Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

XXXVI

42쪽

PRAEFATIO. XXXVII

δης εὐi ις Αιός. Dein tu Curii l. Aia ood l. Paris. IV, 393, 2 l. φ ι λήτης, ὁ κλεπτης. κακῶς δ' Ἀλεξίων καὶ 'Αρτεμίδωρος ἐτυμολογουσι παρὰ το ραδίως αφίσταοθαι r), quae olfiginatio tibini, Artenti loro pi otii in sii, in inius apparet; VOX φιλήτης vel φηλήτης ne pio in cornu'omun ne situ in inlliniae iii i oli lusis leo iiiii . Aetiit otii litinis Artoin idoli propior nppollution in 'Αριστοφάνειος proXinae ali Aristopli nno gr. ninniatico albosso otalia judic avortirit ot uosto inania iis p. XXII, FritZs liliis P. 29., Naiielcitis do Aristopli. IIJZ. p. 7., Unxi teriis p. 32. , et lite

clici potitisse, cliti titu post Aristopli nnena Vixi Sset, ut V. g.

Patia plutus a Si illa 'Αριστάρχεtος licitur, citi an pinna duobiis socialis post Aristat Ohurn floretis. Sunt autoni spino Artena i- l lori aetat in illi tanto recentiore in Statui .luboant. Prin iiiii iin sesiolio stipra ni lato nil Arist. Vos p. l239. Artorni loriis de Antimonii sontentia roseroris nisei tui'. Ananionius vero lini ul

των 'Aμμωνίου Ἀλεξανδρευς γραμματικός tritilatur γεγονὼς

κατὰ τους Αὐγουστου χρόνους καὶ πρότερον; satis en ini prOlbat,ilo ost liiij iis patroni Annnoni uin ah, Amstaretico illo non

porcipio; ni ininio oni in traditur παρ 'Αριστάρχου τqν σχο- θν διαδεξασθαι, nee cliti l sua in dicit tir nisi Ainnionita in unu iuox Aristit relii successoribus suisse. iuuin igiti ire ex illo soli ο-lio Aristopliando colligi possit Ai tuini loriini non ante Anii non tu in vel potitis POSt liunc floruisse, 0gregio conspirat niteruna aetatis docunion tuu , i iod ii Theono puti potest. Nain Tlieone in Aricini lori, de Pio Suprn ili XiΠHIS, POVerit graininatio uni Aristoplianeu in patre in laniatiisse soro pro certo lini ori potest pi opter in si rnuin stiriatorii in et oporti in cori: unctione in . Docui in iis oni in ulmini pio in inicolicis ot in Calliniaelii Aι- Disit irini by Coral

43쪽

XXXVIII PRAEFATIO.

id cupis notatu Marcianus in Epito uio Arioini lori p. 64. Illitas. ili sorto tradit: Αρτεμι δωρος δὲ ο Ἐφεσιος γεωγράφος κατα την ρξ0 'Ολt μπιάδα γεγονὼς κτλ. scireti n. 100 n. Clii . . Et si otost οἴ a notatis deS Tiliti O 'uni conquitatione Suprii prOp sitia iiii conciliari, ut γεγονώς non lo floronte intollis niti de nato sutilo itiinon il o vocis usii Ritscliol ite bibl.

i pilesii li3 potianuiniitis Ionicis glos Salu Ionicani pi Osciet, triuio Nanicius collegit lioc opus, eo uno loco conina Dioratu in , Si initis indolis 1liis se ii upio Ai isto pliniaci libros περὶ Λωρίδος, traulo neque lina gloSS:ι trii lita ost. 'ontria inna clobilo in ni guinentatio noni uiuitlini valet quod At teini lori Eptiosi iis volgeogratilius et Aristopli sincias vel grainniaticus liis ipsis ni, pol lationibus additis consulto distiin vii viilentiir. Rectius igit in Fi it: selitiis p. 29. suspicis iri vi lothir arguinentis tanton niillis

44쪽

'Αρτεμίδωρός τε καὶ Aιόδωρος. Isimi in sano laret, si hujus

Arterin lori, cultis scripta extabant, ii Odie ne ullum cliuitio in illimi vestigiuin sit porcsset; Arifitoplianeum vero intelligeruluinesso otiani Diodoriis si inhil notrii natias porsuadet. Di utori Tarsensis sepigraninia extat AI'. VI, 235. et oi dom Jacolbsitis duo alia VII, 700. 70 l. Λιοδωρου γραμματικοί inscripta recto

vitulicavit; nain Diodorus Zoians ejusque filius Sardiani potius ritetores fuerunt Strab. XIN p. 627. Deitulo Aιόδωρος .ο Tαρσευς apti l IIosyclitu in s. Αιαγόρας Arist. Ran. 320. nuctor affertur lectionis δι' ἀγορας; cujus loco quum in Sc li Arist. 'Aπολλόδωρος ὁ Tαρσεύς nominetur, G. Dii, lorsu Aut II. Seliuit illius I idyin. p. 293. Hesyclito Apollodoriina restitui jussomini; in Hesyelisi oditio no idoni Selinsidi ius tacito

