장음표시 사용
41쪽
βιβλία ε' ρκτίνου Μιλησίου, περιέχοντα τάδε. αζὼν Πενθεσίλεια παραγίνεται ρωσὶ συμμαχήσουσα, υρεως με θυγάτηρ, Θρασσαδ δε το γένος καὶ κτείνει αὐτην ἀριστεύουσαν Ἀχιλλεύς, ι δε ρῶες αυτην θάπτουσι και χιλλεὐ Θερσίτην ναιρεῖ, λοιδορη- θεις προ αυτου και ὀνειδισθεὶς τον ἐπὶ τῆ Πενθεσιλεία λεγόμενον ἔρωτα και ἐκ τούτου στάσις γίνεται τοι Ἀχαιοῖς περ του Θερσίτου φόνου μετὰ δε ταυτα Ἀχιλλεὐ εἰς Λέσβον πλεῖ, και θύσας πόλλωνι και Ἀρτέμιδι καὶ Λητοῖ καθαίρεται του φόνου υπ'υδυσσέως Μέμνων δε ο Nos υιος ἔχων φαιστότευκτον' πανοπλίαν παραγίνεται τοις ρωσὶ βοηθήσων' και Θετις, παιδι τα κατὰ τον Μέμνονα προ- λεγει και συμβολης γενομενης ντίλοχος - -- μνονος αναιρεῖται, ἐπειτα Ἀχιλλεὐ Μέμνονα κτείνει
και τούτω με - παρὰ Λιος αἰτησαμένη ἀθανασίαν δίδωσι τρεψάμενος δ' χιλλεὐ τους ρῶας και εις
την πόλιν συνεισπεσὼν πο Πάριδος ναιρειται και
ed. I us 1832J Uelch a tu nuper rime icnaelis p. alan,,Bildercnron. 4. 111 et Irindor in cnol ad Il. I. p. XXXVI Mi - πρόκλου χρηστομαθίας γραμματικῆς το δευτερον αιθιόπιδος sic ε ἀρκτίνου cod. 1 ἐν - βίβλω delent ian in Diar Antiq. 1844 p. 81 Nolos Cycl. p. II p. 23. - θράσα cod. corr. eyne. 3 Ad descriptionem scuti uueriorem spectat; cf. elch. Cycl. ep. V. 173 et Euriam quem auctor a. 1872 edidit ,Euripides et Ars graeca p. 85 Not. 99, uni add. cnes ad Apoll. nod. I. 224 Apollodor. , 4 4. III, 4, 2, 3.
42쪽
AETHIOPIS. Ἀπόλλωνος καὶ περὶ του πτώματος ' γενομένης ἰσχυρῆς μάχης Αως νελόμενος ἐπὶ τὰς ναυς κομίζει, υδυσσέως ἀπομαχομένου τοῖς ρωσίν ἔπειτα ντίλοχόν τε θάπτουσι καὶ τον νεκρον του χιλλέως προτίθενται καὶ Θέτις ἀφικομένη συν Μουσαι καὶ ταις ἀδελφαῖς θρηνεῖ τον παῖδα και μετὰ ταυτα ε της πυρῶς η Θέτις ἀναρπάσασα τον παῖδα εἰς την Λευκηννησον διακομίζει. οι δε Ἀχαιοὶ τον τάφον χώσαντες αγῶνα τιθέασι, και περὶ τῶν Ἀχιλλέως οπλων υδυσσεῖ καὶ Γαντι στάσις ἐμπίπτει.
Inscriptio in tabesa olim Veronensi, nunc Parisina. Edideriint Masset Mais Veron. p. CCCCLXVm. Uing in Cors. Inser. Gr. 126 B. melcher ep. II. p. 524. lin,,Bndercnron.' ab. III. D ies p. 67. Πενθεσίληαυμαζὼν παραγίνεται Ἀχιλλευς Πενθεσίληαν ἀποκτείνει Μέμνων τίλοχον αποκτείνει ' ιλλευς Μέμνονα ἀποκτείνει ἐν ταῖς Σκαιαῖς πυλαις χιλλευς υπο Πάριδος ἀναιρειταιJ.
