장음표시 사용
741쪽
γεῖν καὶ το φίλον σέβεσθαι Oed. Col. 187 cII. - parenso, eo sanguia reos, hospites. τοῖς φυτευσαντας σέβειν Oed. Col. 1379. τούς ὁμοσπλάγχνους σέβειν Ant. 567. εr τι σέβει ξένον Plii l. II 48 cli. - mures. τα A tot σέβοντας - θρόνιον ἀει κράτη Ant. I66. Ἀτρείδας σέβειν Ai. 652. Ita reX , vii non vlili sua stilicia spei ni, dicit αμαρτάνω γὰρ τας ἐμὰς ἄγχὰς σέβων; Ant. 740. Ου γὰρ σέβεις 74I. - 3. toto uni erSe. TDυς ακ- σμουνrας σέβειν Ant. 726. σὲ γὰρ etῶνδ' ἐς πλεον σέβω Oecl. R. 700. τώδε
Σείριος enniciιla, astriι in. Σειρ toti κε νος δίκην inc. CV I56 94I Dd. Hesvel iis τον ti στρωον κυνα explicans; V. Iacobs. a d Arelii l. D. 42. p. II2. Gaiss. Li PS. Σεισμός terrae niosus. σγεῖα δ' εtειν - η σειομον η βροντῆν τιν ηδιὰς Mitiet Ood. Col. 95. Σείω quatis. Pioprie ilicinin κρυφῆ κάρα σείοντες Ant. 29I. Assiit Eust. P. 1536, 48. ἐπίας χεροῖν ἔσεισαν El. 703. MattIliaeunt χαλινοῖς σείειν Grilece dici negantem, viod inveniosa eii unitatione assectitiis Bloinfletalis erat a d Eur. Ιpli. Alii. I 49. recto confiitavit Hei manniis, ubique tenarii in quatiendis frenis ad curauin e pios incitati Inonens , et violi res ipsa poscat, quavis Ilingua dici posse. Hunc lainen ilicii So-plioclei tinnieniorem fuisse miror. - Tieti talian est a temne niotu ola γὰρ ἄν σεισ9ῆ θεόθεν δόμος Ant. 580 cli. a niaris laetatione τὰ μὲν ὁ πόλεος - θεοι πολλῶ σάλω σείσαντες ωρθωσαν πάλιν Ant. 163. Gravis Nilninitatis iiivinitiis tinniissae in pelius significati ix Ant. I260 m. θεος ἔπαισεν ἐν δ' ἔσεισεν ἀγρίαις ὁδοῖς, nani ininus Plucet ab ἐνσείω Iiocrepeti. πιλας stubior; et qindena sinis: τὸ παγκρατὲς σέλας ἡταιστότευκτον PIii l. 974., montis illitii igitivorni MosFelili, ut videtur. ἐφέστιον σέλας Trach. 604., quod Herinantius in hiria de Iunii ne senestiis inimisso interpretatur, V. ἐφέστιος. tae Ine: πευκίνης λαβόντα λαμπάδος σέλας Tracti. II 88. fulguris: βροντ ν τιν ῆ Λιος σέλας Oed. Col. 95. solis, i lo
742쪽
Tracti. II 57. Mutuo Titinctii Ἐλλῶν, Plenia linoilurn yrosilair sciit, et eua in scitolia Si s ait notavit, mi ippe Seci in illini cliversitato in initicu ab Πolnera interi retit iis agit utaria; v. scit Ol. II. β. 659. π. 234. Eust. I. c. IIontericalia scripti iram Sol li 0cles, alia ni Pitulariis Sectitus: v. Stiab. VII.
