Demosthenis Philippicae

발행: 1850년

분량: 98페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

υοχους εντευθεν μεν ον τὰ 'o ηρξατο, προ λει δε εδε που ro ore υκ εἰς τοι τόπους μόνον λάμβανον, αλλ άπλως πάντα τἀ δημόσια χρηματα διεγέμοντο. θεν καὶ περὶ τας σrρατεἰας κνηροὶ κατιοτησαν πάλαι με γαρ στρατε ὀμενοι 5 μισθοῦν παρ τις πόλεως ἐλάμβανον τότε δε εν ταῖς θεωρίαις

καὶ ταῖς ορταῖς οἴκοι μένοντες διενεμοντο τά χρηματα ουκέτεον η θελον ε ιέναι καὶ κινδυνενειν, ἀλλὰ καὶ νόμον ἔθεντο περὶ νων θεωρικων τούτων χρημάτων θάνατον ἀπειλουντα τωγράφαντι μετατεθηναι ταντα εἰς την ἀρχαίαν τάξιν καὶ γενέ-I0σθαι στρατιωτική δε O Λομοσθένης ελαβῶς απτεται vς περ τοροτον σε μβουλης, καὶ περν'ησας αννῖν ἔτι Ἀγγρά

ιείλεκται δε γρητωρ καὶ περὶ πολιτικῆς δυνάμεως, αξιῶν

12쪽

περὶ τηε των συμμάχων σωτηρίας oua ἄρ τι ' καὶ Ἀθηναῖοι καὶ ἄλλο πού τινες του μεν μη τα οἰκεῖα προέσθαι,οωνται τρονπίδα, περ δε- τιμωρήσαοθαι τοῖς ναντίον ηττον

σπουδάζουσιν.

'πι δἐ τουτω - λόγω καὶ τις περὶ των θεωρικῶν χρη- μώrων συμβουλος φαι ερώτερον ἄπτεται, καὶ ξιοι λυθονα τους νόμους τοι ς επιτιθέντας ζημίαν τοῖς γράφασιν αὐτὼ γενέσθαι στρατιωτικά, 7 άδεες ι το συμβουaενεεν ἁ βέλτιστα παραενε δε καὶ λως προ τυν τῶν πεογόνων ζολον ἀναστινα καὶ 104rρατεύεσθαι σώμασιν ρκείοις, καὶ ποτιμήσ. πολλῆ κέχρηταο καr του δημo τε ως κλελε μένου καὶ των δημαγωγων - ουπορθῶς προισταμένων το πόλεως. Υ ΠEPI EIPHN Mηκι νομένον τοπι πολέμου του περὶ Ἀμφιπόλεως ειρήνης ἐπεθυμησαν ο τε Φίλιππος καὶ οἱ 15 Ἀθηναῖοι. οι μεν Ἀθηναῖοι κακως εν τοι πολέμοι-ερδμενοι, δε Φίλιππος βουλόμενος α πέσχε ro Θετταλοῖς τε καὶ θηβαίοις ἐπιτελέσαι. πέσχετ δε τοῖς με Θηβαίοις Ορχομενὰν παρα - καὶ κορωνειαν , πόλεις Βοιωτίαe, ἀμφοτέροις ὁλκον Φωκικῶν καταλυσε. πόλεμον τοντο δε ην ἀδύνατον σιτω20 πολεμίων ἄννων θηναίων καὶ γαρ πρότερον o/ληθεὶς ει βαιι ει την Φωκίδα των - αιων περιπλευσάντων ταις ναυσὶν εις τὰς καλορομένας Πυλας - ἐν ίων δε ερμοπολας, ἀπε-οὐσθη της εἰσοδοι. εῖν τοδεων εἰρήi ην ποιησάμενος προς ου- χθηναἰονς, μηδενος κωλε σαετο πειρελθων ἴσθι Πιλων,25 - Φωκέων θνος ἀνάστατον πεποίηκε καὶ την Φωκέων ν τοις υμωικτε os χωρα κα τὰ ἐκείρουν ἐν τω συνεδρίω ενοις παρὰ των ἄλλων V Eλλ - ειληνε πέπομφε δε καὶ προς - ναμυς πρέσβεις ἀξιων καὶ αἰνους τὰ ἴσα σμγχωρεῖν καὶ Λημooθήνης παραινε σεγχωνεῖν, ου - πράγματι συνιστάμε-30,-- ὀρθ-, εχοροι. νδε δίκαιον εἶναι λέγων μετέχειν 'πιλο--- σινεδρίου τοὐνακεδόνα, αλκὼ εδιέναι φάσκων μ' καταναγκασθῶσι κοινόν πόλεμον πνος παντας τους Ελληνας ἔχειν προσκεκροε κέναι γὰρ λέγει o. 'χθη ναμι Mao ς δι αλ-λας τι- αιτίας τούτoo δη κοιν πολεμήσειν αὐτοις. δωσομεν, φησί κοινὴν αἰτίαν ταίνην καθ' ημων, τε μόν- τοις - ωμφικτυόνων νιστομεθα δόγμασιν Ἀστε κάλλιον την ειρήνην

