
κρινάμεθα. Vt ἐν εἰκάζομεν ευφρανεῖσθαι αὐτήν.
265쪽
37 της ηονος ἐκοιμήθημεν ἐωθεν δε ἀνηγόμεθα σφοδρύ
τερον κατιόντος του πνευματος καὶ η χειμασθέντες ημήρας δυο τη τρίτ)ὶ περιπίπτομεν τοῖς Κολοκυνθο- πειραταῖς . ανθρωποι δε εἰσιν οὐτοι ἄγριοι ἐκ των πλtio ιον , σων ληστευοντες τους παραπλεοντας τὰ 132
πλοῖα δε εχ σι μεγάλα κολοκυνθινα et μηκος πήχεων ἐξήκοντα ἐπειδὰν γαρ ξηράνωσι την κολύκυνθαν, κοιλάναντες αυτὴν καὶ ἐξελύντες την ἐντεριώνην ἐμπλεουσιν, ἱστοῖς μὲν χοίμενοι καλυμίνως, ἀντὶ ὁλτης*θύνης - io φυλλω της κολοκυνθης . προσβαλοντες ουν μῖν ἀποδυο πληρωμάτων ἐμάχοντο και πολλοὐ κατετραυμάτιζον βάλλοντες ἀντὶ λίθων τω σπέρματι των κολοκυνθω . ἀγχωμάλως δε επὶ πολ ναυμαχουντες περὶ μεσημβρίαν idομεν κατόπιν των κολοκυνθοπειρατον 15 προσπλέοντας τους Καρυοναυτας . πολέμιοι ὁ ησαν ἀλλήλοις, Δ εδειξαν ἐπεὶ γα κακεῖνοι σθοντο αυ- τους ἐπιοντας, μον μεν λιγώρησαν, τραπύμενοι ε38 ἐπ' ἐκείνους ναυμάχουν Ἀμεις δὲ ν τοσουτ επάραντες τὴν δύνη e φεύγομεν ἀπολιπον rες αυτοὐς μαχο- 20
266쪽
14 VERAE NARRATIONES II VULG. 27 199
μένους, καὶ δῆλοι ἡ σαν κρατήσοντες οἱ Καρυοναῖται
133 καὶ - ἰσχυροτερων νεον μαχήμενοι τὰ γὰρ πλοια δε αὐτοῖς κελυφη καρυωi i ii ι ro ια, κεκενωμένα, με- γε ς ε κάστου ημιτύμου εἰς P0 ὁργυιαὶ πεντεκαίδεκα. ἐπεὶ ὁ ἀπεκρύψαμεν αυτούς, ouεUα Τους 9αυματίας, καὶ το λοιπ0 εν τοις πλοις ἐπίπαν μεν
ἀεί τινας ἐπιβουλὰς προσδεχόμενοι ου μάτην Θυπω 3910 οὐν δεδυκει ιος, καὶ ἀπύ τιν0ς ρήμου νήσουπ00σήλαυνον ῆμῖν - εἰκοσι ἄνδρες ἐπὶ δελφίνων μεγάλων ὀχουμενοι, θσταὶ καὶ ὁτοι καὶ οἱ δελφῖ νες αυτ0υς φερον ἀσφαλος, καὶ ἀναπηδοντες ἐχρεμέτιζονι σπερ πποι. πε δε πλησίον ῆσαν διαστάντες ο μεν is ενθεν, οἱ δε ενθεν βαλλον is st σχῖπίαις ξηραῖς καὶὁφθαλμοις καρκίνων . τοξευόντων δὲ καὶ μων και
267쪽
ἡ ἀλκυδεν τὰ ψὰ θάλπουσα οὐ πολὐ μειων τῆς καλιος. καὶ η ἀναπταμένη μικρου με κατέδυσε τὴν ναυν τ' ἀνέμω των πτερων χετο ' ουν φευγουσα γοεὐήντινα φωνὴν προῖεμενη . ἐπιβάντες οε μεῖς ἡμερας θη
προσεοικυῖαν ε δένδρων μεγάλων συμπεφ0ρημένVν ἐπην δε καὶ ω πεντακόσια, καστον αὐro Xίου πι- 10 υ περιπληθέστερον δη μεντοι καὶ οἱ νεοττοὶ ενδοθεν ἐφαίνοντο καὶ κρωζον . πελέκεσιν γουν διακύψαντες ν τον ψον νεοττον ἄπτερον ξεκολάψαμεν εἴκοσι γυπον δρύτερον
41 ἐπεὶ δε πλέοντες ἀπείχομεν τῆς καλιὰς ὁσον στα ibδίους διακοοιηυς, τερατα μῖν μεγάλα καὶ Ταυμαστὰ ἐπεσημανεν ὁ τε γὰρ ἐν τῆ πρύμνη χηνίσκος ἄφνω ἐπτερύξατο καὶ νεβόησεν , και ὁ κυβερνήτης ὁ Σκί - θα γος ταλακρ0ς δη ν ἀνεκομησεν, καὶ τ πάντων θ
268쪽
14 VERAE NARRATIO S. II VULG. 27 201
παραδοξύτατον , ὁ γαρ στος της νεὼς ἐξεβλάστησεν