'Niοιο ἀμφίεπον τάφον Ἐκτορος ἰλθε δ' Ἀμαζών, Ἀρηος θυγάτηρ μεγαλήτορος ἀνδροφόνοιο.Schol. Vict adest. Q 804 ινες γράφουσιν seras ἀνδροφόνοιο . )
Sonol ad ind. Istnna. III, 53 olim IV, 58 35)Jp. 34 Boechia ἴστε μὰν Γαντος ἀλκάν ὁ γὰρ την Αἰθιοπίδα γράφων ' περ ι τον ορθρον φησι τον Γαντα
εαυτον ἀνελεῖν. 1 σώματος coni. cnubari in phein liti. Hal. 184 Vol. I p. 17. 2 V. ulter Liti graec nisi . I p. 113. 3 leg. γεγραφώς.
43쪽
Aυτος γάρ σφιν εδωκε πατὴρ νερα Ἐννοσίγαιος ἀμφοτέροις, τερον δ' τερου κυδίον ἔθηκε 'τω με κουφοτέρας χεῖρας πόρεν ἔκ τε βέλεμνασαρκος ελεῖν τμῆξαί τε καὶ λκεα πάντ' ἀκέσασθαι, τω δ' ἄρ' ἀκρψεα πάνH εἰνὶ στήθεσσιν ἔθηκεν ασκοπά τε γνῶναι καὶ ἀναλθέα ἰήσασθαι 'ος ρα καὶ Αἰαντος πρῶτος μάθε χωομενοιο ομματά τ' ἀστράπτοντα βαρυνόμενόν τε νόημα.
δε φασιν ως οὐδε ἐπὶ πάντας τους ἰατρου ἔπαινος ουτός εστι κοινός, αλλὰ τον Μαχάονα μόνον χειρουργεῖν ἐθέλουσι τον γὰρ Ποδαλείριον διαιτῆσθαί φασι τὰς νόσους καὶ τεκμήριον, τι 'Aγαμέμνων τρωθέντος Μενελάου ο Ποδαλείριον καλεῖ, αλλὰ τον --χάονα τουτο ἔοικε καὶ Ἀρκτῖνος ἐν γλίου πορθησει νομίζειν ἐν οἷς φησίν Αὐτος - νόημα . Iustain adloc. p. 859, 1 sqq. Rom. 802 sq. Bas. πινες δὲ τον --
Fragni III., pio ex Archini Ilii perside depromptum esse affirmat Scnol1asta et post eum Eustatu.), ad Aetniopulem reserendum esse vidit Nelcher Quum editio poematum Arctini in unum corpus redaci omnes circumserretur, auctores Veteress qui versus poetae illius occiauebant, ignari 1 loco essent collocandi, modo Aetniopidi modo Troiae excidio assignasso videntur . - 1, 2. πατηρ ἐνοσίγαιος πεσεῖν ἀμφοτέροις Codd. Scnou. - Ηebui ci. παισίν Verisimile est salsum illud πεσεῖν a, παισὶν originem duxisse; sed παισίν nihil est nisi glossa secto ἀμφοτέροις adscripta. - γέρα inseruit Due oner. ννοσίγαιος des. Sonuostri in pnem. u. al. 1840. Vol. I, p. 19 et Koeoni Diar Antici. VIII 1841 p. 735 Venementer inipugnat; Ivelcher, qui πατηρ νουσήλια παισίν coni. - . πάντ' eodd. Scholi Eust. πάντ' εἰνὶ Velch. πάντα ἐν Duenner. 6. ἰάσασθαι Scnoll. ἀναλθέ' ἴσασθαι ust. - . Ομματά
44쪽
36 IMAS PARVA. χάονα μεν χειρουργεῖν ἐθέλουσι Ποδαλείριον δέ, στρατιώτην οντα καὶ αυτόν, ἀλλαχο δηλώσει ὁ ποιη τής, ἀσκειν τὰ περὶ δίαιταν τεκμήριον δε ὁ βασι- λεὐ εἰς θεραπείαν του Μενελάου βληθέντος καλέσας τον Μαχάονα ου μην τον Ποδαλείριον μαρτυρεῖ δεκα τὰ στορούμενα ἔπη τὰ ἐπὶ τῆ ρωικῆ πορθήσει,εν οἷς φερεται περὶ Ποδαλειρίου καὶ Μαχάονος, ῶς αμφω με Ποσειδῶνος ῆσαν, τερον δ' ετέρου κυδων' ἔθηκεν ὁ Ποσειδῶν δηλαδή, ,τῶ με κουφοτέρας
