Epicorum graecorum fragmenta

21쪽

γράψας την Θηβαῖδα πολεμηθείσης 'SZλένου λεγει λαβεῖν Οἰνέα γερας.

Pausan. IX, 18 6 4) Προς δε si πηγρ se Oedipodias τάφος ἐστὶν Ἀσφοδίκου καὶ ὁ σφόδικος Ουτος απεκτεινεν εν τη μάχη τη πρός Ἀργείους Παρθενοπαῖον του Ἀλα os καθὰ οι Θηβαῖοι λεγουσιν, ἐπει- γε ἐν Θηβαῖδι επη τα ες την Παρθενοπαίου τελευτην Περικλύμενον τον ἀνελόντα φησιν εἶναι. EPIGONI. Cert Homeri et Hesiod. p. 23 sq. oetit. 19 sq.

Nietetsche. ὁ πιμηρος ποτυχὼν της νίκης περιερχόμενος ἔλεγε τα ποιηματα, πρῶτον μεν την Θηβαῖδα, ἔτη , εἶτα Ἐπιγόνους, ἔπη ζ. erodot. IV, 32 'Aλλ' -ιόδω μεν εστ περὶ Tπερβορέων εἰρημένα εστ δε και μήρω ν Ἐπιγόνοισι, εἰ δη τω ἐόντι γε πιμηρος ταυτα τὰ πεα ποίησε.

Suid. Vol ΙΙ, 2 p. 1093 Bernii. et Phot Lex. v. Tευμησία Περὶ της ευμησίας λώπεκος ι τα Θηβαικὰ γεγραφότες - ἱκανῶς στορήκασι, καθάπερ ρι- 1 Ἀρχη δε των Ἐπιγόνων Ἀντιμάχου l). 2 γεγραφηκότες Phot.

22쪽

στόδημος ἐπιπεμφθῆναι μεν γαρ πο θεῶν το θηρίον τοὐτο τοις αδηείοις, διότι in της βασιλείας ἐξεκλειον

του ἀπο Κάδμου γεγονότας Κεφαλον δε φασι τον Θηιόνος, Ἀθηναῖον οντα καὶ κύνα κεκτημενον , ον οὐδεν διεφευγε των θηρίων . ς' ἀπεκτεινεν ἄκων την αυτο γυναῖκα Πρόκριν καθηράντων αυτον των Καδμείων διώκειν την ἀλώπεκα μετὰ του κυνός καταλαμβανομένους δε περὶ τον ευμησόν, λίθους γενέσθαι τον τε κύνα καὶ την ἀλώπεκα εἰλήφασι δ' ουτοιτον μῆθον ἔκ του ἐπικο κύκλου.

Herodot. IV, 32. 'πιλ ισιόδω μεν ἐστι περὶ Tπερβορέων εἰρημένα εστ δε καὶ μήρω ἐν Ἐπιγόνοισι, εἰ δη τω ἐόντι γε πιμηρος αὐτα τα ἔπεα ἐποίησε.

Schol. Iinur ad Apoll. Rhod. I, 308. Οι δε την

Θηβαῖδα ' γεγραφότες φασὶν οτι ὁπο των Ἐπιγόνων ἀκροθίνιον ἀνετέθη Μαντὼ η ειρεσίου θυγάτηρ εἰς Θελφούς πεμφθεισα, καὶ κατὰ χρησμον Ἀπόλλωνος εξερχομεν περιέπεσε Ῥακίω τω Λέβητος υι- Μυκη- ναίω το γένος. και γημαμένη αὐτω τούτο γαρ περιεῖχετο λόγιον, γαμεῖσθαι - συναντήση), ἐλθοῶσα εἰς Κολοφῶνα καὶ ἐκει δυσθυμήσασα δάκρυσε δια τηντης πατρίδος πόρθηο ιν.

1 δι Phot. 2 θηρίων, ως Phot. 3 Leutaci theses sexaginis 1833 n. 15: Thebais cyclica prius Argivoriam bellum contra laesarios complexa est postea vero a Grammisticis cum Epigonia coniuncta est. Hinc explicandi erodot. IV, 32. Pausan. IX, Schol. Apoll. I, 308 . - Μuller p. 5.