p. 328. v. Bosectili. nil st. Pin l. p. 57l. Certe Aristarclieomini sontentia sit,ilanti serapti irae savul at: V. Leti Id. de Arist. Stuit. IIoni. P. 239., altera etiata post Patronos in Venit: V. Iacob S. ad Issiilostr. Iina reg. P. 568. Σέλμα trans ritia. ὐπτίοις - σέλμασιν ναυτίλλεται Ant. 713. navem
overtit. Σεμνόμαντις τα encla carimis. τον σεμνόμαντιν ἄνδρα oeil. B. 556. Tiresian . Σεμνός. I. revere iis; in primis cleοΠιm cognomentu In BSt. σεμνος
Ποσειδων Oed. Col. 55. σεμνά τε παῖς Παλλἀς Ἀθάνα 1092 eli. De Furiis dicitiir σεμναί τε θ εων παῖδες Ἐριννες EI. II 2 an . Sitidas v. δρώ non Ital, et nisi σεμναι et Ἐρινιες. σεμνὰς Ἐριννς τανυποδας Λi. 824.
μοεσοις θεαῖς 459. V. δομο ira ς. Hi no τω σεμνὸν ἔνομα illariitii de ruin est Ocit. Col. 4I. V. I. H. Vossitina ait li. Cor. I. Inde de re saera: σεμνων Derίων Tracti. 762. i. e. θυμάτων, ut explicat scito I. πnoςόδια μεγάλα σεμνά Pel. II. 4. 435 D. Et de sacro operto et arenuisiuitiis : οὐ πότνιαι σεμνὰ τιθύνοννmο τέλη βροτοῖσιν Ood. COI. 1053 eli. Libri σεμναί, tinnit ἄμετρον tacite eoirexerat Valch. ait Eur. Hipp. 25.
σνμνὰ τῆς σος παρθένον μυστήρια inc. CV. 153 943 D. . Hesyelitiis r
743쪽
I. H. Vossi uni ait Arat. 77l. μαίνω. Formamina priresens Plurima exeinpia, sutumni unium cer tum Oecl. Col. 367. ubi pars librorii in contra naetri m σημαίνουσας praeatet ea Ant. 242. σημανων Briinck. Ner . Ex naini Ine bonis codil. E. T. Aug. Diesd. a. Riec. Vat. deii emant, iii in optinii Brainckii a. nienit r. Laur. a. σημαίνων Praebeant, quod ipsum ait sententiam bono convenire Her annus 1 at tiir, ite in Traeli. 867. , ubi coii l. o innes νημα νουσα, quod non modo Briinclcius et Herni annus reieceriant, sed etiani
paulo religiosior libromini cillior Elnasleius ad Eiir. Heracl. 799. , ubique sere futura forinae velliorii in hiiiiisi nodi a librariis expulsas asticinans: non alio, ut viilutur, arguinento iis iis, nisi inani illo de iantho, si fieri possit, in quinta senarii sede spondeo Praeserendo. Aorasti Exenipla sunt σημήνατε Oed. R. I050. Ai. 673. Oγῆναι Oed. R. 933. Lubri , ut scripsi inus; nisi quod Flor. a. σζyrνασθε Oed. R. I050. O iiiii inoin liosi et ceteris veri is in μαινω exui intilius periaio Enaicat ci Atticistis lani natu In: v. Pliryn. App. SoPh. v. 62, 29. Lobeck. ad Pliryn. p. 25. Matili. ad Eur. LIecula. 119 I. -- Signis z-t 3 in IDire cuin signis, tum L Ex. SOPH. II. Yν
744쪽
vectis. σημαίνει δ' ἔτι μόνης τόδ' ἐστὶ ὁ λον πη γης κάρα Oed. Col.
