Demosthenis Philippicae

4쪽

PHILIPPICAE.

TERTIUΜ EDIDIT

BEROLINI,

6쪽

προς ἀνθύπατον Μόντιον, σξιώσαντα αντον γράφοι- τον τε Θημοσθένους βίον και τάς απάντων των λόγων αὐτου ποθέοεις μειδῆ, κράτιστε ἀνθ πάτων Νόντιε κατ τον μηρικὰν Αστεροπα Io περιδέξιος τα εἰς λόγους ων πρυαευει με ἐν τI 'Pωμαίων φωνὴν και τι παρ ἐκείνοις παιδείας μολογονμένως το πρεσβειον ἀνῆρησαι, μελεις δε υδ της Ἀλληνικῆς 5ατε καὶ ε αυτ λα- της ἰοεως μέγεθος περέχει λωάμενος, ἀλλἀ ερ τε τοι αλλον διατρίβεις καὶ περὶ τον λεώτατον των χληνικων ρητόρων, τον Θημοσθένην, καὶ μκαὶ - εβουλ/θης τάς ποθέοεις των τουτου λόγων ἀναγράνασθα σοι, δεχόμεθα μεν σμενοι, πρόοταγμα ισμεν γαρ l0oτι πλείω τον τιμην η πόνον χει), ἀρξόμεθα δε του Pντάγματος π του βίου τοὐροτορος, υχ λον αυτὼν διεξιόντες ' περιττόν - τοντο αλλἀ τοσουτων μνημονευοντες ἴσα δε- κε καὶ πρῶς κατάληφιν ἀκριβεστέραν των λόγων συντελειν. μοσθένει τοίνυν τ ρήτορι πατηρ ν δεμοσθένης, νε-l5πίληπτος το γενει δοκων, ως καὶ ισχίνης χθρὰς ων μαρτυρεῖ είρηται γον ουτως αυτοῖς ρήμασι ' τούτω πατηρ με et Λημοσθένης ο Παιανιεύς, ἀνὴρ ελεύθερος ου γἀ ει φευσα

oθαι' , ἐργαστήριον δε οἰκετων μαχαιροποιῶν κεκτημένος - τευθεν του μαχαιροποιο κλησιν λαβε το μέντοι χρο 0 τρωον γόνος του Pvτορος ου ην, ω φασι, καθαρως et τικόν,

λωνος του πάππου του δεμοσθένους φυγόντος εὐεξ'Aθv- νων επὶ προδοσίας εγκλήματι, οἰκήσαντος δε περὶ τον Πόντον, κάκει γυναῖκα ἀγαγομένου Σκύθιν is γένος, ξ ης ν του δε- μοσθένους γοτηρ λεοβοτλη εἰς τοὐτο γουν ἄλλοι τε λελοι-

25δορήκασι καὶ λοχίνης, εἰπών ως ἄρα εἴη κυθος βάρβαρος

7쪽

- κἀκείνων μνημονευτέον, τι τραε λῖς ἐνην την γλῶ/τταν εὐφυσεως, τὰ δε πνεε μα τονιήτερος ων αμφοτέρων σννέβαινε φαυλοτάτην υτὰν την πόκρισιν παρεχόμενον ναεν δοκιμειν τὰ κατ αρχὰς επὶ τοῖς λόγοις δι καὶ προς πον35ερωτησαντα τί ἐστι ρητορικὴ' πεκρίνατο τι πύκρισις, δρο- αεραίνων τι δια τα Drην των ' χειρόνων eτων φαίνετο. αλλἀ

