장음표시 사용
751쪽
282. τί δῆμα δεῖ σκοπεῖν 426. πλουν μ ξ 'ξ ἀπόπτου μῶλλον η 'πυθεν
Inons ilicitiir Athos. Accentius Periecticomini est et nouitur ab Arcadio
125. τῶ σκοπῶ μὲν Ουκ ἐρεῖς ως ψευδόμαντις Oe l. Col. I 098. sese ipso clionis ilicit, si litas Oe lipi adventare Prospectans. Α lsignificatur vivitii muniis, a quo quid dis eas quasi ante speculato: ουνεχ' ἡμὶν αἴσιος σκοπὸς προςήκεις Oed. Col. D. σκοπὸς δέ νιν - οἴχεται στελῶν 298. eust dis: ὼς ἄν σκοποὶ νυν με των εἰρημένων Ant. 2l5. Inimici nocituri ἐπιτηρο υνιες dicuntur: προς ota doυλείας ζ γα χωρουμεν, οῖοι νων ἐφεστῶσι σκοποι M. 925. οι Ἀτρεῖδαι schol. vet. - 2. δει M. πάντες. ω δ
752쪽
τεινός , τῆν γε ο ἐν αὐδην δμως Oeil. R. 1326. πιόroς Gilhyo, telisiris. Post Homerii in ὁ et τὸ σκότος pariter invaluit a leo, iit optime. Etistat liliis apti l scriptores in prirnis atticos lumini pie , Imascii lino tarnen genere Palilo fremientii iis reperiti dicat p. 73, 45. 432, 15. I 869, 46.; praeiverat Allienae iis XI. P. 498, a. Pliotitis A in ip-s alii antestatiis P. 525, 4., et iii re semiti recentiorii in Valch. ait Plioen. 380. Bast. ad Greg. Cor. ν 22. not. Hein lors. ait Plat. Pliaedola. p. 187. Statil,a in . ait Civ. p. 518, a. Sed Aelliis Dionysi iis alν id Elista illi itini'. I390, 56. ὁ οκότος, Moeiis p. 354. - σκόπος Atticis si lectuna assi niant. Aeliiirin Lecapentis sp piitiir Lecu. Mos Vol. Ι, P. 76., et Pomsoniis in edendo i ii ripi te, qilanmia in non sine collimi in siile, Parii it v. ad Hec. 8 I9. . Icilbrorii ni script iii a filictitat, iit singulis locis a Potio-
iguite Creonte etiani nil Iit .
753쪽
Σκοτίω enligine inuoluo. θῶ σκοτώσω βλέφαρα καὶ δεδορκότα Ai. M.
572, 15. , aut coitipiti ir, viae in Ilis gentilein Ili Ore ni significantilbus
a Ivei l, iis legitiina mitio. De accentii v. l. C.
εἴκοός. ILonge lioc te nitiore μικρός apii illa uicos poetas fre-cilienti iis ; nec taliaet , nisi ii Oc versiis lego ali pia nilo postillet tir, alia inqlia in 1,onoriin lilii omini si leIn in alisciscentia alterutra scriptum sequenda in viileri in ιιικρός dixinitas. Qitan inain . a libriimis saepe expulsum sciliatis: v. Seliaeseri ad Gri g. Cor. p. 500. Aliter, ac nos, existimat Elnis l. ait Eiir. Me l. 36I. - I. ci που vel specie parvus. σμικρῶ χαλινῶ Ant. 473. νικοος προς κεις ἄγκος ἐν ηιικρῶ κυτει El. II 3I. Suid. v. ἔγκος liabet μικρός, riirsuIn Flor. B. S. μικoω. σμικροδ νέφους Ai. II 27. υno νικοας μάστιγος I232. σμικοοισιν αὐλίσκοις ine. LXXX. I
754쪽
Ι'ar. B. F. Τ. Vat. Farn. σμικρου, relimios cum Aldo μικ0οὐ praebere, προςuρκῶν σμικρά 72. Libri otianes μικρή , id lite reponen illini athitror. οὐ γαρ αν - κἄπι σμικρῶς μέγας ωρμουν I46. Rei sigi iis M Antigono intelli ens ritικρῶς scripturiis elat, nec inelius Perspexeiat Elii St.; v. ὁρ- μ . t πους σμικροὐ χάριν 444. Lutata a. et alii Plii res ἀλλά που σμικρον, Atiliis et ine in bri ἔπους μικρον. Cethai partini corrii pie, Parti in ritctereti pia , μικροῖ ut σμικρου Pari montento stabilitis. ηιικροῖ mi in verit iii sit illit,itari noli potuSt. ἐν σμικροι λόγω παρῆκεν 575. ου σμικρός, ονκ, ωγῶν odε 593. In σμικρός consenti lint. ἐκ σμικρου λόγου G26. leui prii
vilitienti nιtes. v. μέρος, Coll. Ven. σμικροῖς. - Gradus coinIiurationis liti ius somnae non coinparent.
oc liιtis. I. Legiti intis iistis a Iiectivi et transitivira est. Sin 7. noni.