Preel. Ἐξης δ' εμὶν λιάδος μικρὰ βιβλία
τεσσαρα Λέσχε Μιτυληναίου ' περιέχοντα ' τάδε. Η τῶν πλων κρίσις γίνεται καὶ 'οδυσσευς κατὰ βούλησιν θηνῆς λαμβάνει, ἴας δ' ἐμμανὴς γενόμενος
τήν τε λείαν τῶν Ἀχαιῶν λυμαίνεται και εαυτου αναιρεῖ μετὰ ταὐτα οδυσσεὐ λοχήσας Ἐλενον λαμβάνει, καὶ χρήσαντος περ της λώσεως τούτου Λιομήδης μ)ἐκ Λήμνου Φιλοκτήτην νάγει ἰαθεὶς δε υτος πο-χάονος και μονομαχήσας λεξάνδρω κτείνει καὶ
τον νεκρον πο Μενελάου καταικισθέντα ἀνελόμενοι
θάπτουσιν οἱ ρῶες μετὰ δε ταλα ηίφοβος Ἐλένην γαμεῖ καὶ Νεοπτόλεμον οδυσσεὐ ἐκ Σκύρου ἀγα-
45쪽
γον τα πλα δίδωσι τα του πατρός καὶ Ἀχιλλεὐς αὐτω φαντάζεται Εὐρύπυλος δε ὁ Τηλέφου πίκουρος ' τοις ρωσὶ παραγίνεται, καὶ ἀριστεύοντα αυτὸν
ἀποκτείνει Νεοπτόλεμος. καὶ οἱ ρῶες πολιορκουνται 'καὶ Ἐπειὸς κατ Ἀθηνῶς προαίρεσιν τον δούρειον Ἀπον κατασκευάζει υδυσσεύς τε αἰκισάμενος εαυτὸν κατάσκοπος εἰς Πιον παραγίνεται, καὶ ναγνωρισθεὶς φ'
Ἐλένης περὶ της αλώσεως της πόλεως συντίθεται, κτείνας τε τινας τῶν ρώων ἐπὶ τὰς αὐς ἀφικνεῖται. καὶ μετὰ ταυτα σὐν ιομηδει το παλλάδιον ἐκκομίζει ἐκ της γλίου. πειτα ἐς το δούρειον Ἀπον τους αρίστους ἐμβιβάσαντες τάς τε σκηνὰς καταφλέξαντες οἱ λοιποὶ τῶν Ἐλλήνων εἰς Πνεδον νάγονται' ο δε ρῶες τῶν κακῶν πολαβόντες ἀπηλλάχθαι τον τε δούρειονῖππον εἰς την πόλιν εἰσδέχονται, διελόντες μερος τι
του τείχους, και εὐωχοῶνται νενικηκότες τους Ἐλληνας
Aristot Poet. 23 p. 1459 30 καὶ ταύτη θεσπέσιος αν φανείη πιμηρος παρὰ τους αλλους τω μηδετον πόλεμον, καίπερ ἔχοντα αρχὴν καὶ τέλος, ἐπιχειρησαι ποιεῖν λον λίαν γαρ α μέγας καὶ - ευσύνοπτος ἔμελλεν ἔσεσθαι η τω μεγέθει μετριάζοντα καταπεπλεγμένον τη ποικιλία νυν δ' is μέρος πο- λαβὼν ἐπεισοδίοις κέχρηται αυτῶν πολλοῖς, οἷον νεῶν καταλόγω καὶ ἄλλοις ἐπεισοδίοις, οἷς διαλαμβάνει την ποίησιν. οἱ δ' αλλοι περὶ να ποιοsσι και περὶ ναχρόνον, καὶ μίαν πρῆξιν πολυμερῆ, οἷον ὁ τα Κύπρια ποιήσας καὶ την μικρὰν γλιάδα τοιγαροῶν ἐκ μεν
46쪽
38 ILIAS PARVA. γλιάδος κανυδυσσείας μία τραγωδία ποιεῖταιἈκατέρας δυο μόναι, ἐκ δε Κυπρίων πολλαί, καὶ ἐκ της μικρῆς γλιάδος πλεον κτώ, οἷον οπλων κρίσις, Φιλοκτήτης, Νεοπτόλεμος, Εὐρύπυλος, πτωχεία Λάκαιναι, γλω πέρσις και πόπλους και Σίνων και ρωάδες.