13쪽

τηρεῖν, καὶ ταῖτα Φιλίππου παρεληλυθότος εἴσω Πυλῶν vilεπελθειν δυναμένου τι 'Arτικῆ, v περὶ μικρου τηλικουτον κίνδυνον ἄρασθαι. Obτο δ ὁ λόγος παρεσκευάσθη μέν, οὐ μον ιρησθα μοε5υοκεῖ κατηγορων α δ ρητωρ Αἰσχίνου καὶ το υτ μετὰ των ἄλλων αυτο, διαβάλχει, δε σινεβουλευε Φίλιππον Ἀμφικτυοναειναι ψηφίσασθαι μηδενὼς ἄλλο τολμωντος τουτο εἰσηγοσα- σθαι, μηδἐ Φιλοκράτους του πάντων ναεδεστατου ora ανουναπτὰς περὶ τουτων σομβεβουλευκως των Αἰσχίνην εὐαυτοῖς διέ-l0βαλλεν, άλλα δῆλον τι την πόνοια εδεισε, λαξ φιλοπροπίζειν καὶ χρημασιν π του βασιλέως πεισθεὶς τοιαιτην γνω- μην ἀποφηναοθαι, πεὶ καὶ ε τω λόγου προς τοιαυτην τινῶυπόνοιαν λάμενος φαίνεται, συνιςὼς αὐτὰν ς ει νουν τὰ πλλει καὶ ἀδωροδόκητον.

i5 1 7 ATA OLΠΠΟΥ . V Παραινa δια τουτον του λόγου τοῖς Au ναίοις δ ρητωρ πολέμιον ποπτευειν τον Φίλιππον καὶ τῆ ειρον μυ πάνυ πιστευειν, ἄλλἀ εγείρεσθαι καὶ προσέχειν τον νουν τοις πράγμασι καὶ εὐτρεπίζεσθαι πρῖ πόλεμον ἐπιβουλείειν γαρ ιr.ἄτα καὶ τοις μηναίοις καὶ ἄσε20 τοῖς Ελλησι τον Φίλιππον καὶ Ουτ αυτο καταμαρτυρεῖν τἀ πράξεις φησίν. παγγέλλεται δἐ καὶ ἀποκρίσεις δωσειν πρός τινας πρέσβεις κονrας, ἀπογννrων των Ἀθηναίων οπως ἀποκρίνασθαι δεῖ πόθεν δε υτοι καὶ περὶ τίνων κουσιν εν vλόγω μεν ο δηλονται, εὐ-δε των Φιλιππικων στοριο, μα-

Ἀθηνας, arιωμενοι καὶ ουτο τον δομον τε Αακεδαιμονίως καταδουλουμένοις τον Πελοπόννησον εὐνους τέ ora καὶ συγκρο- τει, αυτοις δε περ ελενθερίας πολεμῶσιν ναντιουται ἀπο- ρουσιν or o Ἀθηναῖοι καὶ πρός et o Φίλιππον ἀποκραε-σ