756쪽
ρ ὀρον 975. τὸ σὸν στόμα I090. Ant. 984. καὶ σὲ καὶ τὸ σὸν λάβρον
στόμα II 26. την σην φυχην I 249. την σην πῶραν Dan. I. I. 776 D. , φιam dio. - Dualis. χερῶν σαῖν Tiaesi. 1055. ἀμφὶ τοῖν σοῖν δυwόροιν παίδοιν Oed. GL 366. - Pluralis nonrinativiis. τα σὰ ἔργα El. 609. - . - σά Oed. R. 1032. τὰ σὰ ἔπη II47. πρόςπολοί τε sol. I549. - gen. των σῶν προςώπων El. 1269 in. των σῶν φακλεῖ δωρημάτων macti. 665. σῶν ὁμαιμόνων II37. των σῶν ὐα ἐχθρῶν At.. 490.των σῶν ὁπλων 1276. τῶν σῶν ἐκγόνων Oed. Col. 594. των σῶν τέκνΘ1045. τῶν σῶν ἀδέρκτων ὀμμάτων I 202. τῶν σῶν τε καμῶν - κακῶν Ant. 6. τῶν σῶν λόγων 495. παίδων τῶν σῶν 622. τῶν σῶν ἐκ σπλάλχνων 1053. σῶν φρενῶν inc. LXII. 2 726 D. . - dat. τοῖοι σοῖς κακῶς m. II93. Oed. Col. 748. τοῖς σοῖς ἄχεσιν Ai. IM an. τοῖς σοῖς - ἐν πό ενοισι 986. σοῖς λόγοις Phil. I 253. τοις σοῖς μυθοις I433 an. βωμοῖσι
τοῖς σοῖς Oed. R. I6. σοι τε και τοῖς σοῖς τέκνοις 425. σοῖς - τάφοις
oed. COI. 4I2. τροφαῖς ταῖς Οαῖσιν I268. τοῖς σοῖς θρόνοις I295. ἐν δόμοισι τοῖσι σοῖς I344. ταῖς σαῖς ἀπειλαῖς Ant. 387. ἐν κακῶς τοῖς σεισιν 536. σοῖς δόμοις I 066. ἐμαῖς ουδὲ σαῖσι δυσουλίαις I255 in. τοῖς μὲν λόγοις τοῖς Οοῖσιν Cedat. I. I 307 D. . - aecus. τὰ ἀλγηματα Phil. 339. εἰς μέλαθρα σά I414. υπὸ σψ φθίσον κεραυνου Oed. R. 203. τὰς σας . οὐ μενέι τοιάςδ' αράς 295. τὰ o' ἐκφήνω κακά 329. es. El. 149I. καὶ τὰ τοὐδ' ἔπη - καὶ τὰ σύ Oed. R. 405. οὰς ὀφεις I327. τοῖς σους πόνους Oed. Col. 384. δόμους τους σους πα-τρωους 762. τοῖς σους θρόνους I382. τὰ σὰ κηρύγματα Ant. 449. λο - γους τους σους El. 307. τὰ σὰ - δῶρα 35I. φέλους - σους 360. τους σους τρόπους I040. ἐς δόμους σους Hach. 184. τὰ σὰ κράτη θανόντος καὶ δομους νέμοιμι σούς Ai. 994. - His pauca adde exenipla, in o lim
bus σος non attiit,lati in est, sed praedicatae notionis nauneri praeduilln.
ἐγὼ δέ, σός, κεἰ μη σός, αλλὰ τοὐ κακοῖ πότμου φυτευθείς Oed. C io 1325. Hoc enim si resolvas, exit ὁς εἰμι σός. πάτερ, σός εἰμι Ant. 63I. οὐ σὸν τόδ' ἐστὶ τοῖπον El.388. - σὸν τὸ κλεινὸν εἰδος Ἐλέκτρας τόδες
757쪽
τους ναυτας Ora σοι παιπες ειεν οἱ νεναυστοληκοτες Pliii. 546., Uianidiani σοι non ni in iis recte Prononii iiis συ dativus liaberi potest. - De articii losirinati iii videantis, ιpiod in ὁ ῆ τό generatini ilictii iii, a illectivis addi et Ontilii sensus discriani ne nullo; sic eliani in prono iiiiiii inis possessivis fieri solet. 2. M Italica meimpla adiretivi sunt passive dicti, i. e. ut do re Eusω-Pta Propter ali ιrii, non vos tan9ente dicat tr. σῆ, πάιερ, προμ o. Oed. Col. 333. τῖ σὰν ἄχος I709 m. τὸν σον οὐ ταρβω φόβον Plii l. I 235. i. o. et oi ἀτι ὁ σου. Similiter την σῆν οργήν Hemnannus Explicat Oed. R. 337. , quoil non pri, bo. - Notamini Bloiias. gl. Aescii. Pioin. 396. Meine . ad Menandi. P. I05. 3. Substantive dicitur. εἶ μ οντος ἐκ των σων ἀπάξεται βω Plii l. 976. ex tiια clitione. ρέστα γὰρ τὰ σίν τε σο , κἀγω διοίσω τονμόν Oed. R. 320. τὸ σόν μόνον πιπιὸν φυλάσσων oed. Col. 631. φιο l triunt rat.
