장음표시 사용
121쪽
ἐλύπει διὰ etis ἀστέγαστον, και αἱ νήκτες ἐπιγι-7νδμεναι τουναντιον μετοπωριναὶ καὶ ψυχραι τημεταβολη ἐς ἁσBένειαν ἐνεωτέριζον.
sic absolute de fluininibus. cf. Eur. Hel. I355. ecl. Herm. et Jacobs ad Imag. 445. 20, 4. νότιοί τε και ἐκνεφίαι. Cons.
Gest. II, 22, npud quena Favorinus nebulosum eSSE dicit notuin, et Herodotum apud Oribasium p. 295ed. muli. περὶ ήλιώσεως, qvirit caput, Paucis Onai sis, huc transscribere juvat: αἱ ηλιώσεις ἀναγκαι- δταται τυγχάνουσι τοις ἁναλήψεως δεομένοις καὶ σαρκώσεως. φεέγειν μέντοι χρh τόν τε ἐκνεφίανηλιον cf. Galen. in GlosS. P. zz. και et θν πολλα- κις ἐπισκιαζόμενον κατὰ τὰ νήνεμα χωρία. ἐπιτηδευτέον ουν ἐφ' ὁσον Οἰόν τε χειμῶνος μἐν καιε αρος και φΘινοπώρου της αλιώσεως ἀπολαυε ινακεραίου. Θέρους δὲ παραιτητέον ἐπὶ των ἀσΘενῶν
διὰ τhν υπερβολὴν τῆς Θερμασίας. χρὴ δὲ παραβαλλειν αλἐφ και πυρὶ πάντων μαλλον τὰ νῶτα. ταχὰρ προαιρετικὰ νεῶρα ἐν αὐτοῖς μάλιστα τD7χάνει. ταυτα γὰρ ἀλεαινουμενα παν τb σῶμα έγιεινότερον διατέΘησιν. Vid. et Luc. Anach. I s. 20, 5. υχροί τέ εἰσι και έπερκαέοντες. Etiam ventis Saepe tribuitur το φλέγειν, καίειν et similia. Ibycus apud Athen. XIII, 60I. b. Uno στεροπῶς φλέτων Θρηtκιος Βορέας. Xen. Anab. IV, 5, 3. Βορρας παντάπασιν ἀποκαiων
122쪽
καὶ πηγνίς τοὐς ανΘρώπους, quo loco Schneiderias ex nonnullis Ithris πάντα in ruit ante καὶ, vereor ut recte. Ibid. VII, 4, 3. των Ἐλλήνων
πολλῶν καὶ ρῖνες ἀπεκαί-το - φύχειθ καὶ
ωτα. Plut. Dem. I 2. in Pal. 283. legistur: os μόνον αμπέλους και συκῶς ἁπάσας ἀπέκαυσε το ψυχος sic ἀλλα καὶ τοὐ σίτου etis πλεῖστον ἐν χλδη διέφBειρεν. Etiam Tacit. Ann. III, 35 r ar lauti multoriina artu, vi frigoris.
ρῶν εἔρηκα. Amisinius igitur meteorologicam partein hujus operis. V. A. VI, 4. 233. occurrit των ανΘρώπων οἱ ευήλιοι.
20, 8. αλιωτέοι δὲ οἱ φλεγματώδεις μαλλον. Sunt φλεγματώδεις supra 4, de
scripti, Pia non carent πηλου τε και ἐλυος καὶ χυμῶν περιττῶν, οἶς τι τοὐ φλέγματος καὶ τῆς χωλῆς ἐπαντλεῖται ναμα. ib. I να τοὐ περιττού εξικμάζο ιν π o. Constrnctione tititiir paene insolita, genitivuna vembo ἐξικμώζω jungens pro accusativo, ut Ioquitur Diocles api ut Oribasium p. 36 cd. Matili. δεῖ - τὰ μἐν μοροηρους ἔχοντα χυλοὐς ἐξικμάζειν μῶλ- λον, τὰ δἐ χρηστοὐς ἐ7χυλώτερα ποιεῖν, et Paae ex Aristotele, Theoplirasto atque Euripide collem exempla Schneider, lex. Luc. Anach. 25. τι μὲν ἄχρειον των σαρκῶν καὶ περιττδν τοῖς ἱδρῶσιν ἐξαναλωκότες sere ideira exprimit; adde Plat. Rep. VIII, 556. d, ulsi opponitur ἰσχνος ἁνhρ πένης eλιωμένος - πλουσis ἐσκιατροφηκύτι πολλὰς ἔχοντι σάρκας ἀλλοτριας . Quod ait Herodotus apiid Oribas. 293. ed. Matth. ει δὲ μηκέτι Θερμαι-
123쪽
νομένης η καὶ ψυχομένης της σαρκος διὰ τους ἐκκροέντας ἱδρωτας αἰσΘάνοιντο, ληγέτωσαν ἄμμοχωσιας , male vertit interpres: propter Vina
sititoris erumpentis. Debuit: propter sudores ex
τούτου. V. S. I8, 26, 50R: και μην καὶ τουτραὶ διαν ποιεῖν ἀπάγων τιν Διονύσιον ὰπηγεν αυτον του ραξυμεῖν. v. A. IV, 2, I4 Ie των μενάλλων ἀπάγων τε και ἀποσπουδάζων κτή. In . I,
tores intelligere non poterant, Achillem Palamede delectatum, qui Ipsum ab impetu revocaret. Vide et Neronem 5. p. 126 ed. DOStrae.
