장음표시 사용
141쪽
Versuim hunc voravit τετραμέτρον α καταληκῆν si τ' αἰακλάμπον χαρακα.His , & eo ipso indescavit privii in illud ac priecipitrum p sit ita, pernae licct. pro πεψόι - in aliis M cInbrranis erat Πυγμα h quoad-niimo, pedena armitti inus, in quem ανακλασις fieri potest: Mihi πυ-
piendii in cst cuna essestu: nam non modo in pots, sed revera s Quarulo Troclaaei assuinuntur, Metrum Jonicum ex puro Ionico fit Inixturn Joni cuna ; quando Paeones tertii adhiN:ntur, & post ultimana brevem sequitur priina Ditrochaei vel Epitriti secinlisi longa, ad Qtaracterum ανακλίειον redigitur V ersus Ionicus: utrimaque habe
142쪽
inus in istis Versiculis; qmae utria navae etiarn admittenduin est haud dubie: & sic δώHιται accipi debet cuni mica alis, ne Interpres fiat
quor na duo habent a tergo syllabam brevena, id Metro Galliam- trico non censendum est inirnicum; nam ubi pliues Paeones sessu cedunt, ad poste Nortis attendendum est caudam, quae brevis longam Ibi requirit obversam ; sicini H s, certe obvc iun est a: plura aliquando de his. si Πι Θι, athes cum aliis in Versi1 iso legas, ait Ita primum Paeonem nihilominus consistit syllaba brevis: quod moneo, ne iriamidens lectionem arripias, quae Versiri Galliaininci licentiam revera non mitiu. ibid. ii θ διώτεροι, μαε ιν αρ κν, μακρας γενομης Scripserini potius, ἡ θ λουρα, μαν οναe κν , κο μακρας Jνε ης &c repetita syllaba. ibid. τα ιξει ἴσαι, ἡ ἐπιμιξία Scilicet Ditrochaeus venas, non Epitritias secundias : si κο producariu , Tiochaeum cuna Spondaeo, si corripiatur , duos Trochaeos lia tn- Inus post terti iuri Paeonem; talis auteni συζυγία apud Scholiastcin prae est criti in κόψεν άo: quare nunc scri psit luc , τα ἐξοῦς ἔς- ἡ προ- ἐπιμιξία. Et hoc Inonendtura, ne quis limperitior pe petam intelligat Grammaticiam, qui a quantitate syllabae αν non putabat pendere τει ἰπιμιξίαν , sed τῆς ἐπιμιξἰM moduin, quern paulo ante expli-Cuerat. ibid. Διμία ου . διι κω &c. Stichum hic pro
pede nota. PAG. 42. Eγειρε Mδεα κρηπικω μίλ. Pars major Versus Janain
dici. ibid. ω: πιι, ἰλ9ii, Sc. Sententia est linpedita & quain ego non adsequor: an sorte legendum & distinguendtina λ κρ ista μ
dum huc venisse quemquam, sed aer bcb sententia pendet, ut vides: Et lioc venim ede posset. ibid. n μακά ι' Αντίμισ Sc.) Versus est Aristophanis in Vespis: quare locus haud dissile est uubatus
143쪽
μακαρίζοι s. aena e Buπελιε &c. sic Versus retrahitur ad Ioeum suum r ia σε ατω reserendum est ad πιτμή Metto , quod haec exempla r s. Paulo ante παραδώγμα ras apriam est, quia Versus adscribantur duo , in quibus exempla istius mensurae etiam duo: alias παμειγμα legendum esset, adscripto uno. ibid. os Κυαξι Etitistissimus morens Christianus ad illam Vespanam Stropham emendiu e. Κολαξι probabiliter ait AiuIn; plura forte loco suo. ibid. Μήτου M., eae &c. Haec in Thesinophoriar usis hocie non reperiuntrur, quas tarnen priinas esse pluam Viri Eruesti auctoritate Gellii M. I s. e. 2o. Sed chiblio, an Gellio, vel ms potius Descriptoribus, tuto credere possiimus; libens certe apud euna rescripserim G ταῖς διί eau ΘεσμοφοριαG ιις ζ sic c. ταῖς προτέραιε , quas correxit Conticus , per ne legitur hic: sed de his accuratius aliquando. PAG. q3. Heα-μυχων Indigitanaentum vere elegans: μοῦτερ
πότνια νυμφῶν ἀβραν , Δωρι , Hρα ἀλίων μυχῶν κυμοκτύπων. ad calcein L
belli correctum ἰ iae, quo nihil ineptius. Salinasius ad Securant Sinimiae habet siαν αλίων μυχῶν, in te etiam: nam ρανει de regina tamina plane riis olet. Latini Plutonem vocant Inserorum Jovem, & eius conmem Iunonem Stygiain: his sinite est αλίων μυχοῦν Hea; quo