14쪽

την - υργείων καὶ Μεσσηνίων μετὰ Φιλίππου συστασιν καὶ μισουσι και ποπτεύουσιν, o μιν ' ἀποφῆνασθα δονανται δίκαια πράττειν του -κεδαιμον&υς προ δε τον Φίλιππον διημαρτηκασι μεν ων ηλπισαν, οὐ μην υπ' κείνου γε αὐτου 5 δοκοῖσιν QVπατῆσθαι ovet γαρ ταῖς πιστολαῖς νεγραφεν ὁ Φίλιππος παγγελίαν Ουδεμίαν, υτ δι των δίων πρέσβεωνεποιησατό τινα πόσχεσιν, ἄλλά Ἀθηναίων τινός σαν- τον δῆμον εις ελπίδα καταοτησαντες ως Φίλιππος Φωκέας σωσει καὶ την Ῥηβαίων βριν καταλοσει. δια τουτο o Λημοσθένης 1οπιῶν ἀποκρίσεων μνησθεὶς παγγέλλεται μεν αυτάς δώσειν, σησὶ δε τι δίκαιον ην του την δυσχέρειαν πεποιηκότας κείνους καὶ τάς ἀποκρίσεις ἀπαιτεῖσθαι, τους ἀπατησαντας, σησί, το δη- μον καὶ ἀνοίξαντας Φιλίππω πας ταυτα δε εἰς τον ασχίνην αἰνίν τεται, προκατασκε αζόμενος, ως φασι, την κατ' ἄν-lντου κατηγορίαν τῆς παραπρεσβείας. ην στερον νεοτησατο, καὶ προδιαβάλλων αὐτῶν προς τους Ἀθηναίους.

υπῖρ ιοπεί or ειρηται καὶ ων κεῖνος παρὰ Αθηναίοις κατηγόρητο ην μεν ορ ερρόνησος η προς Θράκην των θη- 20 αἰων κνημα ἀρχαιον εις δὲ ταυτην απέστειλαν κατὰ τους Φιλίππου καιροες κληροrior εαυτῶν. θος δε ην τοιτο παλαιὸν τοῖς Ἀθηναίοις. σοι πένητες σαν αὐτῶν καὶ κτημονες ἴ--ε, τοίτου πέμπειν ποίκους ει τὰς ξω πόλεις τάς αὐτῶν και λάμβανον πεμπόμενοι οπλα τε ε του δημοσίον κα μό- 25διον καὶ πιν τομον τούτο γέγονε, και πεπόμαασιν εποίκους εις την ερρόνησον, στρατηγὼν αυτοῖς δόντες οπείθη o μενο ν ἄλλοι ερρονησλαι τον επελθόντας δέξαντο καὶ μετέδωκαν αὐτοις καὶ οἰκιῶν καὶ γης, καρδιανο δε υκ ἐδέξαντο, λέγοντες δαν χωραν σικειν καὶ - Ἀθηναἰ- εντευθεν υν30 οπειθης ἐπολέμησε καρδιανοῖς. o δε παρ Φίλιππον καταφευγονοι, καὶ ς ἐπιστέλλει τοις θηναίοις η βιάζεσθαι καρδιανοε ως ἄντω προσηκοντας. λχ δικάσαο θαι προ αντο. e. ε ' τί φασιν δικοσθαι. cerat υκ κουον τοι- o Ao

ναῖοι , βοηθειαν τοι καρδιανοτε μεμφεν εφ' oti ἀγανακτή-35 σα ὁ ωπεIθης, o Φιλlππον περὶ τον μεσογείαν την ἄνω Θράκην πολεμουντος προ τυν 'Oδρε σῶν βασιλέα την παράλιον s. πρεσβειῶν So. πολέμει

15쪽

20 πολλα ἀδικονντος, συμβουλεύει τοῖς Ἀθηναίοις Ο ὐrωρ ια-οτῆια και μυνασθαι τον αὐελεα ως κινδύνου μεγάλου καιαυrοῖς πικρεμαμένου καὶ πασι κοινῆ τοις 'Ἀλλησιν.

χίαν ἀν γον, εἰ δε μή, τοτ ν αυιος Πειρώμην γιγνώσκω λέγειν ἐπειδὴ δε ερ ἄν ολλάκι e