20, II. ος μ η πυρὶ πῶρ ἐπ αντλοῖτ O. Occin rit πυρὶ πύρ εχχει ex Cratini Βουκόλοις apud Hesych. sed cor ruptum in περπερέ7χει. NOSter V. A. VIII, γ, I. 328: κακοῖς φασιν ἐπαντλούντες κακa καὶ τὰς Ἱλιάδας ταύτας αεὶ συντGέντες. 20, II. καὶ si λιούσ2ων οἱ μἐν προηκοντες αργοὶ κεiμενοι. Huc facit Plin. Sec. Ep. VI, 5, 10. de avunculo loquens: Post cibum saepe, quem intei diu levem et facilem veteriini
124쪽
more Sumebat, Restate, si quid otii, jacebat in sole. Ibi leges etiam Gesneri notam; Victorius a Uar. Leci. XXI, 13. nil ad rem. 20, I 3. καὶ πρόσειλοι κατὰ ταυτὰ δπτωμένοις. Solis aeStiruas expositi, *aasi pe Coquantur. Aelian. H. A. IV, 46 de cynoceptialis ro πτῶσιν οὐ πυρὶ, ἀλλα προς τhν ε7λην τhν του ἐλέου. Ρluti aliculsi de Eretriensium inhalimruas Thesmophoria agentibus: ου προς π , ἀλλα προς
20, Id. Οἱ δἐ σψριγωντες ἐνεργοί. Verbum σφριγῶν pro Prrie de juVenibuS usurpatur. Heroic. z04 Boiss. I 30): ἐλΘεῖν M ἐς Τροέαν τbν Φιλοκτήτην - πολιον μεν sp' ηλικέας, ἐξήκοντα γάρ που ετη 7ετονέναι, σφριγῶντα δἐ παρὰ πολ- λους των νέων βλέπειν τε fom. τε meliores codd.)δεινότατα ανΘρώπων και φΘέγγεσΘαι βραχυλο-7ωτατα κτέ. Color των ηλιωμένων est ὁμοιος χαλκω κεκραμένω, ut ait Dio Chr. 28, 289. adde . 39. Οὐκ εἰς παλαίστραν ἀπαντας, οὐχ αλι δίδως σεαυτον vat. 96 ἔαυτον , άνΘος τὰρ καὶ particulam ori . plures codd. etiam Uri . I 2IJ βα
125쪽
ἐπαινosσιν non opus eSSe 47ῶνος Scribi, Modvult Ε. Μeter Olympische Spiele l. e. p. 304.20, IR το δῖ πυριῶσΘαι. Liceat vecta II. Stephani transscribere V. πυριατήριον ζ DTe-Sttulo, unde Vapor siccus egreditiar ad sudorem ciendum. Graeci ζηρον Θόλον alio nomine appellant: Celsus et alii Laconiciun, Cicem ASSa, Seneca Sudatoria, Vitriavius Catilaiquin, Ρlinius cellam caldariam. Aristot. Problem. Secl. 2. Probi. 29. διὰ τί ἐν τοῖς πυριατηρέοις μαλλον ἐδροῶσιν, ἄταν ῆ ψύχος; . περὶ πυριατηρiων Λακωνικῶν consule I ionem, libro 53. et περὶ πυριατηρίων ξηρῶν Aetium, libro Io. cap. IS. De Laconico, Vitruvius, lib. 5. cap. Io, Cels. lib. 2. cap. IT, CO-luine l. initio operis sui: Martiat. lib. s. Vitriivius Stulationes Proque appellat, pro Sudatoria: SmΙationum enina causa fiebant, Pias Celsus aSSaS Sudationes vocat, ad disserentia in eariun, Paae in soliis et halneis fiebant. a Peculiari libello egit de Laconico Fri Robortolli Thes. ωae v. XII, 386. Philostratus vicietur ηλiωσιν SolaIn Probare, πυ- ρίασιν athletis inutilem habere.
