Epicorum graecorum fragmenta

11쪽

CYCLUS

Proclus Γενος υσιόδου Gaissord Poeta. minn. Gre. II p. 7 8 Lips.J): συνεγράψατο δε ὁ τοιομος Bσίοδος βίβλους εκκαίδεκα πιμηρος δὲ ὁ παλαιος ιγ . Jola Philoponias Aristot de Sophist elench. I. 10 2 locum inspicere non lieniu): ἔστι δὲ καὶ ἄλλο τι κυκλος ἰδίως ὀνομαζόμενον, ο ποίημα τινες μὲν εἰς ετέρους τινες δε εἰς Ῥμηρον ἀναφέρουσιν. Clem Alex. Stroni I p. 14 Sytb. 398 ou. καὶ ταλα μεν προήχθημεν εἰπειν, τι μάλιστα ἐν τοῖς πάνυ παλαιοῖς τοὐς του κύκλου ποιητὰς τιθέασιν. Schol ad Clem Alex. rotr. Π, 30. p. 26 ou. Vol. IV p. 104 lotet. Κύπρια ποιηματα εἰσι τα του κύκλου περιέχει δε ρπαγην Ἐλένης ο δε ποιητης αυτῶν αδηλος εἷς γαρ ἐστι των κυκλικῶν κυκλικοὶ δὲ καλοίνται ποιηταὶ οἱ τὰ κύκλωτης γλιάδος η τὰ πρῶτα τα μεταγενέστερα ε ξαυτῶν τῶν Oμηρικῶν συγγράψαντες. Athon. VII p. 277 'αιρε δ' ὁ Σοφοκλη τω

ἐπικῶ κύκλω, ως καὶ λα δράματα ποιησαι κατακολουθῶν ἐν τούτω μυθοποιία. Tabula Iae vocatur Iliaca Corpus laser. Gr. 125- Missin Gai noth. Tab CL. - Μvile de cyclo Graecorum epico, ab. - . Jah in libro a inscribit mr ,Griectusche Bildorchronilien' ab Ι. γλίου πέρσις κατὰ Στησίχορον γλιὰς κατὰ Ομηρον Αἰθιοπὶς κατὰ 'Αρκτῖνοντο Μιλήσιον γλιὰς η μικρὰ λεγομένη κατὰ Λέσχην

Πυρραῖον.

Fragmentum tabulae olim musei Borgiani nunc Neapolit. Ap. ineeren Bibliotii litteraturae artismae

12쪽

... μαχίας, οὐχ ην Πεσις ὁ Μηθυμναῖος . . . . . . ἔπεσιν και αναιδας φ επῶν και τον. . . ην Οἰδιπόδειαν την π Κιναίθωνος του ... πες ἐπων ουσαν Γ ποθήσομεν Θηβαῖδα ....... οὐ 2 Μιλησιον λέγουσιν, πῶν οντα ' ...

Substitia: Telo hor De opische tactus dei die Homerisclion Di er. volt. Bonn. 1835. 1865. 1849. Fragmenta Cyiuli invenies Vol. II p. 495-560. - 11llor cyclo Graecorim epico et poetis cyclicis scripsit omini Dagmenta, collegit et interpretatus est C. G. M. Lips 1829. - nge ,Ueber die Mischen ichter und de so- genannte epischen Knliis de GHechen' Magoni 18 37). Ddbnor in Homeri ed. Parisiensi Homeri carmina cycli epici reliquiae Paris. 183 7 editore Ambr. Firin. Didot). - liniger ,Die Fragmento de epischen oesie 1 Supplevit velcher C l. p. . p. 35. 2 Litterae

qui in o inclitisitur legi non possunt.