16쪽

Πρῶτον μεν ουν ου ἀθυμητεον is ἄνδρες Dctvνitio τοι Παροsse Πρύγμασιν, Ουδ ει Πάνυν μυλως χειν δοκεi. ὁ γάρ σι χείριοτον αυτῶνεκ ου Παρεληλυθότος χρόνου, Οὐιο Προς τά μελ- λοντα βελτιστον πάρχει et ουν ἐστὶ τολο ὁτιουαν Ἀνδρες Ἀθηναιο των δεόντων ποιούντωνυμῶν κακῶς τὰ πράγματα ἐχει, ἐπεί τοι εἰ πάνθ' Προσῆκε πραττόντων ουτως-θεν, οὐδ' αν ἐλπὶς ῆν αυτ βελτίω γενέσθαι επειτα ἐνθυμητέον καὶ 10 παρ λλων ἀκουουσι και τοὶς ειδόσιν αυτοῖς ἀναμιμνησκομενοις, ηλίκην Ποτ ἐχόντων δύναμιν Λακεδαιμονιων, ἐξ οὐ χρόνος ου πολύς, ως καλῶς κ.ὲ Προσηκοντως ουδὲν νάξιον μεῖς ἐπράξατε της πολεως, αλλ υπεμείνατε ὐπὸ τῶν δικαίων τον

5 προς ἐκείνους πόλεμον. ἱνος ουν νεκα ταὐτα

το χώρας ερημον ὀντα συμμάχων ούδεν νυν

17쪽

νυν Πεποίηκεν πραξεν, ουδὲ τοσαυτην ἐκτησατο δύναμιν αλ εἶδεν Ἀνδρες Αθηναio τοὐet καλῶς ἐκεIνoc, τι ταυτα μεν οτιν παντα τὼ -- ρια ἀθλα του πολεμου κείμενα ἐν μεσω, φύοει δ' εὐπάρχει τοie nuρουοι τά των πόντων καὶ Oic ἐθελουσι πονεi και κινδυνευειν τά των μελο - των καὶ γαρ τοι ταύτη χρησάuενος di γνώμη Πάντα κατεστραπται καὶ χει, ταχεν ως αν ἐλών τις ἔχοι πολεμω, τ δε συμμαχα καὶ φίλα ποιη-lοσάμενος και ἀρ υμ μαχεὶν και Προοεχειν τον νουν τούτοις ἐθελουσιν ἀπαντες, ους ἀνώρωσι παρ

αύτης θελήσητε γενεσθαι γνώμης νυν, ἐπειδή περ 1 οὐ- ρότερον, και καστος μάν. υ δε και δύναιτ αν Παραοχειν αὐrὼν χρήσιμον ν πόλει, πά- σαν φεὶς τὴν ειρωνείαν ἐοιμος Πράττειν παρξ', μεν χρημα ἔχων εἰσφέρειν, ὀ ν εν λικιαοτρατεύεσθαι --υνελόντι δ' πλῶς ην ἡμῶν αὐ- 20 τῶν θελήσητε γενεσθαι και παυσησθε υetἐς μεν Οὐδὲν καστος ποιήσειν ελπίζω ν, τον δε πλησίον πάνθ' ni αυτον πράξειν, καὶ τά μετερ αυτῶν κομιεiσθε, ἀνθεὼς ἐθέλη, καὶ τά κατερρα μη-μενα πάλιν ἀναλήφεσθε κάκεiνον τιμωρησεσθε. 5μὴ γάρ ς ε νομίζε ἐκείνω τά παρόντα πεπηγεναι Πράγματα θάνατα αλλά καὶ μισε τες όκεiνον καὶ δέδιεν Ἀνδρες Ἀθηναio καὶ φθονεῖ,

καὶ των πανυ νυν δοκουντων οικείως εγειν αυιῶ. καὶ Πανθ σα περ καὶ ἐν ἄλλοις τισὶν ἀνθρώ-30nOις ενι, ταυτα αν οις με ε κείνου χρὴ νομίζειν νεiναι κατεπτηχε μεντοι πάντα ταυτα νυν,

ου εχον αποστροφὴ, δι την μετερα βραδυ- τητα καὶ ραθυμίαν, ην ἀποθεσθαι νημὶ λὶν ήδη.ορῆτε γάρ Ἀνδρες 'ηναιοι το πράγμα. I προ- 35ελήλυθεν ελγείας ἄνθρωπος, οὐδ αιρεοινυμιν δίδωσι του πράττειν Ἀγειν συχίαν, ἀλλ'

18쪽

απειλε καὶ λογους Περηφάνους, ως φασι λέγει, καὶ ου οἷος ἐστιν χων α κατέστραπται μένειν ἐπὶ τούτων, ἀλλ' εἱ et προσπεριβάλλεται καὶ κύ- ωλω 'πανταχῆ μέλλοντας. μἀς υ καθημένους ε περιστοιχίζεται. no οὐ- ἄνδρες Ἀθηναιοι, πότε