23쪽

CYPRIA. 15

II, 30 p. 26 Pore VM IV, p. 104 lota. Κύπρια ποιήματα εἰσι τα του κύκλου περιεχε δε ἁρπαγὴν Ἐλένης ὁ δε ποιητης αυτῶν δηλος εις γάρ ἐστι

των κυκλικῶν κτλ. cf. supra p. 3).Ρhot Bini p. 319 Behic ex Procli arestomathia es supra, p. 1 Λέγει δε καὶ περί τινων Κυπρίων ποιημάτων καὶ ως ο μεν ταῶτα εἰς Στασῖνον ἀναφέρουσι κύπριον, οι δε ιγησῖνον τον Σαλαμίνιον αὐτοῖς ἐπιγράφουσιν, οἱ δε πιμηρον οὐναι δε ὐπὲρ της θυγατρὸς Στασίνω δ), καὶ δια την--οὐ πατρίδα Κύπρια τον πόνον ἐπικληθῆναι. αλλ' ο τίθεται ὁ συγγραφεὐς ταύτη τη αἰτία μηδε γὰρ Κύπρια προπαροξυτονως ἐπιγράφεσθαι τα ποιήματα. Suid. v. 'Ομηρος λαφέρεται δε εχ αυτὸν καὶαλλα τινὰ ποιήματα, .... Κύπρια. Herodot Π, 116 sq. ἐν τούτοισι τοῖσι ἔπεσι Il.

289-292 δηλοί τι πίστατο την ἐς Αἴγυπτον 'Ἀλεξάνδρου πλάνην ομουρέει γὰρ ἡ Συρίη Αἰγύπτω, οι δὲ Φοίνικες, τῶν ἐστι ἡ Σιδών, ἐν τη Συρίη

οἰκέουσι κατὰ ταὐτ δε τὰ πεα καὶ τόδε το χωρίον, Ῥ1ο 1 seclusit alch. ο- κιστα αλλὰ μαλιστα δηλοιοτι υκ μήρου τὰ Κύπρια ἔπεά ἐστι ἀλ αλλου τινός κτλ. Cf. intra fragm. 8.)1 Suid. v. 'Oμηρος Vol. II, 1 p. 1096 Berissi.) γημας δ' ἐν ίω χρησιπόνην την Γνώτορος του κυμαίου θυγατέρα, ἔσχεν ΩΓ δυ καὶ θυγατέρα ην ἔγημε Στασῖνος ὁ πριος. Aelian Var Hist. IX, 15. agetet Chiliad. XIII. 36-640.

24쪽

16 CYPRIA. Athen XV p. 82 D, E υνθῶν δε στεφανωτικῶν

μέμνηται ὁ μεν τὰ Κύπρια επη πεποιηκώς ιγησίας

Στασῖνος ...... ημοδάμας γὰρ ὁ λικαρνασσευς Μιλήσιος εν ω περ Ἀλικαρνασσου Γου κύπρια, λικαρνασσέως δ' υτ εἰναί φησι ποιήματα ). Cf. VIII,

p. 334 B. Grammaticiis Crani. An Oxon. I p. 15). de generibus artis criticae sisserens Ἐκτον κρίσις ποιημ

μάτων πολλὰ γὰρ νοθευόμενά ἐστιν, ως ἡ Σοφοκλέους Ἀντιγόνη χθεται γὰρ εἶναι Ἀντιφῶντος l. σφῶν

τος του Σοφοκλέους ιου. Ἀμοίως τὰ κυπριακά. Camen nominatur τὰ Κυπριακά a Zetet ad Lyc. Cass. 570. Eustath ad Od. p. 1623 Rom. Gramm. p. Crauior. l. l. etc. τὰ Κυπριακὰ ποιήματα a Clem Alex. P tr. II, 30 p. 26 oti. saepissime τὰ Κύπρια. Subsidia Henriclisen de carminibus Cypanis Havn. 1832). Schlio ,Zii den urion. Eine archaeologiSche Alinandiuivi Berol. 1874. p. 45. Procliis Chrestom. I b. I ) Ἐπιβάλλει τούτοις τὰ

λεγόμενα κύπρια ἐν βιβλίοις φερόμενα ενδεκα, νπερ της γραφῆς στερον ἐρουμεν, να- τον ἐξης

1 ,,Post Στασῖνος indicavi lacunam nam Nelcher Epic. Cycl. I p. 305. Recla idem praeeuntememsternuato post σου inserui ου Pro Λύnsi quamvis repugnante IVelclcero malim cum Ηemsterh. Κυπρίου. runt fortasse Piraecheroinil. V p. 433 assentiantur totum inenae locum ita remFenti: ημοδάμας δε ὁ λικαρνασσεως η Μιλήσιος ἐν et περὶ λικαρνασσο κοπρία a, Κυπρίας Αλικαρνασσέως αυτὰ εἶναί φησι ποιήματα. Meinesce ad h. loc. Analecta critica ad Ain. p. 331. 2 Epi- tome nae debetur codd. quattuor, scor. Vel atrit.,-- Monac. Gr. 111 1 - eas. P - Rrin. quos e cod. Veneto A, 1um adnuo integer esset, derivatos esse coni.