Θιόδωρος Servavit. Nos, quan luani Apollodomas Tarsensis grainniaticiis otiam in Scit Eurip. Me l. l7 l. cona paret, et in Seli Arist. ox Hesyclito Diodorii in rostituon litin censen us et valde verontur ne in Scit Eurip. Apollodori noliten Didoni per-nnitationi debeatur. Eundoin Diodomini agnoseo in Seli Arist. Tliesin. 389, quod iacinen Duebnorus in Indico p. 705. sino causa in dubitationeni vocavit. Ad eundoni Tarsenso ui naindo alio l)io loro gratii imatico non constat) Πω lirilis in Pitu lyi Encycl. II p. l038 aliis praeeuntibus reli qua retulit, quae migrainniaticu in ali itioni Diodoriun perti non tia tradi intur. Ita-ipio non clivorsus est B. ό 'Αριστοφάνειος Athen. V, lS0. c., clivi locus ad ΙΙοuaeri in tot prolationein portinet sin Seli IIona. I iodomis in torpros cona parot ad Il. B, 865. , ct Seli Piii . Isti iiii. II, 51. recto Bocul clitus ti nititu in ista; νοτος correxit), titulo in Pindaru in continentatus OSSO intesti; itiir; ne tuo is alii Γλώσσας γταλικάς 8cripsit Atlion. XI, 479. R. s. si NulI io tot i grania nati ei epigra innin A P. VII, 700. in t ait lain Tarentina in Scripturia est), a d cpiod opiis Rant ius ido IIesrili. p. li 2. re te retulit Λιοδωρου του γραμματι κοὐ glossatu Italicani se rotian. Lex. p. 2l6, inconstillius Diodoriina liis tori cuni agnoscens; cleinde is cois liber προς , 1υκόφρονα nis 'r-tiir Allien. XI, 578. b. vel is eritis libro περὶ σταθμῶν usus est Dio uni anus Soli IIo in. Il. E, 576. Suid. s. τάλαντον, illin

Αιόδωρος καὶ 'Aπίων ἐν τs περι τῶν στοιχείων, Atlion. XI,

45쪽

PRAEFATIO.

γίαν αυτοί εἰς το τῆς γραμματικῆς Λιοδώρου sic); postreino ὁ γραμματικός npiul Stupli. Bb g. s. 'Aγχιάλ lo Anchialnoot Tarsi origino disputatas, citi eua Moinckius in Italico ala natiquior 3 IJio loro silari gete, vid. Pretior ile Polo in. p. l73.),

pii donio ruin Aitio orarin catalo in seripsit, distinguere neglexit. Nostra Innxiino intorest, quo i lite Diodorus Tamensis recto idem illo existi in:iri vi lotur, vii ah, At lienaeo et in Sesi Piri l. Aristopliancus ilicitur ut Ai istoplianis inlitatione in praestat glossariana concluti en lamina studii ina pἰ arator atque in

Artuitii loro), ciuia trulo prolbabilius sit, otia in Aricini loruiti

lionein cuna illo cor tingitiir; videtur eni in Tarsi soliola Aristophanen diti otiani post Aristarctilina floritisse. , Actas I iOdori inde definiri potost, quo l et a Strabone comulentoria nil et cum Apione opsti nni consociavit; lioc Ai eum paullo pi i , Nun suisse ponimis, irca R. 30 R. Clar. natus suorit, clito Utilia optinio concinit, quod a Strat Ono post Artulari loriana noInituitur. Ait versaretur illi coinputationi, illio i apti l St pli. Dyκ.

s. 'Aγχιάλη Allieno loriis περὶ τῆς αυτου πατρ&ος γραφων

I io loro graininatico auctore utitur, Si reete, iit vulgo sit, Atthenodoriis Tilrson sis, Cannia ites appellatus, pli dosoplius Nioiciis intelligeretur, qui circa. n. 42 n. Qir. jRI 1 senior oriit. Recte vero II 6 nulcitis j tuli 'tiro videtiir, i pii in I iulio epoti iis Anesi talen Aena 'io nil aut ali iurule non cognitiani intulit -ι it. Boeci lili suspicio Piii l. II, 1 p. XIlI, in inscriptione litii i Ilio sippei πρὸς τους κριτικους προς Αιόδωρον grii inniati ii in

