Lucianus;

231쪽

νων ἀμφὶ τοὐς εἴκοσι καὶ κατόν τούτων δὲ οἱ μὲν παρ' ἐκάτερα της νηοου καθήμενοι φεξης ἐκωπηλάτουν κυπαρίττοις μεγάλαις αυτοκλάδοις καὶ αὐτοκόμοις σπερ ερετμοῖς, κατύπιν δε ἐπὶ της πρυμνης, ῶς

ἐδόκει, κυβερνήτης ἐπὶ λοφου ψηλο εἱστήκει χάλκεον

ἔχων πηδάλιον πεντασταδιαῖον et μῆκος δετ της πρήρας οσον τετταράκοντα οπλισμένοι αυτον ἐμάχοντο, πάντα ἐοικότες ἀνθρώποις πλὴν της κύμης αὐτ δεπυρ ην καὶ ἐκάετο, στε υδε κορυθων ἐδεοντο Ἀντὶ ὁ ἱστίων ὁ ἄνεμος εμπίπτων Hi in πολλη ἴση εν ἐκάστli, ἐκύλπου τε ταυτην και ἔφεο την νησον ὴ ἐθέλοι ὁ κυβερνήτης κελευστὴς δε ἐφειστήκει αυτ0ῖς, καὶ προς τὴν εἰρεσίαν ξέως ἐκινουντο σπερ τὰ μακρὰ 41 τον πλοίων . o μεν ουν ρῖτον υ τρεις ωρομεν, στερον δε ἐφάνησαν ὁσον ξακόσιοι, και δι στάντες ἐπολέμουν καὶ ἐναυμάχου . πολλαὶ μεν υναντίπρωροι συνηράσσοντο ἀλλήλαις, πολλαὶ δὲ καὶεμβληθεῖσαι κατεδύοντο, αἱ δὲ συμπλεκόμεναι καρτερος διηγωνίζοντο καὶ ου ραδίως ἀπελυοντο οἱ γαρ

232쪽

13 VERAE NARRATIONES. I. VULG. 26

ἐπὶ της πρφρας τεταγμένοι πασαν ἐπιδεικνυντο προθυμίαν ἐπ βαμοντες καὶ ἀναιρουντες ἐζώγρει δεουδείς. αντ δε χειρGν σιδηρον πολύποδας μεγάλους ἐκδεδεμενους ἀλλήλοις περρίπτουν, οἱ δὲ περιπλεκό- μενοι τη ad κατεῖχον την νησον. βαλλον μέντοι καὶ ἐτίτρωσκον ὀστρεοις τε ἁμαξοπληθεσι καὶ σπόγγοις πλεθριαίοις. ῆγεῖτο δὲ των μὲν Αἰολοκέ-ταυρος των 42

Θαλασσοπότης καὶ μάχη αὐτοῖς ἐγεγένητο, ῶς

ἐδόκει, λείας νεκα ελέγετο γαρ ὁ Θαλασσοπότης πολ- id λὰς ἀγέλας δελφίνων του Αἰολοκενταυρο ἐληλακέναι, Δ ἡ ἀκουειν πικαλουντων ἀλλήλοις καὶ τα ὀνόματα των βασιλέων ἐπ βοωμένων . τέλος δε νικῖσιν οἱ of Αἰολοκενταυρου καὶ νήσους τον πολεμίων καταδύουσιν ἀμφὶ τὰς πεντήκοντα καὶ κατον καὶ αλλας τρεῖς is λαμβάνουσιν αὐτοῖς ἀνδράσιν, αἱ δε λοιπαὶ πρυμναν κρουσάμεναι ἔφευγον οἱ μέχρι τινι διώξαντες, ἐπειδὴ σπέρα ν τραπομενοι προς τὰ ναυάγια τον 104 πλείστων ἐπεκράτησαν καὶ τὰ αυτον ἀνείλοντο καὶ

γὰρ κεινων κατέδυσαν νησοι υκ ἐλάττους τῖν γδοή-20 κοντα . στησαν ὁ καὶ τρύπαιον της νησομαχίας ἐπὶ

τη κεφαλη os κήτους μίαν τον πολεμίων νήσων ἀνασταυρώσαντες. ἐκείνην μεν si την νύκτα περὶ το

233쪽

166 ΛΗΘΩΝ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ Αθηρων ηυλισαντο ξάψαντες αυτο τὰ διαύγεια καὶ ἐπ' ἀγκυρον πλησίον ὁρμισάμενοι κοὰ γὰρ ἀγκύραις χροντο

μεγάλαις αλίναις καρτεραι m στεραία δε θυσαντες ἐπὰ του κήτους καὶ τους οἰκείους θάψαντες ἐπαὐτο ἀπέπλεον δόμευοι καὶ σπερ παιδνας αδοντες 5 ταυτα μεν τὰ κατὰ την νησομαχίαν γενύμενα.