745쪽
νος DI. πελθὼν ΟΡκ ἐλάσσονι σθένει Ai. 433. - 3. tua moralis. et σθένος λάβοιμι El. 325. si vires suppeterent, i. P. si Possem tant In . ει λάβοις σθένος 340. μέγα τι σ9ooe ἁ Κυπρις ἐκφερεται νίκας Tracti. 497 cli. i. e. viin vistorius estici tent, mrod disseri ab exemplo Oed. Col. 1090 cli. r σθένει 'πὶ νικείω τον εἴαγρον τελειῶσαι χόχον i. e. ἐπὶ Gy, v. Hein . ελερ τι ν ἔστι τῆς ἀληθείας σθενος Oed. R. 369. 4. uis aliciιi illata. πόλις ιναίρεται, πόλις ἐμά, σθένει Oed. Col. 846 l . - , Ci titilloci itioni laetendi constitutum est. ποταμοῖ σθένος Ἀχελῶος Traeli. 506 AE., qtiod Walces. illustravit comparando II. α. 604. Od. ν. I M. Σθένω. Ultra tin persectunt non neetitur, Et hoc ipsum duo exem
ἄν σθένω Ai. 797., quae dito exempla etiam secumlae significationis te-ates existi naare Iicet; certe viam ei praeinunitant. - 2. an nisi , iteIn lantia eme tum e tit aliquid emeias. Ουτε γὰρ - τοὐδ' ἄτερ -/νεις ἐλεῖν τό Hoίας πεδίον Ουν οἶτος σέ9εν Plii l. I420. οὐ σθμένοιμεν ἄν φωνεών πέρα
De sententia nillil ultra discas ex Atlie n. P. 94, malo. I. t icite. σῖν ἔχουσα πρός μενε El. l 227. αχλα σῖγα προςμενε
746쪽
προ ρελέγων.ῶγα σημαινε Phil. 22. προςελθὼν σῖγα conii inmantur, non tanu n ut virgula post id vocabuli ilia posita opiis sit. μεὶ σῖγα - τῶν πλουν ποιεῖσθαι 547. ἄκουε σῖγα inc. CV. 26 819 I . . - 2. II inc ο ἔχοντες Plii l. 258. est qui emites, ininioli; lillic si in ilito ilicitur πως πόθ' αἱ πατρῶαί o αλόκες φερειν - σιγ' ἐδυνάθ, σαν ἰς τοσόνδε; Oed. R. 212 ch. celare in occulto, ter , ut sci Iιιs non revelaretur. Ia In eo I S mi itur hinc ut elani significet. τοιώδ'' ἐρεμνὴ σῖγ' ἐπέρχεται φύrις Ant. 696. - Accent in docet scito l. Ai. 75. Apoll. ite adv. P. 549, 28. γύω taceo. Praeter praesens et noris ivn , cpiae tia laticia Sunt,sιtiιmιni bis legitii r Oed. Col. II 3. 984. Passivi linia in exena plum eSt
σωπα τον πολυν χρόνον XXXVIII. I, 696 D. . - σ γήσομαι Oed. Col. II 3. οὐ γὰρ Oi ν σιγήσομαι 984. - σίγα Oed. Col. III. Tracti. 970 an. σίγα νυν ἐσιώς Ai. 87. σίγησον Ai. 954. - σιγώμενος γάρ ἐστι θρηνε σθαι πρέπων Tyr. XIII. 2. Ec. ὁ δαίμων, insortit niuili tacite classere ilacet. Falso Passovius σιγῶν intIaiuitive dici ait. Σθειον piranaontori lina. πικρον Σίγειον Plii l. 355. - De tono Arcadius praecipit P. I 2I, 2. Vermn sine arte; sequitiir alitein τεμενικῶν rationen .
Rep. I. 13. Eust. P. 395, 42. I 422, 62. 1423, 28. 169I, I. I880, 64.
Sintilis illa est Aci4s. IV. 2. AEI D. : κόρη τε κἀργεία γένος, oli κόσμος ἡ. σιγῆ τε και τὰ παυρ' ἔπη. Alia Wyttent . contulit de Recta Aud. R. p. 39, B. σιγὴ παρ υμῶν ωτω El. 46I. τὰ Ουν tiν ἀ ίαν - μετ&βάλοιτῶν ὐδε σιγὰν λόγων; I 253 ni. v. μεταβῶλλω. πόλλ' υει σιγὴ καλά AIoad. IV 102 D. . Ex Stobaeo Soplioclis versi ina esse scimus Florat. XXX. 3.; sino poetae notnine attuleriint Plui. Nov. p. 502, E., Menandio tribi ait Apostoli iis XXI. I6. Qui PPe Μenandri est, qui apud Stobaeunx Praecedit, versiis. Sina Ies aliorii In Sententias illustiavit Herin n. diss. do Proni. Sol. p. 29 p. 282. Opiisc. t. IV. .