χρη πράξετε ἐπειδάν τί γένηται ἐπειδάν νηήἈνάγκ' τις ν νυν δε τι χρὴ τὰ γιγνόμενα γεμσθαι ἐγώ μεν γαρ ιομαι τοῖς ἐλευθέροις μεγέστηνανάγκην τὴν μὲ των Πραγμάτων αἰσχύνην εIναι-

10 βουλεσθε. εἰπε μοι Περιιόντες αυτῶν nυνθάνεσθαι λέγεταί τι καινόν' γένοιet γαρ αν τι καινότε

γον η Μακεδών άνη Ἀθηναίους καταπολεμῶν καὶ τὰ τῶν Ελληνων διοικῶν ἐθνηκε Φίλιππος ουμαχι, αλλ' ἀσθενεῖ; - νάμὶν διαφέρει καὶ ἀρ15αν μος τι πάθη, ταχέως - ῆς τερον Φίλιππον

ποι σετε, αν περ ούτω προσέχητε τοiς πράγμασι τον

νουν οὐδε γὰρ ουτος Πυρ την αυτοὐρωμην τοσολτον ἐπηύξηται σον παρ την μετέραν μέλειαν. καίτοι καὶ τ το εἴ τι πάθοι καὶ τἀ της τέχης μῆν20ὐπάρξαι η περ ἀεὶ βέλτιον η μεῖς μῶν αυτῶνἐΠιμελουμεθα, καὶ os ἐξεργάσαιτο, ἔσθ' ὁτι πλη- σιον μεν ὀντες, λασιν ν τοι Πράγμασι τεταραγμενοι ἐπισταντες πως βουλεσθε διοικησαι- ορε, ως δε νυν ἔχετε, οὐδε διδόντων ων και- 2bρῶν Ἀμφίπολιν δεξασθαι δύναισθ' ἄν, ἀπηρτη- μενοι καὶ ταῖς παρασκευαὶ καὶ ταῖς γνώμαις. R. μεν οὐ δεῖ τά προσηκοντα ποιεIν ἐθέλοντας πάρχειν παντας τοίμως, ως ἐγνωκότωνυμῶν καὶ πεπεισμένων παύομαι λέγων ' τον δου30 τρόπον της παρασκευης ν ἀπαλλάξαι αὐτῶν τοιούτων πραγμάτων μῶς γοὐμαι, καὶ το πλῆθος σον, καὶ πόρους ἡστινας χρημάτων, καὶ τἄλλα ει α μοι βέλτιστα καὶ τάχιστα δοκεῖ Παρασκευασθηναι, ' καὶ δὴ πειράσομαι λέγειν, λη-a5θεὶς μῶν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι τοσοsτον ἐπειδάν

19쪽

άπαντα κούσητε, κρίνατε, μὴ πρότερον Προλαμβάνετε μη ἀν ἐξ αρχῆς δοκῶ τινὶ καρκῆ, παρα-οκευὴν λεγειν, ἀναβάλλειν με τα πράγματα γελσθω ο γαρ ι ταχ και τήμερον ειποντες μά- ωλιστα ει δέον λέγουσιν οὐ γαρ ἄν τά γε δη γεγενημένα et νυνὶ βοηθεία κωλὐσαι δυνηθείημεν), άλλ' ο ρ ῶν δείξ τις πορισθεισα παρασκευὴ καὶ nόση και πόθεν διαμεὶναι δυνήσεται, εως ἄν διαλυσώμεθα πεισθέντες τυν όλεμον ῆ περιγε- 10 νώμεθα των ἐχθρῶν sτω γαρ οὐκετι του λοιπου πάσχοιμεν ἄν κακῶς. ωαι τοι νυν ἐγὼ αὐτα λέγειν χειν, μὴ κωλυων εἰ τις ἄλλος ἐπαγγέλλεταί τι. ἡ ρ εν οὐν Πόσχεσις si μεγάλη, τυ δὲ-ράγμα δη τον ἐλεγχον δώσει κριτα δ' μεις ἐσεσθε. 15 Πρῶτον μὲν τοι νυν, ἄνδρες Ἀθηναiοι τριήρορεις πεντήκοντα παρασκευάσασθαί φημι δεὶν, Isαυτοὐς οὐτω τας γνώμας εχ ειν ως, άν τι δεη, πλευστεον εις ταύτας αυτοὶ ἐμβάσιν προς δε τούτοις τοις μίσεσι τω Manniων innαγωγοὐς τριή- θρεις καὶ πλoita καν εὐτρεπίσαι κελεύω ταυται ἐν οἶμαι εἰν ὐπάρχειν in τὰς ἐξαίφνης ταύτας απο τῆς ικείας χωρας αυτos τραεείας εις IIύλας καὶ Σερρόνηno καὶ Oλυνθον καὶ ποι βουλεται δε γαρ ἐκεῖν τοὐτο ἐν τῆ γνώμ Παρα- 25 στῆναι, ρ ἡμεῖς εὐιῆς μελείας ταύτης τῆς ἄγαν, ωσπερ εις Et βοιαν καὶ πρότερόν ποτέ 'ασιν εις λίαρτον καὶ τα τελευταια Πρώην εἰς Iυλας, χως ἄν ορμήσαιτε οὐ τοι παντελῶς οὐδ' ει μὴ ποιήσαιτ ' ἄν τολο, ως ἔγωγε φηu δεὶν εὐκαταφρό-30νητόν ἐστιν, - δια τον osio ειδώς εὐτρεπεὶς