25쪽

CYΡRΙΑ. 17 λόγον νυν ἐμποδίζωμεν τὰ δε περιεχόμενα - ἐστιταλα Ζευς βουλεύεται μετὰ της Θεμιδος περ του Tρωικου πολέμου παραγενομένη δε ρις εὐωχουμένων των θεῶν ἐν τοῖς Πηλέως γάμοις νεῖκος περὶ κάλλους ἐνίστη ν θην Ἐρα καὶ Ἀφροδίτη, α προς ωλέξανδρον ἐν Ἱδη κατὰ Θιος προσταγην φ Ἐρμου προς την κρίσιν ἄγονται και προκρίνει την Ἀφροδίτην ἐπαρθεὶς τοι Ἐλένης γάμοις λέξανδρος . ἔπειτα δε Ἀφροδίτης ποθεμένης ναυπηγεῖται καὶ Ἐλενος περὶ των μελλόντων αὐτωμ προθεσπίζει και η φροδίτη Αἰνείαν συμπλεῖν - κελεύει καὶ Κασσάνδρα περὶ των μελλόντων προδηλοι ἐπιβὰς δε τη Λακεδαιμονία Ἀλέξανδρος ξενίζεται παρὰ τοῖς υνδαρίδαις, καὶ μετὰ ταὐτα ἐν τη Σπάρτη παρὰ Μενελάω καιἘλένη παρὰ την εὐωχίαν δίδωσι δῶρα ο Ἀλέξανδρος. καὶ μετὰ ταλα Μενέλαος εἰς Κρήτην ἐκπλεῖ κελεύσας την Ἐλένην τοι ξένοις τὰ ἐπιτήδεια παρέχεινεως αν ἀπαλλαγῶσιν. ἐν τούτω δε Ἀφροδίτη συνάγει την Ἐλένην τω λεξάνδρω και μετὰ την μιξιν τὰ

πλεῖστα κτηματα ἐνθέμενοι νυκτὸς ἀποπλέουσι χει-

p. 90.

26쪽

18 CYPRIA.

μῶναλ δ αυτοῖς ἐφίστησιν - πιρα καὶ προσενεχθεὶς Σιδῶνι ὁ Ἀλέξανδρος αἱρει την πόλιν καὶ ἀποπλεύσας ις Ἱλιον γάμους της Ἐλένης ἐπετέλεσεν εν τούτωδε Κάστωρ μετὰ Πολυδευκους τὰς Ἱδα και Λυγκέως βους φαιρούμενοι ' ἐφωράθησαν κά, Κάστωρ μενυπο ου Ἱδα ναιρεῖται Λυγκευς δε ἡ Ἱδας ino Πολυδευκους καὶ Ζευς αυτοῖς τερήμερον νέμει τηνἀθανασιαν καὶ μετὰ ταλα Ιρις ἀγγέλλειε τω Μενελάω τὰ γεγονότα κατὰ τον οικον ὁ δε παραγενόμενος περιτης ἐπ Ἱλιον si στρατείας βουλεύεται μετὰ τολαδελφοs, και προς Νέστορα παραγίνεται Μενέλαος Νέστωρ δε ἐν παρεκβάσει διηγεῖται αυτω, ως Ἐπωπευς φθείρας την Λυκου' θυγατέρα ἐξεπορθήθη, και τὰ περι Οἰδιπουν καὶ την ρακλέους μανίαν και τὰ περὶ Θησέα καὶ Ἀριάδνην ἔπειτα τους γεμόνας ἀθροι- ζουσιν ἐπελθόντες την Ελλάδα καὶ μαίνεσθαι προσμποιησάμενον τον δυσσέα ἐπὶ τ μη θέλειν συστρατεύεσθαι ἐφώρασαν, Παλαμήδους ποθεμένου του υἱὸν ηλέμαχον ἐπι κόλουσιν ' ἐξαρπάσαντες καιμετὰ ταῶτα συνελθόντες εἰς υλίδα θυουσι και τὰ

περι τον δράκοντα και τους στρουθους γενόμενα δείκνυται, καὶ Κάλχας περὶ των ἀποβησομένων προλέγειαυτοῖς. πειτα αναχθέντες Πυθρανία προσίσχουσι και

1 χειμῶνα - πόλιν ,interpolata sunt et ab eo haud dithdo profecta, qui hoc argumentum e Proclo excerpsit QVuline docyclo p. 73. Cf. infra ad fragni. 8. 2 εφίησιν elcher.