καὶ si δους ἀνέφυσεν καὶ ἐπὶ τ ακρω ἐκαρποφορθ-σεν, ὁ δὲ καρπολὴν συκα καὶ σταφυλὰ μέλαινα ουπω πέπειρος . c υrα δύντες εἰκb ἐταράχθημεν καὶ 135 ηὐχύμεθα τοι θεοις διὰ το ἀλλόκοτον του φαντάσμα-
τος . υπω δὲ πεντακοσίους σταδίους διελθόντες εχο- 42 με υλην μεγίστην καὶ λάσιον πιτυων καὶ κυπαρίττων.κώ ὴμεῖς μὲν εἰκάσαμεν μειρον εἶναι ' το πέλαγος ἄβυσσον ἀρρίζοις δένδροις καταπεφυτευuένον 1 εἱστήκει δε τὰ δένδρα δμως ἀκίνητα, ὀρθὰ καθάπερ
ἐπιπλέον rQ. πλησιάσαντες οὐν καὶ το πῆν κατανοήσαν
τες ε ἀπόρω ειχόμεθα τι χρὴ δρῆ υτ γαρ διὰ
του δένὁρων πλεῖν δυνατον ν - πυκνὰ γὰρ καὶ προσεχῆ πῆρχεν - ουτε ἀναστρέφειν ἐδόκει ράδιον is ἐγα δε ἀνελθω επὶ το μέγιστον δένδρον ἐπεσκοπουν τὰ πέκεινα πως χοι, καὶ ἐώρων επὶ σταδίους μεν
269쪽
202 ΑΛΗΘΩ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ πεντήκοντα η λθ πλείους τὴν λην ουσαν, πειτα ὁ αυθις τερ0ν κεανον ἐκδεχόμενον καὶ δὴ θύκειημῖν ἀναθεμένους τὴν ναυν επὶ την κόμην τον δένδρων - πυκνη δὲ ν - περρ ράσαι, δυναίμεθα, εἰς την θάλατταν την ἐτεραμ καὶ ουτως ποιουμεν. ἐκδήσαντες γὰρ υτην κάλ μεγάλω id ανελθοντες ἐπὶ τὰ δένδρα μύλις ἀνιμησάμεθα, καὶ θέντες ἐπὶ των κλάδων πετάσαντες τα ἱστία καθάπερ εν θαλάττοἐπλέομρ του ἀνέμου προωπουντος ἐπισυρύμενοι ἐνθαδὴ καὶ et 'Aντιμάχου του ποιητο επος ἐπεισῆλθε με 136- φησὶν γάρ που κἀκεῖ ς 11Tοῖσιν δ' υλήεντα δια πλόον ἐρχομενοισιν. 43 βιασάμενοι δε μως την λην ἀφικύμεθα ἐς το δωρ, καὶ πάλιν, ὁμοίως καθέντες την ναυν ἐπλέομεν διὰ καθαρου καὶ διαυγους δατος, χρι δὴ ἐπεστημεν χά is σματι μεγάλ' ἐκ του θατος διεστωτος γεγενqμένω, καθάπερ εν ῆὶ ii πολλάκις δρομεν - σεισμον γενύμενα διαχωρίσματα μεν ου ναs καθελοντων
270쪽
14 VERAE NARRATIONES. II. VIII G. 27 203ἡμῖν τὰ στία ου ραδίως ἐστη παρ' λίγον ἐλδουσα κατενεχθηναι . υπερκυο αντες δε μεῖς ἐωρομεν βάθος οσον σταδίων χιλίων μάλα φοβερον καὶ παράδοξον 'ειστηκε γὰρ τ0 δωρ σπερ μεμερισμένον περιβλέ- ποντες δε ρομεν κατὰ δεξιὰ οὐ πάνυ πόρρωθεν γέφυραν ἐπεζευγμενην δατος συνάπτοντος α πελάγη κατὰ τὴν πιφάνειαν, ἐκ της τερας θαλάττης εἰς τηνετέραν διαρρεοντο . προσελάσαντες οὐ ταις κώπαις
κατ ἐκεῖνο παρεδράμομεν και μετὰ πολλῆς γωνίας
1 ἐπεράσαμεν ουποτε προσδοκήσαντες
ἐντευθεν μας πεδέχετο πέλαγος προσηνες καὶ aνῆσος οὐ μεγάλη, ευπρόσιτος, συνοικουμένη ἐνέμοντο
ὁ αυτην νορωποι αγριοι Βουκεφαλοι, κερ- ἐχον- 137 τες οἷον παρ' μῖν τ0ν Μινώταυρον ἀναπλάττουσιν. 1 ἀποβάντες δε προίμιμεν δρευσόμενοι και σιτία ri φύ- μενοι, εἴ ποθεν δυνηθείημεν οὐκέτι γαρ εἴχομεν . καὶ
υδωρ μεν αὐτου πλησίον ευρομεν, αλλο δε οὐδεν εφαίνετο, πλην μυκθθμος πολὐ οὐ πύρρωθεν κούετο δόξαντες υν ἀγελην ἐναι βοον, κατ' ὀλίγον προχω- 2 ρ00ντες ἐπέστημεν τοις ἀνθρώποις οἱ δε δύντες μῆς