cinuit assibi: an vox similiter accipienda hic, ut prei σημασία passiva habeamus activam 3 Enyalius, qui se facile venit, qui in vertendo agilis est: Non placet conamentum, & locum habeo de vitio sus. pectum. An sone Sinamias scripserat ἀια πω, εἴκωλ λ κῶλα sunt membra; εἰ κωλω igitiar, qui membra habet valida & bene compacta. Crisis est facilis, quae vera esse potest; sic certe ι ἐπιταλ & ἀαμε--πις pulchre convessiunt : nam illa IIIembra requirunt valida e Eriusti avescent. ibid. λύσεις v - πὼH- Remus scripsisset v - τιοταρών βραχε ν. Nam de duabus Iongis Amphimacra hoc dicit , quae quatruor, non quinque breves recipiunt: Et sic forte ipse Grammaticus, ut pro λ βρεχμῶν scrriptrum fuerit ε. βραχειῶν. Erior est pronus. ibid. ἀνά πή-- Uoxas Disitigod by Corale
144쪽
adjectiva est πύματα , cujus nomen in verbis Oinissis: hoc dictuin sit tyronibus, ne male caespitent. ΡAG. - . Contextu: Oia παῖς Ad calcent Li illi scribunt oia παίσδ : nescio, qua de causa. Nain sententia sic nihil lucratrusi Metriun amena, sive hoc, sive illitat sumas, eodena etiarn macto se tussiet, id est, numeras suis caret, & di evius est justo nain quod illi non antinadverterunt, inam sit tamen luce ITericliana clarius,
Versus hic non est Catalecticus in Di syllataim, sed Catalecticus in Sulla bain; jarn autem Catalemcuna in Distylles iura voluit Hephaestion & deest etiam ipse , ut sequens ille prodiit statini: Quare cita cain, quod sentio de his : scribendiana & cistinguendum, λογχ-
puer e notissumis est paniculae usus; & hoc venuste inte ponitur :.ani,ων in gratiam Uersus scriptima pro καββαiνων, quod valet: dsendeos ad sorsum summitates: sunamitates floriana sunt florum calices, quos sustinet cautis ς Iocutio non inepta est: Et tamen non deeriant, opinor, qui pro AH ἄνθη maluerint αβε j ανιη , flores mollicitios, Est delicatos; nec id cerie displicet mihi: Erruditi judicent. a μή μιΘἰγης, quos ne tangas mssii: elegantem a in dat μοι, ut sciuiu , qui linguana callent; et scilicet ανθη: -ia κυπαι-e κω cinn illis, si quid Video, jungi non potest apte: Et hinc est, quod cuni sequentibus id cohaesisse putem; Ιiuelligas alueni jun
tur. ibid. τις ἀρκαν aliquod imperiani ; hoc jungendum: alias ἀρχὸν pro κδ' ααἰν accipitiar saepe & loco advectii est. st,ul. προπηδήσιν- νοὶ Proslμι eum I ut vides, νυ a verbis sequentibin pe-
145쪽
pendit, Piae ad plura abieriant: Et hoc moneo, ne quis perperam jungat scparatula. Quando autem prosiliret taurus p cum scidicet ad Opus destinatum accederet, & quidena alacrior, ille ipse , quem Q. respicit: ita accipiendunt praecedens φο --πιε δ' - . t. ibid π ei, ια v μον. δῶν ) Necesse igitiar, ut vel Dactylic in & ASoli-ciun, vel Ionicum a more & JOnicuin a minore, pro uno habuerit Metro. Nain alias non novem , sed decem genera ν μονοεβῶ, 2σμειοειδῶν explicuit: numeres modo, vulebis. Et certe prius illud veru in est, nec AEolimina a Dactylico distinxit Noster, ut constat, si cuin his jungas vel dii Sclioliastae , mrae Infra occiumni pag. 83. ibid. In Scitoliis : Mιλοποιίαο Εὐρισαι δμων se δι . μακρῶν &c. Haec falsa & inepta sunt. Nain pmino Jonica a na re in Melicis sunt trequentissinia r dein duae longae cuin duabus brevibus non suiu ia
λεγω τετραπλα 'ora , scis es λόγω διπλασι ονι. Hami dubie corruptus est
Scitoliastes ab limperatis , cpii in his asini erant ad Lyriun : 1cra: n-