13쪽

p. 19' eis. διαλαμβάνει, δε καὶ περὶ του λεγομενου ἐπικονκύκλου, ς αρχεται μεν ἐκ της Ουρανου καὶ Γης μυθολογουμένης μίξεως ηὐαυτοὶ καὶ τρεις παῖδας εκατοντάχειρας καὶ τρεις γεννῶσι Κύκλωπας coli. Apollodor. I, 1, 1 sq. Ουρανος πρῶτος του παντος ἐδυνάστευσε κόσμου, γήμας δε Γην ἐτέκνωσε πρωτους τους κατόγχειρας προσαγορευθεντας, Βριάρεων Γύην Κόττον υ μεγέθει τε ανυπέρβλητοι καὶ δυνάμει καθειστήκεσαν, χεῖρας μεν ανὰ κατον κεφαλας δε ανὰ πεντηκοντα χοντες, μετὰ τούτους δε Kύκλωπας υργην Στερόπην Βρόντην, ων καστος εἶχεν

Titanomachia utriam huc pertineat necne, quaeritur: es dile p. 3 coli. Apollodor. , 1. 2 τεκνοῖ δε

ωρανος αυθις ἐκ Γης παῖδας μεν οὐ Τιτῆνας

προσαγορευθεντας Id. I, 2. 1. ἐπειδη δε Ζευς ἐγένετο 1 IVeIe3er Cycl. p. II p. 56 versum Mere actitratus,

coni. Ἀρεις κατόγχειρας καὶ τρεις γεννῶνσι κύκλωπας.

14쪽

TIΤΑNOMACHIA. τέλειος, λαμβάνει Μητι την αεανο συνεργόν, διδωσι μόνω καταπιεῖν φάρμακον, φ ο ἐκεῖνος ἀναγκασθεὶς πρῶτον με ἐξεμεῖ τον λίθον, ἔπειτα τους παῖδας ους κατέπιε μεθ' ἄν ευς προς μόνον καὶ Tιτῆνας ἐξήνεγκε πόλεμον μαχομενων δε αυτῶν ἐνιαυτοὐς δέκα, η ' τω ι ἔχρησε την νικην, τους καταταρταρωθέντα αν ἔχη συμμάχους' - την φρου- ροῶσα αυτῶν τα δεσμὰ Κάμπην ἀποκτείνας λυσε. καὶ Κύκλωπες τότε ιι μεν διδόασι βροντην και ἀστρα- πην και κεραυνόν, Πλούτων δε κυνην, Ποσειδῶνι δε τρίαιναν ο δε τούτοις οπλισθέντες, νατο s σι ι - τάνων, καὶ καθείρξαντες αυτοὐς ἐν τω αρτάρ τους

εκατόγχειρας καθίστασαν φύλακας. Eumelo tribuitur Titanomachia a Schol. Apoll. Eumelo vel Arctino ab Athenaeo. Apud alios ὁ την TYτανομα-χιαν γράψας invenitur, ita ut appareat de auctore iam

veteres distitasse.

75 Αἰθέρος δ' ιος Ουρανός, ῶς ὁ την ιτανομαχίαν γράψας.

Schol. Laur ad poli. Rhod. I, 1165 αμηλος δε ἐν xi ιτανομαχία τον Αἰγαίωνα η και Πόντου φησὶ παῖδα, κατοικοειτα δε ἐν τι θαλάσση τοις Πτῶσι συμμαχειν. Ex hoc loco hausit Eudocia p. 29 4 sqq.; cf. eandem p. 91, 20 sqq. Βριάρεως - κατὰ Εὐμηλον

15쪽

TITANO CHIA. 7m καὶ Πόντου. υτος καὶ Κόττος κατον χεῖρας ἐσχηκότες, μετα των Θεῶν ἐπολέμησαν προς τους Γίγαν-

Schol. Ven B ad Om. l. V 295 Kαὶ ὁ τὴν Πτανομαχίαν δε γράψας δύο αρρενάς φησιν λιου καὶ δύο θηλείας Ἀπους εἶναιJ ). min. Fab. 183:

Εquorum Solis et orariam nomina. Eous'), per hunc caelum verti solet Aethiops, quasi flammeus est, Oncoquit miges in funales sunt mares feminae iugariae'), Bronte, quae nos tonum adpellamus, Sterope, quae - maa. misi rei auctor est Eumelus Corintestis.