46쪽

λών) περιεκτικά. σεσημήωται το Βαβυλων καὶ ro Μιμαλλων θηλυκά, ο σημαίνει την Μαινάδα μονωδίαν se tu. Et G.).o ἴτω Καλλίμαχος Ου. R. ona. I pina.). Sintiit linia sine Callina aclii in sentione lial ot Areii liiis p. 13, 1. τα εἰς λων λήγονταυπὲρ δυο συλλαβὰς βαρυνονται, μθ οντα περιεκτικά, Απόλ-

λων Κεφάλων, το δε αμπελων καὶ μηλὼν log. καμ λὼν) ως περιεκτικὰ ὀξυνονται. a ld. σεσ μείωται) τὸ Βαβυλὼν ἀρσενικῶς, ἀφ' ου καὶ ἡ πόλις, ομοίως και τὐ Μιμαλὼν sieg.

-λλώνὶ θηλυκόν' σημαίνει θε Μαινάδα. Ciun liis consereIidus Theognostiis p. 36, 3. τὰ εἰς λων λήγοντα υπερ δυο συλλαβὰς ἀρσενικὰ ὀξυτονά τε καὶ βαρυτονα φυλάττει το ω ἐπὶ τῆς γενικῆς, οἷον Ἀπόλλωνος υσκάλωνος, ἀφ' ου και η πόλις, Κεφάλωνος Νασσάλωνος, ἄνομα πόλεως log. Rαστά- λωνος, cf. Area d. l7, 4. , ut ii pro και ἀσσάλων legoni liiiii Καστάλων) Βαβυλῶνος αμπελῶνος καμηλῶνος. το Μιμαλων Μιμαλῶνος log. -λλῶν ot -λλόνος), θηλυκόν ον καὶ Oξυ- τονον, διὰ του ο κλινόμενον οὐ μάχεται' ἐφυλάξατο γαρ αυτο ὁ κανών. δηλοῖ δὲ τὰς Μαινάδας. II inc in superioribuη n R-

ii ii fili in , T liesaur. V. p. 979. l. - Tertitis loetis est Arcad.

47쪽

XLII PRAEFATIO.

τετήρηται. Facile apparet ab uti que gratiarmatico IIcrodiani Verba perVerso eXcerpta esse. NRIn apud Tlicognostulit, cujus canon ad sola in Orthograpti inin pertinet, ultina a de Λυκωρεος Inalo a.ddua Sunt, thitim potitas necentum specterat; contra Arca litis male Λυκώρης a Callini actio παροξυνεσθαι ticu, cliiuna poti iis geniti Viina Λυκωρέος intulita in a Λυκωρευς diicilina προπαροξυτόνως scripsisSo OX Tli cogitosto apparet. I. ID in dorsius Tlicsaur. V p. 43 l. dul itantor sitspicatus QSt, Iaaec ad Calliiiii. h. Apoll. Λυκωρέος ἔντεα Φοι βου . referetida

gnostiani. Attanaen cluuin de li0e Λυκωρεος dubitari non pOtiterit, contra in Sc liTlieocr. VII, 4 p. 237, i 2. de accentu genitivi Λυκώπεος imira disceptatio sit, in dii probabilius visuin ost vid. Adn.), genitinaria lectionena ibi Λυκαγρεος esse, de cujus accentu dubitari posSet, prout alit Λυκωρης aut Λυκωρευς nona inati Viis poneret tir, Herodianitin autoni id uinipsti in locuna ita spectasse, ut ipse Λυκωρεος Δ ΛυκωρVς probans Calliinaclii tonosin Λυκωρεος sa Λυκωρευς) columeniora verit. Mininae Vere credibile est tonosin αυτάρ eXenapio ex Cassina aclii camisinilnis lietito firmatam osse; sed ViX fieri potest qtiin qn co loco grammaticus do tonost disputans ngno sentur, quem etiaria reliqlIOmina locorurn Siniplicior interpretatio sistit; do soliolio Id. VII, 60. vi l. Adn. Callinane litin vel o Cyrenaeuin le accentibus disputasse, adeo cle Tliooeri-

teis, noluini probabile videri potest; nevie, si secisset, IIv-

liylioinneiuatis egisse vel in pecultari libro de prosodia Dico critica, sed in alivio libro de accentibas, Doricae quoquo

de ασπάλαθος, cpient aclioliis acidistinius P. 175, 35. , post

48쪽

PRAEFATIO. XLIIIA In nranti commemorationern additum osti: Ἐπαφρόδιτος

1l3., ulli od oti in rosertur ptato optum de accentii con 'incti-VOrit In Dorico a vulgari usti non disseronte, quo 1 ropoli tunilegitur p. 56, 5 . t 34, 20. et in Proles:g. p. s , l8. Iden

gratianiaticiis intelligon tris vi lotur, norni natur in Selii Ion .