sic proportio servatur nulla; lainc Antimcciiimn respuit η με κἀqui scilicet duas longas opponit uni brevi. quatuor ad tintim proportione caret; tale autem Antibacclitus Iunctis duabus longis: hoc quisque sentit statiiri. De illa Meirri proportione Vide Scholiassam pax. II. Nos eam fortasse latius explicatainus aliQuando. In Bae chio & Amphimacro proportio est, quia una breVis cum una longa, & una longa curn una brevi in utroque pede opponitur uni longae r & hinc ad μιλι πιι ιαν etiam non ineptus est uterque; quanquam hi Paeonicis frequentior tatnen sit Amphimacer, quana Bacclaius rita accipienda sunt, quae cautius sonasse, quam multi opinantur. scripsit Hepta aestion in Capitis initio, T. θ παιώνικο α τρια,
laudat; Antilaacchium ut a,ιπιτήδMo rdicit; de Bacchiio silet: unde
nitul λ quia scilicet de eo in Paeonicis dubitabant multi, & susus In hiis rara sitimus est e sentisne p st id. Λωεμὶ - ἡ--μῆ &c.ὶ Haec transposea sunt di plane inversa: Iege Digiti oci by Corale
146쪽
- τωι θ τέ-αρ- sese πρωrους π μωγαέ.ὶ Quid haec sibi volunt pnescio, & mutila fortasse sunt ae male clisposita. In quatuor Uersibus sequentibus non sunt Paeones quarti, sed Paeones primi: nam M a axis, etiam talis est haud dubie . Rn eo respexit Comimentator,& scribendiun igitur M θ τεσσαρος σξM π πιπιαι ρ σασι sutilitisci potest una cum praecedenti ad numeris mutatis r hoc optinuimest quod mihi de his suppetit. itfici. ΜΓερὶ Oλοι κt 'μοὶ . F.ότνια τε ἀ, ἀνN &C. Lege F ποἶνια τλ a d nain λαμβα, R. . . sequitur, & verboriun Syntallis caeteroquin est nulla. s,i l.
nihil apertius ex ipso Hephaestione. PAG. que . In Scholus: ενΘα το - .s P . . A & Tetrasvllabos liuelligit, qui sunt sex temporiam . in Trisydabis unus est M lossus , qui sex tenapora luciet; sed ex solis Molossis nun- quain V ei sus, quantum ego scio, contextus est e quare regula ad Trisylla, s pertinere non potest. ibid. πλαυ-&e. Haec vice micit Scholiastes , & nuisit cum praecedentibus eoninuine habent: nioneo in gratiam rii Ormin. i'. Oritin βακχωακD μisto, et μονοειδις αὐτὴ) Aptim fuisset a se. Mn. Aulis: &sie Scholiastes forsitan ipse. ibid. In Contextii: 'Ma' ius' Uossius τυιτ ιλ.3 . dubito , an talis bene, propter Dialysin, quae ex Versu Endecasylla , facit Versuin Dodecasyllabrun r sed haec alias loco suo. ibid. κατ ἔρω-ὶ Apage, apage ineptias : per ne Von
diversi: quare uno Versu etiam comprehenduntur male. Syllaba postreina est indifferens: hinc scinet4revi, seinet notatur longa. ibid. κώ-Aλκέων. Ad calcein Libelli pectene corrigunt Aλκα - : ex Iota adscripto vitium.
dignum hoc Pudoris Epithetuin sit, sit. Inquies , scriben
147쪽
pora suo : sed praeterquam quod ineptum etiana sit Epictetum, Vetosus ejusque iii loles vocena Ininus Certe diligit, quia ita comis parata est secutula, ut in his brevis, quam longa, este malit: sciunt peritiores. adhaec, eo admisso, quid erit an ut lae..-δαia Ma habeinus apud Homeriim, hic Ai ως αξιοι similiter habebinnis nihil alicui suppetit : haec autein quam rancida 3 Mihi aqua haeret, nec locuin ita scriptum intelligo: iisne conjecturam p dabo: scribet ut una forte Mιλάγχρω αι λῆς αξιεν ἰο-αι-s dederas: ἀξιον 1driptii in pro αξ-ς, s dederis in urbem retra: hoc aut simile qiud dicere potuit Poeta. ipsuIn Μελάγχρω hic nomen propriiunest honainis; Μελάμπους, 14ιλαμπυμ, & alia gemella habemus alibi: haec suspicans scribo & vera esse possunt; attende , attende quaeso. αι certe diapeii sitas placet mihi , nec facile ego a iciam: Dores Pro ει, ut noriana, αι ; quod in his apprime convenit ipso Idesomate sito: Μιλάγχρω autern elegans quoque & ex facili natatim; nam fallor, aut ex Iota adscripto Mελάναως &Μελα-σος Ctiam orta hoc loco : Nihil pronius, nihil fremientius; sed jussicerat Dom. ibid.