3 Sicineyne; φαιρόμενοι codd. 4 ἀγγέλλει N, ἀγγέλει μαναγγέλλει E, παγγέλλει Heyne, απαγγέλλεται Ddbner. 5 γλίου E. 6 Λυκου Hevne coli Apollodor. III, 5 5 Λυκουργου codd. 7 Sic Velester Cycl. p. II, 506 κόλασιν codd. 8 Sic, ἐκβοηθείας relicidii.

27쪽

CYPRIA. 19 Θέρσανδρόν τε τον Πολυνεικους κτείνει καὶ αὐτος ὐπο Ἀχιλλέως τιτρώσκεται ἀποπλέουσι δε αὐτοις ἐκτης Μυσίας χειμὼν ἐπιπίπτει, καὶ διασκεδάννυνται '

Ἀχιλλεὐ δε Σκύρω προσσχὼν γαμεῖ την Λυκομήδους

θυγατέρα ηιδάμειαν ). ἔπειτα ηλεφον κατὰ μαντείαν παραγενόμενον εἰς υργος ἰαται Ἀχιλλεὐ ώς ηγεμόνα γενησόμενον του ἐπ Ἱλιον πλου. καὶ τοδεύτερον θροισμένου του στόλου ἐν Αὐλίδι γα

μέμνων ἐπὶ θήρας βαλὼν ἔλαφον περβάλλειν ἔφησε

καὶ την Ἀρτεμιν μηνίσασα δε η θεος ἐπέσχεν αυτους του πλου χειμῶνας ἐπιπέμπουσα Κάλχαντος δε εἰπόντος την της θεο μῆνιν καὶ φιγένειαν κελεύσαντος

θύειν si υρτέμιδι, ς ἐπὶ γάμον αυτὴν Ἀχιλλεῖ μετα

πεμψάμενοι θύειν ἐπιχειροῶσιν Ἀρτεμις δ αυτὴν δ)ἐξαρπάσασαμ εχ αύρους μετακομίζει καὶ θάνατον ποιεῖ, ἔλαφον δε αντὶ της κόρης παρίστησι τω βωμῶ. ἔπειτα καταπλέουσιν εἰς ἔνεδον, καὶ εὐωχουμένωναυτῶν Φιλοκτήτης ὐφ' δρου πληγεὶς δια την δυσοσ- μιαν ἐν Λημνω κατελείφθη q). καὶ χιλλεὐς στερος q)κληθεὶς διαφέρεται προς Ἀγαμέμνονα ἔπειτα πο- βαίνοντας αυτοὐς εἰς Ἱλιον είργουσιν οι ρῶες, καὶ θνήσκει Πρωτεσίλαος ὐφ' Ἐκτορος ἔπειτα χιλλεῖς

αυτοὐ τρέπεται ανελὼν Κύκνον τον Ποσειδῶνος, καὶ τους νεκρους αναιροῶνται. καὶ διαπρεσβεύονται προς τοὐς ρῶας την Ἐλένην καὶ τα κτηματα παιτοὐντες 'ώς δε οὐχ ἡπήκουσαν ἐκεῖνοι, ἐνταὐθα δη τειχο-

28쪽

20 CYPRIA. μαχοῶσιν. πειτα την χωραν ἐπεξελθόντες πορθοὐσι καὶ τὰς περιοίκους πόλεις και μετὰ ταὐτα Ἀχιλλεὐ Ἐλένην ἐπιθυμεῖ θεάσασθαι, καὶ συνηγαγεν αυτοὐς εἰς τ αυτ Ἀφροδίτη και Θέτις εἶτα ἀπονοστειν ωρμημένους τοὐς Ἀχαιοῖς χιλλεὴς κατέχει καπειτα ἀπελαύνει τὰς Αἰνείου βόας, καὶ Λυρνησὸν καὶ Πήδασον πορθεῖ καὶ συχνὰς των περιοικίδων πόλεων καὶ ρωίλον φονεύει Λυκάονά τε Πάτροκλος εἰς Λημνον

ἀγαγὼν ἀπεμολα καὶ ἐκ των λαφύρων χιλλεὐ μεν Βρισηίδα γέρας λαμβάνει, ρυσηίδα δε Ἀγαμέμνων. ἔπειτά ἐστι Παλαμηδους θάνατος, και Αιὸς βουλη πως ἐπικουφίσει τοὐς ρῶας Ἀχιλλέα της συμμαχίας της

Ἐλληνικης ἀποστήσας καὶ κατάλογος των τοῖς ρωσὶ συμμαχησάντων ).