Poeta a plurimis Λέσχης nominatur, a Ba1SRnia,
Semper Λέσχεως Pausan. X, 25 5 3) Λέσχεως Αἰσχυλίνου Πυρραῖος. at illa Iliaea: λιὰς η μικρὰ λεγομένη κατὰ Λέσχην Πυρραῖον Cleni Alex. Strom. Ip. 144 333 A Sylli. 397 ι ολ Φανείας δε προορπάνδρου τιθεὶς Λέσχην τον Λέσβιον Ἀρχιλόχου νεώτερον φέρει τον ἔρπανδρον, διημιλλῆσθαι δετον Λέσχην ρκτίνω καὶ νενικηκέναι. Schol. Vat. ad Eurip. mad 821 G Γανυμήδηνκαε πιμηρον ρωος ὁντα παιδα Λαομέδοντος νυν εἶπεν ἀκολουθήσας τήτην μικρὰν γλιάδα πεποιηκότι, ον οἱ μεν εστ ορίδην Φωκέα φασίν, οι δε
Κιναίθωνα Λακεδαιμόνιον, ως Ἐλλάνικος, ο δε Λιόδωρον Ἐρυθραῖον. is etei et Exeg. in Il. p. 45. Pseudo-Herod. Vae Homer g 15 sq. Ἐν δὲ τη Φωκαίyὶ Θεστορίδης τις ην γράμματα διδάσκων τοὐς παῖδας, νηρ οὐ κρήγυος κατανοήσας δε του μηρουτην ποίησιν λόγους τοιούσδ' αὐτω προσήνεγκε, φας ετοιμος εἶναι θεραπεύειν και τρέφειν αυτὸν ἀναλαβών, εἰ ἐθέλοι α γε πεποιημένα εχ αὐτω - ἐπέων αναγράψαι καὶ ἄλλα ποιῶν προς ωυτὸν ἀναφέρειν αἰεί.e δ' μήρω ἀκούσαντι ἔδοξε ποιητέα εἶναι ταλα ' ἐνδεης γὰρ ν των ναγκαίων καὶ θεραπείης διατρί-
47쪽
Πιον ἀείδω καὶ Λαρδανίην ευπωλον, ης περ πολλὰ πάθον αναοι θεράποντες υρηος. Pseudo-Herod. Vita omeri si 16 διατρίβων δε
ο Ῥμηρος παρὰ τω Θεστορίδη ποιεῖ γλιάδα την ἐλάσσω, ης η ἀρχή Πιον - Αρηος .
Aίας μεν γὰρ ειρε καὶ ἔκφερε δηιοτητος ηρω Πηλείδην, ουδ ηθελε δῖος δυσσευς. Πῶς πεφωνήσω πῶς ου κατὰ κόσμον δειπες; ι κε γυν φεροι ἄχθος, ἐπεί κεν ἀνηρ ἀναθείη
, στορία τουτον τον τρόπον ἔχει. Στι διεφεροντο περὶ τῶν ἀριστείων ο τε ἴας και ο δυσσευς ως φησιν την μικρὰν γλιάδα πεποιηκώς τον Νεστορα δε συμβουλευσαι τοις Ἐλλησι πεμψαι τινὰς αυτῶν υπο τὰ τείχη τῶν ρώων τακουστηοοντας περ της ανδρείας τῶν προειρημένων ρώων. τους δε πεμφθεν- τας ἀκουσαι παρθενων διαφερομενων προς ἀλλήλας,
Fragm. ΙΙ. 3. τί σφ' ἐπεuωμήσω ἐπεὶ umerinan Opusc. VII, p. 363. - . Verba ἀλλ - μαχέσαιτο num huc pertineant, incertum. Delent plurimi poetae virulicai Herm. I. l.