747쪽
πιδη05κtιῆς sero eaesus. ἐν μέσοις βοτοῖς σιδηροκμῆσιν ησυχος θακῶπεσών Ai. 318. De vocati illi sensu et coni ponendi eum neutro v ratione expositit Lot,eclcius. - De tono v. αγνύς. Σίδηρος ferruim. Proprie dictuin: oς τα δείν ἐκαρτέρουν ποτε, si τῆσίδηρος ως, ἐθηλύν ν Ai. 636. τον ἐγκρατέστατον σίδηρον οπτὸν ἐκ πυρος περισκελῆ θραυοθενrω - αν εἰή δοις Ant. 471. Alias de telo dieitati ir: στονόεντος ἐν τορ g σιδώρου Tracti. 883 m. κτείνοντ ὰ Πλωνι οδ ρε
Ai. I 47 an. ἄνευ δορός, ἄνευ σιδ ρου ine. XXIII. I 6 678 I . . Σιδηρώ n. pr. σαφῶς Σιδηρὼ καὶ φορουσα τουνομα Τyr. I 573 D. . Ea Tyronis noverca fuit; sententia sic constat , ut Σιδηρώ quasi σιδηρα
και στανὸς βαρβαρικὸς δυνάμενος oκτὼ οβολους Ἀττικους. ουτω Σοφοκλῆς ine. CV. I59. 944 D. . Photius p. 5II, 15. Persicum nurni g nus Hes clivis dicit, apti l qtiein σίγλον scribitiar, sicut apud eum, Plemllic cornu emoriit, Xenopliontein Anal,. I. 5, 6.; sed et Hebraeoriim sitisse σίκλον et Balistonio in constat: v. Inipp. Hesychii v. σθλος et ooθλαι. Ioseplius σίκλος scribit Anti sq. lII. 8, 2. Post apud Hesyclitum refertur σικλος, βαρβαρικὸς σικός, quod comipitiin varie tentarunt interpretes.
eius enim portus in regione Cyrenaica non infrequens memoria, deinde περὶ νην et φέρουσμν. v. tamen Hernsterii iis . ad scitol. Ar. Piut. p. 320 t. III. p. I77 Dind. . Σινδών sint lon, gentis textilis Indici. κρεμαστρο - βρόχου μιτωδεε σινδόνος καθημμένην Ant. I207. ζώνη απὸ σινδόνος schol. α μιτώδης. De tono v. Arcad. P. II, T. Σινις uoxius. κτεάνων σίνιν Thain. V. 2 230 D. . s irem, s. surremptorem ilici Puto. . .
748쪽
θεν ἐλπίδος; Plii l. I 080 in. In libris et a scitoliasta ilistingititiir in te rogati H Signo Post μελεος. Hati l diuide σιτονόμου ἐλπίδος conitin genita. meto et cibus. ἄμφὶ ῶτα και καπῆσια Τγr. VIII. 2 580 D. . Pro- . stabat apud Atilenaeum P. 475, a. σίτια, adverso uretio; ernendavit Porsonus. Non dici σιτοι, sed σι τα ignorabat adliuo Piersoniis a l. Moer. P. I27. Meliora clocueriant Ilii Sgravius ait Elar. Hel. 428. Poris. ad Me l. 494. Schaefer. ad Sopli. El. I 366., eoque lucere Ulaerentes poteriit Herodiantis apti l Et 3ni. M. P. TI4, 49. - σίτοισι παγχόωTOeοιν ἐξενίζομεν Τ r. VII. 579 D. , ut e naen laiunt alter alterius is norans iii- ventiun, Polsoniis in Adversariis, Iacobsius in Anina. ait Atlienaeliin, vii clii id sibi a se cientibus Anglis IIoρσωνολάτραις in tu cri initii dati ilia sit, solito Silai candore it liti inanitate exposuit in praef. Lecti. Stoben
ηαιός Siri ister. Tralatu dicitiir ile ait vorso et Inale ominato σκαιὸν
ἐκλυοων στόμα Ai. I 204. λόγους κακούς seliol. Pal. Sed inscitum et mition ἀπαίδευτον in vocabuli sioni licationibus ille in illo scitoli astu recenSet, μωρός, απαίδευτος, ἄμαθ ής piae ter alia explicat Hes3clitiis) indicat: Bκαιοῖοι πολλοῖς εις σοφὸς διόλλDrαι inc. VIII 660 D. . oκαιοῖς δελ φαὐ- λον κειν βραχεῖ διδύοκαλον XLIX. 3. 707 D. , quo i explicuitillis V. d -
749쪽
Σκηπτός procella mini fulgere. τυψὼς ἀείρας σκηπτον, or ράνιον ἄχος Ant. 414. Pliotius p. 5 I9, 9.: σκηπτός' κεραυνος ἄνωθεν διάnt ρος. Ealle in Hesyclitiis et Sitidas, niale scribentes divisini; κεραυνος ἄνωθεν con ingenda. SEil non talia fulgur, seti violentam procellatu, aliquati locunt stillatine coniunctain diei et ea ostendunt, Iliae Tolapius ad Longin.