σόν I 292. tuani reni, tu ι eoniniodunt. ια τό σὸν σπεύδουσ' ἄμα El. 243. V. Maria. a d Eur. Suppl. 257. VaIch. ad Phoen. 476. ἐπαιγεσας τὸ σόν Ai. I 380. ενιιοιι tibi vi detur, cleere uni tutini, tuas rationes. Minin e Locella probandiis ad Xen. Epli. p. 189., δόγμα stiliaiiiiiii iis bentern , qtiod in universa sententia inest. ἐρω γὰρ καὶ τὸ σόν El. 567. e re tua iliciim. - εἰ συ μὲν μάθοις τοῖς τῆςδε χρῆσθαι, τοῖς in σοῖς αυτ πάλιν El. 363:,quite ἰούuitur, suadet, suppe litat. καθυβρίζουσα καὶ oὸ καὶ τὰ σά 5I2. te ιιιnt me, i. e. Plae te tangulit. εἶ φρονω ια σά Λi. 486. ὁοῦτις προς Φῶς αντὶ σου λέξει τὰ σά I 240. Sed οἱ σοι eos inu sunt. χορδή ων τοῖς σοῖσιν αυζοὐ Oed. R. 4I6. ὀρθῶς των γὲ σων τελεῖς ὐπερ I448.
4. Praeterea si noulti in advertenda Ilaec. a. De dorisino disceptari vi X Potest; AI enim a teticuli ini exceperis et Iaedain denaonstrativi generis Pro non ina, niilluni voeabuli genus eius allacilonis vid tur patientilis. Tracti. I 025 in. pro σά Laiir. a. oαὶ sic); ultra non exstat ilisei epantia ac IPt irae. - b. Non nec Hario semel ponitur, ut tarnon vi in Sententiae ad lat. ὁρῶ γὰρ οὐδὲ σοι τό σὸν φώνω ἰόν προς καιρον Oed R.
324. Seniel etiani inolesti iis, eum menit, runt orationis alteriim Pari diagi itute Pi aedit itin eo careat. καί σ' ἀμφιπλὴξ μητρος τε και τοὐ σοὐπα ρὸς ἐλα πότ ἐκ rhς τηςδι δεινόπους ἀρύ Oed. R. 417. - c. Ali- litando vocalis lirevis in σύ apostroplio eliditur, etsi in pronomine vis ullo a pronuntiandi inest; quae vis iani Mariclandum ossetidit ad Eur. Si PPl. 257. V. οὐ. Οιμαι μὲν ἀρκεῖν σοί γε καὶ τὰ σ', ω τάλας, ἀλγῆ- ματα Ρlii l. 339. οὐ μήποτε ταμ, ιοῦς αν εἴπω μη τὰ o', ἐκφήνω κακά
Oed. R. 330. καὶ τα τοὐδ' ἔπη ὀργῆ λελέχθ αι καὶ τὰ σ', indίπου, δοκεῖ
758쪽
lestior res est, quod inse iiiiiiir clistinctio. --il. De scripti ira vicenilii in aliqlio i ii in locorum. Oeil. Col. 539. V. τεός. In Oeil. R. 570. cuin opus esse villeatiir adversativa particilla, recte viilentur Biainckius et IIe, Inannus quanoram tria plotuin te Ι'orsono ait Med. 46 I. itellisse eto σὰν δέν οισθα και λέγοις αν εὐ φρονων. Sic Laur. a. b. P;il. Iui Ps. a. inelii . Mosq. a. Dresd. a. b. et , iit vi detur, Florr. tres. Atiliis et Uis. PT n scio quibus cotid. τοσόνδε, Tracsinitis sensit naelitis τόσον δέ γ οἰογα. ὀομαι, σουμαι propero. φίλος υς ες ἀν' P φηοι πα2εῖναι, solo 9ω,
Σοφιστώς sapiens. φὶ χ ο γὰρ εἴνους - κρείσσων σοφισrOῖ παντίς
praeinittentena vertia σοφιστὰς μὲν και πονοις ἔλεγον τοὐς ποι τάδε Idein soliol. I l. o. 4I0. spectat, exscriptiis ab Elistat lato p. I023, 13. , et Hesy Itilis cum serit, it V. σοφιστῆν, πῶoαν τεχνζν σοφίαν ἔλεγον, καὶ σοφιστὰς τοῖς περὶ μουσικὴν διατρέμοντας κcia et oῆς μετὰ κιοίρας θειν- τας. CL Atlie n. P. 632, b. Tonuni generis docet Et Fan. M. P. 436, I 2. Σοφός. I. sapiens, Peritus, iri rite Vel arte valens. Gog ὁς oigo q
759쪽
euin versalius sequentibus dilobus v. antia ις.