Ἐν δ' αὐτοὶ πλωτοὶ χρυσώπιδες ἰχθύες ἐλλοι νήχοντες παίζουσι δι ἴδατος ἀμβροσίοιο.Athen VII p. 277 D: ἐγὼ δε).... οἶδα τι ὁ την Tιτανομαχίαν ποιήσας, εἴ Mμηλός ἐστιν Ἀορω- θιος Ἀρκτινος η στις δήποτε χαίρει νομαζόμενος εν τω δευτερω sτως εἴρηκεν εν - ἀμβροσίοιο . 1 Vergin cornipium, Iem affert Schol ad in 1. Nem. III, 38 A δε ρακλειαι στηλα καὶ Βριάρεω λέrονται εἶναι, καθ φησι hic nomen auctoris exciduJ στηλα την Αἰγαίωνος αλὸς μεδεοντι Γίγαντος uanomachiae Vindicandum esse censent Vos et Neichert alii Euphorionis esse putant. τηλαί τ θ. propos Boechis, στησαν Αἰγαίωνι ἀλος μεδέοντι, Γίγαντες Voss. - Fort. τηλαί H Αἰγαίωνος αλὸς μεδεοντος ανακτος. 2 υπαιν cod. - Legebatur os corr. Mic yll. 4 I euatur locarie corr. Salmas ad Sol. p. 192 D. Fragm. IV. παίζοντες νήχοντο ergi de reliquus com. in p. 25 conmes Seut 209.

16쪽

8 OEDIPODΕΑ.

Μεσσοισιν δ' ἀρχείτ πατηρ νδρῶν τε θεῶν τε.Atnen. I p. 22 C: υμηλος δε ὁ Κορίνθιος λυρκτινος το Λία ὀρχούμενόν που παράγει λεγων Μεσσοι-

σιν - θεῶν τε .

Eῖς τε δικαιοσύνην θνητῶν γενος γαγε δείξας ορκους καὶ θυσίας ιερὰς καὶ σχήματ' λυμπου. Clem Alex. Strom. I p. 132 Syth, p. 360 sq. oin V δε Βηρύττιος Ἐρμιππος είρωνα τον Κένταυρον σοφὸν καλεῖ, ἐφ' ου καὶ ο την ιτανομαχίαν γράψας φησὶν si πρῶτος ουτος εἰ - λυμπουμ.

Scnol. Laur ad Apoll. nod. I, 554 U δὲ την Γιγαντομαχίαν ποιησας φησὶν τι μόνος μεταμορφωθεὶς εἰλειπον ἐμίγη Φιλύρα si 'AZκεανου, διόπερ καὶ ἱπποκένταυρος ἐγεννήθη ὁ χείρων τούτου δὲ γυνη αρικλώ.

Quae carmina Titanomaenian exceperint, nescimas.

Quod do Titanomaonia diximus, etiam in Oedipodeam Valet. ut Iullitia in tabula Borgiaca v. supra p. 4: Jην Οἰδιπόδειαν την πο κιναίθωνος του cs praefat.).

Fragm. H. ρας oecia coni. p. I p. 10 ἱλαρὰς vulgo.ίερὸς ἱλαρὸς confunduntur nilostr. Imagg. I, p. 769 Olear. et alibi. . anyasidis fragm. infra. Fragm. III. Iumea quum saepissime cum Gigantibus

17쪽

Pausan. α 5 11 5), postmaam versus Homericos Od. λ 271- laudavit, sic pergit Πῶς ουν ποίησαν

ἀνάπυστα φαρ, εἰ δη τέσσαρες ἐξ Ἱοκάστης ἐγένοντο παῖδες τω Οἰδίποδι ἐξ υρυγανείας δε της --φαντος ἐγεγόνεσαν δηλοῖ δε καὶ ὁ τα ἔπη ποιησας Οἰδιπόδια ὀνομάζουσι.

Schol. Monac. ad Eur Phoen. 1760 Οι την

Gἰδιποδίαν γράφοντες ουδεὶς υτ φησὶ περὶ της Σφιγγός)

IX, 9 5 3 'Eποιήθη δε ἐς το πόλεμον τουτον καὶ επη Θηβαῖς τα δε ἔπη ταυτα Καλλῖνος, ἀφικόμενος