. . . ἐβάρυνε βαθυστέρνου πλάτος αἴης. Ζευς δὲ δων ἐλέησε καὶ εὐπυκιναῖς πραπίδεσσι σύνθετο κουφίσσαι βάρεος παμβώτορα γαῖαν

jκπάγλως ante βάρυνε supplet Schneide ininilol. IV. p. 591; totum locum Koechly l. l. sic refingit: χθόνα πάντοθεν ανδρῶν πλαζομένων ἐβάρυνε κτλ. - ,Αdiectivi βαθυστέρνου exempla V.

29쪽

21ριπίσσας πολέμου μεγάλην ἔριν γλιακοῖο, o φρα κενώσειεν θανάτω βάρος οἱ δ' ἐνὶ hosti

ηρωες κτείνοντο, ιος δ' ἐτελείετο βουλή.Schol. Ven. A ad Hom. II. , 5, 6 αλλοι δ' πὸ

ἱστορίας τινὸς εἶπον εἰρηκέναι τὸν πιμηρον φασὶ γαρτην γην βαρουμένην υ ἀνθρώπων πολυπληθίας, μηδεμιας ἀνθρώπων ἴση ευσεβείας, αἰτησαι τον ista κουφισθῆναι του ἄχθους τον δε ει πρῶτον μεν εὐθυς ποιῆσαι τον Θηβαλὸν πόλεμον, δι ου πολλοὐ πάνυ ἀπώλεσεν ' στερον δε πάλιν συμβουλω

τω Μώμω χρησάμενος, ην ιὸς βουλην πιμηρος φησιν,

επειδη οἷός τε ν κεραυνοῖς η κατακλυσμοῖς πάντας διαφθείρειν. περ του Μώμου κωλυσαντος, πο- θεμενου δε αὐτῶ την Θέτιδος θνητογαμίαν και θυγα-

τέρος καλῆς γένναν, ἐξ Hαμφοτέρων πόλεμος Ἐλλησί τε καὶ βαρβάροις ἐγένετο, ἀφ' ου χρόνου συνέβη κουφισθῆναι την γην, πολλῶν ἀναιρεθέντων η δε ιστορία παρα Στασίν τω τα Κύπρια πεποιηκότι,

30쪽

οἱον προκατεσκεύακε μόνον αὐτωδ το δόρυ σωζεσθαι δια το ξύλα μνεργάζεσθαι τον μαιστον κατὰ γαρ τον Πηλέως καὶ Θετιδος γάμον οι θεοὶ συναχθέντες εἰς τ Πήλιον ἐπ ευωχία ἐκόμιζον Πηλεῖ δῶρα, ειρωνδε μελίαν εὐθαλῆ τεμὼν εις δόρυ παρέσχε φασὶ δε Ἀθηνῶν μεν ' ξεσα αυτό, αιστον δε κατασκευάσαι. τούτω δε τω δόρατι καὶ Πηλεὐ εν ταῖς μάχαις ρίστευσε καὶ μετὰ ταλα χιλλεύς. ἱστορία παρὰ τωτα Κύπρια ποιήσαντι.

Eῖματα με χροι στο τ οι χάριτες τε καὶ δραι ποίησαν καὶ βαψαν ν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, οἱ φερουσ' ραι εν τε κρόκω ν, ακίνθωεν τε Γω θαλέθοντι ρόδου ἐν ανθεῖ καλῶ ηδέι νεκταρέω, εν ἀμβροσίαις καλύκεσσι

Fragm. ΙΙΙ. Haec non ad Helenam Meinelio nia criti. ad tuen p. 33IJ, sed ad Venerem, quae ad Paridis titilicium ornatur, spectare ostendit Pelcher Cycl. p. II p. 88 sq. 1. μάτια eodd. corr. Canter. - χρῶ εστο τ οι palmaris eat Μeineri emendatio χροιῆς τότε αἴ codd. - . Legeuatur Mραι ἄρα acriuendum esse Meinelio vidit. - φορουσ' vulgo. φέρουσ' oecnly coni. p. I p. 8 adsentiente einerio, cui ,,mVis tamen ta φέρουσ αυταὶ placeret, ut I ad εῖματα spectet . me extrema fraginenti parte optime merint Κοecnly, qui recte vidit ante μ' v. 7 olinam nonnulla excidisse Codd. καλυκεσσιν Ἀνθεσι ναρκίσσου καλλιρρόου cod. B. Qλιρόmicon. eineire . δ' ια διοια B Ἀρρ. Ἀραις ὀδμαῖς coni. Μeinelce παντοίαις κτλ. - ost καλυκεσσι lacunae signa Os. Μeinelce deinde omnia nae ad Helenae oritatum pertinere