234쪽

G δὲ ἀπωτούτου μηκετι φερων γ την ἐν τεκήτε 1δίαιταν ἀχθόμενος τε τῖ μονὴ μηχανήν τινα ἐζ ουν, δι ς αν ἐξελθεῖν γενοιτο καὶ et μεν προτον ἔδοξεν ῆμῖν διορύξασι κατὰ τον δεξον τοῖχον ἀποδραναι, καὶ

ἀρξάμενοι διεκύπτομεν ' πειδὴ δε προελθόντες σον πέντε σταδίους οὐδὲν νυομεν, του μὲν ὀρυγματος ἐπαυσάμεθα, πρὶν δε υλην καυσα διέγνωμεν ουτ γαραν το κῆτος αποθανειν εἰ δε τουτο γένοιτο , αδια

, ἔμελλεν ἡμῖν ἔσεσθαι ἡ ἐξοδος ἀρξάμενοι ὁ ἀπι

των οὐραίων ἐκαίομεν, κὐ ὶμερας μεν πτὰ καὶ ἴσας 105 νύκτας ἀναισθήτως εἶχε του καύματος, γδόη δὲ κώὶ ἐνάτη συνίεμεν αυτου o Gos ντος ἀργέτερον os ἀνέχασκεν, καὶ εἴ ποτε ἀναχάνοι, ταχυ συνέμυεν δε-

Libri ΓΩ SZPNF nota. F una positae idem signia sicant atque in superiore ibollo

235쪽

δες mi δωδεκάτη δε μολις ἐνενοήσαμεν ος, εἰ

μή τις χανόντος αὐτου ποστηριξειεν οὐ γομφίους, ωστε μηκέτι συγκλεῖσαι, κινδυνεύσομεν κατακλεισθέντες εν νεκρῶ - ἀπολέσθαι ost dis μεγάλοις δοκοῖς το στόμα διερείσαντες τὴν ναs ἐπεσκευά ζομενυδωρ τε δε ενι πλεῖστον εμβαλλόμενοι καὶ τ ὰλλα ἐπιτήδεια κυβερνήσειν δὲ ἔμελλεν ὁ Σκινθαρος. Q δὲ ἐπιούσε τι μεν Iδη τε ηκει. ῆμεῖς δε ἀνελκυσαντες το πλοιον καὶ διὰ των ἀραιωμάτων διαγα- 10γόντες καὶ ἐκ των δόντων ἐξάψαντες ρεμα καθηκα- με ες την θάλατταν ἐπαναβάντες δε ἐπὶ τὰ νοτα καὶ σαντες τψ Ποσειδον αὐτου παρὰ το τρόπαιον ἡμερας τε τρεῖς παυλισάμενοι - νηνεμια γὰρ ν τῆ τετάρτη ἀπεπλεύσαμεν . ἔνθα δὴ πολλοῖς τον ἐκ 15της ναυμαχίας νεκροῖς ἀπηντομεν καὶ προσωκέλλομεν, καὶ τὰ σώματα καταμετροsντες Ἀθαυμάζομεν . καὶ