p. 3M. Valch. ad Hippol. 438. Blonis gi. Aescia. Pers. 72I. collegerunt, et ipse ille, ilite in Sit illas attulit, Tlieophylacti locus.
750쪽
baciιIiis. σκῆπτρου προδεικνυς Oed. R. 458. de caeco viatore. σκῆπrρω τυπεὶς ἐκ τῆςδε χειρός 8II. - 2. Λ proXirna significatione transferti ir, Cun contute', τιibius quis innititur, σκῆπrρα dicunt ii r. οἴκουν πίε ἐκ τούτοιν γε τοῖν σκῆπτροιν ἔτι ὁδοιπορῆοεις Oe l. Col. 852. ω σκῆπτρα Ψω- τίς IIII. - Λ priore deflexit in est, quo I plitrii lis' dicitiir ito iiiiii emitusigilibrιs ipso iniperio. ἔς νοῦν σκῆπιρα και θρόνους Iχει Oeil. Col. 426. θρόνους και σκῆπτρα κραίνειν 450. σκῆπτρα και θρόνους υων I356. δόμους Arρειδων σκῆπτρά τ' ἀμφεπειν τάδε El. 64 I. - Meilii ini propriae et trillatae iiiiiiisce significationis Ioclina olbtinet γνωμα, παρ' ἴτω το θεῖον Aιὸς σκῆπτρον ἀνάσσεται Plii l. I 40 cli. eiιi restitur sceptrunt Iovis: V.
qtiae etsi sinii ratam dictionem liabent universe, verba tisinen inter se coni posita propriam mon Silant. - 2. Tralate cle speeie salsa insanientis nienti obversante: σκιῆ τινι λόγους ἀνέσπα Αi. 294. Dei nile de re vi ali- eur, te varia et viliperulanila. σποδόν τε και σκιὰν ἀνωφελῆ El. I 150. Maxitne de sortis hiunianae iniquitate miserern Ia in provecti tun hoc abiit.
θῶς ουδὲν ἄλλο, πλῆν εῖδωλα - ῆ κουφην σκιάν Ai. I 26. ἀνδρὸς οἰκέτοντος, ἀλλ' ῆδη σκιῶς I 236. ἄνθρωπός ἔστι πνευμα και σκιὰ μόνον Ai. Locr. III I3 D. . οὐδὲν γάρ ἐσμεν πλὴν σκιαῖς ἐοικότες in c. XXVII. I, 2
682 D. . v. Η esset in . ad Herod. I. 32, 6. Boeckii. Expl. Pind. p. 320. Pindaraclina illuci σκιὰς ἔναρ ἄνθρωποι tetigit etiana scito l. Ai. I 26. Hinc dictuni τἀλλ' ἔγω καπνου σκιῶς oiκ ἄν πριαίμην Ant. II 55. Assertet euin Pim lari verbis coinparat Eust. p. 757, 3I. - Accentus iure S