αραγμός esuvi O. ως - διώδυνος σπαραγμὸς atroῖ πνευμίνων ἀνθ φαιο Trach. 775. πριν ἐμπεσεῖν σπGραγμὸν η τις olareον I 244. Σπάργανον. PIturalis usitatus inscitis, quibus pueri in cunis invol-Vuntur, Significans, inde quidqiuid de illa iiis antiae aetate aditionet, Nio Munimila, carepundia. δεινόν γ διειδος σπαργανων ἀνειλόμην Oed. n. I035. V. IntpP. Pedum perforatoruin tiotae significanti ir. Meinorat Eust. P.
760쪽
πιασμός eonvulsio. βρυχώμενον σπασμοῖσι Tracti. 802. I λφεν ἄτης σπασμός 1072.
πιάω proprie vella. σπάσασα κτησίου βοτον λάχνην Trach. 687. κομην σπῶσα Oe l. R. I 243. σημεῖα δ' οντε θηρός, οντε του κυνῶν ἐλθόντος, Ου σπάσαντος ἐξεφαίνετο Ant. 258. atlsignificata Iacerati αPassisunir ἐσπῶτο γὰρ πεδονδε καὶ μετάρπιος Traeli. 783. do hurni proiecto. Propito significandi generi acilicio etiaIn de avibus dictuni vivi iabus se lacessentium σπῶντας ἐν χηλαῖσιν ἀλλήλονς φοναῖς ἔγνων Ant. 990. σπαραττονrας ἄλλήλους φονικοῖς ori ξι scliol. bene, cluin ne φονπῖς Inlate esset interpretatus. - Tralatain dictioneni liabet αλλώ σ' ἔσπασεν πειθὼ κακου προς ἀνδρός El. 55 I. abripuit , pellexit. - T T. XV. 5. Corrigen-
reliιιχn funibus: ἄγει - πόντου τ εἰναλίαν φυ ιν οπεψαισι δικτυοκλώστοις Ant. 346 cli. - De tono V. πεῖρα.
Σπείρω selo, spargo. Illa Priore Mgnitieatione de generanda proladicitiar. Ουκ λον καμὼν ἐμοὶ - ὁπ ἔσπειρε Ei. 523. παῖδας, ore νός ποτε γήτης ὁπως ἄρουραν ἔκτοπον λαβών οπείρων μόνον προέεῖδε κἀξαμων ἁπαξ Tracta. 33. Locutio 'ου notioni accomno lata; nec eniin παῖδας σπείρων προςoρα. - Ἀτρέα δ ος αυ σ' ἔσπειρε Ai. I272. Itoin passiviιni r ὁθεν περ α σὸς ionάθη Oed. R. I498. invii vix Iein de niret, edictit in , ut persaepe γεννῶν et φύειν. Multis lianc verbi vini exponit Schra ter. Aniin. ait Miisaemn p. 222. I6I Lips. . - Altera vi dicitur de dietis et sarna n=arsericlis. γῆ - σπείρy ματαίαν βάξιν εiq πύοαν πόλιν El. 632. Assert Moschop. Dicit. Att. v. μάτην. μὴ σπειρε πολλοῖς et ὁν παρόνεα δαίμονα Τ r. XIII. I 585 D. . Dativmn in eiusnaodi I e itioniblis ininus Iegitimum tetigit Valch. ad Hero l. IX. I6. p. I060. 'Σπένδω limo. ιταρεμίους σπενδοντα λοιβάς El. 262. πῶς θεοῖς εὐξε-σ9ε - αἴ9ειν ἱεράς πῶς σπενδειν ἔτι; Phil. I022. ἔσπεισα βαιῆς κυλικος ώςτε δεύτερα Capt. VIII. 9 49 D. . si e dubitabile videtur. Σπερμα Serirem. Non ilicitur proprie, Sed Vel de glibola, Vel --