ἡμέρας μέν τινας ἐπλέομεν ευκράτω - χρώμενοι,

236쪽

0 VERAE NARRATIONES II VULG. 27 169επειτα βορλυ σφοδρου πνευσαντος μέγα κρύος γενετο, καὶ π αὐτο παν ἐπάγη το πέλαγος, ου ἐπιπ0λης μόνον, ἀλλὰ καὶ ε βάθος σο ες ξ ργυιάς, στεκα ἀποβάντας διαθεῖν επὶ του κρυστάλλου ἐπιμένον-106 τος δε του πνεώματος φέρειν οὐ δυνάμενοι τοιόνδε τι ἐπενοησαμεν - ὁ τὴν γνώαην ἀποφηνάμενος ν Σκίνθαρος - σκεψαντες γὰρ ν τ υδατι σπήλαιον μέγιστον εν τουτω μείναμεν μέρας τριάκοντα, πυρἀνακαίοντες καὶ σιτούμενοι τους ἰχθυς ευρίσκομεν δε 10 αὐτους ἀνορυττοντες . ἐπειδὴ δε ηδη ἐπέλειπε τὰ ἐπιτηδεια, πρ0ελθύντες καὶ τὴν ναυν πεπηγυῖαν ἀνασπάσαντες καὶ πετάσαντες τὴν θύw1 ε ρύμεθα οπερπλέοντες λείως και προσηνος ἐπ et O πάγου ιολισθά

νοντες . μέρα δε πεμπτm ἀλέα τε ν ηδη καὶ ὁ πά-

is γος ἐλύετο καὶ διορ πάντα αυθις ἐγίνετο. πλευσαντες υν σοὶ τριακοσίους σταδιους νήσp3

μικρθι καὶ ἐρημὶ προσηνέχθημεν, ἀφ' h. δωρ λαβύν-

τες - πελελοίπει γαρ ηδη - και δυο ταύρους ἀγριους

237쪽

κέρατα ου ἐπὶ της κεφαλης εἰχον, ἀλλ' υπωτοῖς oφθαλμοῖς, σπερ ὁ -μος ξίου με οὐ πολ δε εἰς πελαγος ἐμβαίνομεν, οὐχ δατος, ἀλλα γάλακτος καὶ νῆσος ἐν αὐτ ἐφαινετο λευκὴ πλήρης ἀμπέλων s νῆσος τυρ0 μέγιστος συμπεπηγώς, ῶς στερον ἐμφαγοντες ἐμάθομεν, σταδίων εἴκοσι πέντε το περίμετρον αἱ δε εμπελοι βοτρυων πλήρεις, οὐ μέντοι οἰνον, ἀλλ γά- ἐξ αυτον ἀποθλίβοντες ἐπίνομεν. ἱερον δε ἐν μέω τη νήσφ νωκοδόμητο Γαλατείας της ο 4ργδος, ῶς ἐδήλου τι πίγραμμα . σον ὁ Ουν ρύ- νον ἐκεῖ ἐμείναμεν, ψον μεν μῖν καὶ σιτίον iqυπηρχεν, ποτιν δὲ τ γάλα το ἐκ των βοτρύων Ῥασιλεύειν δε των χωρίων τούτων ἐλέγετο υρ. Σαλ- 107μωνέως, μετὰ την ἐντευθεν ἀπαλλαγὴν ταύτην παρὰ 15του IIοσειδονος λαβουσα την τιμήν.

μείναντες δε μέρας ἐν τη νήσω πέντε η κτη

supra ἐπι est ras vel litura in I 2 no Z P ἐπὶ

238쪽

14 VERA NARRATIONES. H. VULG. 27 171

τες Ουκετι διὰ του γάλακτος, ἀλλ' ηδ ἐν ἁλμυρ καὶ κπιανέω δατι, καθορῖμεν ἀνθρώπους πολλους ἐπὶ του πελάγους διαθέοντας, παντα μῖν προσεοικότας, κάὶ τα σώματα καὶ τὰ μεγέθη, λην των ποδQν μόνανν'