126쪽
20, II. καὶ ξηραλοιφεῖν explicat Suid. s. v. τι άνευ τού λούεσΘαι ἀλεὶφεσΘαι et ξηρος ἱδρώς - ὁ μὸ sno λουτρῶν ἁλλα πdνων καὶ 7υμνασέων spoterat addere και πυριατηρ ἐων) 7ινύμενος. Adhibe et O. Militer, Dorer II, 2 2.20, 18 ἐπειδὴ τῆς ἁγροικοτέρας τυ μναστικῆς εχεται. V. A. VI, 3, 232. de Hippolno: οὐδἐ έρως ἐπ' αὐτιν οὐδεὶς ἐκώμαζεν, ἀλλ ἐν τῆς ἀγροικοτέρας τε καὶ ἁτεγκτου μοiρας. Articulus ibi deest vulgo, addunt nunc Parisini
confirimitum et Suida et quodammodo etiam lemmate DOStro. - ἔχεται illustrat Iacobsius ad Iin.
Philostr. Iun. p. II 0, 20: πὰντα ὁσα ἄγκου καὶ σεμνότητος και ψυχαγωγίας ἔχεται. 20, Is. Λακεδαιμονέοις ἀφῶμεν. I in. II, s. p. 67, IJ 824 : Πέρσαις ταύτα ἀφῶμενάγειν τε καὶ αἱρεῖν. adde Ep. 32, 928: ταύταμεν ουν 4φεέσΘω Dμήρφ καὶ τῆ των ποιητῶν
ἐξουσία.im. ἀν τὰ Τυμνάσια - εἴκασται. Seneca de Beues V, 3: Lacedaemonii vetant suos Pancratio aut caeStu decemere. Plui. Lycurg. I, 9: ταῶτα μόνα μh ἐκώλυσε Δ γωνίζεσBαι τοὐς πο- λὶτας, ἐν οἶς χειρ οὐκ ἀνατείνεται. Eandem rem supra tetiginius I 2, II. - είκασται ut Im. I,
μἐν άλλα πέτρον μοι διείκασται, φολιδωτος διοραται τὰ ἐς πρώραν - τὸν δὸ πρώραν ἐς χρυσῆν πάρδαλιν εἴκασταί τε καὶ ἐξῆκται, quo loco, Si recte clistinguas τὰ εις πρώραν f Schol. Μonac. 266. κατὰ τὰ μέρη δηλονύτι τὰ ἐς πρώραν ἡκοντα) ab ipεa πρώρα, nun opus eiit πρέμναν Scribere.
127쪽
20, 22. μηδὲ α7ωνέας ἔνεκεν γυμνάζεσBαι την ιδέαν ταυτην. v. S. 64, 25 55 ): ὰπ4χρη καὶ τα εἰρημένα δεῖξαι τὴν ἰδέαν, ην ἐφιλοσήφει Λουκιος. Etiam Id, 20 493): παροξύνων τε γὰρ τους 'Θηναίους ἐπι Μηδους τε καὶ ΙΠέρσας καὶ τον αὐτὁν νοον τψ υλυμπικῶδ7ωνιζόμενος frustra propositum ἐς sive κατὰ τιν
128쪽
ConSta 'e τω .παέειν και στρεβλούν, atque SoStra turn et Leontiscuna, alteriam PancratiaStam, ait rum Pugnem Sola κλώσει των δακτυλων Superi res exstitisSe antagoniStis. Carebant autem pan
129쪽
Μus. Ρ. Cl. v, 36. De statua pancratiastae in Augusteo Tati. CIX. imale restaurato agit Boottiger M. Sch r. II, 45. - Sintulein ac Lin laviust sententiam protulit Falconer. Inscr. Athleti Cron. Theh. VIII, 2322, duplex putans pancratii genus suisse; quod Satis refutatur cuin aliis locis tuni apini Nostriam
II, 3. και δηλη μἐν πάλη, quam de finit Aristoteles Rhet. I, 5, Id. τω Θλίβειν καὶ
κατέχειν. Phidostratus spectat his vectis καὶ πώλη suam descriptionena luctae nobis non sei
130쪽
βιβώζοντο. Vide Jacolbs ad lint II, I. p. 53, 2I. Mil. ἐς τι μέλος ἱκανῶς ἐμβιβώζουσα et F. S.
τες cum not. Olcarius pessime inte retatur lo cunt: u qui luelam in stadio ingi ediuntur a. Nam ne loquar de uitransitivo usu verbi ἐμβιβάζω quem nec Timaei quidem et Rufini censi auctoritate
admiserim, perperam intelligentium Ρlat. Rep. VI. P. 504. R. μνημονεύεις μέν που, μι τριττὰ εἱδη ψυχῆς διαστησάμενοι συνεβιβάζομεν δικαιοσsνης
τε πέρι κοὶ σωφροσυνης καν ἀνδρίας και σομας ὁ εκαστον εἴη , h. e. naturi In eamin a virtutuna Rh- Siavitnus disputatione nostra. cf. V. S. 4, 4. τα iσμικρὰ των ζητουμένων προβιβήωντες - στα- , δια ἐα πώλη minime est, lucta in Stadio peracta, nam luctatoribus hali 1 opus erat tam spatioSo gymna