xήματα μυ αυτῶ τί μαρα Nam pes prilnus duplici modo fingitur , & vel Iambicus est Hexasemus vel Iambicus Heptasti Tiri ἔ pes au- tein secundus etiain duobus modis adornariar , & vel Ionicus est a majore vel Paeon seciutilus : haec qinitruor sunt xήματα, quae s qucns Canon, ut Vides, non recte exprimit: scribe igi&ir saltem
paulo allicr forsitan ipse Hephaestion ; sed pariam refert, ubi remiptan toncinus & pauciora nostra lassiciunt: si plura desideres, scribere potes
Et haee forte ipsa Hephaestionis manus. PAG. 67. - VOX elegans; suaviter are blande ridens r λιχήμειδιι: Vulgus dixisset μειλιχομειδῆς. Canon sequens dividenadus est in duos Canones , quoriaIn unus, αzaz παα. tata. Iambos Hexasemos clun Ionico, alter, παῖ αοῦαα. tata. Iambos Heptaseini nos cum Paeone exhibit: c in fine Canonis repetita est , quia Syralabe Dissiliroes by Corale
148쪽
Iaba postrema est in siserens. sic nihil planius: junge praecedentia,*1ibus haec ipia respondent. ibid. αρι ατέ-Hoc Graecum non est: in aliis Membranis scriptum erat αρματέω κ' ς ος, quod ego.ainplector lubens : αρματέω χ' ωνος, in curru sedens ;praepositio abest & subaussici debet: L estri, ut sciunt ipsi pueri; &haec copula a verbis sequentibiis pependit, nisi fallor. ibid. Μόλιι - Ε,νη &c. Haec nih1l cuna praecedentibus habent contiNune, di plane alivit exhibent exempliuri: quare accurrate separanda sunt, ne in errorem inducantiar Lectores. Ενras nonaen propriuIn est , quod apud in materiina etiam invenitur in Magno opere : alia onait, to. Eril. Πιρι-ον αι &c. Haec sensu carent: legendum
δών. αι hic Dorice iteriam scriptum pro si,s: εὐΔαον nainus placet; alias urinam venerem: in tamen lac se quod velis; ναρ munctum id certe non vetat : αἰ-centies enirn jungitur optandi forma.
δοκιος in Legem Metticam peccat; nam Ionici debent esse puri, quipedem primum excipiunt: hinc Λύκει scripsi, quod propter syllabae postremae natiaram ambiguam Ioniciun efiicit purrum pulvin.
Iνω est nomen proprium Deae Marinae, quam Omnes novilnuss Et sic egregie Θαλααομέδοι rasi a nobis restitutum est Θαλαμοκοιτειν ipsi
proleti ni habebant in ore; huic affine Θαλαανομιδειν. prima in D longa est ; quare Versiam hic habemas cum Jambis Heptasemis: Et hoc perbelle convenit cum Canone Inm adscripto. Primmn . illini Περιμον verba praecedentia sibi habebat Iuncta, & omnes intel- Iiglint statim; Novissimum ἀπεμοι no obscurius est,& Lectorem relinquit incertum: si una VOX sit, Dorice απομασδων scriptu In pro ἀπομάθo, quod ---s denotare potest; sed de una voce dubito, & duas malo: scribendum igitur ἀπε-: Dores μαais etiam pro μαος, ut nemo nescit. Erunt, qui lecturi sunt απομαρπων, al-fergrau; & hos ego genio suo indulgere sinam: suspicio potest esse vera, potest esse falsa; u lixi, VOX est oesmarii, nec habemus ca, quae sequebantur & cum hac voce cohaerebant arcte. ibici. θ αοτω . os Hic Canon est utriusque Versus; prior duos Ianabos, posterior Spondaeum cum Jainbo ponit in presiacipio: Et sic apparem, appositum sit nostriini Iria. tu in duos itertini noncs dispesco S 3 1luUIn
149쪽
su habuimus seni supra in Scholiis; unde est, quod ab alio