8쪽

καὶ ταυτα μελέυ κατώρθωσε καὶ ἄσα ἄλλα αυτῶ πρῶς nuαγωγουαν πην λαττώματα καὶ γαρ δειλος ν το πρωτον προς τοὐς του δημον θορυβον κα ενκατάπλ τος, ατ ενθυς στασθαι δια δε τουτό φασιν αὐτὰν ανεμο ραγδαῖον προοῦντα 5 καὶ κινουμένν σφοδρως τὴν θάλατταν, παρά τοις διαλους βαδίζοντα λέγειν, καὶ τέ τις θαλάττης χω συνεθίζεσθαι φέρειν τἀ του δημον καταβοάς. μνημονεύοντα δε Dro και οἰγκη σεις κατάγειοι καὶ Dρίσεις πρεπεις. ν δ αισχυν'v'vπροι, του της ικίας δωματίον, καὶ ς δε τὼς νικτας κά- 10θε δε ἄλλα διεπονεῖτο ποος ως περ λόγους. θεν καὶ Πυθέας σκώπτων φη του λόγους του Λημοσθένους λυχνων ἀπό- ζειν προς ἄν- δεμοσθένης ἀστείως ἄμα καὶ πικρῶς ' o. ''ειπεν ' οτι σε λυπῶ λυχνον καίων τ διεβέβλητο γαρ ῶς λωποδοτῶν νε κτωρ ὁ Πυθέας καὶ μῆν δτι τε δωρ πετηδεν πίνειν, 15'ι ,α γρηγορυῖαν μαλλον παρέχηται την διάνοιαν, ἄπασιν μολόγηται, παρειληφα ιεν δε κἀκεῖνο, υ; καὶ ξίφος ποτε ε της οροφ' ἀπηρτησε καὶ στάμενος π τουτο λεγεν ἐποίει δετODro δι αἰτίαν τοιαύτην. ν τω λέγειν ἀπρεπως τον μονειώθει κινειν υπερεκρέμασεν ον του μου, ξίφος εν χρω, 20και ἴτω τω δέει τῆς πληγης ἐδυνήθη κατασχεῖν αvet ὀκ επὶ

τοι πρέποντος σχηματος.

'Aναγκαῖον δε διηγησασθαι καὶ πως εἶχε τά τε τῶν - λινων καὶ τῶν Ἀθηναίων πράγματα, οτε ἐπὶ το δημαγωγεῖν his Θημοσθένης. ηβαῖοι Αακεδαιμονίους ἄρχοντα των Ἀλ-2 λονων καὶ μεγίστην δυναμιν χονrας εν ει κτροις της Βοιωτίας μαχι νικησαντες αυτοὶ παρvi ν ει ισχυν, καὶ μετ ολίγον προς Φωκέας πόλεμον ἐξ νεγκαν ησαν δε ο Φωκεῖς θνos ομορον τῆ ' Εὐβοία πόλεις ἐχον δυο καὶ εἰ κοσιν. υτο καταλαβόντες τον του Πυθίου ναόν, πλvolo ὀντα, συλησαν ἀνθ' 30ίτου καὶ οι, βαιοι πόλεμον ξήνεγκαν προ αντους. πολι- μον δε καὶ 'Aθηναιοι o σνμμαχικόν κληθέντα πόλεμον' Αιοι γὰρ καὶ 'Pόδιοι καὶ Βυζάντιοι πάλαι ποτε οντες πήκοοι Ἀθηναίων, τότε με αλληλων συστάντες καὶ ναμαχία, ποιησάμενοι πρός αυτους πολέμουν καὶ Ουτω με η Ἀλλάς εἰς ωπολλἀ μέρη διρρητο, Αθηναίων πολεμουσων πρός τους προειρημένους καὶ Θοβαίων πρὰς Φωκέας καὶ Αακεδαιμονίων προς

22. καὶ τὰ as. υτοι δε καταλαβόντες 53. καὶ οι ἀθοναιοι ras. φωκέας, λακεδαιμονίων δε

9쪽

γα τῶ Μακεδονίας βασιλεῖ τρεῖς ἐγένοντο παιδες ἐξ Eooωμ- τος Ἱλλυρίδος, Ἀλέξανδρος Περδίκκας Φίλιππος τούτ- ο μεν πρεσβυτερος Ἀλέξανδρος δολοφονηθώς τελεύτησεν, ὁ Περδικκας προ Ἱλλυριοῖς μαχόμενος Φίλιππος δε ὁ νεά-

τατο ε τυγχανε μεν εν Θήβαις ὁμηρευων, ως δε μυθετο τον Περδίκκου θάνατον, πεξελθὼν λάθρα καὶ ξέως ει Μακεδονίαν ἀφικόμενο κατέσχε την ἄρχήν. θιναῖοι δ' ἄρ' τερον id τινα γένους μεν οντα του βασιλικον φυγάδα δε ε Μακεδο- νας επὶ βασιλεων κατηγον μετὰ πολλοδ πλήθους στρατιωτῶν. τουτοι ὀ Φίλιππος ἐπιθέμενος ἐνίκησε μάχη καὶ σου συνέλαβεν αιχμαλώτους των Αθηναίων, τηκεν ἄνευ λύτρων , οὐ

κατ' ευνοιαν της πόλεως υδ δι ἐπιείκειαν τροπor.