iiii conlpriret in titulo lit, ri Clira si lipei περὶ τῆς χρήσεως του

49쪽

scripSi, quanquana a reli diis Sappilis et graivius dis dit ilia in lii intor se. Attanaon nihil to liropitis ni , iis ali est quana it milito a latuit in Seci in la, ut larioris optinuis codex existiniari possit. . II. Fain iliae alteriire Sunt p. ζι. et, Nini unus Vetustior illi libent, 23. M. Bar. ut soro iacia. Ex eo lictibus p. et A. sola i lyllin I. IH - XLII. litie pertino tit, simu Π1 3. non plura selioliis insimieta liabeat. p. vero in I l. XIV. XV. luit iis solis pi aeter illa seliolin ad litii si int) prior in saluilia in se Pin-tiir. Nec inlinis in M. Aeliolia voti istiora mi Icl. II. XIV-XVIII.

sninitiae sitiat, quanqua in linitia pauca singulari a liabent. Ε roli suis codicibus , in qui laus seliolin v tustiora es. ro- contiora Dii Xta sunt, in illis E. ot Q. inter sit inuitis priorentot nitoralia incerti haerent, ne lite ito reliquis, fluetio pauen

50쪽

PRAEFATIO. XLV miliae plora clivo soliolia vetustiorii debentur, illiae ut1Sunt ab ot Geta. ' , unicis codicibus sati illinc prioris necuinto collatis. EXenipla potant ex Id. VII., quiana mi Id. IV. de familia securula paria in constet. Ilii ex p. 3. Calliorgianis ReeessO

li ergiana, quae al,sunt a codicibus acini rate collatis, etiam in reliquis, quantuni ex varia lectione cnotata ni paret, prReter p. 3. non legi videntur: piis L 239, 9. 246, 3. 249, 6. 262, 2. et accedonio codico E. piis . 23b, 8., codico Gen. 'pag. 2bi, l2. Ex solo p. varia lectio allata est ad soliolia 245, 2. 260, l3. 263, b. i5. 272, i S., eX Solo 3. nil pag. 237, 2. 269, 20. Piuetiui liaco scitolia familiae securulae vindicata portinent ad lectiones paucis libris proprias, ut Selaol. 239, 9. agnoscit lectiones Βουρειαν, qtiae exint in s. xv. u. Illi . et I ut, i Boυρρειαν) Κ. II., deinde ανυσε, est in

At inition ne si quid uin codices, quos certius alteriitri sa- Itidino adseripsi iniis, sutian quisque iliani linitu puritu Servant, quo eN genere linec potissi in uni notanda due inius. I 'ri iniuniit 3. hau l clubie selioliis sani illae secundite propriis saepe alia ex sana. I. petita addita sunt. Ita post long una Scitolion.

l2. Sequitur aliuti solioli tini ad Βουριναν pertinens, quo lpraetor codices suini linc prioris L. Can. Gen. '' Vtile. etinitiin 3. 'all. Exint. Itoni ad III, 54. post solioliuin sani illae Secundae p. 3. Call.) extat ali ii J salui lino prioris 3. Gen. 'nil ), cui in 3. αλλως pi nolixit in . Nec rara sunt alia ejus generi. exe inpla. I contrario in Gon. ' ot aliis lanii lino prioris libris quaeda in ex itii ii illa altera addita sunt, clu , inter alia liaee pertinent: p. 32, 27. clito extant seliolia de Ι Orico τη να, quor in alterii in in is en . ' suo loco legitur, alter in insorius alieno, quod etiam in 3. logntiar, unde de priore non constat, Ex salii. II. ad lituni vi detur. I cincte P. 40, i5. in Gen. extat pars seliolii faini lino Il. Bar. et , Ri., li. c. 3. , tui nec ps. aliud scit oliuin rius dona sa in ilia o 3. Call.), luomini iitruvi pie ul, 5. sana. N. nliost; cf. ' na .

SEARCH

MENU NAVIGATION