υμῶς εῖσεται γαρ ἀκριβῶς εισὶ γάρ εἰσὶν οἱ πάντεξαγγελλοντες ἐκείνω παρ' ἐμῶν αυτῶν πλείους του δέοντος ήουχίαν εχy, ῆ παριδών ταλα φυλακτος ληφθῆ, μηδενός νεος ἐμποδών πλεi ἐπὶ 35 τὴν ἐκείνου χώραν μὲν ἀν να καιρόν. αὐταμέν ἐστιν, πάσι δεδόχθαι φημὶ δεὶν καὶ Παρεσκευάσθαι προσήκειν ωας-ρὰ δε τούτοις δυ-

20쪽

ras PI HIPPUM l. Λωαμίν τινα, ἄνδρες Αθηναῖοί φημι προχειρίσασθαι δε ιν μύς, η υνεχῶς ολεμήσει καὶ κακῶς ἐκεiνον Ποιήσει μη μοι μυρίους μηδε δισμυρίους

ξένους μηδε τάς πιστολιμαίους ταύτας δυνάμεις, sciλλ' ὐτης πόλεως εσται, καν μεὶς εν καν πλείους - αν οὐδεὶν κἄν ὀντινos χειροτονήσητε τρατηγόν, τούτω Πείσεται κω ακολουθήσει. καὶ τροφὴν ταύτy ορίσαι κελεύω εσται δ' αὐτη τίς δύναμις καὶ πόοη, καὶ Πόθεν την τροφὴν ζει,10 καὶ πῶς ταs ἐθελησετε ποιειν; γώ φράσω, καθ' tati υτον τούτων διεξιών χωρίς et νους με λέγω καὶ πως μη ποιήσετε ο πολλάκις μῶς βλαφεν ' ἀςιαντ ελύττω νομίζοντες εἶναι et o δέοντος, καὶ et μόγιο εν τοῖς νηφίσμασιν αἱρούμενοι, επὶ τω15 πράττειν οὐδε τά μικρά ποιεiτε ύλλα τά μικρά ποιήσαντες καὶ Πορίσαντες τούτοις Προστίθεgε, αν ἐλάττω φαίνηται λέγω δὴ τους πάντας τρατιώτας διυ ιλίους τοίτων δε Ἀθηναίους φημι δε ἐν εἶναι πεντακοσίους, ε ης ν τινος μἐν λικίας G καλῶς ἔχειν δοκῆ, χρόνον τα κιὼν στρατευομενους. μ μακρόν οὐιον, αλλ' oo ν άν δοχῆ καλῶς 'ἐχειν, ἐκ διαδοχῆς λλήλοις τοὐς- άλλους

καὶ Mi ω uειδάν , διότι et ηλικαυetvv ποχρῆν οἱ μαι τὴν ἡναμιν καὶ nolletu τους ἔρατευομε- νυυς εἶναι κελεύω, διδάξω.

SEARCH

MENU NAVIGATION