πολέμω τῶ προι Φίλιππον οι θηναῖοι φερώμενοι συνεληλυθα- σιν εἰς ἐκκλησίαν θνμοοῦντες. ὁ οἰχ- ρήτωρ τον τε θομίαν

πειρῶται παύειν, χθων Ουδἐ εἶναι θαυμαστόν ει α μουνet ες κεκράτηνται, καὶ ισηγειται πῶς αν αριστα τῶ πολέμω προσε-20νεχθειεν κελεύει δἐ δου δυνάμεις παραοκενάσασθαι, μίαν μενμεἰζω πολιτικήν, τις οικοι μένουσα προς - των πικαίρων χρείας τοιμος πάρξει, ἐτέραν δ ἐλάττονα ξένων ντων των στρατευομένοιν, παραμεμιγμένων M. καὶ κελεύει την δω-

ναμιν με 'Aθήνησι μένειν μηδἐ ἐκ της πόλεως ποιεισθαι

25 τὰς βοηθείας, ἀλλἀ πὲρ την Μακεδονίαν ἀναστρέφεσθαι πολεμουσαν ἀδιαλείπτως, να μὴ τοὐς τησίας πνέοντας ἐπιτηρήσας ὁ Φίλιππος η καὶ τον χειμῶνα, ἡνίκα Αθονηθεν εις Μακεδονίαν πλει o δυνατόν, πιχειρῆ τοι πράγμασι και παρῶτον ἀπουσίαν την των θνναίων πάντων κρατῆ, π πῶς

10쪽

χρον υ ει διναμιν προπλθε μεγάλην καὶ των σιογενοῦ, πόλεων πηρχεν ιν ει Ur Θράκης πολυ τι γένος αλκιδικον. Φιλίππω δἐ τω Μακεδόνων βασιλεῖ συμμαχίαν ι λυνθιοι. ποιησάμενοι, καὶ πολεμοῖνrες ετ αντον προς Αθηναίους το5κατ αρχάς, καὶ τοῖτο μεν Ἀνθεμοῖντα παρὰ του Μακεδόνος ειληφότες, πόλιν ἀμφισβ τήσιμον Μακεδόσι καὶ λυνθίοις, ota Ποτίδαιαν, ἐν Ἀθηναίων χόντων ἐκπολιορκησας ὁ Φίλιππος λυνθίοις παρέδωκεν, στερον ποπτευειν , ξαντο 'ον βασιλέα, ορωντες αντο ταχεῖαν καὶ πολλον την ανξοσιν, ' οὐ πιστῆν δε την γνωμην ἀποδημούντα ει προσαντες αυτόν, 'ἐμφαντες πρέσβεις προς Αθηναίους κατελυσαντο τον προς μυτου πολεμον ποιοῖντες τουτ παρ τὰς συνθήκας τἀ προς Φιλιππον συνετέθειντο γὰρ καὶ κοινὴ πολεμεῖν προς Αθζ- ναίους, κἄν ἄλλο τι δόξο, κοιν σπείσασθαι ὀ δἐ Φίλιππος 5 παλαι με προφάσεως ἐπ αιτους δεόμενος, τότε ει ταυτην λαμβών, ψ τοῦ συνθήκας παραβεβηκόσι καί προ τους ἐχθροῖς πονς αντο φιλίαν ἐσπεισμένοις πολεμον ἐπηνεγκεν - δε περοπόμφασι πρέσβεις εἰς Αθήνας περὶ βοηθείας, οἷς ο Λημοσθέ νης συναγορευει, βοηθεῖν κελευων τοῖς λυνθίοις καί φησι vum 'Oλυνθίων σωτηρίαν σφάχειαν εἶναι etων Αθηναιοι, σωγμένων α τις πιλυνθίων Ουδέποτε γιν εἰς το υττικην μλιππον, αλλἀ τοῖς 'Aθηνοίοις cloeσίαν σεσθαι πλειν ἐπὶ τημπιακεδονία κακε ποιεῖσθαι ' τον πολεμον - δε πὰ Φιλίππω γένοιτο η πόλις αἴτη, ἀνεῖσθαι ἐν επὶ τους Αθηναίους 2. ὀδον τέ βασιλεῖ. φ ο δε δυσμάχητον εἶναι τον Φίλιππον να