commutentiar et Philonem a p. Euseb praep. v. I p. 39 D et disceptationem confusam in Schol. Ε . ec. 713 hoo Taginent in ad Ranomachiam retiassemant Ceid heri et Velcher. Fragm. II. Scholii veteris hae tantum supererant in Aug. cod. relimatae, proximis e Pisandro cf. infra su noctae. Qiu haec auca de multis excerpsit luerator ista reliquis forsan adiecit: υδεὶς υτω φησὶ περὶ της Σφιγγός. Vetusti carminis versus describere neglexit, praeter hos duo sua Vissimos, quorum sensus ab illis pendet u perierunt, aliunde tamen non difficulter emendus. Utriam sint X Oedipodia poemate, an ex Heraclea, Pisandri, definiri nemait. arc h. n. Cf. Schol. Plat ap. Galas. Lecti Platon p. 169 sq. - p. 893 11 sqq. d. Tur. Μέλητος δὲ τραγωδίας φαυλος ποιητης, Θραξ γένος, ῶς χριστοφάνης Βατράχοις, Πελαργοῖς Λαto via αυτὰν λεγων ἐπεὶ ἔτει ι Πελαργοὶ διδάσκοντο, καὶ ὁ Μέλητος Οἰδιπόδειαν καθῆκεν, ἁ χριστοτέλης Βιδασκαλίαις.

18쪽

αυτῶν ἐς μνήμην, φησεν et ηρον τον ποιήσανταειναι Καλλίν δε πολλοί τε καὶ ξιοι λόγου κατὰ ταὐτα. γνωσαν. Ἐγὼ δε την ποίησιν ταύτην μετά γε γλιάδα και τὰ ἔπη τα ἐς Dδυσσέα παινῶ μάλιστα Cert Homeri et Hesiod. p. 323 Goetit. 19 Nietzsche.)ὁ δ' 'ομηρος αποτυχὼν της νίκης περιερχόμενος ἔλεγε ταποιήματα, πρῶτον μεν την Θηβαῖδα ἔπη Proet. Γ so ισιόδου inmmssor Poetae minati re P. 6 Sq. 7 Ups.J τον παλαιὸν δεπιμηρον ιονύσιος ο κυκλογράφος φησὶν εὐαμφοτερων πάρχειν τῶν ΘηβαΓκῶν στρατειῶν, καὶ της γλίου αλώσεως - seudo-Herodot vita Homeri p. 4'Vesterin.) χρόνου δε προῖόντος ἐν τῆ Σμύρνη πορος ἐὼν του βίου διενοήθη ἀπικέσθαι ες Κύμην πορευόμενος δε δια του Ἐρμου πεδίου ἀπικνέεται ἐς Νέον τειχος ἀποικίην Κυμαίων minκατήμενος ἐν σκυτείω παρεόντων καὶ λλων τήν τε ποίησιν αὐτοῖς ἐπεδείκνυτο, Ἀμφιάρεώ τε τὴν ἐξελασίαν τὴν ἐς Θήβας καὶ τους μνους τοὐς ἐς θεοῖς

πεποιημένους αυτω. Cyclaca nominatur Thebais ab Athenaeo et alibi,

Aργος ειδε, θεά, πολυδίψιον, ἔνθεν ανακτες Certimonior et Hesiod. p. 323 sq. erit 19 sq. Nietzsche.

πιμηρος ποτυχὼν της νίκης περιερχόμενος λεγε τὰ ποιήματα, πρῶτον μεν τὴν Θηβαῖδα, πη , ης ἡ ρχή Αργος - ανακτες .

19쪽

Aυταρ ὁ διογενης ηρως ξανθος Πολυνείκης πρῶτα μεν Οἰδιπόδη καλην παρέθηκε τράπεζαν ἀργυρέην Κάδμοιο θεόφρονος αὐταρ ἔπειτα

χρύσεον ἔμπλησεν καλον δέπας δέος οἴνου. αὐταρ ο γ' ς φράσθη παρακείμενα πατρος εοῖο τιμήεντα γέρα, μέγα οι κακον εμπεσε θυμω, αἶψα δε παισὶν εοῖσι μετ ἀμφοτέροισιν ἐπαρὰς ἀργαλέας ρῆτο θεῶν ὁ ο λάνθα ἐρινύν ώς ου οἱ πατρώ εν θείη φιλότητι δασσαιντ ἀμφοτέροισι δ' ἀεὶ πόλεμοί τε μάχαι τε ... 10 Aison. XI p. 465 E U ε Οἰδίπους δι ἐκπώματα τοις υιοῖς κατηράστο, ς ὁ την κυκλικην Θηβαῖδα πεποιηκώς φησιν, τι αὐτω παρέθηκαν ἔκπωμα ο ἀπηγορεύκει, λέγων ουτως ,αὐτα - μάχαι τε .