ταsτα γὰρ φέλλινα εἶχον, ἀφ' ὁ δὴ οἶμαι καὶ ἐκα-

λουντο Φελλόποδες . ἐθαυμάσαμεν υν ιδόντες ου βαπτιζομένους, ἀλλὰ περέχοντα των κυμάτων καὶ δεος 1 οδοιπορουντας . οἱ δὲ καὶ προσγσαν καὶ σπάζοντο ημῆς πιλ νικῆ φωνn ελεγον δὲ καὶ εἰς Φελλ τὴν αὐτον πατρίδα ἐπείγεσθαι . μεχρι μὲν οὐν τινος συνωδοιπόρουν μῖν παραθέοντες, εἶτα ἀπ0τραπόμενοι της ὁδου ἐβάδιζον ευπλοιαν ὴμῖν ἐπευξάμενοι. 15 με ολίγον ὁ πολλαὶ νῆσοι ἐφαίνοντο πλησιον μὲν ἀριστερον η Φελλώ, ἐς ν κεῖνοι σπευδον, πολις επὶ μεγάλου καὶ στρογγύλου φελλο κατοικουμένη πύρρωθεν δε καὶ μῆλλον εν δεξι πεντε μέγισται καὶ 'λόταται, καὶ πυμ πολ ἀπ' αὐτων νε- eo καίετο, κατὰ δε τὴν πρωραν μία πλατεῖα καὶ ταπεινή, 5 σταδίους ἀπέχουσα οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων . ηδ δε

239쪽

ΑΛΗΘΩΝ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ πλησιον μεν, καὶ θαυμαστή τις αἴρα περιεπνευσεν

ὴμῆς, δεῖ καὶ εὐώδης, οῖαν φησὶν ὁ συγγραφεὐς

Βρύδοτος ἀπόζειν της ευδαίμονος Ἀραβία, οἱον γαρ 108 ἀπο ρόδων καὶ ναρκίσσων καὶ ακίνθων καὶ κρίνωνκὰ ἰων, ἔτι M μυρρίνης καὶ δάφνης καὶ ἀμπελάνθης, τοιουτον ῆμιν το ὁ προοψαλλεν . σθέντες δε ηὐσμ θ καὶ χρηστὰ ἐκ μακρον πύνων ἐλπίσαντες κατολίγον id πλ)ὶσιον της νήσου γινόμεθα Ἀνθα δὴ και καθεωρωμεν λιμένας τε πολλους περὶ πῆσαν ἀκλυ- στους καὶ μεγάλους, ποταμούς τε διαυγεις ἐξιέντας io ηρέμα εἰς την θάλασσαν ἔτι δε λειμῖνα καὶ λας καὶ 5ρνεα μουσικα, τα μὲν ἐπὶ των χιονων δοντα, πολλὰ δὲ καὶ επὶ των κλάδων αηρ τε κουφος και sπνους

περιεκεχυτο τὴν χώραW καὶ αυραι δέ τινες δειαι πνέουσαι ρεμα τὴν λην διεσάλευον, στε καὶ π is των κλάδων κινουμένων τερπνὰ καὶ συνεχῆ μεληἀπεσυριζετο, λικμα τοις π ἐρημιας αὐλήμασι των

240쪽

14 RAE NARRATIONES. II. ULG. 27 173πλαγιων αυλῖν . καὶ μην καὶ ot σύμμικτος κουε τοαθρου , ου θορυβώδης , ἀλz οῖα γένοιτ αν ἐν συμποσίω, τον με αὐλουντων, τον δὲ ἐπαδύντων, ἐνίων 109χε κροτούντων προ αυλον η πιθάραν τούτοις πασι 6 κηλούμενοι κατήχθημεν ὁρμισαντες δε τὴν ναυν ἀπεβαίνομεν, τον Σκινθαρον εν αυτύ καὶ Ου τον ταίρων ἀπολιπόντες . προἱήντες δια λειμονος ευανθους ἐντυγχάνομεν τοῖς φρουροι καὶ περιπόλοις οι δεδήσαντες ὴμῆς ροδίνοις στεφάνοις - ὁτος γὰρ μέγι- 1 στος παρ' αὐτοῖς δεσμός ἐστιν - ἀνῆγον τον αρ- χοντα, παρ ν ὴ καθ' οδον Uκουσαμεν μεν νῆσος εχ τον μακάρων προσαγορευομενη , ἄρχοι δὲ ὁ Κρὴς ειδάμαιθυις καὶ δὴ ἀναχθέντες δε αὐτον ἐν τάξει τον δικαζομένων στημεν τέταρτοι . ν δεῖ 154 με πρώτ=ὶ δίκη περὶ Γαντος του ελαμῖνος, εἶτε χρὴ αὐτον συνεῖναι τ0ῖς ῆρωσιν εἴτε καὶ μὴ κατη

γορεῖτο δε αὐτου τι μεμήνοι και εαυτον ἀπεκτόνοι. τέλος δε πολλον ρηθέντων ἐγνω Pαδάμανθυς, νυν