Graniniatico haec profecta credam: nam ita vix unus idemque. ibid. σου δευτέρου παραδείγμαl Cur ita λ an Uectus separavit & pro duobus exemplis habuit distinctis p ira vicietur, si verba consideres: sed fors rnentena Inale expressit; min & primum exemptuni exhibet, quod ille ex secundo attulit, frustraque bonus alterii in ab altero verbis esstinguit: Quicquid sit, milii locus videriar unus cum aliis Vicis Eruditis, qui Sapphica collegeriant, nec Grami licum moror. ibid. In COIItextu : XHή - μιγα μειογελώς ἀχρειο γελως quis dictitur , notissitnuin est ex Grammaticorum IIbris; hic rati. νέλια plane aliter accipitur, & dictio est Inere Comica: ipsum risum scilicet Cratinus vorat se; riscin utilem & maxime neces
riuin; rishun , quo carere possit aut carere velit nemo; γελω , ω ἀαχρι , αλα ζαχρεων : Pii in Comaedia non sunt hospites, sciunt Co inicos ira voces forinasse aliq Iulo. Scholiastes legisse vuletur ἀχρειόνι σ, quod plane alienuIn est ab hoc Ioco, ut sequentia probabunt statini. ilγici. σμιλεν - Si ιμιλι νώι dixerat Cratinus pro ἰμιλητῆς, nihil verius hac scriptura; sed ea de re dubito, mala .μιλητης placuit Graecis post inVentas duplices semper & ubique. Admi cern Libri cori ectum ἔμιλε τοῖς; quod partim protra, partini limprobo : rectum est . ιλε, quod pro ἰμιλητες positum hic, ut arrus: μι- λοι teste Hesychio pro σαυομιλητη. alibi; ν. dignum est Morbouia, quia ἰ- παις alterius est sexus. Legendum . ιλε ταῖς ἐπίπαM: ἐκ ita sunt αἰ μιγνορτοι ἡμέρα , ut legimus apud Suidam in Vore. .is ἐπι ἔδοι nimis incligum esset, & sequens vis ἐμέ πρM Mφἰαι non diligeret, quia nilnis genacuuin est sibi: -is νη ita ιιι igitur sumsi, quod apprime etiain elegans propter casum tertium pro secundo. ibid.T.. ἡμετέtM . . i- κωμικηε scilicet: nam fallor, aut Cratin
hic loquitiar de ipsia Λrte sua : sequens πανσωa sic optimum qiroque est. llaid. - φεφησις Aιιιι hie sunt Theatra tabulata; horum & spectantium ψεφησιν vocat risus istius aniabilis matrem
150쪽
est plane Contica; Et sic isti γιλώι nostr Π aperie stabilitur, ut vides. . - θ-αν- λ a) αννου respicit praecedens τρίμμζον : nam trium Versulun postremum Cu In Ar hilochicis conaparat Hephaestion. duo praecedentes cuIn suo Ephthemilneri incretunt in vocem dimidiatana ; quo pertinet illud M. σολλα - : res est
PAG. 49. δυνατ θ ε - τρωιπον ἀνα-ι ν &c. Hoc ineptum est, quia Versiculus adscriptus , Αὐτα θ ιν, Καλιόπα , nihil mitius cst quarn Trimeter Anapaesticus; Vide modo, mi ae ipse Hephaestion de Anapaesticis scribit. Nihil notius, si haec a li inine mulo salutaverris: si διποδῖαν enim progrediuntur Anapaesti. in aliis Meinbranis scriptum
μέσω) Unde pendet παραιτὐτὸ id nemo mihi dixerest, quia nihil
est, a quo pendere potest. Locus est COITuptus: scribe παραιτωὐτοέν- -&c. repudient igitur &c. de Spondaeis in medio concedit, quod de Spondaeis in principio non concesserat: nunc aperta est sententia. ibul. -πιρ ιξ-e χηριαμψικουὶ Vitium manifestum. Scribe ἐξ ἰωνικοῦ ε χεριαμοῦκύ: praecedentia clamant. . . itad. τ' ἀνα-ιρον με -- πει σαπ) Haec etiam non sunt lana: nam
quid ἀναπαιρον μελοεσον hoc loco ρ nihil, nihil. Caecutieriant Amanuenses, cum haec describerent, & alhul dederrunt pro alio: in lege, τ σπονδεῖον μελεοπόν σε --. Sic nihil planius : Spoiulaeus est in Versit Archilochico, & propter Spondaeum sequentem facile nautari potest in Molossum; hoc dicere voluit & dixit Hephaestion.