υχίον ἐνόησε, χαμαι βάλεν εἶπέ τε μsθον

ω μοι ἐγώ, παῖδες με ὀνειδείοντες ἔπεμψαν.Fragm. II. 2. Οἰδιπόδllinem ad Soph. Oed Col. 1377; Οἰδίποδι vulgo. s. μεταμφοτέροισι propos Meinelce Eustath. ad Od p 1684 6 Rom. 434 Bas. ἀπώλοντο sc Eteocles Polynicesmie ἀλληλοκτονῆσαντες δια τὰς ἐκ του πατρὸς αράς. ναἐ τιον κατά τινας, τι παρεθεντο κεῖνο τω πατρὶ ἐκπώματα, απερ ἐκεινος ἀπηγορευκει ησαν δε κεῖνα κατὰ τον πεποιηκότα την κυκλικην Θηβαῖδα πατρος εοιο τιμηεντα γέρα, τουτ-εστι του Λαῖου. - . θεῶν δ' - ἐρινυν ,,nemae latui deormulinusic tam )meinelce θεὸν - ἐρινυν vulgo. In extrema frag-mpnti par te secutus sum Meinerium liliri πατρωα εχ φιλότητι,

in quibus eineri latere visum est prod in textum recepimus. Hem voluit A o o πατρώι ἐνηείη φιλότητος δάσσαιντ' δάσαιντο vel δάσαντο libri), ἀμφοτέροισι δ' to πόλεμοι τε

μάχαι τε.Fragm. II. 2. ὀνείδειον τόδ' uum. - . ευκτο δε ὶ Buttina Gr. Gr. II p. 405. Dilon. cf. Scnneide in exerciti criti. p. 29 παιδες μέγ'). - βασιλη Trici Bra1nch βασιλει Scnol. Iinur.

20쪽

12 THEBAIS ευκτο ι βασιλῆι καὶ αλλοις ἀθανάτοισι, χερσὶν π αλλήλων καταβήμεναι Αἴδος εἴσω.Schol. Lauri Soph. Os l. Col. 1375 Tολο παξάπαντες ο προ ημῶν παραλελοίπασιν ἔχει δὲ τ ἀπὸ της στορίας ἴτως οἱ περὶ Ἐτεοκλέα και Πολυνείκην δι ἔθους ἔχοντες τω πατρὶ Οἰδίποδι πέμπειν ἐξ εκ στου ιερείου μοιραν τον μον, ἐκλαθόμενοι ποτε, εἰτε κατὰ αστώνην, εἴτε ἐξ ὁτου ουν, ἰσχίον αὐτω ἐπεμψαν ὁ δε μικροψυχως καὶ τελέως ἀγεννῶς, δμως γοῶν ρὰς ἔθετο κατ' αυτῶν, δόξας κατολιγωρεῖσθαι. I αὐτὶ την κυκλικὴν Θηβαῖδα ποιήσας ἱστορε ολως' Ισχίον - εω

Eῖματα λυγρὰ φέρων ἡ Ἀρείονι κυανοχαίτll. Pausan. VIII, 25, 8 5): ἐπάγονται δε ἐξ Ἱλιάδος ἔπη και ἐκ Θηβαῖδος μαρτύρια σφισιν εἶναι τῶ λόγω

Neptunum Arionem e Cerere suscepisse) ἐν δετη Θηβαῖδι ως Ἀδραστος ἔφευγεν ἐκ Θηβῶν εῖματα κυανοχαίτη CL Aes. Ven ad B M 346.

Ρind. l. VI, 15- 23 sqq. επτὰ δ' ἔπειτα πυρῶν νεκρῶν ἐτασθέντων Ἀλαζονίδας δειπεν ἐν Θήβαισι τοιουτον τι ἔπος Ποθέω στρατιὰς ὀφθαλμον ἐμῆς, Ἀμφότερον μάντιν τ ἀγαθον καὶ δουρὶ μάρνασθαι, ibi Schol. ὁ σκληπιάδης φησὶ ταῶτα εἰληφέναι ἐκ της κυκλικῆς Θηβαῖδος.

Apollod. I, 8, 4, 1 'Aλθαίας δὲ ἀποθανούσης θημεν Οἰνεύς Περίβοιαν την Ἱππονόου ταύτην δε ὁ μεν