48쪽
Πηλείδην δ' Ἀχιλῆα φέρε κῶρόνδε θυελλα, DF o γ' ἐς ἀργαλεον λιμεν κετο νυκτος ἐκείνης. Sehol Ven in ad Il. V 26 Σκυρω υ δε την μικρὰν γλιάδα γράψας' φησιν ἀναζευγνυντα αυτον se τον Αχιλλέα ἀπὸ ) ηλεφου' προσορμισθῆναι
49쪽
χρυσεος ἀστράπτει καὶ λ αυτ δίκροος ἄρδις. Schol. ind. Nem. VI, 5 Ου ἐκ παραδρομης δε ζάκοτον εἶπε το δόρυ του χιλλέως, σανε με λινον η τι τοιοsτον αυτο ἔφη εν κοινότητι, ἀλλ' οτι ἰδιώτερον παρὰ τα αλλα κατεσκευαστο δίκρουν γαρ, ωστε δυο ἀκμας ἔχειν, καὶ μια βολ ωστε δισσὰ τατραύματα ἀπεργάζεσθαι καὶ Αἰσχυλος ἐν Νηρεῖσι κάμακος εισιν κάμακος γλώσσημα διπλάσιον καὶ Σοφοκλης ἐν Ἀχιλλέως ερασταῖς η δορος διχόστομον πλῆκτρον δίπτυχοι γαρ ὀδυνα μιν ρικον Ἀχιλληίου δόρατος μετάγουσι δε την στορίαν ἀπὸ της Λεσχου μικρῆς γλιάδος λεγοντος ουτως ἀμφὶ - δίκροος δ' . Schol. Vici ad Hom. l. II, 142 πάλλειν - Πηλιάδα μελίην οἱ δε πλάττονται λεγοντες τι Πηλευς μεν
παρα είρωνος ἔμαθε την χρῆσιν αυτῆς, Ἀχιλλεῶς δε παρα Πηλεως. ὁ δε υδένα ἐδίδαξε καὶ ὁ της μικρῆς γλιάδος ποιητης ἀμφὶ Μίκροος αἰχμήμ. f.
Ἀμπελον η Κρονίδης πορεν οι παιδος ἄποινα χρυσείην φυλλοισιν ἀγανοῖσι κομόωσαν
50쪽
42 IMAS ARVA. βότρυσί θ' ους μαιστος ἐυσκήσας ι πατρὶ δῶχ δε Λαομεδοντι πόρεν Γανυμηδεος αντί Schol. Vat. ad Eur. 1 otui. 21 Λαομεδόντιε παῖ Toν Γανυμήδην καθ' 'Ομηρον Πωo οντα παῖδα Λαομεδοντος νυν εἶπεν ἀκολουθήσας τήτην μικραν γλιάδα πεποιηκότι, ον οι κτλ. cf. supra, p. 38). φησι δεουτως ἄμπελον - αντί Schol ad Eur. O est. 1392 II p. 305 Dind.): ινες ου Ἀπους, ἀλλα χρυσῆν αμπελο ν φασι δεδόσθαι περ Γανυμήδους, καθάπερ ἐν κύκλω λεγει - δεαμπελον - αντίμ. Cf. Schol ad
ΡMisan. ΙΙΙ, 26, 9 7 Μαχάονα δε πο υρυ- πυλου του Τηλεφου τελευτησαί φησιν ὁ τα ἔπη ποιήσας την μικρὰν γλιάδα.
Schol usu ad lacophr. y 780 σφραγὶς μενεῖ
Θόαντος ὁ την μικρὰν γλιάδα γράψας φησὶ τρωθῆνα τον υδυσσέα -ο Θόαντος οτε εἰς ροίαν ἀνήρχοντο ).
Eadem narrat Zoig. ad loc. ἀγανοῖσι Schol. Eur utroque loc. ἀγαννοῖσιν armesJ. Locus coruptus. ἀγαννοῖσιν tuetur CeloK. Cycl. p. II p. 34 sq.; improbat Osann, qui auctar lex. r. Ἀγαυροῖσιν coni. ἀγαυοῖ- σιν orti Tracta II p. 384 G Schneider χρυσείην φύλλοισιν, ἰανθεσι vel μ' ἄνθεσι καὶ κομόωσαν volu cκ χρ τυλλοισι παναργορέοις κομ. Heman Opusc. V p. 185. - om. Schol. Orest. - 3 sq. ἐπασκήσας πατρὶ δῶκεν αὐτὰρ ὁ Λαομ. Schol. Oresti I Excidit nomen poetae. ει λέγεται. 2 et supri P. 2 not. 2. - δυσμενεῖς add. geta.